Του Στέφανου Πρίντσιου
Ιστορικά, αν ανατρέξει κανείς, δεν θα ανακαλύψει ούτε ένα πολιτικό έγκλημα, ούτε μία δικτατορία, ούτε ένα πραξικόπημα που να διαπράχτηκε χωρίς φανατικούς υποστηρικτές, με περίσσεια μάλιστα σε δικαιολογίες, προσχήματα, αναγκαιότητες, υμνολογίες κ.λ.π.
Είναι γνωστό βέβαια σε όλους μας ότι από αρχαιοτάτων χρόνων το ένδοξο έθνος μας βρίθει από Εφιάλτες και μηδίσαντες, από Νενέκους και γενίτσαρους.
Επειδή αρέσει η εξύμνηση του ελληνικού φρονήματος, ανατρέχοντας στην ιστορία των κοντινών μας χρόνων, περήφανα μιλάμε για την καθολική κατοχική αντίσταση του ελληνικού λαού στη ναζιστική θηριωδία, παραβλέποντας όμως ότι ένα τμήμα αυτού του λαού συνεργάστηκε ή ανέχτηκε τον κατακτητή και συμμετέχοντας κατόπιν στην εμφύλια διαμάχη στο πλευρό των νικητών, κυριάρχησε πολιτικά επί δεκαετίες.
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφτηκε και στη χουντική εφταετία.
Πάλι ξεχνιέται ότι ένα τμήμα του ελληνικού λαού, όχι μόνο αποδέχτηκε τη δικτατορία, αλλά και συνεργάστηκε στενά μαζί της. Μη νομίζετε οι νεώτεροι ότι τη μαύρη ημέρα της 21ης Απριλίου 1967 οι γνωστοί «εθνοκάπηλοι νοικοκυραίοι» ενήργησαν διαφορετικά από ότι σήμερα. Πάλι και τότε ανακάλυψαν ένα σωρό δικαιολογίες και υπεκφυγές, είτε για να λουφάξουν, είτε για να υπερασπισθούν το δίκαιο των γυψαδόρων! Ως διά μαγείας και τότε, μόλις ετέθει ο ασθενής στο γύψο, στο άψε σβήσε, βρέθηκαν οι πάντα καιροφυλακτούντες «πρόθυμοι», να στελεχώσουν και να υμνήσουν το χουντικό καθεστώς.
Και ήταν ως είθισται η γνωστή κάστα, απαρτιζόμενη από προβεβλημένους εισαγγελείς, δεσποτάδες, νομικούς, οικονομολόγους, δημοσιογράφους και λοιπούς ευυπόληπτους συμπολίτες μας!
Σήμερα ένα σημαντικό αριθμητικά μέρος της ελληνικής κοινωνίας συνεχίζει να είναι βαθιά συντηρητικό, έτοιμο να δεχτεί οποιαδήποτε οικονομική λύση, προερχόμενη από τον οποιοδήποτε, είτε πρόκειται για έλληνα δικτάτορα, είτε πρόκειται για γερμανό κατακτητή! Και οι πρώτοι και καλύτεροι που το διασπείρουν αυτό στη συνείδηση του λαού είναι οι παραθυράτοι των ΜΜΕ, προωθώντας συνειδητά, ακομμάτιστες δήθεν επιλογές.
«…Ποίοι είμεθα: Δεν ανήκομεν εις ουδέν πολιτικόν κόμμα, και ουδεμίαν πολιτικήν παράταξιν είμεθα διατεθειμένοι να ευνοήσωμεν εις βάρος της άλλης. Δεν ανήκομεν ούτε εις την οικονομικήν ολιγαρχίαν, την οποίαν ομοίως δεν είμεθα διατεθειμένοι να αφήσωμεν να προκαλή την πενίαν. Ανήκομεν εις την τάξιν του μόχθου. Και θα σταθώμεν εις το πλευρόν των πτωχών αδελφών μας Ελλήνων. Ελαυνόμεθα αποκλειστικώς από πατριωτικά κίνητρα και επιδιώκομεν να καταργήσωμεν την φαυλοκρατίαν. Να εξυγιάνωμεν τον δημόσιον βίον. Να απομακρύνωμεν από τον οργανισμόν της Χώρας την σήψιν από την οποίαν εκινδύνευε. Να αποτρέψωμεν τον διχασμόν και την αλληλοσφαγήν προς την οποίαν μας κατηύθυναν κακοί Έλληνες και να δημιουργήσωμεν υγιείς βάσεις διά την ταχείαν επάνοδον της Χώρας εις τον αληθώς ορθόδοξον κοινοβουλευτικόν βίον. Κηρύσσομεν την συναδέλφωσιν. Από της στιγμής αυτής δεν υπάρχουν Δεξιοί, Κεντρώοι, Αριστεροί. Υπάρχουν μόνον Έλληνες, οι οποίοι πιστεύουν εις την Ελλάδα, εις ένα ευγενές, ανώτερον, και πλήρες ιδεώδες της αληθούς Δημοκρατίας και όχι της Δημοκρατίας του πεζοδρομίου, της οχλοκρατίας και της αναρχίας. Όταν οι Έλληνες είναι ηνωμένοι, θαυματουργούν. Ο βασικός μας στόχος είναι δικαιοσύνη. Η δικαία κατανομή του εισοδήματος. Η ηθική και υλική εξύψωσις του κοινωνικού συνόλου και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών, και των πενεστέρων τάξεων. Η στοργή της Κυβερνήσεως θα στραφή αμέριστος προς την νεολαίαν και τα προβλήματά της…»
Και όμως ο λόγος αυτός σήμερα εκφερόμενος στη δημοτική εκφωνείτε στις προεκλογικές συγκεντρώσεις των εμφανιζόμενων ως προοδευτικών ακομμάτιστων σωτήρων μας! Λοιδορούν δήθεν τα κόμματα, στοχεύοντας όμως τη Δημοκρατία.
Στρώνοντας το χαλί σε κάποιους με χακί στολές ή μαύρα κοστούμια!
Ιστορικά, αν ανατρέξει κανείς, δεν θα ανακαλύψει ούτε ένα πολιτικό έγκλημα, ούτε μία δικτατορία, ούτε ένα πραξικόπημα που να διαπράχτηκε χωρίς φανατικούς υποστηρικτές, με περίσσεια μάλιστα σε δικαιολογίες, προσχήματα, αναγκαιότητες, υμνολογίες κ.λ.π.
Είναι γνωστό βέβαια σε όλους μας ότι από αρχαιοτάτων χρόνων το ένδοξο έθνος μας βρίθει από Εφιάλτες και μηδίσαντες, από Νενέκους και γενίτσαρους.
Επειδή αρέσει η εξύμνηση του ελληνικού φρονήματος, ανατρέχοντας στην ιστορία των κοντινών μας χρόνων, περήφανα μιλάμε για την καθολική κατοχική αντίσταση του ελληνικού λαού στη ναζιστική θηριωδία, παραβλέποντας όμως ότι ένα τμήμα αυτού του λαού συνεργάστηκε ή ανέχτηκε τον κατακτητή και συμμετέχοντας κατόπιν στην εμφύλια διαμάχη στο πλευρό των νικητών, κυριάρχησε πολιτικά επί δεκαετίες.
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφτηκε και στη χουντική εφταετία.
Πάλι ξεχνιέται ότι ένα τμήμα του ελληνικού λαού, όχι μόνο αποδέχτηκε τη δικτατορία, αλλά και συνεργάστηκε στενά μαζί της. Μη νομίζετε οι νεώτεροι ότι τη μαύρη ημέρα της 21ης Απριλίου 1967 οι γνωστοί «εθνοκάπηλοι νοικοκυραίοι» ενήργησαν διαφορετικά από ότι σήμερα. Πάλι και τότε ανακάλυψαν ένα σωρό δικαιολογίες και υπεκφυγές, είτε για να λουφάξουν, είτε για να υπερασπισθούν το δίκαιο των γυψαδόρων! Ως διά μαγείας και τότε, μόλις ετέθει ο ασθενής στο γύψο, στο άψε σβήσε, βρέθηκαν οι πάντα καιροφυλακτούντες «πρόθυμοι», να στελεχώσουν και να υμνήσουν το χουντικό καθεστώς.
Και ήταν ως είθισται η γνωστή κάστα, απαρτιζόμενη από προβεβλημένους εισαγγελείς, δεσποτάδες, νομικούς, οικονομολόγους, δημοσιογράφους και λοιπούς ευυπόληπτους συμπολίτες μας!
Σήμερα ένα σημαντικό αριθμητικά μέρος της ελληνικής κοινωνίας συνεχίζει να είναι βαθιά συντηρητικό, έτοιμο να δεχτεί οποιαδήποτε οικονομική λύση, προερχόμενη από τον οποιοδήποτε, είτε πρόκειται για έλληνα δικτάτορα, είτε πρόκειται για γερμανό κατακτητή! Και οι πρώτοι και καλύτεροι που το διασπείρουν αυτό στη συνείδηση του λαού είναι οι παραθυράτοι των ΜΜΕ, προωθώντας συνειδητά, ακομμάτιστες δήθεν επιλογές.
«…Ποίοι είμεθα: Δεν ανήκομεν εις ουδέν πολιτικόν κόμμα, και ουδεμίαν πολιτικήν παράταξιν είμεθα διατεθειμένοι να ευνοήσωμεν εις βάρος της άλλης. Δεν ανήκομεν ούτε εις την οικονομικήν ολιγαρχίαν, την οποίαν ομοίως δεν είμεθα διατεθειμένοι να αφήσωμεν να προκαλή την πενίαν. Ανήκομεν εις την τάξιν του μόχθου. Και θα σταθώμεν εις το πλευρόν των πτωχών αδελφών μας Ελλήνων. Ελαυνόμεθα αποκλειστικώς από πατριωτικά κίνητρα και επιδιώκομεν να καταργήσωμεν την φαυλοκρατίαν. Να εξυγιάνωμεν τον δημόσιον βίον. Να απομακρύνωμεν από τον οργανισμόν της Χώρας την σήψιν από την οποίαν εκινδύνευε. Να αποτρέψωμεν τον διχασμόν και την αλληλοσφαγήν προς την οποίαν μας κατηύθυναν κακοί Έλληνες και να δημιουργήσωμεν υγιείς βάσεις διά την ταχείαν επάνοδον της Χώρας εις τον αληθώς ορθόδοξον κοινοβουλευτικόν βίον. Κηρύσσομεν την συναδέλφωσιν. Από της στιγμής αυτής δεν υπάρχουν Δεξιοί, Κεντρώοι, Αριστεροί. Υπάρχουν μόνον Έλληνες, οι οποίοι πιστεύουν εις την Ελλάδα, εις ένα ευγενές, ανώτερον, και πλήρες ιδεώδες της αληθούς Δημοκρατίας και όχι της Δημοκρατίας του πεζοδρομίου, της οχλοκρατίας και της αναρχίας. Όταν οι Έλληνες είναι ηνωμένοι, θαυματουργούν. Ο βασικός μας στόχος είναι δικαιοσύνη. Η δικαία κατανομή του εισοδήματος. Η ηθική και υλική εξύψωσις του κοινωνικού συνόλου και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών, και των πενεστέρων τάξεων. Η στοργή της Κυβερνήσεως θα στραφή αμέριστος προς την νεολαίαν και τα προβλήματά της…»
Και όμως ο λόγος αυτός σήμερα εκφερόμενος στη δημοτική εκφωνείτε στις προεκλογικές συγκεντρώσεις των εμφανιζόμενων ως προοδευτικών ακομμάτιστων σωτήρων μας! Λοιδορούν δήθεν τα κόμματα, στοχεύοντας όμως τη Δημοκρατία.
Στρώνοντας το χαλί σε κάποιους με χακί στολές ή μαύρα κοστούμια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου