Του Θανάση Καρτερού
Αυτό πια δεν είναι στα όρια της πολιτικής. Πάει αλλού.
Διότι έρχεται ένα κόμμα και λέει: Χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς συμφωνίες, χωρίς διάθεση συναλλαγής, καλώ τους πολίτες να ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο τον τάδε υποψήφιο, κι ας είναι άλλου κόμματος. Επειδή πιστεύω ότι αυτό είναι για το καλό τους και για το καλό της πόλης. Και βγαίνει ο τάδε υποψήφιος, που ανήκει σε άλλο κόμμα είπαμε, για να καταγγείλει με τις βαρύτερες των εκφράσεων το κόμμα που αποφάσισε να τον στηρίξει. Να τον στηρίξει είπαμε, όχι να τον ρίξει ή να του διαρρήξει το κομματικό σπίτι.
Γιατί το διέπραξαν αυτό ο κομμουνιστής υποψήφιος στην Πάτρα και η ηγεσία του ΚΚΕ;
Προφανώς γιατί θέλουν να δείξουν τη βδελυγμία τους για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ή δεν θέλουν να δώσουν στον κόσμο τους την εντύπωση ότι τα βρίσκουν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ή δεν θέλουν να σπάσει στην υπόλοιπη Ελλάδα η γραμμή, η οποία εξισώνει τους αριστερούς υποψήφιους με τους μνημονιακούς. Τον Γαβριήλ, ας πούμε, με τον Καμίνη. Τη Δούρου με τον Σγουρό. Τον Κορτζίδη με τον Κωνσταντάτο. Εκείνους που μάχονται κατά των Μνημονίων, με κείνους που τα προσκυνάνε. Στο κάτω-κάτω τον καπιταλισμό προσκυνούν όλοι.
Τι να πεις. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Αλλά και πάλι είναι δυνατό να μειώνουν τις πιθανότητες εκλογής του δικού τους υποψηφίου, αφού με την απρόκλητη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πιθανό κάποιοι ψηφοφόροι του να τους γυρίσουν την πλάτη; Ήταν τόσο μεγάλη ανάγκη να βάλουν μπροστά τον ανθρωποδιώκτη τη στιγμή που δίνουν μάχη για κάθε ψήφο; Άντε να βρεις άκρη. Και ακόμα χειρότερα, άντε να βρεις άκρη με την εξίσωση ανάμεσα στον αριστερό υποψήφιο στον Βόλο και τον Αχιλλέα Μπέο. Τον Μπέο, μάλιστα.
Και σχόλιο ουδέν. Εδώ σπάνε τα μολύβια τους και ο Μαρξ και ο Φρόιντ.
Αναρωτιέται μόνο ο κάθε άνθρωπος με κοινή λογική. Δηλαδή τώρα αυτοί ξέρουν τόσο καλά όσους ψήφισαν τον υποψήφιό τους στον πρώτο γύρο, που να πιστεύουν ότι μεταξύ Μπέου και αριστερού θα προτιμήσουν αποχή, λευκό, ή άκυρο. Και το βράδυ που ο Μπέος θα πανηγυρίζει στο δημαρχείο, αυτοί θα πανηγυρίζουν που πέρασε η γραμμή. Και θα φωνάζουν με κομματική υπερηφάνεια: Μπεεε, ο Μπέος.
Ήμαρτον Κύριε...
Αυτό πια δεν είναι στα όρια της πολιτικής. Πάει αλλού.
Διότι έρχεται ένα κόμμα και λέει: Χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς συμφωνίες, χωρίς διάθεση συναλλαγής, καλώ τους πολίτες να ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο τον τάδε υποψήφιο, κι ας είναι άλλου κόμματος. Επειδή πιστεύω ότι αυτό είναι για το καλό τους και για το καλό της πόλης. Και βγαίνει ο τάδε υποψήφιος, που ανήκει σε άλλο κόμμα είπαμε, για να καταγγείλει με τις βαρύτερες των εκφράσεων το κόμμα που αποφάσισε να τον στηρίξει. Να τον στηρίξει είπαμε, όχι να τον ρίξει ή να του διαρρήξει το κομματικό σπίτι.
Γιατί το διέπραξαν αυτό ο κομμουνιστής υποψήφιος στην Πάτρα και η ηγεσία του ΚΚΕ;
Προφανώς γιατί θέλουν να δείξουν τη βδελυγμία τους για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ή δεν θέλουν να δώσουν στον κόσμο τους την εντύπωση ότι τα βρίσκουν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ή δεν θέλουν να σπάσει στην υπόλοιπη Ελλάδα η γραμμή, η οποία εξισώνει τους αριστερούς υποψήφιους με τους μνημονιακούς. Τον Γαβριήλ, ας πούμε, με τον Καμίνη. Τη Δούρου με τον Σγουρό. Τον Κορτζίδη με τον Κωνσταντάτο. Εκείνους που μάχονται κατά των Μνημονίων, με κείνους που τα προσκυνάνε. Στο κάτω-κάτω τον καπιταλισμό προσκυνούν όλοι.
Τι να πεις. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Αλλά και πάλι είναι δυνατό να μειώνουν τις πιθανότητες εκλογής του δικού τους υποψηφίου, αφού με την απρόκλητη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πιθανό κάποιοι ψηφοφόροι του να τους γυρίσουν την πλάτη; Ήταν τόσο μεγάλη ανάγκη να βάλουν μπροστά τον ανθρωποδιώκτη τη στιγμή που δίνουν μάχη για κάθε ψήφο; Άντε να βρεις άκρη. Και ακόμα χειρότερα, άντε να βρεις άκρη με την εξίσωση ανάμεσα στον αριστερό υποψήφιο στον Βόλο και τον Αχιλλέα Μπέο. Τον Μπέο, μάλιστα.
Και σχόλιο ουδέν. Εδώ σπάνε τα μολύβια τους και ο Μαρξ και ο Φρόιντ.
Αναρωτιέται μόνο ο κάθε άνθρωπος με κοινή λογική. Δηλαδή τώρα αυτοί ξέρουν τόσο καλά όσους ψήφισαν τον υποψήφιό τους στον πρώτο γύρο, που να πιστεύουν ότι μεταξύ Μπέου και αριστερού θα προτιμήσουν αποχή, λευκό, ή άκυρο. Και το βράδυ που ο Μπέος θα πανηγυρίζει στο δημαρχείο, αυτοί θα πανηγυρίζουν που πέρασε η γραμμή. Και θα φωνάζουν με κομματική υπερηφάνεια: Μπεεε, ο Μπέος.
Ήμαρτον Κύριε...
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου