Πολιτικό ενυδρείο

Των εσχάτων η πρωτιά

Στην ιστορία της εξουσίας σε παγκόσμιο επίπεδο καταγράφεται ποικιλοτρόπως η ανάγκη δημιουργίας συσωμάτων στήριξης και διατήρησης των καθεστώτων ώστε να αποσβένονται οι πιθανές προσπάθειες αλλαγής των πεπραγμένων και της βούλησης του εκάστοτε προύχοντα. Η μοιρασιά του παιχνιδιού και η λαφυραγώγηση είναι ένα υψίστης σημασίας έργο ώστε να βρίσκεται το σύνολο των υπηκόων επί ξηρού ακμής.

Η αποδόμηση του αντιπάλου, εσωτερικού και εξωτερικού είναι ο βασικός στόχος στην προοπτική της επικράτησης και της καθυπόταξης. Και είναι απολύτως απαραίτητο να δημιουργηθούν οι κατάλληλες ομάδες που θα παίξουν το προβοκατόρικο ρόλο τους στη πλάνη και στη παγίδευση του εχθρού. Όλα επιτρέπονται αρκεί το μίσθωμα να ικανοποιεί τους εμπλεκόμενους.

Καθημαγμένες όπως καταλήγουν οι μάζες, αναζητούν κατά μόνας αφού αδυνατούν να λειτουργήσουν ως οργανωμένο σύνολο, τη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους, αρκούμενοι στα αποφάγια των αρχόντων ελπίζοντας στη μεγαλοψυχία τους. Ο σαδισμός εκ μέρους των δεύτερων μασκαρεύεται σε φιλανθρωπία.

Έτσι παρουσιάστηκαν κατά καιρούς διάφορες ομάδες που πλαισίωναν και πλαισιώνουν ακόμα τους πραγματικούς κυβερνώντες, βαπτιζόμενες με διαφορετικά ονόματα έτσι ώστε να περνάει το μήνυμα του καταμερισμού της εξουσίας και της (κατ’ επίφαση) δημοκρατικότητας, ενώ υπογείως το όλο σύστημα λειτουργεί σε αγαστή συνεργασία εκτός από περιπτώσεις που η σύγκρουση συμφερόντων ήταν αναπόφευκτη και οδηγηθήκαμε σε αιματοκυλίσματα τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και διεθνώς.

Πέρα από τους άμεσους αυλοκόλακες των ηγεμόνων, εμφανίστηκαν σαμάνοι, μάγοι, αποκρυφιστές, κληρικοί και διάφοροι ΄επαΐοντες’ του μυστικισμού με αποτέλεσμα η ασθμαίνουσα παραγωγή γνώσης να έπεται κατά πολύ των φιλικά διακείμενων στην εξουσία, με αποτελέσματα καταστροφικά στα κατώτερα στρώματα του πληθυσμού είτε συμφωνούσαν είτε όχι.

Μια ισχυρή ομάδα οι οποία παρήγαγε και βασιλιάδες ήταν και τα στρατιωτικά σώματα τα οποία χωμένα μέσα στην ίντριγκα και αντιπαλεύοντας τους ‘αντιπροσώπους’ των θεών, φρόντιζαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους κατά το δοκούν με αμφίρροπα αποτελέσματα και με αφανισμούς εχθρικών και φίλιων δυνάμεων χωρίς ορίζοντα αλλαγής τακτικής. Με δεδομένο και το χαμηλό προσδόκιμο ζωής, αναμενόμενο ήταν όποιος βρισκόταν σε χαμηλότερες θέσεις να χρησιμοποιεί κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, για να ανέλθει στην ιεραρχία της εξουσίας.

Στη πορεία των εξελίξεων, καθώς αυξάνονταν και οι εκτάσεις εκμετάλλευσης με τον ανάλογο πληθυσμό κατά περιοχή, παρουσιάστηκαν οι μεγαλογεωκτήμονες οι οποίοι είτε ήταν πρώην στρατιωτικοί, σύμβουλοι των αρχών, επιτηρητές της νομιμότητας και προπαντός της συλλογής φόρων για τη συνέχιση της υποτέλειας.

Η ανάγκη του αυξανόμενου εμπορίου έφερε και την παρουσία των μεγαλεμπόρων οι οποίοι βασίστηκαν στις δυνατότητες των αγροτών, των τεχνιτών και των ναυτικών για να παράγουν και να μεταφέρουν τα προϊόντα σε μεγαλύτερη κλίμακα από ότι γνώριζαν για αρκετούς αιώνες. Καταλυτική ήταν η αρχικά αργή αλλά μετέπειτα επιταχυνόμενη βιοτεχνοποίηση και αργότερα βιομηχανοποίηση της παραγωγής ώστε να υπάρχει συνεχής μεγιστοποίηση κερδών με τα οφέλη για τους εμπλεκόμενους εργαζόμενους να είναι μηδαμινά.

Τα προαναφερθέντα αυτά κέρδη έπρεπε να επενδυθούν είτε σε υλικούς είτε σε άυλους τίτλους όπως προσφέρονταν πια από τραπεζικές διαμεσολαβήσεις από την νέα αυτή ομάδα στην αλυσίδα των κεφαλαιακού κύκλου. Η αρχική φύλαξη του υλικού αντικρίσματος κεφαλαίου μετατράπηκε σταδιακά σε άυλη επένδυση μετοχών οι οποίες αποτέλεσαν οι ίδιες πεδίο εκμετάλλευσης στα χέρια του χρηματοπιστωτικού τομέα που κυριάρχησε τον προηγούμενο αιώνα.

Μαζί με τη γιγάντωση του χρηματιστηριακού περιβάλλοντος εμφανίστηκε και η επικοινωνιακή εκμετάλλευση της ενημέρωσης με την μετατροπή των γκροτέσκων μέσων προπαγάνδας σε μέσα παραγωγής ειδήσεων και πλύσης εγκεφάλου αρχικά από τις εφημερίδες, μετά από το ραδιόφωνο και στη συνέχεια από το κινηματογράφο και την τηλεόραση ως το ίντερνετ στις μέρες μας.

Σε όλους αυτούς τους τομείς υπήρξε αρχικά μια συσπείρωση ώστε να διεκδικηθούν καλύτερες συνθήκες εργασίας, υψηλότεροι μισθοί και κοινωνικές απολαβές με αποτέλεσμα να υπάρξουν μακρόχρονοι αιματηροί αγώνες για να κατακτηθούν αυτά που θεωρούσαμε μέχρι πρότινος δεδομένα. Οι περισσότεροι από τους εργατοπατέρες του συνδικαλιστικού κινήματος παγκοσμίως λειτούργησαν δυστυχώς ως δούρειοι ίπποι στα συμφέροντα αυτών που εκπροσωπούσαν, με την κατάλληλη εξασφάλιση των ιδίων φυσικά.

Λαμβάνοντας υπόψη όλο αυτό το γαϊτανάκι με το τρελό αλισβερίσι και τις ανάλογες τριβές, είναι φυσικό να περιμένουμε να υπάρξουν συμπεφωνημένες τακτικές για τη διατήρηση των προνομίων των εξουσιαστών, εμφανίζοντας το όλο σκηνικό ως μια σειρά από διάφανες και ελέγξιμες διαδικασίες ώστε να πουληθεί το παραμύθι της ευρείας συμμέτοχης των πολιτών σε αυτές αλλά και τη δυνατότητα να ανταμειφθεί ο οποιοσδήποτε ακολουθεί τους κανόνες που καταστρατηγούσε κατά συρροή η ίδια η άρχουσα τάξη που τους επέβαλε.

Οπότε καμιά εντύπωση δεν πρέπει να μας κάνει η σημερινή κατάσταση όπως διαφαίνεται παγκοσμίως όπου οι προαναφερθείσες ομάδες λειτουργούν σαν βδέλλες πάνω στο κοινωνικό σώμα αλλά και στον ίδιο τον πλανήτη που κατοικούμε όλοι μας. Είναι αδύνατον να σταματήσεις τα εξαρτημένα από την διαρκή εκμετάλλευση αρπακτικά ακόμα και αν προσπαθήσεις να τους αποδείξεις ότι το μόνο που θα καταφέρουν στο τέλος είναι να τινάξουν τα πάντα στον αέρα. Ζήτω η ντόπα και όσο πάει.

Αναμένουμε λοιπόν και μαζί και χώρια τα προβλέψιμα πλέον αποτελέσματα και προσδοκούμε να μην είναι ολοκληρωτική η καταστροφή και να υπάρξει μια συνέχεια στη πορεία μας ως προσαρμόσιμο είδος. Και επειδή η λογική έχει απολεσθεί ολοσχερώς, αφηνόμαστε στον παράγοντα τύχη και όπου βγει για όποιους ζήσουν να αντιμετωπίσουν το μετά, ότι και να είναι αυτό. Καλά στερνά λοιπόν παγκόσμιοι συμπατριώτες. Γιατί από μυαλά είμαστε πάμφτωχοι με τα κεφάλια αδειανά, χειρότεροι όπως φαίνεται και από τις αμοιβάδες.

Ταπεινώς και Αγενώς Γιάννης Σ.Β Φιλίππου