Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου
Μικρή ήμουν και άκουγα αφηγήσεις από τους μεγαλύτερους για τους καλούς αριστερούς και τους κακούς δεξιούς... Κι όλο αυτό να αντιστρέφεται και να αλλάζει άρδην, μεταφερόμενη σε άλλη γειτονιά, σε άλλη παρέα, σε άλλους χώρους, σχετιζόμενη και συναναστρεφόμενη με το κύλισμα των χρόνων με άλλους, διαφορετικούς ανθρώπους...
Μεγαλώνοντας πρόφτασα τα κόκκινα, πράσινα, γαλάζια καφενεία, με την αυστηρώς απαγορευμένη είσοδο σε όσους δεν ''φορούσαν'' το ανάλογο χρώμα στην πολιτική πεποίθηση.
Για σιγά ρε αδέρφια..
Ένα καφέ θέλω να πιω διάολε, με τον συγχωριανό μου, με τον συμμαθητή μου, με τον συνάδερφο μου. Γιατί θα πρέπει να έχω κομματικά διαπιστευτήρια..;;;. Και στο κάτω κάτω, αγέννητη ήμουν τότε, γιατί θα πρέπει να με στιγματίσει, να με μπολιάσει και μένα αυτό το μίσος..;;;
Εν κατακλείδι
Δεν μάθαμε τίποτα φαίνεται από την εμφύλια διαμάχη, δεν διδαχτήκαμε απ' τα λάθη μας, δεν σεβαστήκαμε τον Άνθρωπο...
Πώς ζητάμε να βαδίσουμε στο αύριο, σαν χώρα, σαν λαός, σαν συνέχεια, κουβαλώντας το βάρος της μισαλλοδοξίας στις πλάτες μας...;;;
Μα θα μου πεις, εδώ ακόμη και το ευαγγέλιο ασπάζεται την ρήση ''Μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις’… Τι συχώριο, τι άφεση να περιμένεις μετά απ’ τους ανθρώπους…
Προσωπικά αν με ρωτάς, θα φορώ ό,τι χρώμα μου πάει στη σκέψη και την συνείδηση, θα νταραβερίζομαι με τον Άνθρωπο που έχω επιλέξει να είναι δίπλα μου και όχι με το αποθαμένο συγγενολόι του, και χωρίς κομματικά διαπιστευτήρια, εκτός από ακραίες περιπτώσεις... Άσε που οι ακραίες περιπτώσεις δεν θα με πλησίαζαν καν...
Φιλικά τοις πάσι
*Ευτυχισμένοι όσοι από την ιστορία τους έχουν μάθει. (Ευριπίδης από Σαλαμίνα).
Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου: Σχετικά με τον συντάκτη
Μικρή ήμουν και άκουγα αφηγήσεις από τους μεγαλύτερους για τους καλούς αριστερούς και τους κακούς δεξιούς... Κι όλο αυτό να αντιστρέφεται και να αλλάζει άρδην, μεταφερόμενη σε άλλη γειτονιά, σε άλλη παρέα, σε άλλους χώρους, σχετιζόμενη και συναναστρεφόμενη με το κύλισμα των χρόνων με άλλους, διαφορετικούς ανθρώπους...
- ''Μην πας σ' αυτό το χασάπικο, το έχει ο γιος ενός αρχισφάχτη Κουκουέ''.
- ''Μη μιλάς στο δισέγγονο του αρχιρουφιάνου, είχε πάρει κόσμο και κοσμάκη στο λαιμό του'' ο προδότης.
- ''Έχεις φιλενάδα την Μ. που η γιαγιά της ήταν μαυραγορίτισσα..? ''Απαπαπα να την πάψεις τώρα !!''.
- ''Δεν θα πάρουμε τον Α. για φροντιστή, ο θείος του είχε νοικιάσει το σπίτι σε έναν ταγματασφαλίτη''.
Μεγαλώνοντας πρόφτασα τα κόκκινα, πράσινα, γαλάζια καφενεία, με την αυστηρώς απαγορευμένη είσοδο σε όσους δεν ''φορούσαν'' το ανάλογο χρώμα στην πολιτική πεποίθηση.
Για σιγά ρε αδέρφια..
Ένα καφέ θέλω να πιω διάολε, με τον συγχωριανό μου, με τον συμμαθητή μου, με τον συνάδερφο μου. Γιατί θα πρέπει να έχω κομματικά διαπιστευτήρια..;;;. Και στο κάτω κάτω, αγέννητη ήμουν τότε, γιατί θα πρέπει να με στιγματίσει, να με μπολιάσει και μένα αυτό το μίσος..;;;
Εν κατακλείδι
- Ποιος είναι εκείνος που έχει το δικαίωμα να χρωματίζει κατά το δοκούν, τις ανθρώπινες υπάρξεις..;;;
- Ποιος είναι εκείνος που έχει το δικαίωμα να σφραγίζει τις ζωές των απογόνων με τα σφάλματα των προγόνων τους..;;;
Δεν μάθαμε τίποτα φαίνεται από την εμφύλια διαμάχη, δεν διδαχτήκαμε απ' τα λάθη μας, δεν σεβαστήκαμε τον Άνθρωπο...
Πώς ζητάμε να βαδίσουμε στο αύριο, σαν χώρα, σαν λαός, σαν συνέχεια, κουβαλώντας το βάρος της μισαλλοδοξίας στις πλάτες μας...;;;
Μα θα μου πεις, εδώ ακόμη και το ευαγγέλιο ασπάζεται την ρήση ''Μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις’… Τι συχώριο, τι άφεση να περιμένεις μετά απ’ τους ανθρώπους…
Προσωπικά αν με ρωτάς, θα φορώ ό,τι χρώμα μου πάει στη σκέψη και την συνείδηση, θα νταραβερίζομαι με τον Άνθρωπο που έχω επιλέξει να είναι δίπλα μου και όχι με το αποθαμένο συγγενολόι του, και χωρίς κομματικά διαπιστευτήρια, εκτός από ακραίες περιπτώσεις... Άσε που οι ακραίες περιπτώσεις δεν θα με πλησίαζαν καν...
Φιλικά τοις πάσι
*Ευτυχισμένοι όσοι από την ιστορία τους έχουν μάθει. (Ευριπίδης από Σαλαμίνα).
Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου