Γιώργος X. Παπασωτηρίου
Πόσο αίμα, πόσα δάκρυα χρειάζονται ακόμα για να πέσει το τείχος ανάμεσα στη φτώχεια και τον πλούτο; Κανείς δεν ξέρει. Πότε το βλέμμα ενός παιδιού της Συρίας που περιπλανάται στους δρόμους της κόλασης θα γίνει χαρούμενο; Κανείς δεν διερωτάται. Ούτε μαθαίνει κανείς από τα κατά τα άλλα καλά πληροφορημένα μίντια της Δύσης, για την απόφαση που έλαβε την Τρίτη, 6 Σεπτεμβρίου, η βρετανική κυβέρνηση να κατασκευάσει ένα τείχος κι από τις δύο πλευρές του περιφερειακού δρόμου που οδηγεί στο λιμάνι του Καλαί. «Χτίσαμε φράχτες, τώρα χτίζουμε έναν τοίχο», δήλωσε ο Robert Goodwill, Γραμματέας του κράτους για τη μετανάστευση στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η αγανακτισμένη βουλευτής των Πράσινων Caroline Lucas σε ένα άρθρο της χαρακτηρίζει το τείχος «τερατούργημα» και πως ο «trumpisme (σ.σ. η προαναγγελία του αμερικανού υποψηφίου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δήλωσε πως θα κατασκευάσει τείχος κατά μήκος των συνόρων ΗΠΑ και Μεξικού) προσγειώθηκε τώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο». Το τείχος που έκτισε ο Μπους τζούνιορ και η αποτυχία του φαίνεται δεν τους παραδειγμάτισε.
Το τείχος στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, εκεί που χιλιάδες σταυροί μαρτυρούν τους δολοφονημένους, το τείχος των Ισραηλινών στη Φαλούτζα, της Κύπρου, της Βαγδάτης, το τείχος ανάμεσα στη φτώχεια και τον πλούτο, αυτά τα τείχη είναι αόρατα, είναι μη αντιληπτά, καθώς δεν φωτίζονται από τους προβολείς της τηλοψίας.
Γιατί, όμως, ένας κόσμος ολόκληρος, ο δυτικός, γιορτάζει με συναυλίες, βιβλία και ποικίλες τελετουργίες την πτώση του τείχους του Βερολίνου; Μα γιατί έτσι δηλώνεται η υπεροχή της Δύσης απέναντι στη βάρβαρη Ανατολή. Τα βιβλία που γράφτηκαν για την πτώση του τείχους δεν υπεισέρχονται σε βάθος, δεν αναλύουν, δεν εξηγούν, απλώς στέκονται στην επιφάνεια των γεγονότων, ρωτώντας «Που είσαστε και τι κάνατε το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου;» (τίτλος βιβλίου). Δεκαεφτά συγγραφείς –δυτικοί και ανατολικοί- απαντούν.
Γι’ αυτό το τείχος της ντροπής, που τώρα χτίζεται, για τα αίτια του πολέμου στη Συρία, για την κόλαση των ανέργων, των ανέστιων και των λογής αποκλεισμένων ποιος θα ρωτήσει και ποιος θα απαντήσει;
ΑrtiΝews.gr
Πόσο αίμα, πόσα δάκρυα χρειάζονται ακόμα για να πέσει το τείχος ανάμεσα στη φτώχεια και τον πλούτο; Κανείς δεν ξέρει. Πότε το βλέμμα ενός παιδιού της Συρίας που περιπλανάται στους δρόμους της κόλασης θα γίνει χαρούμενο; Κανείς δεν διερωτάται. Ούτε μαθαίνει κανείς από τα κατά τα άλλα καλά πληροφορημένα μίντια της Δύσης, για την απόφαση που έλαβε την Τρίτη, 6 Σεπτεμβρίου, η βρετανική κυβέρνηση να κατασκευάσει ένα τείχος κι από τις δύο πλευρές του περιφερειακού δρόμου που οδηγεί στο λιμάνι του Καλαί. «Χτίσαμε φράχτες, τώρα χτίζουμε έναν τοίχο», δήλωσε ο Robert Goodwill, Γραμματέας του κράτους για τη μετανάστευση στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η αγανακτισμένη βουλευτής των Πράσινων Caroline Lucas σε ένα άρθρο της χαρακτηρίζει το τείχος «τερατούργημα» και πως ο «trumpisme (σ.σ. η προαναγγελία του αμερικανού υποψηφίου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δήλωσε πως θα κατασκευάσει τείχος κατά μήκος των συνόρων ΗΠΑ και Μεξικού) προσγειώθηκε τώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο». Το τείχος που έκτισε ο Μπους τζούνιορ και η αποτυχία του φαίνεται δεν τους παραδειγμάτισε.
Το τείχος στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, εκεί που χιλιάδες σταυροί μαρτυρούν τους δολοφονημένους, το τείχος των Ισραηλινών στη Φαλούτζα, της Κύπρου, της Βαγδάτης, το τείχος ανάμεσα στη φτώχεια και τον πλούτο, αυτά τα τείχη είναι αόρατα, είναι μη αντιληπτά, καθώς δεν φωτίζονται από τους προβολείς της τηλοψίας.
Γιατί, όμως, ένας κόσμος ολόκληρος, ο δυτικός, γιορτάζει με συναυλίες, βιβλία και ποικίλες τελετουργίες την πτώση του τείχους του Βερολίνου; Μα γιατί έτσι δηλώνεται η υπεροχή της Δύσης απέναντι στη βάρβαρη Ανατολή. Τα βιβλία που γράφτηκαν για την πτώση του τείχους δεν υπεισέρχονται σε βάθος, δεν αναλύουν, δεν εξηγούν, απλώς στέκονται στην επιφάνεια των γεγονότων, ρωτώντας «Που είσαστε και τι κάνατε το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου;» (τίτλος βιβλίου). Δεκαεφτά συγγραφείς –δυτικοί και ανατολικοί- απαντούν.
Γι’ αυτό το τείχος της ντροπής, που τώρα χτίζεται, για τα αίτια του πολέμου στη Συρία, για την κόλαση των ανέργων, των ανέστιων και των λογής αποκλεισμένων ποιος θα ρωτήσει και ποιος θα απαντήσει;
ΑrtiΝews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου