Κάποια στιγμή στα 18 μου γράφτηκα στη ΚΝΕ και μετά από 6 μήνες ευτυχώς με διαγράψανε. Μέχρι σήμερα πηγαίνω σε διαδηλώσεις, συζητάω αυτά που πιστεύω ελεύθερα και δυνατά.
Από τότε που με διαγράψαν από τη ΚΝΕ, δεν εντάχθηκα μέχρι σήμερα πουθενά, στις διαδηλώσεις κατεβαίνω συνήθως μόνος και κάθε φορά σε όποιο μπλοκ βρεθεί μπροστά μου.
Αγαπάω τη ζωή, αλλά πάνω από όλα την ελευθερία. Νιώθω ότι από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου , κάθε χρόνο η ελευθερία μου συρρικνώνεται. Νιώθω ότι ζω σε κρίση ελευθερίας.
Όλα αυτά τα χρόνια, ο αδερφός μου ήταν ο ορισμός του απολιτίκ και ψιλό εξέφραζε μια αριστερή ιδεολογία.
Τα τελευταία 3 χρόνια έχει μεταλλαχθεί σε ακραίο χρυσαυγίτη (φαντάσου χρυσαυγίτη και ακραίο, ω ρε μάνα μου). Μέρα με τη μέρα γίνεται χειρότερος.
Όταν ξέσπασε η «κρίση» άρχισαν όλοι να ξαφνιάζονται με την εμφάνιση όλο περισσότερων φασιστών.
Όλοι οι οικείοι μου ξαφνιάστηκαν και με τον αδερφό μου , εγώ πάλι όχι.
Αυτός που περίμενα ότι θα εξελιχθεί σε χρυσαυγίτη με το που χάσει τη δουλεία του ήταν ο αδερφός μου.
Συζήτησα πολλές φορές μαζί του το πρώτο χρόνο.
Τα τελευταία 2 χρόνια τον αποφεύγω σαν ο διάολος το λιβάνι. Κάποια στιγμή μου είπε έχουμε πόλεμο πρέπει να διαλέξεις στρατόπεδο, απάντησα προτιμώ να αυτοκτονήσω παρά να σκοτώσω τον αδερφό μου και μετά να σκοτωθώ.
Δεν έγινε κανένας φασίστας τα τελευταία τρία χρόνια, πάντα ήταν φασίστες, απλώς λόγω των συνθηκών τώρα φανερώθηκαν.
Δεν δέχομαι να με βάλει κανένας πούστης να πολεμήσω για τα συμφέροντα του. Ξέρω να πολεμάω μόνο με λόγια, συναισθήματα και σκέψεις. Εύχομαι έτσι να μείνω πάντα.
Θέλω να συμφωνήσω μαζί σου και να σου πω πως εγώ δε θα γίνω σαν και αυτούς.
(Αγαπητέ φίλε, τους γονείς σας σκέφτομαι. Θα υπάρχουν πολλά ανάλογα δράματα στις ελληνικές οικογένειες στις μέρες μας. Να είστε καλά. Και περαστικά στον αδερφό σας.)
από τον Πιτσιρίκο
