Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

Ψάχνουν το «όχι» έναν χρόνο μετά

Κώστας Ζαφειρόπουλος & Γιώργος Πετρόπουλος

Μάριος Βαλασόπουλος

Ηταν 11 το βράδυ της Παρασκευής 3 Ιουλίου 2015, στο τέλος της πιο συναισθηματικά φορτισμένης εβδομάδας των τελευταίων δεκαετιών, σε συνθήκες απίστευτης ταξικής πόλωσης και άθλιας μιντιακής προπαγάνδας, δύο μέρες πριν από το δημοψήφισμα της Κυριακής.

Στην πλατεία Συντάγματος γινόταν το αδιαχώρητο, τραγούδια, συνθήματα και χαρούμενα πρόσωπα. Εκείνες τις στιγμές, για να βγεις από τους ασφυκτικά γεμάτους συρμούς του μετρό στην πλατεία χρειαζόσουν πάνω από 20 λεπτά, αρκετή υπομονή και καθόλου αγοραφοβία.

Δύο μέρες αργότερα η θριαμβευτική επικράτηση του «όχι» με το απροσδόκητο 61,3% επανέφερε τα χαμόγελα, αν και ο κόσμος δεν πλημμύρισε το ίδιο τους δρόμους.

Εναν χρόνο μετά, μια άλλη, διαφορετικά χρεοκοπημένη χώρα.

Μάριος Βαλασόπουλος

Αρκούσε ένας χρόνος, ίσως και λιγότερο, για να χαλάσουν φιλίες μιας ζωής, πολιτικές συμπορεύσεις δεκαετιών να καταρρεύσουν, οικογένειες να χωριστούν σε πολλά κομμάτια.

Απόγευμα Τρίτης, 5 Ιουλίου 2016, στο κάτω μέρος της πλατείας ένα εννιάχρονο κοριτσάκι ρωτάει με απορία τη μαμά του: «Αυτά που λέγανε τότε παλιά, τότε που ψηφίζαμε “όχι”, τι απέγιναν;».

Ανηφορίζουμε στο πάνω μέρος του Συντάγματος αναζητώντας απαντήσεις στη χθεσινή απογευματινή διαδήλωση, στην οποία καλούσαν η ΑΔΕΔΥ, οργανώσεις και κάποια κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Επέτειος ή μνημόσυνο; Παλλαϊκός ξεσηκωμός, γράφει ένα πλακάτ, παλλαϊκός αγώνας, ακούγεται από τα μεγάφωνα, ο κόσμος δεν είναι κατηφής αλλά είναι λιγοστός.

Και αν «το “όχι” δεν ηττήθηκε», όπως φώναζαν χθες πολλοί διαδηλωτές, κι εφόσον ο λαός δεν παραπλανήθηκε και δεν υπέκυψε όντως στην τρομοκρατία των μέσων εκείνη την εβδομάδα, γιατί ο ίδιος λαός παραπλανημένος (;) ψήφισε τον Αλέξη Τσίπρα (περισσότερο και λιγότερο τον ΣΥΡΙΖΑ) τον Σεπτέμβρη, μαζί με νέα υφεσιακά μετρά λιτότητας; Ο καθένας δίνει τις δικές του απαντήσεις.

«Δίνουμε τη μάχη μέχρι τέλους, το «όχι» των εργαζομένων, κορυφαία στιγμή των αγώνων απέναντι στα Μνημόνια και τις πολιτικές της λιτότητας, θα νικήσει», ακούγεται από τη μικροφωνική της ΑΔΕΔΥ στο πάνω μέρος της πλατείας.

Ο κόσμος συζητά για το ασφαλιστικό και τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ επιχειρείται από ορισμένους μια σύνδεση του ελληνικού δημοψηφίσματος με το Brexit.

Πολλοί θυμούνται την απίστευτη προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης την εβδομάδα που προηγήθηκε του δημοψηφίσματος, ενώ άλλοι παραδέχονται πως δεν υπήρχε ουσιαστική προετοιμασία σε επίπεδο κινήματος για σύγκρουση με την Ε.Ε.

Στις 8 το βράδυ, μία ώρα μετά το αρχικό κάλεσμα, οι διαδηλωτές, φοιτητές και εργαζόμενοι, κυρίως από τον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν ξεπερνούν τα 300 άτομα, η Αμαλίας είναι ανοιχτή και οι αστυνομικές δυνάμεις ελάχιστες.

Την ίδια ώρα οι εξίσου ολιγομελείς δυνάμεις της Λαϊκής Ενότητας ξεκινούν πορεία από την Ομόνοια στη Σταδίου, κάνοντας μια στάση μπροστά από το υπουργείο Εργασίας, όπου βρίσκονται οι εργαζόμενοι της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ με τις σκηνές τους.

«Μπορούμε εμείς»


EUROKINISSI/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ

Στην κορυφή της πορείας βρίσκονται ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, η Νάντια Βαλαβάνη και ο Δημήτρης Στρατούλης.

«Αν δεν μπορείτε εσείς, μπορούμε εμείς. Το μόνο χρέος που έχουμε είναι αυτό της ανατροπής», φωνάζουν οι «πρωταγωνιστές του “όχι” που είναι εδώ».

Μιλούν για τον προδότη Τσίπρα, ενώ εντύπωση προκαλεί και το σύνθημα που στηλιτεύει τις ιδιωτικοποιήσεις: «Πουλήστε και τις μάνες σας και φύγετε τσογλάνια».

Στην ουρά της πορείας της ΛΑ.Ε. βρίσκονται λίγες δεκάδες διαδηλωτές του ΕΠΑΜ, που κάνουν λόγο για «γερμανοτσολιάδες που τα ξεπούλησαν όλα».

Μόλις η πορεία της ΛΑ.Ε. φτάνει στο Σύνταγμα, οι υπόλοιποι, κρατώντας μια απόσταση 500 μέτρων, αναχωρούν προς τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Την ίδια ώρα η Ζωή Κωνσταντοπούλου και τα μέλη της Πλεύσης Ελευθερίας βρίσκονται στον Λυκαβηττό.

Ισως η απάντηση στο ερώτημα ποιος επιχειρεί να καρπωθεί την πολιτική υπεραξία του «όχι» είναι πως αυτή σήμερα πια δεν υπάρχει όπως κάποιοι τη φαντάζονται.

Δεν ήταν καν μνημόσυνο η χθεσινή μέρα, την οποία φυσικά αποπειράθηκαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά, από διαφορετική σκοπιά, οι υμνητές τού «Μένουμε Ευρώπη», μέσω κατασκευασμένων προπαγανδιστικών λογαριασμών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Οσο και αν τα προτάγματα της Αριστεράς είναι πάντα επίκαιρα σε μια Ευρώπη που καταρρέει, ίσως ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη χώρα να κρύβεται στο ενδεχόμενο η επόμενη κοινωνική έκρηξη να προκαλέσει μεγαλύτερο πολιτικό σεισμό, έχοντας αυτή τη φορά ένα σκοτεινό πρόσωπο.

Νίκος Φίλης: «Δημοκρατική παρακαταθήκη»


EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ

«Το δημοψήφισμα πέρυσι ήταν η επιβεβλημένη δημοκρατική κίνηση ώστε να παρέμβει ο λαός για να αναχαιτιστούν οι εκβιασμοί των πιστωτών και η υπονόμευση της τρόικας εσωτερικού.

Το διακύβευμα ήταν λοιπόν ευρύτερα πολιτικό.

Παρά τον μετέπειτα οδυνηρό συμβιβασμό, το δημοψήφισμα δημιούργησε ένα κεφάλαιο δημοκρατίας και ενίσχυσε τον προοδευτικό πόλο εξουσίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Ηταν η πρώτη φορά που ένα δημοψήφισμα στην Ελλάδα δεν είχε ως διακύβευμα το πολίτευμα. Και αυτό συνιστά δημοκρατική παρακαταθήκη, ενόψει μάλιστα της συνταγματικής αναθεώρησης.

Σε συνθήκες κρίσης εκπροσώπησης, είναι λογικό να αναζητούνται θεσμοί άμεσης δημοκρατίας που η διαλεκτική έντασή τους με τους θεσμούς της αντιπροσώπευσης είναι προϋπόθεση για την αναζωογόνηση και την κοινωνικοποίηση της πολιτικής.

Αυτό τον δρόμο άνοιξε με το δημοψήφισμα η Αριστερά στη χώρα μας. Και με αυτή την έννοια το "όχι" παραμένει "όχι"».

Γιώργος Κατρούγκαλος: «Σταθμός στον αγώνα για άλλη Ε.Ε.»


Μάριος Βαλασόπουλος

«Το δημοψήφισμα του Ιουλίου ήταν το σημαντικότερο από τα τρία ιστορικά γεγονότα του annus mirabilis 2015.

(Η εκλογή για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ευρώπη μιας κυβέρνησης της ριζοσπαστικής Αριστεράς και λιγότερο από ένα χρόνο μετά η επανεκλογή της είναι τα άλλα δύο).

Το «όχι» της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, παρά τους εκβιασμούς, την τρομοκρατία, τον θόρυβο των ηχείων της διαπλοκής, απετέλεσε σταθμό στον αγώνα εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, όχι μόνο για την ήπειρό μας αλλά για όλο τον κόσμο.

Παρά τον επώδυνο, αναγκαστικό -αλλά και αναγκαίο για την αποφυγή της άτακτης χρεοκοπίας- συμβιβασμό που ακολούθησε το πραξικόπημα των ημερών, η κυβέρνησή μας προσπαθεί, σε πολύ πιο περίπλοκες συνθήκες, αλλάζοντας σταδιακά τους συσχετισμούς δύναμης, να συνεχίσει τον αγώνα αυτόν, για μια άλλη Ευρώπη, της ελευθερίας και των δικαιωμάτων».

Πολυγλωσσία των κομμάτων για την επέτειο


▶ «Ο ελληνικός λαός όρθωσε το ανάστημά του και, με την ξεκάθαρη απάντηση στο δημοψήφισμα, είπε ΟΧΙ στα τελεσίγραφα και τους εκβιασμούς, ΟΧΙ στις πολιτικές λιτότητας» υπογράμμισε ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τη συμπλήρωση ενός έτους από το δημοψήφισμα.

▶ «Οι Ελληνες δεν ξεχνούν το δημοψήφισμα. Ο λογαριασμός είναι βαρύς. Πληρώνουμε καθημερινά πολύ ακριβά τον τυχοδιωκτισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ.» δήλωσε η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά.

▶ «Είναι προσβλητικό -και ο κ. Τσίπρας είναι υπόλογος στην ιστορία, στη χώρα και στα παιδιά μας- που ο πρωθυπουργός δεν τολμάει ακόμα και τώρα να ζητήσει συγγνώμη» σημείωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης.

▶ «Το πραγματικό, ταξικό ΟΧΙ των εργατοϋπαλλήλων και των λαϊκών στρωμάτων στα αντιλαϊκά μέτρα χωρίς ημερομηνία λήξης μπορεί να εκφραστεί μόνο μέσα από το εργατικό κίνημα και την κοινωνική συμμαχία τους» υπογράμμισε το ΚΚΕ.

▶ «Το να δίνεται στον λαό ο λόγος δεν είναι κακό. Ομως σε στρατηγικής σημασίας για το μέλλον μιας χώρας επιλογές δεν πρέπει να γίνονται δημοψηφίσματα» δήλωσε ο εκπρόσωπος της Ενωσης Κεντρώων, Γιάννης Καλλιάνος.

▶ Σύμφωνα με τη ΛΑ.Ε., για τον λαό «που είδε να διαψεύδονται οι προσδοκίες του, η επέτειος του δημοψηφίσματος αποτελεί μήνυμα ενότητας και αγώνα απέναντι στη λιτότητα, τη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση που βίωσε και βιώνει».

▶ «Με τον αέρα από τη Βρετανία και τη Γαλλία συνεχίζουμε τους αγώνες μας μέχρι τη νίκη, για να δικαιωθεί το ΟΧΙ του λαού» επισήμανε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

«“Οχι” σε όλα τα “ναι” τους»


EUROKINISSI/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ

Η συγκέντρωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον Λυκαβηττό είχε οσμή καλοκαιρινής συναυλίας

Κάτι από καλοκαιρινή ροκ συναυλία θύμιζε η συγκέντρωση της Πλεύσης Ελευθερίας στον Λυκαβηττό για τον ένα χρόνο από το «όχι» στο δημοψήφισμα.

Η συμμετοχή δεν ήταν πολύ μεγάλη και η Ζωή Κωνσταντοπούλου εμφανίστηκε μετά τις 10. Ισως έπαιξε ρόλο η δύσκολη πρόσβαση στο πάρκινγκ του αμφιθεάτρου του Λυκαβηττού, όπως και η παράλληλη συγκέντρωση της ΛΑ.Ε. για το «όχι» στο Σύνταγμα.

Υποστηρικτές της Πλεύσης φορούσαν ομοιόμορφα μπλουζάκια με το σλόγκαν «όχι στα ναι τους» και μοίραζαν φυλλάδια με την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος, που κατατέθηκε χθες στον Αρειο Πάγο λόγω του συμβολικού χαρακτήρα της ημέρας.

Ανάμεσα σε τραγούδια φώναζαν το «όχι» θέλοντας να δείξουν ότι ο αγώνας θα έχει και συνέχεια. Στην οθόνη εμφανίστηκε μήνυμα της Λέιλα Χάλεντ.

Εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Πασχάλης Τσαρούχας, Ελένη Βιτάλη, Θεοδοσία Τσάτσου κ.ά. Τραγούδησε και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

Μηνύματα συμπαράστασης έστειλαν οι Σοφία Σακοράφα, ο σκηνοθέτης Κεν Λόουτς, ο Μίκης Θεοδωράκης κ.ά.

Στο πλευρό της Ζ. Κωνσταντοπούλου και ο γνωστός μπλόγκερ Πιτσιρίκος με μαγνητοσκοπημένο μήνυμα.

Παρόντες η πρώην βουλευτές Ραχήλ Μακρή με το μπλουζάκι του «όχι» και Γιάννης Στάθας.

Στην ομιλία της η κ. Κωνσταντοπούλου ευχαρίστησε όσους ανέβηκαν και ανέφερε ότι ο Λυκαβηττός βρίσκεται ανάμεσα στα 70.000 ακίνητα του υπερταμείου ιδιωτικοποιήσεων.

«Εμείς είπαμε το “όχι”, ορθώσαμε το ανάστημά μας, γράψαμε ιστορία για να πούμε “όχι” στα “ναι σε όλα”» επισήμανε χαρακτηριστικά.

Αναφέρθηκε στην παραχώρηση του λιμανιού του Πειραιά και επιτέθηκε στην κυβέρνηση για το θέμα του Λυκαβηττού.

«Θα δώσουμε μάχες και θα τις κερδίσουμε και όταν νικήσουμε θα θυμόμαστε αυτή τη βραδιά ως αφετηρία, όπως ο καθένας την πρώτη του συναυλία. Πάμε για να πούμε “όχι” σε όλα τα “ναι” τους και να σηκώσουμε ψηλά τη γροθιά» κατέληξε.

ΕΦ-ΣΥΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου