Ελλάδα
Μεγαλώνει η λίστα του «πάμε κι όπου βγει», της πολιτικής που βάζει σε κίνδυνο την ασφάλεια, ακόμα και τη ζωή του λαού, για να διασφαλίζει τα κέρδη του κεφαλαίου.
Μόνο τις τελευταίες μέρες είδαμε: Την ακινητοποίηση συρμού στο Μετρό Θεσσαλονίκης, λίγες μέρες μετά τα εγκαίνιά του. Την παρ' ολίγον τραγωδία σε λούνα παρκ της Αθήνας. Τις νέες πλημμύρες στη Δυτική Ελλάδα, από μια αναμενόμενη κακοκαιρία. Τον εκτροχιασμό του «μουτζούρη» στο Πήλιο, ανήμερα των εγκαινίων του.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι πρόκληση να επικαλείται η κυβέρνηση το «τυχαίο», το «ξαφνικό» ή το έκτακτο και να προσπαθεί να πετάξει από πάνω της τις ευθύνες.
Δύο μήνες πριν τη φιέστα των εγκαινίων στο Μετρό Θεσσαλονίκης, η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ κατήγγειλε ότι «το πολυδιαφημισμένο σύστημα αυτόματου χειρισμού των συρμών ATS, όπως και άλλα κρίσιμα συστήματα (...) έχουν αρκετά προβλήματα, τα οποία είναι αδύνατον να επιλυθούν από την κοινοπραξία κατασκευής και να γίνουν επαρκείς δοκιμές μέχρι την ανακοινωμένη ημερομηνία λειτουργίας».
Τα κενά αυτά, σε συνδυασμό με την υποστελέχωση και τις ελλείψεις στην εκπαίδευση και κατάρτιση του προσωπικού, όπως και η εντατικοποίηση της δουλειάς, σχετίζονται άμεσα με την ασφάλεια στη λειτουργία του Μετρό. Επομένως, οι ένοχοι είναι γνωστοί και οι αιτίες ενός σοβαρότερου ατυχήματος είναι εδώ...
Αλλά και το παρ' ολίγον ατύχημα στο λούνα παρκ δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο. Η συγκεκριμένη μάλιστα επιχείρηση δεν είναι κάποιο συνοικιακό μαγαζάκι, αλλά μια μεγάλη μετοχική εταιρεία, με τζίρους εκατομμυρίων ευρώ.
Τι είχαν αποκαλύψει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης» μετά το θανατηφόρο δυστύχημα το περασμένο καλοκαίρι σε λούνα παρκ της Χαλκιδικής;
Ότι οι πιστοποιήσεις γίνονται από ιδιωτικές εταιρείες, με τις «ευλογίες» κράτους και ΕΕ! Δηλαδή, ο ελέγχων είναι και ελεγχόμενος. Τα κριτήρια προσαρμόζονται στις «ανάγκες» της επιχειρηματικότητας και στους ελέγχους παρακάμπτονται ακόμα και στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας, που λογαριάζονται ως «κόστος» από τις επιχειρήσεις.
Για τις πλημμύρες στο Αγρίνιο, ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Η αγανάκτηση περισσεύει στους κατοίκους, που βλέπουν για άλλη μια φορά το βιος τους να βουλιάζει στη λάσπη, λόγω έλλειψης αντιπλημμυρικών έργων και υποδομών.
Την ίδια ώρα, εκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται από τους κρατικούς προϋπολογισμούς για την αναβάθμιση των ΝΑΤΟικών εγκαταστάσεων και αεροδρομίων στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδας (Άραξος, Ανδραβίδα κ.λπ.), που βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, από κάτω βρίσκεται το αντιλαϊκό κράτος, που «σκίζεται» για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και για την πολεμική προετοιμασία, συνθλίβοντας τις ανάγκες του λαού, ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις. Βρίσκονται τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, για τα οποία το κράτος του κεφαλαίου μετακινεί ακόμα και βουνά!
«Τέμπη» παραμονεύουν παντού και γι' αυτό κανένας εφησυχασμός και επανάπαυση δεν δικαιολογούνται. Η προστασία του λαού εκεί που δουλεύει, αθλείται, διασκεδάζει ή ταξιδεύει, προϋποθέτει να δυναμώσει η διεκδίκηση, σε σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους και τα κόμματα που την υπηρετούν, τους εκπροσώπους τους στην Τοπική Διοίκηση.
Να μπει στο στόχαστρο το αντιλαϊκό κράτος της ανασφάλειας και των κινδύνων για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, που ούτε μεταρρυθμίζεται ούτε βελτιώνεται. Αντίθετα, γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό, όλο και πιο επικίνδυνο για τον λαό, επειδή είναι από χέρι εχθρικό απέναντι στα συμφέροντα και τις ανάγκες του.
Μεγαλώνει η λίστα του «πάμε κι όπου βγει», της πολιτικής που βάζει σε κίνδυνο την ασφάλεια, ακόμα και τη ζωή του λαού, για να διασφαλίζει τα κέρδη του κεφαλαίου.
Μόνο τις τελευταίες μέρες είδαμε: Την ακινητοποίηση συρμού στο Μετρό Θεσσαλονίκης, λίγες μέρες μετά τα εγκαίνιά του. Την παρ' ολίγον τραγωδία σε λούνα παρκ της Αθήνας. Τις νέες πλημμύρες στη Δυτική Ελλάδα, από μια αναμενόμενη κακοκαιρία. Τον εκτροχιασμό του «μουτζούρη» στο Πήλιο, ανήμερα των εγκαινίων του.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι πρόκληση να επικαλείται η κυβέρνηση το «τυχαίο», το «ξαφνικό» ή το έκτακτο και να προσπαθεί να πετάξει από πάνω της τις ευθύνες.
Δύο μήνες πριν τη φιέστα των εγκαινίων στο Μετρό Θεσσαλονίκης, η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ κατήγγειλε ότι «το πολυδιαφημισμένο σύστημα αυτόματου χειρισμού των συρμών ATS, όπως και άλλα κρίσιμα συστήματα (...) έχουν αρκετά προβλήματα, τα οποία είναι αδύνατον να επιλυθούν από την κοινοπραξία κατασκευής και να γίνουν επαρκείς δοκιμές μέχρι την ανακοινωμένη ημερομηνία λειτουργίας».
Τα κενά αυτά, σε συνδυασμό με την υποστελέχωση και τις ελλείψεις στην εκπαίδευση και κατάρτιση του προσωπικού, όπως και η εντατικοποίηση της δουλειάς, σχετίζονται άμεσα με την ασφάλεια στη λειτουργία του Μετρό. Επομένως, οι ένοχοι είναι γνωστοί και οι αιτίες ενός σοβαρότερου ατυχήματος είναι εδώ...
Αλλά και το παρ' ολίγον ατύχημα στο λούνα παρκ δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο. Η συγκεκριμένη μάλιστα επιχείρηση δεν είναι κάποιο συνοικιακό μαγαζάκι, αλλά μια μεγάλη μετοχική εταιρεία, με τζίρους εκατομμυρίων ευρώ.
Τι είχαν αποκαλύψει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης» μετά το θανατηφόρο δυστύχημα το περασμένο καλοκαίρι σε λούνα παρκ της Χαλκιδικής;
Ότι οι πιστοποιήσεις γίνονται από ιδιωτικές εταιρείες, με τις «ευλογίες» κράτους και ΕΕ! Δηλαδή, ο ελέγχων είναι και ελεγχόμενος. Τα κριτήρια προσαρμόζονται στις «ανάγκες» της επιχειρηματικότητας και στους ελέγχους παρακάμπτονται ακόμα και στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας, που λογαριάζονται ως «κόστος» από τις επιχειρήσεις.
Για τις πλημμύρες στο Αγρίνιο, ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Η αγανάκτηση περισσεύει στους κατοίκους, που βλέπουν για άλλη μια φορά το βιος τους να βουλιάζει στη λάσπη, λόγω έλλειψης αντιπλημμυρικών έργων και υποδομών.
Την ίδια ώρα, εκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται από τους κρατικούς προϋπολογισμούς για την αναβάθμιση των ΝΑΤΟικών εγκαταστάσεων και αεροδρομίων στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδας (Άραξος, Ανδραβίδα κ.λπ.), που βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, από κάτω βρίσκεται το αντιλαϊκό κράτος, που «σκίζεται» για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και για την πολεμική προετοιμασία, συνθλίβοντας τις ανάγκες του λαού, ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις. Βρίσκονται τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, για τα οποία το κράτος του κεφαλαίου μετακινεί ακόμα και βουνά!
«Τέμπη» παραμονεύουν παντού και γι' αυτό κανένας εφησυχασμός και επανάπαυση δεν δικαιολογούνται. Η προστασία του λαού εκεί που δουλεύει, αθλείται, διασκεδάζει ή ταξιδεύει, προϋποθέτει να δυναμώσει η διεκδίκηση, σε σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους και τα κόμματα που την υπηρετούν, τους εκπροσώπους τους στην Τοπική Διοίκηση.
Να μπει στο στόχαστρο το αντιλαϊκό κράτος της ανασφάλειας και των κινδύνων για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, που ούτε μεταρρυθμίζεται ούτε βελτιώνεται. Αντίθετα, γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό, όλο και πιο επικίνδυνο για τον λαό, επειδή είναι από χέρι εχθρικό απέναντι στα συμφέροντα και τις ανάγκες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου