Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Με τον μικροφασισμό και τον χρυσαυγιτισμό τι κάνουμε;

Του Βαγγέλη Τσερεμέγκλη

Οι χιλιάδες άνθρωποι που βρέθηκαν στον δρόμο αυθόρμητα, διαμαρτυρόμενοι για την άνανδρη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου, χωρίς να τον γνωρίζουν καν, απαίτησαν και απαιτούν δικαίως την απόδοση δικαιοσύνης. Το ξήλωμα και την εξαφάνιση της "συμμορίας" που δρα και κινείται γύρω τους χωρίς καν να τους ρωτήσει. Που βρίσκεται και υπάρχει μέσα στην κοινωνία.

Δικαίως, το αίσθημα των ανθρώπων οδηγείται φορτισμένο αρνητικά από τα καμώματα των παιδιών με τα μπράτσα και το ηλίθιο από τα αναβολικά βλέμμα. Δικαίως πιστεύουν πως όλοι τούτοι πρέπει να εξαφανιστούν από προσώπου γης. Να ξαναλουφάξουν στα λαγούμια τους ,στην νύχτα και τα καταγώγια της.

Οι διασυνδέσεις τους με τον κρατικό μηχανισμό, οι συμμετοχή τους στην καταστολή των κοινωνικών αγώνων, η παράνομη συμπεριφορά τους και η εγκληματική τους δράση, αποκαλύφθηκαν περίτρανα. Βοήθησαν σε αυτό, ο καταιγισμός της πληροφορίας από ΜΜΕ τις τελευταίες μέρες, η αντίδραση (;;;) της οργανωμένης (;;;;) πολιτείας με εφόδους στα γραφεία και συλλήψεις όπου και όποτε μπόρεσε ή γνώριζε ότι μπορεί .

Υπάρχει όμως ένα ερώτημα, ένα καθοριστικής σημασίας ερώτημα που εκκρεμεί.

Η βάση του βρίσκεται κατ'αρχήν στον ίδιο τον Παύλο Φύσσα και τα όσα "οι φίλοι και συνεργάτες " αποκάλυψαν χθες σε μια μεγάλη συνέντευξη τύπου για την δράση του. Ανένταχτος είπαν, μα πάνω από όλα άνθρωπος. Δρούσε βοηθώντας με τον τρόπο του όσους είχαν πραγματικά ανάγκη, και το έκανε εκκωφαντικά αθόρυβα. Πόσοι γνώριζαν την δράση του ή πόσοι την είχαν προβάλλει;;;

Για να το κάνει αυτό ένας άνθρωπος, ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, σημαίνει κάτι πολύ ουσιαστικό . Έχει νικήσει μέσα του τον φασισμό και έχει σκοτώσει το "φασιστάκι" που σε μικροπράγματα της καθημερινότητας του δρα ανενόχλητο και γιγαντώνεται σιγά σιγά.

Δεν βοηθάς ανθρώπους αν δεν πιστεύεις και δεν αγαπάς τους ανθρώπους.

Δεν το κάνεις δε, αθόρυβα αν στο πίσω μέρος του μυαλού σου δεν έχεις το ίδιο με το εμπρός. Στην περίπτωση δε του Παύλου, του καλλιτέχνη, θα ήταν εύκολο ή και αναγκαίο για την καριέρα του, να προβάλλει την δράση του. Θα αποκόμιζε οφέλη, εύκολα και γρήγορα. Δεν το έκανε. Διάλεξε τον δύσκολο δρόμο, όπως θα έκανε κάποιος με ισχυρό αξιακό κώδικα σε στέρεες ηθικές βάσεις.

Αν αγαπήσαμε έναν άγνωστο άνθρωπο, αν τον γνωρίσαμε μέσα από τον τραγικό του θάνατο, καλό θα είναι να τον αγαπήσουμε ολόκληρο και χωρίς εκπτώσεις σε αυτά που δεν μας βολεύουν. Αυτό δεν θα έκανε και ο Παύλος;;;;

Από παντού ακούγονται "κραυγές".

Nα εξαφανιστεί η Χ.Α, να τεθεί εκτός νόμου, να,να, να......... Είναι ειλικρινείς αυτές οι κραυγές; Ο ντόρος είναι αληθινός, γνήσιος;

Αν εξαφανιστεί από προσώπου γης, όπως ήταν εξαφανισμένη αλλά ζωντανή και δρώσα όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν θα εμφανιστεί κάτι άλλο στην θέση της; Δεν θα φορέσει έναν άλλο μανδύα, λίγο πιο εξωραϊσμένο, πιο ανθρώπινο αρχικά, για να αποκαλυφθεί σε κάποιο ανυποψίαστο χρόνο στην συνέχεια , δολοφονώντας κάποιον άλλο Παύλο, Αχμέτ, Χασάν, Αλί ;;;

Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε τους στίχους εκείνου του τραγουδιού που λέει: αν μία κόρη έχετε κρατήστε την αθώα, μπορεί ο γάτος να μην ρθει, μα θάρθουν άλλα ζώα.!!!!!!

Εκτός ανθρώπινων νόμων πρέπει να τεθεί η συμμορία και όλες οι επόμενες συμμορίες που θα την αντικαταστήσουν στο μέλλον, και κυρίως αυτός που θα πρέπει να ξεψυχήσει οριστικά μέσα μας είναι ο "μικροφασισμός".

Στην δε κοινωνία ο "χρυσαυγιτισμός".!!!!!!

Αυτό επιτυγχάνεται μόνο με γνώση και βαθιά "παιδεία" και όχι με στρατόπεδα συγκέντρωσης, με συρματοπλέγματα, με ρόπαλα, σιδηρογροθιές, βαρύ οπλισμό, μαχαίρια και εξάσφαιρα.

Κυρίως αυτό επιτυγχάνεται στο φως και την αλήθεια της ζωής και όχι στο βρώμα της νύχτας.

Για τον Παύλο .......