Λίλα Μήτσουρα
Ένας ακόμα χρόνος που φορτώνουμε στη πλάτη μας. Που αφήνουμε πίσω μας. 365 μέρες που ζήσαμε ή που απλά αφήσαμε να κυλήσουν έτσι. Τι κρατάμε? Τι θυμόμαστε? Τι θέλουμε να αλλάξουμε? Ποιους αποχαιρετούμε μαζί με τον χρόνο?
Πολλές οι απώλειες και τούτη τη χρονιά. Παιδιά που σκοτώθηκαν άδικα, οικογένειες που ξεκληρίστηκαν, ζωές που καταστράφηκαν. Άγνωστοι άνθρωποι που χάθηκαν, που δεν γνωρίζαμε αλλά που ο χαμός τους μας πόνεσε.
Πόσο άδικα μπορεί να τελειώσει μια ζωή... πόσο ξαφνικά... Ότι έδωσες και ότι πήρες είναι εκεί και αυτό μένει πίσω. Ένα δάκρυ που έχασες ένα χαμόγελο που κέρδισες. Μια στιγμή σημαντική που ΄άφησες ανεκμετάλλευτη.
Τέλος χρόνου,κυριολεκτικά. Ότι κάναμε κάναμε. Ευτυχώς κάποιοι έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε μια ακόμα νέα χρονιά. Να θέσουμε νέους στόχους. Να ευχηθούμε πάλι ξανά και ξανά, τυπικά πια αλλά που κατά βάθος όλοι τα εννοούμε και ελπίζουμε κάποτε να γίνουν πραγματικότητα οι ευχές μας!
Αλλά κάποιοι είμαστε ακόμα ζωντανοί!!! Και αυτό είναι ένα σπουδαίο δώρο ήδη! το σημαντικότερο!!! Κάποιοι έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Να χαρίσουμε ένα καλό λόγο σε κάποιον που τον έχει ανάγκη. Ένα χάδι,ένα φιλί σε έναν μοναχικό άνθρωπο. Μια αγκαλιά σε όποιον την στερήσαμε, σε όποιον την χρειάζεται.
Να ελπίσουμε ξανά ξανά. Να ονειρευτούμε πάλι... Να ευχηθούμε.
Μικρές καθημερινές ευχές ανθρώπινες και μετά να πούμε και εκείνες τις μεγάλες τις μακρινές.
Έχουμε την ευκαιρία να είμαστε αισιόδοξοι, να πάρουμε δύναμη να καταφέρουμε ότι δεν καταφέραμε την χρονιά που φεύγει.
Ναι κουβαλάμε στη πλάτη μας έναν ακόμα χρόνο με όλα όσα μας πήρε, με όλα όσα μας στέρησε. Και αυτό είναι ένα τεράστιο βάρος. Πολλές οι ψυχούλες που χάθηκαν άδικα.δίχως να φταίνε. Πολλά τα παιδικά δάκρυα. Πολλές οι κραυγές που αντηχούν και στη νέα χρονιά.
Και είμαστε ακόμα ζωντανοί,αυτό πρέπει να θυμόμαστε. Τα καταφέραμε πάλι, κατά λάθος ή όχι. Μια ακόμα ευκαιρία που έχουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Μια πράξη για κάθε ευχή.
Δεν ξέρουμε τι θα βρούμε μπροστά μας, τι μας περιμένει, αν θα δούμε άλλη αλλαγή χρόνου. Η ζωή έχει ημερομηνία λήξης άγνωστη και μας διδάσκει καθημερινά ότι είναι και πολύ σύντομη. Ας ζήσουμε τη κάθε στιγμή σαν να είναι μοναδική σαν να είναι η τελευταία.
Ας μην αφήσουμε τη κρίση που βιώνουμε να μας κάνει χειρότερους ανθρώπους. Ας μη θεωρούμε δεδομένο ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί, σε ειρήνη ή στα σπίτια μας. Όλα αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή και αυτόν που είχε την ανάγκη μας και προσπεράσαμε αύριο μπορεί να είμαστε στη θέση του.
Χαμογελάμε σηκώνουμε το κεφάλι πιάνουμε το χέρι του διπλανού μας και προχωράμε μπροστά όχι απλά για να βαδίσουμε αλλά για να δημιουργήσουμε έναν κόσμο καλύτερο, ένα κόσμο που δεν έχει αδικοσκοτωμένα παιδιά, που δεν έχει παιδιά που πεινάνε ή κρυώνουν.
Ας παλέψουμε να κάνουμε ένα κόσμο με παιδιά που χαμογελούν. Φαντάσου ο καθένας από μας να το κάνει σε ένα μόνο παιδί....
Να χαρίσουμε χαμόγελα στα παιδιά που τους κληρονομήσαμε τόση ασχήμια δίχως να φταίνε. Να τα μάθουμε να ελπίζουν, να τα αφήσουμε να ονειρευτούν όνειρα όμορφα παιδικά. Και αν είναι να κλαίνε να κλαίνε γιατί δεν πήραν το παιχνίδι που ήθελαν.
Βαρύς και μπαρουτοκαπνισμένος ο χρόνος που φεύγει. Παίρνει μαζί του ψυχούλες αθώες και μας αφήνει το βάρος της απουσίας να το κουβαλάμε και να θυμόμαστε.
Μετράμε απώλειες πολλές όλοι μας.Και αν μας ρωτήσουν τι ήταν το πιο σημαντικό που έχουμε από το 2016 μπορούμε να απαντήσουμε!
ΕΠΙΖΉΣΑΜΕ!!!
ΑΛΛΑ ΤΏΡΑ ΘΈΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ!!! Πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε μια ακόμα ευκαιρία για μία νέα αρχή!
ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ... Σας εύχομαι να βγουν αληθινές όλες σας οι ευχές, μόνο παρακαλώ σας όταν θα ευχόμαστε, όταν θα ονειρευόμαστε τι θέλουμε από τη νέα χρονιά, ας θυμηθούμε για λίγο, τι θέλαμε σαν είμαστε εμείς παιδιά.
Όμορφες να ναι οι ευχές σας, όμορφες να ναι οι καινούργιες μέρες που έρχονται σαν να βγαίνουν από όνειρο παιδικό παραμυθένιο χρωματιστό...
ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΛΟΙΠΌΝ!!! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!!
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Ένας ακόμα χρόνος που φορτώνουμε στη πλάτη μας. Που αφήνουμε πίσω μας. 365 μέρες που ζήσαμε ή που απλά αφήσαμε να κυλήσουν έτσι. Τι κρατάμε? Τι θυμόμαστε? Τι θέλουμε να αλλάξουμε? Ποιους αποχαιρετούμε μαζί με τον χρόνο?
Πολλές οι απώλειες και τούτη τη χρονιά. Παιδιά που σκοτώθηκαν άδικα, οικογένειες που ξεκληρίστηκαν, ζωές που καταστράφηκαν. Άγνωστοι άνθρωποι που χάθηκαν, που δεν γνωρίζαμε αλλά που ο χαμός τους μας πόνεσε.
Πόσο άδικα μπορεί να τελειώσει μια ζωή... πόσο ξαφνικά... Ότι έδωσες και ότι πήρες είναι εκεί και αυτό μένει πίσω. Ένα δάκρυ που έχασες ένα χαμόγελο που κέρδισες. Μια στιγμή σημαντική που ΄άφησες ανεκμετάλλευτη.
Τέλος χρόνου,κυριολεκτικά. Ότι κάναμε κάναμε. Ευτυχώς κάποιοι έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε μια ακόμα νέα χρονιά. Να θέσουμε νέους στόχους. Να ευχηθούμε πάλι ξανά και ξανά, τυπικά πια αλλά που κατά βάθος όλοι τα εννοούμε και ελπίζουμε κάποτε να γίνουν πραγματικότητα οι ευχές μας!
Αλλά κάποιοι είμαστε ακόμα ζωντανοί!!! Και αυτό είναι ένα σπουδαίο δώρο ήδη! το σημαντικότερο!!! Κάποιοι έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Να χαρίσουμε ένα καλό λόγο σε κάποιον που τον έχει ανάγκη. Ένα χάδι,ένα φιλί σε έναν μοναχικό άνθρωπο. Μια αγκαλιά σε όποιον την στερήσαμε, σε όποιον την χρειάζεται.
Να ελπίσουμε ξανά ξανά. Να ονειρευτούμε πάλι... Να ευχηθούμε.
Μικρές καθημερινές ευχές ανθρώπινες και μετά να πούμε και εκείνες τις μεγάλες τις μακρινές.
Έχουμε την ευκαιρία να είμαστε αισιόδοξοι, να πάρουμε δύναμη να καταφέρουμε ότι δεν καταφέραμε την χρονιά που φεύγει.
Ναι κουβαλάμε στη πλάτη μας έναν ακόμα χρόνο με όλα όσα μας πήρε, με όλα όσα μας στέρησε. Και αυτό είναι ένα τεράστιο βάρος. Πολλές οι ψυχούλες που χάθηκαν άδικα.δίχως να φταίνε. Πολλά τα παιδικά δάκρυα. Πολλές οι κραυγές που αντηχούν και στη νέα χρονιά.
Και είμαστε ακόμα ζωντανοί,αυτό πρέπει να θυμόμαστε. Τα καταφέραμε πάλι, κατά λάθος ή όχι. Μια ακόμα ευκαιρία που έχουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Μια πράξη για κάθε ευχή.
Δεν ξέρουμε τι θα βρούμε μπροστά μας, τι μας περιμένει, αν θα δούμε άλλη αλλαγή χρόνου. Η ζωή έχει ημερομηνία λήξης άγνωστη και μας διδάσκει καθημερινά ότι είναι και πολύ σύντομη. Ας ζήσουμε τη κάθε στιγμή σαν να είναι μοναδική σαν να είναι η τελευταία.
Ας μην αφήσουμε τη κρίση που βιώνουμε να μας κάνει χειρότερους ανθρώπους. Ας μη θεωρούμε δεδομένο ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί, σε ειρήνη ή στα σπίτια μας. Όλα αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή και αυτόν που είχε την ανάγκη μας και προσπεράσαμε αύριο μπορεί να είμαστε στη θέση του.
Χαμογελάμε σηκώνουμε το κεφάλι πιάνουμε το χέρι του διπλανού μας και προχωράμε μπροστά όχι απλά για να βαδίσουμε αλλά για να δημιουργήσουμε έναν κόσμο καλύτερο, ένα κόσμο που δεν έχει αδικοσκοτωμένα παιδιά, που δεν έχει παιδιά που πεινάνε ή κρυώνουν.
Ας παλέψουμε να κάνουμε ένα κόσμο με παιδιά που χαμογελούν. Φαντάσου ο καθένας από μας να το κάνει σε ένα μόνο παιδί....
Να χαρίσουμε χαμόγελα στα παιδιά που τους κληρονομήσαμε τόση ασχήμια δίχως να φταίνε. Να τα μάθουμε να ελπίζουν, να τα αφήσουμε να ονειρευτούν όνειρα όμορφα παιδικά. Και αν είναι να κλαίνε να κλαίνε γιατί δεν πήραν το παιχνίδι που ήθελαν.
Βαρύς και μπαρουτοκαπνισμένος ο χρόνος που φεύγει. Παίρνει μαζί του ψυχούλες αθώες και μας αφήνει το βάρος της απουσίας να το κουβαλάμε και να θυμόμαστε.
Μετράμε απώλειες πολλές όλοι μας.Και αν μας ρωτήσουν τι ήταν το πιο σημαντικό που έχουμε από το 2016 μπορούμε να απαντήσουμε!
ΕΠΙΖΉΣΑΜΕ!!!
ΑΛΛΑ ΤΏΡΑ ΘΈΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ!!! Πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε μια ακόμα ευκαιρία για μία νέα αρχή!
ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ... Σας εύχομαι να βγουν αληθινές όλες σας οι ευχές, μόνο παρακαλώ σας όταν θα ευχόμαστε, όταν θα ονειρευόμαστε τι θέλουμε από τη νέα χρονιά, ας θυμηθούμε για λίγο, τι θέλαμε σαν είμαστε εμείς παιδιά.
Όμορφες να ναι οι ευχές σας, όμορφες να ναι οι καινούργιες μέρες που έρχονται σαν να βγαίνουν από όνειρο παιδικό παραμυθένιο χρωματιστό...
ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΛΟΙΠΌΝ!!! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!!
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου