Του Θανάση Καρτερού
Σκεφτείτε ο εισαγγελέας να ζητούσε τη δίωξη υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ γιατί ως βουλευτής κατέθετε ερωτήσεις επ' αμοιβή για λογαριασμό εφοπλιστή, ο οποίος κατέληξε στη φυλακή. Ή να παραβρίσκονταν σύσσωμοι οι βουλευτές και πρώην βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε εκδήλωση του ακραίου εθνικιστικού DEB στη Θράκη. Ή να τολμούσε πολιτικός της Αριστεράς να πει δημοσίως ότι η Κρήτη δεν εξεγέρθηκε το 1821. Ή να μοίραζε προεκλογικά η κυβέρνηση της Αριστεράς επιταγές φιλανθρωπίας, υποσχέσεις προσλήψεων στο Δημόσιο, τακτοποιήσεις αυθαιρέτων στον αιγιαλό.
Σκεφτείτε τι θα γινόταν από τα μεγάλα ΜΜΕ σ' αυτές και σε δεκάδες περιπτώσεις σαν κι αυτές. Αλλά τώρα δεν ανοίγει μύτη. Ο Μιχελάκης μπορεί να φροντίζει το άψογο της εκλογικής διαδικασίας χωρίς περισπασμούς, ο Άδωνις μπορεί να παράγει όσους πολιτικούς λαρυγγισμούς θέλει, ο Σαμαράς μπορεί να ψεύδεται όσο τραβάει η όρεξή του, ο Βενιζέλος μπορεί να κάααααθεται πάνω στα ερείπια του ΠΑΣΟΚ. Εκείνοι που ελέγχουν τα μεγάλα ΜΜΕ αποφάσισαν ότι ο έλεγχος της εξουσίας, έστω της εξουσίας που παρασπονδεί, δεν είναι δουλειά δικιά τους.
Δουλειά δικιά τους είναι να ψάχνουν τον ένατο από τους οχτώ της Αριστεράς.
Αφού έχουν τα γένια -και όσο τα έχουν- έχουν και τα χτένια θα πεις. Εντάξει, αλλά αυτό που συμβαίνει με τη "μεγάλη" ενημέρωση σήμερα στην Ελλάδα είναι εκτροπή, ανωμαλία, απόπειρα εκτροχιασμού της δημοκρατίας. Γιατί το θέμα δεν είναι ότι η σέχτα των βαρόνων αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως εχθρό. Το θέμα είναι ότι ο σκοπός αγιάζει -η αγοράζει- τα Μέσα. Η αλήθεια, η στοιχειώδης καχυποψία απέναντι στην εξουσία, η δημοσιογραφική ματιά, η κριτική ανάλυση- όλα πετάχτηκαν στο καλάθι τον αχρήστων. Και συγκροτήματα που υποτίθεται ότι αποτελούν πνεύμονες της δημοκρατίας έχουν καταντήσει θηλιά στο λαιμό της.
Η διαπλοκή, όπως καταλαβαίνετε, έχει αναβαθμιστεί σε... εκτελεστική εξουσία: Να τους εκτελέσουμε πριν είναι αργά! Το γεγονός ότι έτσι εκτελούν και όποια αξιοπιστία τους απέμεινε, δεν τους απασχολεί. Θα την ανακτήσουν όταν ξεμπερδέψουν με τον κοινό εχθρό - έτσι φαντάζονται. Και δεν ακούνε οι έρμοι το τρίξιμο στα θεμέλια του ναού που φυλάγουν και που θα τους θάψει κάτω από τα ερείπιά του. Γιατί ένα είναι βέβαιο:
Τα Μέσα δεν αγιάζουν μόνο από τον σκοπό. Θάβονται και μαζί του...
Σκεφτείτε ο εισαγγελέας να ζητούσε τη δίωξη υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ γιατί ως βουλευτής κατέθετε ερωτήσεις επ' αμοιβή για λογαριασμό εφοπλιστή, ο οποίος κατέληξε στη φυλακή. Ή να παραβρίσκονταν σύσσωμοι οι βουλευτές και πρώην βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε εκδήλωση του ακραίου εθνικιστικού DEB στη Θράκη. Ή να τολμούσε πολιτικός της Αριστεράς να πει δημοσίως ότι η Κρήτη δεν εξεγέρθηκε το 1821. Ή να μοίραζε προεκλογικά η κυβέρνηση της Αριστεράς επιταγές φιλανθρωπίας, υποσχέσεις προσλήψεων στο Δημόσιο, τακτοποιήσεις αυθαιρέτων στον αιγιαλό.
Σκεφτείτε τι θα γινόταν από τα μεγάλα ΜΜΕ σ' αυτές και σε δεκάδες περιπτώσεις σαν κι αυτές. Αλλά τώρα δεν ανοίγει μύτη. Ο Μιχελάκης μπορεί να φροντίζει το άψογο της εκλογικής διαδικασίας χωρίς περισπασμούς, ο Άδωνις μπορεί να παράγει όσους πολιτικούς λαρυγγισμούς θέλει, ο Σαμαράς μπορεί να ψεύδεται όσο τραβάει η όρεξή του, ο Βενιζέλος μπορεί να κάααααθεται πάνω στα ερείπια του ΠΑΣΟΚ. Εκείνοι που ελέγχουν τα μεγάλα ΜΜΕ αποφάσισαν ότι ο έλεγχος της εξουσίας, έστω της εξουσίας που παρασπονδεί, δεν είναι δουλειά δικιά τους.
Δουλειά δικιά τους είναι να ψάχνουν τον ένατο από τους οχτώ της Αριστεράς.
Αφού έχουν τα γένια -και όσο τα έχουν- έχουν και τα χτένια θα πεις. Εντάξει, αλλά αυτό που συμβαίνει με τη "μεγάλη" ενημέρωση σήμερα στην Ελλάδα είναι εκτροπή, ανωμαλία, απόπειρα εκτροχιασμού της δημοκρατίας. Γιατί το θέμα δεν είναι ότι η σέχτα των βαρόνων αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως εχθρό. Το θέμα είναι ότι ο σκοπός αγιάζει -η αγοράζει- τα Μέσα. Η αλήθεια, η στοιχειώδης καχυποψία απέναντι στην εξουσία, η δημοσιογραφική ματιά, η κριτική ανάλυση- όλα πετάχτηκαν στο καλάθι τον αχρήστων. Και συγκροτήματα που υποτίθεται ότι αποτελούν πνεύμονες της δημοκρατίας έχουν καταντήσει θηλιά στο λαιμό της.
Η διαπλοκή, όπως καταλαβαίνετε, έχει αναβαθμιστεί σε... εκτελεστική εξουσία: Να τους εκτελέσουμε πριν είναι αργά! Το γεγονός ότι έτσι εκτελούν και όποια αξιοπιστία τους απέμεινε, δεν τους απασχολεί. Θα την ανακτήσουν όταν ξεμπερδέψουν με τον κοινό εχθρό - έτσι φαντάζονται. Και δεν ακούνε οι έρμοι το τρίξιμο στα θεμέλια του ναού που φυλάγουν και που θα τους θάψει κάτω από τα ερείπιά του. Γιατί ένα είναι βέβαιο:
Τα Μέσα δεν αγιάζουν μόνο από τον σκοπό. Θάβονται και μαζί του...
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου