Κυριακή Μπεϊόγλου
Απ’ όλα τα άστρα του ουρανού, τις νύχτες του Αυγούστου, αυτά που λάμπουν πιο πολύ είναι ο αστερισμός της Λύρας με τον απαστράπτοντα Βέγα, ο αστερισμός του Αετού με τον μεγαλοπρεπή Αλταΐρ και ο αστερισμός του Κύκνου με τον περίλαμπρο Ντενέμπ που ανάλαφρος και γαλήνιος απλώνει τις φτερούγες του πάνω στη φωτεινή ζώνη του γαλαξία μας. Είναι το Τρίγωνο του Καλοκαιριού.
Λένε πως οι αστερισμοί που μας περιβάλλουν αποτελούν το «κοσμικό ρολόι» του Σύμπαντος.
Χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει, οι άνθρωποι στη στεριά και στη θάλασσα μελετούν ακόμα τον αινιγματικό ουρανό, τον μεγάλο οδηγό για τον τρύγο, το ψάρεμα, τον καιρό και τα καμώματά του.
Οταν οι Βαβυλώνιοι σκάλιζαν τα άστρα πάνω σε βράχους και οι ιθαγενείς της Αμερικής πάνω σε δέρματα βουβάλων, οι δαιμόνιοι αρχαίοι Ελληνες έφτιαξαν τη συσκευή που θα μπορούσε να είναι η πρώτη σύλληψη και εφαρμογή του σημερινού ηλεκτρονικού υπολογιστή. Τον μηχανισμό των Αντικυθήρων.
Φέτος μόνο, ύστερα από πολλά χρόνια κατάφεραν οι επιστήμονες να αποκωδικοποιήσουν και τα τελευταία μυστικά του.
Τον περασμένο Αύγουστο, ταξίδεψα κάτω από το Τρίγωνο του Καλοκαιριού, με το πλοίο της γραμμής στα Κύθηρα.
Εκείνες τις μέρες τελείωνε η κατασκευή του αρχαιολογικού μουσείου στη Χώρα και η χαρά των ιθυνόντων αλλά και των κατοίκων του Τσιρίγου ήταν μεγάλη. Τώρα είναι έτοιμο.
Αν μείνουμε αργά τη νύχτα μακριά από τα φώτα της πόλης, κάτω από τον περίλαμπρο αστερισμό του Κύκνου και κοιτάξουμε τον ουρανό, θα καταφέρουμε άραγε να ατενίσουμε το μέλλον όπως πίστευαν οι Αρχαίοι;
Σίγουρα θα δούμε κάτι από τη λάμψη του παρελθόντος. Αφού το φως που ταξίδεψε μέχρι τα μάτια μας ανήκει σ’ ένα αστέρι που ίσως δεν υπάρχει πια.
Οσοι βρισκόμαστε στην Αθήνα μπορούμε να κάνουμε μια βόλτα στον λόφο των Νυμφών, στο Θησείο.
Δίπλα στον λόφο του Φιλοπάππου και απέναντι από την Ακρόπολη και την Αρχαία Αγορά, μας περιμένει κάθε βράδυ το Αστεροσκοπείο.
Υπέρλαμπρα αστρικά ταξίδια κάτω από το γαλαξιακό Τρίγωνο του Καλοκαιριού κι εμείς θεατές της αέναης κίνησης του χρόνου.
ΕΦ-ΣΥΝ
Απ’ όλα τα άστρα του ουρανού, τις νύχτες του Αυγούστου, αυτά που λάμπουν πιο πολύ είναι ο αστερισμός της Λύρας με τον απαστράπτοντα Βέγα, ο αστερισμός του Αετού με τον μεγαλοπρεπή Αλταΐρ και ο αστερισμός του Κύκνου με τον περίλαμπρο Ντενέμπ που ανάλαφρος και γαλήνιος απλώνει τις φτερούγες του πάνω στη φωτεινή ζώνη του γαλαξία μας. Είναι το Τρίγωνο του Καλοκαιριού.
Λένε πως οι αστερισμοί που μας περιβάλλουν αποτελούν το «κοσμικό ρολόι» του Σύμπαντος.
Χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει, οι άνθρωποι στη στεριά και στη θάλασσα μελετούν ακόμα τον αινιγματικό ουρανό, τον μεγάλο οδηγό για τον τρύγο, το ψάρεμα, τον καιρό και τα καμώματά του.
Οταν οι Βαβυλώνιοι σκάλιζαν τα άστρα πάνω σε βράχους και οι ιθαγενείς της Αμερικής πάνω σε δέρματα βουβάλων, οι δαιμόνιοι αρχαίοι Ελληνες έφτιαξαν τη συσκευή που θα μπορούσε να είναι η πρώτη σύλληψη και εφαρμογή του σημερινού ηλεκτρονικού υπολογιστή. Τον μηχανισμό των Αντικυθήρων.
Φέτος μόνο, ύστερα από πολλά χρόνια κατάφεραν οι επιστήμονες να αποκωδικοποιήσουν και τα τελευταία μυστικά του.
Τον περασμένο Αύγουστο, ταξίδεψα κάτω από το Τρίγωνο του Καλοκαιριού, με το πλοίο της γραμμής στα Κύθηρα.
Εκείνες τις μέρες τελείωνε η κατασκευή του αρχαιολογικού μουσείου στη Χώρα και η χαρά των ιθυνόντων αλλά και των κατοίκων του Τσιρίγου ήταν μεγάλη. Τώρα είναι έτοιμο.
Αν μείνουμε αργά τη νύχτα μακριά από τα φώτα της πόλης, κάτω από τον περίλαμπρο αστερισμό του Κύκνου και κοιτάξουμε τον ουρανό, θα καταφέρουμε άραγε να ατενίσουμε το μέλλον όπως πίστευαν οι Αρχαίοι;
Σίγουρα θα δούμε κάτι από τη λάμψη του παρελθόντος. Αφού το φως που ταξίδεψε μέχρι τα μάτια μας ανήκει σ’ ένα αστέρι που ίσως δεν υπάρχει πια.
Οσοι βρισκόμαστε στην Αθήνα μπορούμε να κάνουμε μια βόλτα στον λόφο των Νυμφών, στο Θησείο.
Δίπλα στον λόφο του Φιλοπάππου και απέναντι από την Ακρόπολη και την Αρχαία Αγορά, μας περιμένει κάθε βράδυ το Αστεροσκοπείο.
Υπέρλαμπρα αστρικά ταξίδια κάτω από το γαλαξιακό Τρίγωνο του Καλοκαιριού κι εμείς θεατές της αέναης κίνησης του χρόνου.
ΕΦ-ΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου