Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Δεν πρόλαβε να πει η βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. Μαρία Ρεπούση ότι το
μάθημα των θρησκευτικών, έτσι όπως διδάσκεται στα σχολεία, είναι μάθημα
προσηλυτισμού και ότι πρέπει να αντικατασταθεί από τη θρησκειολογία και
ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Της επιτέθηκε η Εκκλησία, της
επιτέθηκε ο Γκιουλέκας, της επιτέθηκαν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, μέχρι και
ο Παναγιώτης Ψωμιάδης αναστήθηκε εκ νεκρών για να της ζητήσει να φύγει
από τη χώρα.
Ο Ευαγγελάτος έστησε στο πατ κιουτ εκπομπή,
για να προλάβει την εξάπλωση του ιού, κι ο Τράγκας εκφώνησε πύρινο κήρυγμα από τον άμβωνα του Real, καλώντας τους Έλληνες να ενδυθούν τον μανδύα της Ορθοδοξίας, διότι μόνο η πίστη των πατεράδων μας μπορεί να μας γλιτώσει από το Μνημόνιο. Η εκπομπή έκλεισε με τον Γιώργο να ψάλλει το «νίκας τοις βασιλεύσι», υπό την ευγενή χορηγία της αλλαντοβιομηχανίας ΝΙΚΑΣ. Μα καλά, υπερασπίζεσαι τη Ρεπούση και τη ΔΗΜ.ΑΡ., αυτούς που μέχρι προχθές εφάρμοζαν τα Μνημόνια με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο;
Δεν υπερασπίζομαι ούτε την Ρεπούση ούτε τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Υπερασπίζομαι το δικαίωμα του οποιουδήποτε να αμφισβητεί τα πατροπαράδοτα, χωρίς να κινδυνεύει με λιντσάρισμα από τον υπερσυντηρητικό εσμό της πολιτικής και των ΜΜΕ. Είναι ο ίδιος εσμός που δρούσε πολύ πριν από το Μνημόνιο, από την εποχή του Χριστόδουλου και ακόμη πιο πίσω. Τι να πρωτοθυμηθούμε, τις ταυτότητες, τα Ίμια, το Μακεδονικό, τις επιθέσεις στην «άθεη» Αριστερά; Ατέλειωτη αλυσίδα μαυρίλας και τρομοκρατίας, όξινη βροχή που έπεφτε ασταμάτητα στα χωράφια που σήμερα φυτρώνουν οι χρυσαυγίτικες τσουκνίδες.
Υπάρχει και η αριστερή, καλοπροαίρετη κριτική,
που λέει, εντάξει, ρε παιδιά δεν είναι τώρα εποχή να ανοίγουμε τέτοια ζητήματα και να αποπροσανατολίζουμε τον κόσμο που πεινάει. Λάθος. Τώρα ακριβώς είναι η εποχή για να ανοίξουν αυτά τα ζητήματα, τώρα που διαμορφώνεται η Ελλάδα της επόμενης εικοσαετίας. Η μάχη που δίνει η Αριστερά δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και ιδεολογική, αξιακή, αισθητική.
Σκεφτείτε πόσες γενιές έχουν μεγαλώσει με τα ιδεολογήματα της ελληνορθοδοξίας, πόσοι άνθρωποι λένε «η Ελλάδα και η Ορθοδοξία να είναι καλά κι ας μην έχω ψωμί να φάω», πόσοι βλέπουνε τον Σαμαρά να έχει γίνει υποτακτικός της Μέρκελ, αλλά τον ψηφίζουν επειδή στις τρεις φράσεις του η μία είναι «με τη βοήθεια της Παναγίας». Πώς νομίζετε ότι βρέθηκε ο Σαμαράς στην εξουσία, πώς νομίζετε ότι στέκεται στην εξουσία, γιατί σαρώνει ακόμη και σήμερα στα χωριά και τις μεγάλες ηλικίες;
Τι να κάνουμε, εκτός από το Μνημόνιο υπάρχουν και τα θρησκευτικά.
Διότι αν υπάρχει μόνο το Μνημόνιο, τότε εκείνο που έχει να αντιτάξει η Αριστερά στον οικονομισμό της Δεξιάς είναι ο δικός της αντεστραμμένος οικονομισμός. Έλα μου όμως που ο οικονομισμός είναι εκ φύσεως δεξιός, απ” όπου κι αν προέρχεται.
Από την avgi.gr
Ο Ευαγγελάτος έστησε στο πατ κιουτ εκπομπή,
για να προλάβει την εξάπλωση του ιού, κι ο Τράγκας εκφώνησε πύρινο κήρυγμα από τον άμβωνα του Real, καλώντας τους Έλληνες να ενδυθούν τον μανδύα της Ορθοδοξίας, διότι μόνο η πίστη των πατεράδων μας μπορεί να μας γλιτώσει από το Μνημόνιο. Η εκπομπή έκλεισε με τον Γιώργο να ψάλλει το «νίκας τοις βασιλεύσι», υπό την ευγενή χορηγία της αλλαντοβιομηχανίας ΝΙΚΑΣ. Μα καλά, υπερασπίζεσαι τη Ρεπούση και τη ΔΗΜ.ΑΡ., αυτούς που μέχρι προχθές εφάρμοζαν τα Μνημόνια με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο;
Δεν υπερασπίζομαι ούτε την Ρεπούση ούτε τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Υπερασπίζομαι το δικαίωμα του οποιουδήποτε να αμφισβητεί τα πατροπαράδοτα, χωρίς να κινδυνεύει με λιντσάρισμα από τον υπερσυντηρητικό εσμό της πολιτικής και των ΜΜΕ. Είναι ο ίδιος εσμός που δρούσε πολύ πριν από το Μνημόνιο, από την εποχή του Χριστόδουλου και ακόμη πιο πίσω. Τι να πρωτοθυμηθούμε, τις ταυτότητες, τα Ίμια, το Μακεδονικό, τις επιθέσεις στην «άθεη» Αριστερά; Ατέλειωτη αλυσίδα μαυρίλας και τρομοκρατίας, όξινη βροχή που έπεφτε ασταμάτητα στα χωράφια που σήμερα φυτρώνουν οι χρυσαυγίτικες τσουκνίδες.
Υπάρχει και η αριστερή, καλοπροαίρετη κριτική,
που λέει, εντάξει, ρε παιδιά δεν είναι τώρα εποχή να ανοίγουμε τέτοια ζητήματα και να αποπροσανατολίζουμε τον κόσμο που πεινάει. Λάθος. Τώρα ακριβώς είναι η εποχή για να ανοίξουν αυτά τα ζητήματα, τώρα που διαμορφώνεται η Ελλάδα της επόμενης εικοσαετίας. Η μάχη που δίνει η Αριστερά δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και ιδεολογική, αξιακή, αισθητική.
Σκεφτείτε πόσες γενιές έχουν μεγαλώσει με τα ιδεολογήματα της ελληνορθοδοξίας, πόσοι άνθρωποι λένε «η Ελλάδα και η Ορθοδοξία να είναι καλά κι ας μην έχω ψωμί να φάω», πόσοι βλέπουνε τον Σαμαρά να έχει γίνει υποτακτικός της Μέρκελ, αλλά τον ψηφίζουν επειδή στις τρεις φράσεις του η μία είναι «με τη βοήθεια της Παναγίας». Πώς νομίζετε ότι βρέθηκε ο Σαμαράς στην εξουσία, πώς νομίζετε ότι στέκεται στην εξουσία, γιατί σαρώνει ακόμη και σήμερα στα χωριά και τις μεγάλες ηλικίες;
Τι να κάνουμε, εκτός από το Μνημόνιο υπάρχουν και τα θρησκευτικά.
Διότι αν υπάρχει μόνο το Μνημόνιο, τότε εκείνο που έχει να αντιτάξει η Αριστερά στον οικονομισμό της Δεξιάς είναι ο δικός της αντεστραμμένος οικονομισμός. Έλα μου όμως που ο οικονομισμός είναι εκ φύσεως δεξιός, απ” όπου κι αν προέρχεται.
Από την avgi.gr
