Μενέλαος Λουντέμης
Ξέρω. Το μαξιλάρι σου καεί.
Σαν τον μαρτυρικό τροχό.
Το γέμισαν απο βραδύς
Οι δήμιοι των ύπνων μας
Με αναμμένα καρφιά.
Μα εσύ κοιμήσου.
Κοιμήσου.
Έστω κι αν στέκουν από πάνω σου
Με το όπλο “επί σκοπόν”
Και με το δάχτυλο στη σκαντάλη
Δυο διμοιρίες εφιάλτες.
Εσύ κοιμήσου.
Κοιμήσου
Και στην άκρη του ορίζοντα
Ακούονται οι ρωγμές
Που κάνει ο ήλιος
Στα κάστρα της νύχτας.
Μα εσύ κοιμήσου.
Κοιμήσου.
Και στους δρόμους της πόλης
Περπατούν οι φάλαγγες των εργατών
Οπλισμένοι με μπατανόβουρτσες
Για να σβήσουν απ’ τη ζωή
Το μαύρο της το χρώμα!
Θα ξημερώσει - Μενέλαος Λουντέμης, Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου