James Petras
Οι Ελληνικές Εκλογές και το Σχέδιο Διάσωσης της ΕΕ: Από την Ελπίδα στον Φόβο και την Απελπισία. Ο Εθνικός Πλούτος της Ελλάδας Προς Πώληση
Οκτώ μήνες θα έχουν περάσει από την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ της 25ης Ιανουαρίου μέχρι τις πρόωρες εκλογές του Σεπτεμβρίου. Κατά την περίοδο αυτή οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν την παράσταση της «αντιπολίτευσης στη λιτότητα» και στη συνέχεια γονάτισαν υποταγμένοι στην «Τρόικα».
Η αντίθεση μεταξύ του Ιανουαρίου και του σήμερα είναι δραματική: ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, προκάλεσε χαρά και μεγάλη ελπίδα στους Έλληνες ψηφοφόρους με τις υποσχέσεις του να τερματίσει την υποταγή της Ελλάδας στους Ευρωπαίους ολιγάρχες (την «Τρόικα»), αλλά τώρα συγκαλεί πρόωρες εκλογές εκμεταλλευόμενος το κλίμα φόβου και δυστυχίας ανάμεσα στους πολίτες.
Οι Έλληνες αντιμετωπίζουν ένα μέλλον ακόμα μεγαλύτερης εξαθλίωσης και απόγνωσης με μια ολόκληρη γενιά δεμένη και παραδομένη, από τους εκλεγμένους ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ, σε σαράντα χρόνια σκλαβιάς, χρέους και αποικιακής υποδούλωσης.
Τον Ιανουάριο, ο ΣΥΡΙΖΑ σάρωσε στην πορεία του για την διακυβέρνηση, με την υπόσχεσή του για «αλλαγή», χωρίς λεπτομέρειες. Η «Αλλαγή» κατέληξε να είναι ένα κενό σύνθημα. Πράγματι κάποιες αλλαγές έλαβαν χώρα: Αλλαγές προς το χειρότερο!
Απ’ όταν εκλέχθηκε, ο Τσίπρας άδειασε το Ελληνικό Δημόσιο Ταμείο για να πληρώσει τους τραπεζίτες της ΕΕ, απογύμνωσε τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τα ταμεία των δήμων ώστε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις απέναντι στο ΔΝΤ και, ακόμα χειρότερα, επέτρεψε την φυγή άνω των 40 δις ευρώ που μεταφέρθηκαν από τις Ελληνικές τράπεζες σε λογαριασμούς του εξωτερικού – ουσιαστικά απο-κεφαλαιοποιώντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η γλωσσική διαστροφή της «αλλαγής» δεν ήταν η χειρότερη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ στην διαφθορά και την ανυποληψία της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η δουλική του λεηλασία της οικονομίας συγκλόνισε και σύγχυσε την εξαθλιωμένη πλειοψηφία των Ελλήνων. Οι ψηφοφόροι περίμεναν από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ριζοσπάστες ”φρασεοπώλες” του να κάνουν το αντίθετο – να σώσουν την εθνική οικονομία και να ηγηθούν της χώρας!
Για ένα διάστημα η υποτακτικότητα και η προδοσία του Τσίπρα μεταμφιέζονταν με τους θεατρινίστικες πόζες του «σκληρού διαπραγματευτή» απέναντι στους Γερμανούς τραπεζίτες. Το αέναο αγορίστικο μειδίαμα, παγωμένο στο πρόσωπό του, σαν να θέλει να καθησυχάσει τους οπαδούς του: ‘’Μπορείτε να με εμπιστευθείτε. Θα φροντίσω ώστε η κυρία Μέρκελ και η παρέα της να μην σας χώσουν ακόμα ένα αγκαθωτό αγγούρι στον κώλο! “
Ο Τσίπρας προσποιήθηκε την αντίσταση απέναντι στους τραπεζίτες, θέτοντας ένα υφολογικό πρότυπο και για άλλους αξιωματούχους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι επίσης ”διαμαρτύρονταν και παραδόθηκαν”. Και αυτοί επίσης κατέληξαν να πιστεύουν ότι ”οι προσπάθειες τους” (και όχι τα αποτελέσματά τους) άξιζαν δημόσια έγκριση!
Μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου, ο Τσίπρας υπέμεινε αυστηρές διαλέξεις από τους άρχοντες του στην ΕΕ, επιστρέφοντας στην Ελλάδα με το ανόητο χαμόγελο του και άδειες τσέπες.
Ο Τσίπρας έκανε ό, τι ήταν δυνατόν για να αποσπάσει την προσοχή, να διασκεδάσει, να κομπάσει και να εξαπατήσει τους σαστισμένους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Τσίπρας κατέφυγε σε ριζοσπαστική ρητορική, κενές χειρονομίες και λεκτική περιφρόνηση.
Το συναισθηματικό ξέσπασμα του ήταν μόνο «κουφές πορδές» (όπως αναφέρεται στη δημοτική Ελληνική) στην ποιητική γλώσσα μιας διορατικής, αγανακτισμένης γιαγιάς της οποίας η σύνταξη είχε κοπεί κατά 40%!
Ο ΣΥΡΙΖΑ λύγισε και έσπασε μπροστά στην προβλέψιμη αδιαλλαξία των Γερμανών αρχόντων του και των 28, υποτελών κρατών τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήρε τίποτα και ακόμη χειρότερα. Όσα περισσότερα είπαν, τόσα λιγότερα κατόρθωσαν …
Ο Τσίπρας διέλυσε το Ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και στη συνέχεια κήρυξε την ήττα, αλλά όχι πριν καταφέρει μια ακόμα πιο μεγάλη εκλογική απάτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ένα δημοφιλές «δημοψήφισμα» επί των επιταγών της ΕΕ και το 61% των Ελλήνων ψηφοφόρων είπε «όχι» στις απαιτήσεις της ΕΕ. Αλλά ο Τσίπρας είπε αμέσως ναι!
Ο Τσίπρας αποδέχθηκε το απόλυτο ξεπούλημα – ‘ιδιωτικοποίηση’- όλων των στρατηγικών, προσοδοφόρων, μεγάλων και μικρών δημόσιων επιχειρήσεων, περιουσιακών στοιχείων και πηγών του Ελληνικού εθνικού πλούτου.
Δεν υπήρχαν λαϊκές εξεγέρσεις στο δρόμο για την συνθηκολόγηση του Τσίπρα: μόνο λίγες ασήμαντες αψιμαχίες στη Βουλή των Ελλήνων, όταν η «Αριστερή Πλατφόρμα» ψήφισε όχι, έδειξε τα οπίσθια στον, στον πλέον πρώην αρχηγό της, αυτομόλησε και διαμόρφωσε νέο κόμμα -την Λαϊκή Ενότητα. Με καμία μαζική οργάνωση και χωρίς να υποστηρίξει μαζική δράση, η «Αριστερά Πλατφόρμα» μόλις σηκώθηκε στα πίσω πόδια της. . . για να γκαρίξει ένα μανιφέστο καλώντας σε «λαϊκή ενότητα» … μέσα στα φέρετρα του Κοινοβουλευτικού βόθρου των απατεώνων και των αχρείων. Εν τω μεταξύ, η πλατεία Συντάγματος ήταν γεμάτη περιστέρια και άστεγους αλήτες ... Είναι και αυτή ακόμη μία κούφια πορδή;
Αυτοί οι αντάρτες της πολυθρόνας, οι οποίοι κάθισαν στο υπουργικό συμβούλιο ακολουθώντας δουλικά τον Τσίπρα για επτά μήνες, συμμετέχοντας σε στείρες εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και δίνοντας συνεντεύξεις σε όλο και πιο αραιές παρέες αριστερών ακαδημαϊκών τουριστών, παράλληλα αγνοώντας τις οδομαχίες της νεολαίας, θα αντιμετωπίσουν μια νέα εκλογική μάχη σε ένα μήνα. Έχουν το ανυπέρβλητο έργο του να πείσουν ένα φοβισμένο και μπερδεμένο εκλογικό σώμα πως πρέπει να ενωθούν, να οργανωθούν και να απορρίψουν τον Τσίπρα, τον ΣΥΡΙΖΑ και την επ’ άπειρον οπισθοδρόμηση.
Ο Τσίπρας, από την πλευρά του, θα λάβει «τα κεφάλαια διάσωσης» της ΕΕ, θα πληρώσει τις τράπεζες και θα χρηματοδοτήσει τη δική του εκστρατεία. Θα πάρει δωρεάν δημοσιότητα από τον εγχώριο και ξένο τύπο (η εφημερίδα Financial Times επαινεί το ”θάρρος του και την σύνεσή του”) και θα προσλάβει έναν στρατό εργαζομένων στην προεκλογική του εκστρατεία με κονδύλια ”διάσωσης” για να εξαλειφθεί η «Αριστερή Πλατφόρμα». Θα κερδίσει έτσι υποστήριξη από την Ελληνική ολιγαρχία και έχοντας υιοθετήσει την πλατφόρμα της δεξιάς αντιπολίτευσης, έχει λίγα να φοβηθεί εκλογικά από τους παλιούς βαρετούς κλέφτες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα δώρα, τους θεατρινισμούς και τη δημαγωγία του στην κάλπη.
Απογοήτευση και άμεση δράση- απεργίες, πορείες και φλεγόμενα οδοφράγματα- θα ακολουθήσουν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όταν ο Τσίπρας θα έχει πετσοκόψει περαιτέρω τις συντάξεις και τεμαχίσει τα εργασιακά δικαιώματα, όταν οι ιδιωτικοποιήσεις οδηγήσουν στις μαζικές απολύσεις σε αποβάθρες, αεροδρόμια, εταιρείες παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και διυλιστήρια πετρελαίου. Η πρόσκληση Τσίπρα για γρήγορες εκλογές σχεδιάστηκε για να εξασφαλίσει ψήφους από το σοκαρισμένο εκλογικό σώμα προτού γίνει πλήρως αισθητός ο πόνος του απόλυτου ξεπουλήματός του…
Με τον καιρό, θα υπάρξουν θυελλώδεις διαμαρτυρίες, αλλά η ΕΕ θα έχει λεηλατήσει τον σημερινό και μελλοντικό πλούτο της Ελλάδας. Η εκλογική στήριξη στον Τσίπρα θα λιγοστεύσει και τα δακρυγόνα για άλλη μια φορά θα αρωματίσουν τους δρόμους της Αθήνας. Στη συνέχεια, οι παλιές πολιτικές πόρνες και κλεπτοκράτες της Δεξιάς θα ανασυρθούν στην κεντρική σκηνή για μια ακόμη φορά. Και ποιος ξέρει, ο Τσίπρας μπορεί να σχηματίσει ακόμη και ένα νέο «χωρίς αποκλεισμούς» καθεστώς συνασπισμού με τις τσούλες της Δεξιάς.
Οι τραπεζίτες, ολιγάρχες και κλέφτες δεν είναι εκλεκτικοί με τους ερωτικούς τους συντρόφους, ακόμη και οι ξεπεσμένοι προδότες με αγορίστικο μειδίαμα αξίζουν ”ένα στα γρήγορα”, αν αυτό τους φέρει πίσω στην εξουσία…
Ο οικονομικός τύπος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παρασκεύασαν μια εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ ως ”άκρας αριστεράς” ή ”ριζοσπαστικής αριστεράς”. Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ό, τι είναι δυνατόν για να καταστρέψει τις ελπίδες της πλειοψηφίας των φτωχοποιημένων Ελλήνων, απελπισμένων για μια αντιστροφή των σοκαριστικών πολιτικών λιτότητας που επιβάλλει η ΕΕ.
Από την πρώτη κιόλας μέρα στην κυβέρνηση, οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ αγκάλιασαν την ολιγαρχική δομή της ΕΕ, διατηρώντας το νόμισμα του ευρώ και αναγνωρίζοντας το παράνομο χρέος.
Εγκλωβισμένος εξ’ αρχής, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε απλά έναν μεγάλο σαματά, χτυπώντας τα κάγγελα και παρακαλώντας για περισσότερο χρόνο.
Τα εκπαιδευμένα μάτια των δυναστών της ΕΕ αναγνώρισαν τους ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ ως αιχμάλωτους, επιδιδόμενους σε ασήμαντες πολιτικές εκσπερματώσεις και «εξοργισμένες διαμαρτυρίες». Δεν έκαναν καμία παραχώρηση: Πράγματι οι τραπεζίτες αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους Έλληνες εκλογείς που ψήφισαν τους κλόουν …
Οι Γερμανοί αμέσως μέτρησαν τον Τσίπρα ως ένα μαλθακό αριστερό – οργανικά ανίκανο να βγει από το κλουβί της ΕΕ, να παραιτηθεί από το ευρώ και το χρέος. Με την μακρά ιστορική εμπειρία τους, οι Ευρω-ιμπεριαλιστές ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν «σοσιαλιστικά» και «εθνικιστικά» υποκείμενα, που διαπραγματεύονται με λυγισμένα τα γόνατα: “Όσο περισσότερο τους κλωτσάς, τόσο λιγότερα ζητάνε”.
Ο Τσίπρας παρακάλεσε για χρήματα για να πληρώσει τις Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές τράπεζες! Εκείνος συμφώνησε να πουλήσει εικoσιεννέα Ελληνικά αεροδρόμια σε Γερμανούς καπιταλιστές, προκειμένου να πληρώσει τους Γερμανούς τραπεζίτες.
Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας έχουν φτωχοποιήσει εκατομμύρια Ελλήνων και ξεπούλησαν το σύνολο των επικερδών Ελληνικών επιχειρήσεων, έτσι ώστε οι Γερμανοί, Γάλλοι και Άγγλοι κάτοχοι Ελληνικών ομολόγων να μην χάσουν ούτε μία πληρωμή τόκων!
Μήπως ο Τσίπρας απλά παρίστανε τον Πρωθυπουργό ενώ υπηρετούσε ως νταβαντζής για ομαδικούς βιασμούς;
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, οι Έλληνες θα τον εκλέξουν εκ νέου! Τα θύματα έχουν τρελαθεί! … Το λίκνο της δημοκρατίας έχει μετατραπεί σε μια αναστατωμένη φωλιά από οχιές!
Νόστιμον Ημαρ
Οι Ελληνικές Εκλογές και το Σχέδιο Διάσωσης της ΕΕ: Από την Ελπίδα στον Φόβο και την Απελπισία. Ο Εθνικός Πλούτος της Ελλάδας Προς Πώληση
Εισαγωγή
Οκτώ μήνες θα έχουν περάσει από την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ της 25ης Ιανουαρίου μέχρι τις πρόωρες εκλογές του Σεπτεμβρίου. Κατά την περίοδο αυτή οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν την παράσταση της «αντιπολίτευσης στη λιτότητα» και στη συνέχεια γονάτισαν υποταγμένοι στην «Τρόικα».
Η αντίθεση μεταξύ του Ιανουαρίου και του σήμερα είναι δραματική: ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, προκάλεσε χαρά και μεγάλη ελπίδα στους Έλληνες ψηφοφόρους με τις υποσχέσεις του να τερματίσει την υποταγή της Ελλάδας στους Ευρωπαίους ολιγάρχες (την «Τρόικα»), αλλά τώρα συγκαλεί πρόωρες εκλογές εκμεταλλευόμενος το κλίμα φόβου και δυστυχίας ανάμεσα στους πολίτες.
Οι Έλληνες αντιμετωπίζουν ένα μέλλον ακόμα μεγαλύτερης εξαθλίωσης και απόγνωσης με μια ολόκληρη γενιά δεμένη και παραδομένη, από τους εκλεγμένους ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ, σε σαράντα χρόνια σκλαβιάς, χρέους και αποικιακής υποδούλωσης.
Τον Ιανουάριο, ο ΣΥΡΙΖΑ σάρωσε στην πορεία του για την διακυβέρνηση, με την υπόσχεσή του για «αλλαγή», χωρίς λεπτομέρειες. Η «Αλλαγή» κατέληξε να είναι ένα κενό σύνθημα. Πράγματι κάποιες αλλαγές έλαβαν χώρα: Αλλαγές προς το χειρότερο!
Απ’ όταν εκλέχθηκε, ο Τσίπρας άδειασε το Ελληνικό Δημόσιο Ταμείο για να πληρώσει τους τραπεζίτες της ΕΕ, απογύμνωσε τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τα ταμεία των δήμων ώστε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις απέναντι στο ΔΝΤ και, ακόμα χειρότερα, επέτρεψε την φυγή άνω των 40 δις ευρώ που μεταφέρθηκαν από τις Ελληνικές τράπεζες σε λογαριασμούς του εξωτερικού – ουσιαστικά απο-κεφαλαιοποιώντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η γλωσσική διαστροφή της «αλλαγής» δεν ήταν η χειρότερη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ στην διαφθορά και την ανυποληψία της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η δουλική του λεηλασία της οικονομίας συγκλόνισε και σύγχυσε την εξαθλιωμένη πλειοψηφία των Ελλήνων. Οι ψηφοφόροι περίμεναν από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ριζοσπάστες ”φρασεοπώλες” του να κάνουν το αντίθετο – να σώσουν την εθνική οικονομία και να ηγηθούν της χώρας!
Για ένα διάστημα η υποτακτικότητα και η προδοσία του Τσίπρα μεταμφιέζονταν με τους θεατρινίστικες πόζες του «σκληρού διαπραγματευτή» απέναντι στους Γερμανούς τραπεζίτες. Το αέναο αγορίστικο μειδίαμα, παγωμένο στο πρόσωπό του, σαν να θέλει να καθησυχάσει τους οπαδούς του: ‘’Μπορείτε να με εμπιστευθείτε. Θα φροντίσω ώστε η κυρία Μέρκελ και η παρέα της να μην σας χώσουν ακόμα ένα αγκαθωτό αγγούρι στον κώλο! “
Ο Τσίπρας προσποιήθηκε την αντίσταση απέναντι στους τραπεζίτες, θέτοντας ένα υφολογικό πρότυπο και για άλλους αξιωματούχους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι επίσης ”διαμαρτύρονταν και παραδόθηκαν”. Και αυτοί επίσης κατέληξαν να πιστεύουν ότι ”οι προσπάθειες τους” (και όχι τα αποτελέσματά τους) άξιζαν δημόσια έγκριση!
Μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου, ο Τσίπρας υπέμεινε αυστηρές διαλέξεις από τους άρχοντες του στην ΕΕ, επιστρέφοντας στην Ελλάδα με το ανόητο χαμόγελο του και άδειες τσέπες.
Ο Τσίπρας έκανε ό, τι ήταν δυνατόν για να αποσπάσει την προσοχή, να διασκεδάσει, να κομπάσει και να εξαπατήσει τους σαστισμένους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Τσίπρας κατέφυγε σε ριζοσπαστική ρητορική, κενές χειρονομίες και λεκτική περιφρόνηση.
Το συναισθηματικό ξέσπασμα του ήταν μόνο «κουφές πορδές» (όπως αναφέρεται στη δημοτική Ελληνική) στην ποιητική γλώσσα μιας διορατικής, αγανακτισμένης γιαγιάς της οποίας η σύνταξη είχε κοπεί κατά 40%!
Ο ΣΥΡΙΖΑ λύγισε και έσπασε μπροστά στην προβλέψιμη αδιαλλαξία των Γερμανών αρχόντων του και των 28, υποτελών κρατών τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήρε τίποτα και ακόμη χειρότερα. Όσα περισσότερα είπαν, τόσα λιγότερα κατόρθωσαν …
Ο Τσίπρας διέλυσε το Ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και στη συνέχεια κήρυξε την ήττα, αλλά όχι πριν καταφέρει μια ακόμα πιο μεγάλη εκλογική απάτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ένα δημοφιλές «δημοψήφισμα» επί των επιταγών της ΕΕ και το 61% των Ελλήνων ψηφοφόρων είπε «όχι» στις απαιτήσεις της ΕΕ. Αλλά ο Τσίπρας είπε αμέσως ναι!
Ο Τσίπρας αποδέχθηκε το απόλυτο ξεπούλημα – ‘ιδιωτικοποίηση’- όλων των στρατηγικών, προσοδοφόρων, μεγάλων και μικρών δημόσιων επιχειρήσεων, περιουσιακών στοιχείων και πηγών του Ελληνικού εθνικού πλούτου.
Δεν υπήρχαν λαϊκές εξεγέρσεις στο δρόμο για την συνθηκολόγηση του Τσίπρα: μόνο λίγες ασήμαντες αψιμαχίες στη Βουλή των Ελλήνων, όταν η «Αριστερή Πλατφόρμα» ψήφισε όχι, έδειξε τα οπίσθια στον, στον πλέον πρώην αρχηγό της, αυτομόλησε και διαμόρφωσε νέο κόμμα -την Λαϊκή Ενότητα. Με καμία μαζική οργάνωση και χωρίς να υποστηρίξει μαζική δράση, η «Αριστερά Πλατφόρμα» μόλις σηκώθηκε στα πίσω πόδια της. . . για να γκαρίξει ένα μανιφέστο καλώντας σε «λαϊκή ενότητα» … μέσα στα φέρετρα του Κοινοβουλευτικού βόθρου των απατεώνων και των αχρείων. Εν τω μεταξύ, η πλατεία Συντάγματος ήταν γεμάτη περιστέρια και άστεγους αλήτες ... Είναι και αυτή ακόμη μία κούφια πορδή;
Αυτοί οι αντάρτες της πολυθρόνας, οι οποίοι κάθισαν στο υπουργικό συμβούλιο ακολουθώντας δουλικά τον Τσίπρα για επτά μήνες, συμμετέχοντας σε στείρες εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και δίνοντας συνεντεύξεις σε όλο και πιο αραιές παρέες αριστερών ακαδημαϊκών τουριστών, παράλληλα αγνοώντας τις οδομαχίες της νεολαίας, θα αντιμετωπίσουν μια νέα εκλογική μάχη σε ένα μήνα. Έχουν το ανυπέρβλητο έργο του να πείσουν ένα φοβισμένο και μπερδεμένο εκλογικό σώμα πως πρέπει να ενωθούν, να οργανωθούν και να απορρίψουν τον Τσίπρα, τον ΣΥΡΙΖΑ και την επ’ άπειρον οπισθοδρόμηση.
Ο Τσίπρας, από την πλευρά του, θα λάβει «τα κεφάλαια διάσωσης» της ΕΕ, θα πληρώσει τις τράπεζες και θα χρηματοδοτήσει τη δική του εκστρατεία. Θα πάρει δωρεάν δημοσιότητα από τον εγχώριο και ξένο τύπο (η εφημερίδα Financial Times επαινεί το ”θάρρος του και την σύνεσή του”) και θα προσλάβει έναν στρατό εργαζομένων στην προεκλογική του εκστρατεία με κονδύλια ”διάσωσης” για να εξαλειφθεί η «Αριστερή Πλατφόρμα». Θα κερδίσει έτσι υποστήριξη από την Ελληνική ολιγαρχία και έχοντας υιοθετήσει την πλατφόρμα της δεξιάς αντιπολίτευσης, έχει λίγα να φοβηθεί εκλογικά από τους παλιούς βαρετούς κλέφτες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα δώρα, τους θεατρινισμούς και τη δημαγωγία του στην κάλπη.
Απογοήτευση και άμεση δράση- απεργίες, πορείες και φλεγόμενα οδοφράγματα- θα ακολουθήσουν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όταν ο Τσίπρας θα έχει πετσοκόψει περαιτέρω τις συντάξεις και τεμαχίσει τα εργασιακά δικαιώματα, όταν οι ιδιωτικοποιήσεις οδηγήσουν στις μαζικές απολύσεις σε αποβάθρες, αεροδρόμια, εταιρείες παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και διυλιστήρια πετρελαίου. Η πρόσκληση Τσίπρα για γρήγορες εκλογές σχεδιάστηκε για να εξασφαλίσει ψήφους από το σοκαρισμένο εκλογικό σώμα προτού γίνει πλήρως αισθητός ο πόνος του απόλυτου ξεπουλήματός του…
Με τον καιρό, θα υπάρξουν θυελλώδεις διαμαρτυρίες, αλλά η ΕΕ θα έχει λεηλατήσει τον σημερινό και μελλοντικό πλούτο της Ελλάδας. Η εκλογική στήριξη στον Τσίπρα θα λιγοστεύσει και τα δακρυγόνα για άλλη μια φορά θα αρωματίσουν τους δρόμους της Αθήνας. Στη συνέχεια, οι παλιές πολιτικές πόρνες και κλεπτοκράτες της Δεξιάς θα ανασυρθούν στην κεντρική σκηνή για μια ακόμη φορά. Και ποιος ξέρει, ο Τσίπρας μπορεί να σχηματίσει ακόμη και ένα νέο «χωρίς αποκλεισμούς» καθεστώς συνασπισμού με τις τσούλες της Δεξιάς.
Οι τραπεζίτες, ολιγάρχες και κλέφτες δεν είναι εκλεκτικοί με τους ερωτικούς τους συντρόφους, ακόμη και οι ξεπεσμένοι προδότες με αγορίστικο μειδίαμα αξίζουν ”ένα στα γρήγορα”, αν αυτό τους φέρει πίσω στην εξουσία…
Συμπέρασμα
Ο οικονομικός τύπος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παρασκεύασαν μια εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ ως ”άκρας αριστεράς” ή ”ριζοσπαστικής αριστεράς”. Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ό, τι είναι δυνατόν για να καταστρέψει τις ελπίδες της πλειοψηφίας των φτωχοποιημένων Ελλήνων, απελπισμένων για μια αντιστροφή των σοκαριστικών πολιτικών λιτότητας που επιβάλλει η ΕΕ.
Από την πρώτη κιόλας μέρα στην κυβέρνηση, οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ αγκάλιασαν την ολιγαρχική δομή της ΕΕ, διατηρώντας το νόμισμα του ευρώ και αναγνωρίζοντας το παράνομο χρέος.
Εγκλωβισμένος εξ’ αρχής, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε απλά έναν μεγάλο σαματά, χτυπώντας τα κάγγελα και παρακαλώντας για περισσότερο χρόνο.
Τα εκπαιδευμένα μάτια των δυναστών της ΕΕ αναγνώρισαν τους ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ ως αιχμάλωτους, επιδιδόμενους σε ασήμαντες πολιτικές εκσπερματώσεις και «εξοργισμένες διαμαρτυρίες». Δεν έκαναν καμία παραχώρηση: Πράγματι οι τραπεζίτες αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους Έλληνες εκλογείς που ψήφισαν τους κλόουν …
Οι Γερμανοί αμέσως μέτρησαν τον Τσίπρα ως ένα μαλθακό αριστερό – οργανικά ανίκανο να βγει από το κλουβί της ΕΕ, να παραιτηθεί από το ευρώ και το χρέος. Με την μακρά ιστορική εμπειρία τους, οι Ευρω-ιμπεριαλιστές ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν «σοσιαλιστικά» και «εθνικιστικά» υποκείμενα, που διαπραγματεύονται με λυγισμένα τα γόνατα: “Όσο περισσότερο τους κλωτσάς, τόσο λιγότερα ζητάνε”.
Ο Τσίπρας παρακάλεσε για χρήματα για να πληρώσει τις Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές τράπεζες! Εκείνος συμφώνησε να πουλήσει εικoσιεννέα Ελληνικά αεροδρόμια σε Γερμανούς καπιταλιστές, προκειμένου να πληρώσει τους Γερμανούς τραπεζίτες.
Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας έχουν φτωχοποιήσει εκατομμύρια Ελλήνων και ξεπούλησαν το σύνολο των επικερδών Ελληνικών επιχειρήσεων, έτσι ώστε οι Γερμανοί, Γάλλοι και Άγγλοι κάτοχοι Ελληνικών ομολόγων να μην χάσουν ούτε μία πληρωμή τόκων!
Μήπως ο Τσίπρας απλά παρίστανε τον Πρωθυπουργό ενώ υπηρετούσε ως νταβαντζής για ομαδικούς βιασμούς;
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, οι Έλληνες θα τον εκλέξουν εκ νέου! Τα θύματα έχουν τρελαθεί! … Το λίκνο της δημοκρατίας έχει μετατραπεί σε μια αναστατωμένη φωλιά από οχιές!
Νόστιμον Ημαρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου