Ευαγγελία Τυμπλαλέξη
Αποφθέγματα επιφανών για να στηρίξουμε, ένας ανίδεος ξέρει τι, αφού αποσπασματικά τα αναρτούμε, χωρίς καν να γνωρίζουμε το σύνολο του έργου του εν λόγω έγκριτου.
«Οι άνθρωποι κρίνουν για να μην κριθούν» του Camus. Βροχή τα likes στην ανάρτηση. Προλαμβάνεις για να προφυλάξεις τα νώτα, ως γνωστόν. Μα ο Camus υπήρξε ένας εκ των σημαντικότερων επικριτών του 20ου αιώνα, εύλογα αναρωτιέσαι!!! Μην αναρωτιέσαι, αρκεί να μελετήσεις ολόκληρο το έργο του «Η πτώση» για να πάρεις πίσω το like π’ άκριτα χάρισες κι αφειδώς, για να ανεβάσεις το δικό σου γόητρο ή του αναρτώντος, το ασυνείδητό σου μόνο το γνωρίζει...
«Τη ζωή τη ζεις μία φορά μα την πληρώνεις δέκα» του Bukowski. Προστρέχουν πάλι οι ενστερνίζοντες, ευελπιστώντας σε λίγη αίγλη, όσο να πεις κάτι πλήρωσε έκαστος στη ζωή!!! Παράνοια και ύβρις για έναν άνθρωπο, ο οποίος στήριξε με πράξεις τη ρήση του: «Έχω μία από τις δύο επιλογές -- να παραμείνω στο ταχυδρομείο και να τρελαθώ... ή να μείνω εκεί έξω, να το παίξω συγγραφέας και να πεθάνω της πείνας. Αποφάσισα να πεθάνω της πείνας.» Ποιος βολεμένος στο μισθουλάκο-συνταξούλα του συμφωνεί με την ανάρτηση, διερωτώμαι!!!
Η πρώτη είναι σαφώς ο «Επενδυτής του Καπιταλισμού»
Οι δεύτεροι ποιοι είναι;;;
Είναι της Γης οι κολασμένοι, που υποφέρουν τα δεινά για να μην αλυχτήσουν ξανά για το ξεροκόμματο∙
Είναι οι έμμεσοι υπόλογοι, αφού στην ουσία συνιστούν τα ενεργούμενα του ανθρωποφαγικού και περιβαλλοντοφαγικού «νεοφιλελευθερισμού»∙
Και ποιος θα τους κρίνει-επικρίνει;;;
Τα ΜΑΤ στη Χαλκιδική προστατεύουν το ενεργούμενο=εργάτης, τη μηχανή=εργοδότης ή το λάδωμα της μηχανής=ντόπιος πληθυσμός;;;
Με την ίδια λογική εμφανίζονται παραίτιοι και οι ναυτεργάτες στο γκαζάδικο, που προξένησε την κηλίδα στη Σαλαμίνα. Καταγγέλλουν πως τον εν λόγω σκαρί ήταν οριακά αξιόπλοο. Υπουργείο και προσαρτώμενες Υπηρεσίες παραστέκουν στο ενεργούμενο=ναυτεργάτης, στη μηχανή=Πλοιοκτήτης, ή στο λάδωμα της μηχανής=ενδιάμεσος υπάλληλος που υπογράφει αναξιόπιστα έγγραφα;;;
Εργάστηκα στον ιδιωτικό τομέα επί 24 συναπτά έτη
Μαθητές, λέει, αντέγραψαν μία εργασία. Κι έγινε το σκάνδαλο τροφή για τα social media. «Η παραπαιδεία είναι πιο ισχυρή απ’ την Παιδεία» Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε ή να το πούμε;;;
Την παραπαιδεία τη δημιούργησε και την πυροδοτεί συνεχώς ο ίδιος ο κρατικός μηχανισμός. Κατ’ αρχάς μειώθηκαν οι βάσεις, και η κουτσή Μαριώ περνούσε στο Πανεπιστήμιο. Κι εδώ θα διαχωρίσω την προσέγγισή μου: Άλλο ένα Πανεπιστήμιο επιμορφωτικού χαρακτήρα, στο οποίο οφείλουν να έχουν πρόσβαση όλοι. Άλλο Πανεπιστήμιο εξειδικευτικού χαρακτήρα, στο οποίο οφείλουν να έχουν πρόσβαση με αυστηρά κριτήρια οι ικανοί με ροπή προς τον ανάλογο τομέα. Εν συνεχεία εφόσον δεν μπορούσε να απορροφήσει τον καλπαζόντως αυξανόμενο αριθμό τελειόφοιτων, έπρεπε να μηχανευτεί μία δίαυλο επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους του, ώστε να είμαστε όλοι αγαπημένοι κι ευχαριστημένοι. Για κομματικούς λόγους-ψηφοθηρία άνοιγε κι ένα Ίδρυμα ή παράρτημα Ιδρύματος στην επαρχιακή Επικράτεια. Το αλισβερίσι εξυπηρετούσε τους πάντες. Η παραμεθόριος αποκτούσε πρόσβαση στην «Ανάπτυξη», εξ ου και η έξαρση της ανοικοδόμησης προς στέγαση του φοιτητόκοσμου. Με επιεική δανεισμό ανεγείρονταν η μία πολυκατοικία πίσω απ’ την άλλη, η αγορά θα υποδεχόταν το χρήμα, το οποίο περνούσε απ’ τα καφέ-τα εστιατόρια-τα μισθώματα. Επιπροσθέτως κρατικός μηχανισμός σημαίνει και το σύνολο, το οποίο τον υποστηρίζει. Διότι καλές οι αντιγραφές-καλές οι πληρωμένες εργασίες, ή έκαστος που θέλει να βγάλει σήμερα την ουρά του απ’ έξω
1) αλλά πόσο μερίδιο ευθύνης έχει σ’ αυτό ο γονέας;;;
Όταν προσπαθείς να του εξηγήσεις διπλωματικά πως ο απόγονος δεν θέλει ή δεν τα καταφέρνει με το εκάστοτε μάθημα και η επόμενη κίνησή του είναι να σου δείξει την πόρτα
Όταν ωθεί τον γόνο στην βαθμοθηρία συγκρίνοντάς τον συνέχεια με τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης, διότι «αυτός προέρχεται απ’ την Ελίτ της αστοκρατίας»
Όταν προσπαθείς να πεις πως η γνώση είναι δύσκολη και απαιτεί κόπο, και πως καλύτερα να μην σε πληρώνει άδικα, σε κατηγορεί δεξιά κι αριστερά για δική σου μονομερή υπαιτιότητα. Συνακόλουθα θα βρεθεί ένας πιο επιδέξιος-πονηρός που θα σου «δώσει» πρόσβαση στην πολυπόθητη πιστοποίηση, η οποία δεν θα αντικατοπτρίζει στην ουσία ούτε το ελάχιστο της απαιτούμενης γνώσεως
Όταν επιλέγει καθηγητή του δημοσίου να κάνει ιδιαίτερα στο σπίτι το απόγευμα, με στόχο τη βαθμοθηρία, κι ως εκ τούτου δύο δεινά έπονται: Ο καθηγητής του Δημοσίου αυτό-αλλοτριώθηκε διότι ακυρώνει την ίδια του τη δουλειά-γνώση στο ομαδικό σχολείο για να θηρεύσει τους υποψηφίους πελάτες το απόγευμα. Η σήψη διαποτίζει και τον νεανία, ο οποίος πείθεται πως ο γονιός του με ικανότητες «από μηχανής Θεού» θα επιλύσει την κάθε δυσκολία και θα ανοίξει πάραυτα κάθε δίαυλο.
Όταν το βλαστάρι δεν πέτυχε στις εξετάσεις αλλά επειδή έχει χρήμα πληρώνει τις σπουδές του στο Εξωτερικό. Και στην περίπτωση που πέτυχε στις εξετάσεις επειδή έχει χρήμα επιλέγει το εξωτερικό για τις σπουδές του γόνου, επειδή «οι σπουδές στο Εξωτερικό είναι καλύτερες» αλλά στην ουσία βαυκαλίζεται περί της ανωτερότητάς του.
Όταν ο ίδιος ο γονιός πληρώνει τα μεταπτυχιακά του, διότι αρκεί μία μικρή πλοήγηση στο διαδίκτυο για να διαπιστώσουμε πως το Καποδιστριακό απαιτεί καταβολή διδάκτρων περίπου 2500 ευρώ. Το ΕΑΠ απαιτεί περίπου 600-700 ευρώ ανά διδακτική ενότητα, το οποίο ξεκίνησα κι εγώ και λόγω οικονομικής στενότητας το σταμάτησα.
Όταν ακυρώνει τον κάθε δάσκαλο για να εξυψώσει τον απόγονο ή την συμπλεγματική του ιδιοσυγκρασία
Όταν τα εργαστήρια ιδιωτικής εκπαίδευσης δεν συνιστούν τίποτ’ άλλο παρά καλοκουρδισμένες επιχειρήσεις, στις οποίες ο μαθητής είναι το χρυσό φλουρί που δύναται να επισύρει δεκάδες περιστροφές στα μάτια του επιχειρηματία.
2) Πόσο μερίδιο έχει σ’ αυτό ο ίδιος ο δάσκαλος;;;
Όταν παραπονείται πως εν καιρώ κρίσης δεν του φτάνουν τα χρήματα και γι’ αυτό προχωρεί σε σύνταξη εργασιών, τις οποίες πουλάει σε μαθητές του ή σε ιδιαίτερα μαθήματα. Έχοντας εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα, μετά λόγου γνώσεως μπορώ να καταθέσω πως ακόμη και σε καιρό των «παχιών αγελάδων» τη μερίδα του λέοντος στα ιδιαίτερα την είχε ο δάσκαλος του Δημοσίου, για τον απλό λόγο πως είχε άμεση επαφή με το εν δυνάμει πελατολόγιο. Σε καιρό των «παχιών αγελάδων» ελάχιστοι φροντιστηριούχοι ασφάλιζαν τον εργαζόμενο ή του παρείχαν την νόμιμη αμοιβή. Σε πρόσφατη συζήτησή μου με κοπέλα περίπου 30 ετών, παραδέχτηκε πως πούλησε την μελέτη της πάνω στο Δίκαιο σε Ακαδημαϊκό λόγω οικονομικής δυσχέρειας.
Όταν δεν κάνει απεργία μπροστά στην καταστρατήγηση της Παιδείας, γιατί λέει θα χάσει το μεροκάματο, λες και ο ιδιωτικός Τομέας που σφαγιάστηκε εν μία νυκτί δεν εξαθλιώνεται λόγω έλλειψης μεροκάματου, αλλά προτρέπει τους μαθητικούς-φοιτητικούς συλλόγους να κάνουν καταλήψεις. Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: Προτάσσει το πρόσχημα της αρωγής στους αγώνες των νέων αλλά δεν χάνει ούτε μία τρίχα απ’ την κεφαλή του.
Οι δανειστές ήσαν ξεκάθαροι. Ζητούμενό τους η υφαρπαγή της ιδιοκτησίας. Με ταχυδακτυλουργικά τερτίπια τα ψηφίσματα που θα εξασφαλίσουν το αντικείμενο των επιδιώξεων είναι πλέον θεσπισμένα. Οι κατασχέσεις και οι πλειστηριακές διαδικασίες ωστόσο είναι πάλι μία μηχανή, η οποία για να εκκινήσει θα διατάξει τα ενεργούμενά της, τα οποία:
Ο Τομέας της Υγείας έχει εντελώς αποσαθρωθεί. Η Ανθρωπότητα οφείλει στο ιατρικό λάθος ή στις ιατρογενείς ασθένειες την Τρίτη κατά σειρά αιτία θανάτου των υπηκόων της. Για να μην επαναλαμβάνομαι παραπέμπω τον αναγνώστη σε παλαιότερα άρθρα:
Από που να πιάσεις και που να τ’ αφήσεις!
Ο εμφύλιος χαμηλής εντάσεως ανάμεσα στον Ιδιωτικό και στον Δημόσιο Φορέα καλά κρατεί. Με τη διαφορά πως ο σφαγιασμένος Ιδιωτικός έχει εισέλθει σε τροχιά «Το καρδιογράφημα του Νεκρού». Δεν δύναται όχι να διαπραγματευτεί αλλά ούτε καν να θυμώσει. Η εξαθλίωσή του είναι τέτοιας εμβέλειας που θα ψάξει το ξεροκόμματο, διότι κανείς δεν προτίθεται να τον βοηθήσει. Πόσο έντιμος είναι εν προκειμένω ο υπάλληλος ή ο συνταξιούχος που τυγχάνει συμβάσεως αορίστου χρόνου με προνόμια απέναντι στις άλλες πληθυσμιακές μερίδες. Και σίγουρα δεν πρέπει να καταβαραθρωθούν όλοι οι Κλάδοι. Αλλά αν δεν φτάσει ένα έθνος-Χώρα-Πληθυσμός στον πάτο πως θα βρει τα ερείσματα να επαναστατήσει για να ανέλθει στην επιφάνεια;;; Με τους μισούς φτωχοποιημένους και τους άλλους μισούς βολεμένους το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η μεταλλαγή της εντάσεως από χαμηλή σε αρκετά υψηλή. Οι μεν φθονούν τους δε και οι δε τρέμουν την οργή των μεν…
Ένας λαός, του οποίου τα μέλη ψάχνουν έκαστος να αποποιηθεί των ευθυνών του. Και μερίδιο έχουμε όλοι, κατά το μερίδιο που αναλογεί στον καθέναν μας, πλην των νέων, τους οποίους εγκληματούμε με το να προσπαθούμε να τους εντάξουμε στη λογική, η οποία υπήρξε αναμφισβήτητα και καθολικά ανεπαρκής και καταστροφική.
Ένας λαός μπροστά στους δέκτες τολμηρός αλλά επί της ουσίας γονυπετής και ραγιάς. Ο συμβιβασμός ξεκινά πρωτίστως στην προσωπική μας πορεία.
Αρθρογράφοι, οι οποίοι δεν εστιάζουν στην αλήθεια των γεγονότων αντικειμενικά αλλά δημαγωγούν δια μέσω αψίκορων κειμένων, τα οποία προφανώς και ελκύουν τον αναγνώστη, αφού του επιτρέπουν να εθελοτυφλεί
Μάθαμε να γλείφουμε ο ένας τον άλλον νομίζοντας πως είμαστε αντικειμενικοί και έχουμε πράξει το σωστό. Σε σύστημα σαθρό δεν έχει ξεφύγει ουδένας απ’ την πρακτική του ανέντιμου. Κι ενώ είμαστε ισόμοιροι κληρονόμοι στα πλούτη της Χώρας μας, ας δούμε και το μερίδιο ευθύνης μας.
Εφόσον παλεύαμε μόνος του έκαστος να φτιάξει το σπίτι του, δεν είμαστε Κομμουνιστές, διότι ο κομμουνισμός σαν ιδεολογία πρεσβεύει την παραχώρηση βασικών αγαθών διαβίωσης στους πολίτες.
Εφόσον δεν παλέψαμε για να έχουμε όλοι πρόσβαση στα βασικά αγαθά αξιοπρεπούς διαβίωσης, αποδεχτήκαμε τον καπιταλιστικό φιλελευθερισμό.
Η Δύση αιμορραγεί για τα αμαρτήματα που έχει διαπράξει και δόκιμο να παραπέμψω σ’ ένα εξαιρετικό άρθρο του κυρίου Ελληνιάδη για τις πρακτικές γενοκτονιών Ευρωπαίοι εναντίον Ινδιάνων: 500 χρόνια – Γενοκτονία και Αντίσταση
Δεν αρκεί ο Δυτικός να «νοιάζεται» για τα ζωάκια που υποφέρουν στους δρόμους τη στιγμή που έχει εντάξει καθημερινά το κρέας στη διατροφή του. Το σκυλάκι δηλαδή υποφέρει αλλά οι κότες ή τα βοοειδή που υπόκεινται «στρατοπεδικοποίηση» εξημέρωσης και εκτροφής για να φτάσουν στο πιάτο μας τους αξίζει κάτι ανάλογο;;;
«Έλα στον κήπο μου» λοιπόν. Δεν έχει όμορφα ρόδα, μήτε δέντρα ψηλά∙ Ευαισθησίες δεν υπάρχουν, μήτε δάκρυα∙ Θυμός πολύς και μίσος, Για της Δικαιοσύνης την ιδέα∙ Π’ αλώθηκε απ’ των θεσμών τον εκχυδαϊσμό.
Ο γυαλός λυτρώθηκε απ’ το ΑΜΚΑ, Οι ουρανοί συνέπραξαν με το ΑΦΜ∙
Κι ο Ήλιος αποφάσισε την έκδοση διαβατηρίου, Εις ένδειξη της Ελευθερίας του να ταξιδεύει!
Κι όλοι εμείς οι «Άχρηστοι» συντηρούμε τον εμφύλιο, Εις ένδειξη της «χρησιμότητάς μας»!
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη
Αποφθέγματα επιφανών για να στηρίξουμε, ένας ανίδεος ξέρει τι, αφού αποσπασματικά τα αναρτούμε, χωρίς καν να γνωρίζουμε το σύνολο του έργου του εν λόγω έγκριτου.
«Οι άνθρωποι κρίνουν για να μην κριθούν» του Camus. Βροχή τα likes στην ανάρτηση. Προλαμβάνεις για να προφυλάξεις τα νώτα, ως γνωστόν. Μα ο Camus υπήρξε ένας εκ των σημαντικότερων επικριτών του 20ου αιώνα, εύλογα αναρωτιέσαι!!! Μην αναρωτιέσαι, αρκεί να μελετήσεις ολόκληρο το έργο του «Η πτώση» για να πάρεις πίσω το like π’ άκριτα χάρισες κι αφειδώς, για να ανεβάσεις το δικό σου γόητρο ή του αναρτώντος, το ασυνείδητό σου μόνο το γνωρίζει...
«Τη ζωή τη ζεις μία φορά μα την πληρώνεις δέκα» του Bukowski. Προστρέχουν πάλι οι ενστερνίζοντες, ευελπιστώντας σε λίγη αίγλη, όσο να πεις κάτι πλήρωσε έκαστος στη ζωή!!! Παράνοια και ύβρις για έναν άνθρωπο, ο οποίος στήριξε με πράξεις τη ρήση του: «Έχω μία από τις δύο επιλογές -- να παραμείνω στο ταχυδρομείο και να τρελαθώ... ή να μείνω εκεί έξω, να το παίξω συγγραφέας και να πεθάνω της πείνας. Αποφάσισα να πεθάνω της πείνας.» Ποιος βολεμένος στο μισθουλάκο-συνταξούλα του συμφωνεί με την ανάρτηση, διερωτώμαι!!!
Eldorado Gold και οι εργαζόμενοί της.
Η πρώτη είναι σαφώς ο «Επενδυτής του Καπιταλισμού»
Οι δεύτεροι ποιοι είναι;;;
Είναι της Γης οι κολασμένοι, που υποφέρουν τα δεινά για να μην αλυχτήσουν ξανά για το ξεροκόμματο∙
Είναι οι έμμεσοι υπόλογοι, αφού στην ουσία συνιστούν τα ενεργούμενα του ανθρωποφαγικού και περιβαλλοντοφαγικού «νεοφιλελευθερισμού»∙
Και ποιος θα τους κρίνει-επικρίνει;;;
Τα ΜΑΤ στη Χαλκιδική προστατεύουν το ενεργούμενο=εργάτης, τη μηχανή=εργοδότης ή το λάδωμα της μηχανής=ντόπιος πληθυσμός;;;
Με την ίδια λογική εμφανίζονται παραίτιοι και οι ναυτεργάτες στο γκαζάδικο, που προξένησε την κηλίδα στη Σαλαμίνα. Καταγγέλλουν πως τον εν λόγω σκαρί ήταν οριακά αξιόπλοο. Υπουργείο και προσαρτώμενες Υπηρεσίες παραστέκουν στο ενεργούμενο=ναυτεργάτης, στη μηχανή=Πλοιοκτήτης, ή στο λάδωμα της μηχανής=ενδιάμεσος υπάλληλος που υπογράφει αναξιόπιστα έγγραφα;;;
Περνάμε στην Παιδεία
Εργάστηκα στον ιδιωτικό τομέα επί 24 συναπτά έτη
Μαθητές, λέει, αντέγραψαν μία εργασία. Κι έγινε το σκάνδαλο τροφή για τα social media. «Η παραπαιδεία είναι πιο ισχυρή απ’ την Παιδεία» Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε ή να το πούμε;;;
Την παραπαιδεία τη δημιούργησε και την πυροδοτεί συνεχώς ο ίδιος ο κρατικός μηχανισμός. Κατ’ αρχάς μειώθηκαν οι βάσεις, και η κουτσή Μαριώ περνούσε στο Πανεπιστήμιο. Κι εδώ θα διαχωρίσω την προσέγγισή μου: Άλλο ένα Πανεπιστήμιο επιμορφωτικού χαρακτήρα, στο οποίο οφείλουν να έχουν πρόσβαση όλοι. Άλλο Πανεπιστήμιο εξειδικευτικού χαρακτήρα, στο οποίο οφείλουν να έχουν πρόσβαση με αυστηρά κριτήρια οι ικανοί με ροπή προς τον ανάλογο τομέα. Εν συνεχεία εφόσον δεν μπορούσε να απορροφήσει τον καλπαζόντως αυξανόμενο αριθμό τελειόφοιτων, έπρεπε να μηχανευτεί μία δίαυλο επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους του, ώστε να είμαστε όλοι αγαπημένοι κι ευχαριστημένοι. Για κομματικούς λόγους-ψηφοθηρία άνοιγε κι ένα Ίδρυμα ή παράρτημα Ιδρύματος στην επαρχιακή Επικράτεια. Το αλισβερίσι εξυπηρετούσε τους πάντες. Η παραμεθόριος αποκτούσε πρόσβαση στην «Ανάπτυξη», εξ ου και η έξαρση της ανοικοδόμησης προς στέγαση του φοιτητόκοσμου. Με επιεική δανεισμό ανεγείρονταν η μία πολυκατοικία πίσω απ’ την άλλη, η αγορά θα υποδεχόταν το χρήμα, το οποίο περνούσε απ’ τα καφέ-τα εστιατόρια-τα μισθώματα. Επιπροσθέτως κρατικός μηχανισμός σημαίνει και το σύνολο, το οποίο τον υποστηρίζει. Διότι καλές οι αντιγραφές-καλές οι πληρωμένες εργασίες, ή έκαστος που θέλει να βγάλει σήμερα την ουρά του απ’ έξω
1) αλλά πόσο μερίδιο ευθύνης έχει σ’ αυτό ο γονέας;;;
Όταν προσπαθείς να του εξηγήσεις διπλωματικά πως ο απόγονος δεν θέλει ή δεν τα καταφέρνει με το εκάστοτε μάθημα και η επόμενη κίνησή του είναι να σου δείξει την πόρτα
Όταν ωθεί τον γόνο στην βαθμοθηρία συγκρίνοντάς τον συνέχεια με τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης, διότι «αυτός προέρχεται απ’ την Ελίτ της αστοκρατίας»
Όταν προσπαθείς να πεις πως η γνώση είναι δύσκολη και απαιτεί κόπο, και πως καλύτερα να μην σε πληρώνει άδικα, σε κατηγορεί δεξιά κι αριστερά για δική σου μονομερή υπαιτιότητα. Συνακόλουθα θα βρεθεί ένας πιο επιδέξιος-πονηρός που θα σου «δώσει» πρόσβαση στην πολυπόθητη πιστοποίηση, η οποία δεν θα αντικατοπτρίζει στην ουσία ούτε το ελάχιστο της απαιτούμενης γνώσεως
Όταν επιλέγει καθηγητή του δημοσίου να κάνει ιδιαίτερα στο σπίτι το απόγευμα, με στόχο τη βαθμοθηρία, κι ως εκ τούτου δύο δεινά έπονται: Ο καθηγητής του Δημοσίου αυτό-αλλοτριώθηκε διότι ακυρώνει την ίδια του τη δουλειά-γνώση στο ομαδικό σχολείο για να θηρεύσει τους υποψηφίους πελάτες το απόγευμα. Η σήψη διαποτίζει και τον νεανία, ο οποίος πείθεται πως ο γονιός του με ικανότητες «από μηχανής Θεού» θα επιλύσει την κάθε δυσκολία και θα ανοίξει πάραυτα κάθε δίαυλο.
Όταν το βλαστάρι δεν πέτυχε στις εξετάσεις αλλά επειδή έχει χρήμα πληρώνει τις σπουδές του στο Εξωτερικό. Και στην περίπτωση που πέτυχε στις εξετάσεις επειδή έχει χρήμα επιλέγει το εξωτερικό για τις σπουδές του γόνου, επειδή «οι σπουδές στο Εξωτερικό είναι καλύτερες» αλλά στην ουσία βαυκαλίζεται περί της ανωτερότητάς του.
Όταν ο ίδιος ο γονιός πληρώνει τα μεταπτυχιακά του, διότι αρκεί μία μικρή πλοήγηση στο διαδίκτυο για να διαπιστώσουμε πως το Καποδιστριακό απαιτεί καταβολή διδάκτρων περίπου 2500 ευρώ. Το ΕΑΠ απαιτεί περίπου 600-700 ευρώ ανά διδακτική ενότητα, το οποίο ξεκίνησα κι εγώ και λόγω οικονομικής στενότητας το σταμάτησα.
Όταν ακυρώνει τον κάθε δάσκαλο για να εξυψώσει τον απόγονο ή την συμπλεγματική του ιδιοσυγκρασία
Όταν τα εργαστήρια ιδιωτικής εκπαίδευσης δεν συνιστούν τίποτ’ άλλο παρά καλοκουρδισμένες επιχειρήσεις, στις οποίες ο μαθητής είναι το χρυσό φλουρί που δύναται να επισύρει δεκάδες περιστροφές στα μάτια του επιχειρηματία.
2) Πόσο μερίδιο έχει σ’ αυτό ο ίδιος ο δάσκαλος;;;
Όταν παραπονείται πως εν καιρώ κρίσης δεν του φτάνουν τα χρήματα και γι’ αυτό προχωρεί σε σύνταξη εργασιών, τις οποίες πουλάει σε μαθητές του ή σε ιδιαίτερα μαθήματα. Έχοντας εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα, μετά λόγου γνώσεως μπορώ να καταθέσω πως ακόμη και σε καιρό των «παχιών αγελάδων» τη μερίδα του λέοντος στα ιδιαίτερα την είχε ο δάσκαλος του Δημοσίου, για τον απλό λόγο πως είχε άμεση επαφή με το εν δυνάμει πελατολόγιο. Σε καιρό των «παχιών αγελάδων» ελάχιστοι φροντιστηριούχοι ασφάλιζαν τον εργαζόμενο ή του παρείχαν την νόμιμη αμοιβή. Σε πρόσφατη συζήτησή μου με κοπέλα περίπου 30 ετών, παραδέχτηκε πως πούλησε την μελέτη της πάνω στο Δίκαιο σε Ακαδημαϊκό λόγω οικονομικής δυσχέρειας.
Όταν δεν κάνει απεργία μπροστά στην καταστρατήγηση της Παιδείας, γιατί λέει θα χάσει το μεροκάματο, λες και ο ιδιωτικός Τομέας που σφαγιάστηκε εν μία νυκτί δεν εξαθλιώνεται λόγω έλλειψης μεροκάματου, αλλά προτρέπει τους μαθητικούς-φοιτητικούς συλλόγους να κάνουν καταλήψεις. Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: Προτάσσει το πρόσχημα της αρωγής στους αγώνες των νέων αλλά δεν χάνει ούτε μία τρίχα απ’ την κεφαλή του.
Ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί
Οι δανειστές ήσαν ξεκάθαροι. Ζητούμενό τους η υφαρπαγή της ιδιοκτησίας. Με ταχυδακτυλουργικά τερτίπια τα ψηφίσματα που θα εξασφαλίσουν το αντικείμενο των επιδιώξεων είναι πλέον θεσπισμένα. Οι κατασχέσεις και οι πλειστηριακές διαδικασίες ωστόσο είναι πάλι μία μηχανή, η οποία για να εκκινήσει θα διατάξει τα ενεργούμενά της, τα οποία:
- στις Τράπεζες είναι οι τραπεζικοί υπάλληλοι που παλεύουν για τους «στόχους»
- οι συμβολαιογράφοι που θα υλοποιήσουν τις μεταβιβάσεις
- οι υπάλληλοι στις Υπηρεσίες εφαρμογής του άρθρου 959 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας
- οι δικηγόροι και οι οικονομολόγοι που θα σχηματίσουν δικογραφίες κι εμπεριστατωμένες μελέτες
- οι Δικαστικοί που θα χτυπούν τη «σφύρα» στο έδρανο προς κατοχύρωση της αποφάσεως
- οι κλητήρες που θα επιδώσουν τα κλητήρια θεσπίσματα
- οι αστυνομικοί που θα «σύρουν έξω απ’ την παράγκα» ακόμη και τον μικροιδιοκτήτη-άνεργο-ανάπηρο απ΄ την πρώτη του κατοικία.
Γιατρέ μου σ’ εμπιστεύομαι
Ο Τομέας της Υγείας έχει εντελώς αποσαθρωθεί. Η Ανθρωπότητα οφείλει στο ιατρικό λάθος ή στις ιατρογενείς ασθένειες την Τρίτη κατά σειρά αιτία θανάτου των υπηκόων της. Για να μην επαναλαμβάνομαι παραπέμπω τον αναγνώστη σε παλαιότερα άρθρα:
- «Primum, non nocere…»
- «Ο Ηρακλής και η Λερναία Ύδρα…»
- Με άλλα λόγια, πεθαίνω με εκατοντάδες καλά συμπτώματα!
Και για να κλείσουμε λοιπόν:
Από που να πιάσεις και που να τ’ αφήσεις!
Ο εμφύλιος χαμηλής εντάσεως ανάμεσα στον Ιδιωτικό και στον Δημόσιο Φορέα καλά κρατεί. Με τη διαφορά πως ο σφαγιασμένος Ιδιωτικός έχει εισέλθει σε τροχιά «Το καρδιογράφημα του Νεκρού». Δεν δύναται όχι να διαπραγματευτεί αλλά ούτε καν να θυμώσει. Η εξαθλίωσή του είναι τέτοιας εμβέλειας που θα ψάξει το ξεροκόμματο, διότι κανείς δεν προτίθεται να τον βοηθήσει. Πόσο έντιμος είναι εν προκειμένω ο υπάλληλος ή ο συνταξιούχος που τυγχάνει συμβάσεως αορίστου χρόνου με προνόμια απέναντι στις άλλες πληθυσμιακές μερίδες. Και σίγουρα δεν πρέπει να καταβαραθρωθούν όλοι οι Κλάδοι. Αλλά αν δεν φτάσει ένα έθνος-Χώρα-Πληθυσμός στον πάτο πως θα βρει τα ερείσματα να επαναστατήσει για να ανέλθει στην επιφάνεια;;; Με τους μισούς φτωχοποιημένους και τους άλλους μισούς βολεμένους το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η μεταλλαγή της εντάσεως από χαμηλή σε αρκετά υψηλή. Οι μεν φθονούν τους δε και οι δε τρέμουν την οργή των μεν…
Ένας λαός, του οποίου τα μέλη ψάχνουν έκαστος να αποποιηθεί των ευθυνών του. Και μερίδιο έχουμε όλοι, κατά το μερίδιο που αναλογεί στον καθέναν μας, πλην των νέων, τους οποίους εγκληματούμε με το να προσπαθούμε να τους εντάξουμε στη λογική, η οποία υπήρξε αναμφισβήτητα και καθολικά ανεπαρκής και καταστροφική.
Ένας λαός μπροστά στους δέκτες τολμηρός αλλά επί της ουσίας γονυπετής και ραγιάς. Ο συμβιβασμός ξεκινά πρωτίστως στην προσωπική μας πορεία.
Αρθρογράφοι, οι οποίοι δεν εστιάζουν στην αλήθεια των γεγονότων αντικειμενικά αλλά δημαγωγούν δια μέσω αψίκορων κειμένων, τα οποία προφανώς και ελκύουν τον αναγνώστη, αφού του επιτρέπουν να εθελοτυφλεί
Μάθαμε να γλείφουμε ο ένας τον άλλον νομίζοντας πως είμαστε αντικειμενικοί και έχουμε πράξει το σωστό. Σε σύστημα σαθρό δεν έχει ξεφύγει ουδένας απ’ την πρακτική του ανέντιμου. Κι ενώ είμαστε ισόμοιροι κληρονόμοι στα πλούτη της Χώρας μας, ας δούμε και το μερίδιο ευθύνης μας.
Εφόσον παλεύαμε μόνος του έκαστος να φτιάξει το σπίτι του, δεν είμαστε Κομμουνιστές, διότι ο κομμουνισμός σαν ιδεολογία πρεσβεύει την παραχώρηση βασικών αγαθών διαβίωσης στους πολίτες.
Εφόσον δεν παλέψαμε για να έχουμε όλοι πρόσβαση στα βασικά αγαθά αξιοπρεπούς διαβίωσης, αποδεχτήκαμε τον καπιταλιστικό φιλελευθερισμό.
Η Δύση αιμορραγεί για τα αμαρτήματα που έχει διαπράξει και δόκιμο να παραπέμψω σ’ ένα εξαιρετικό άρθρο του κυρίου Ελληνιάδη για τις πρακτικές γενοκτονιών Ευρωπαίοι εναντίον Ινδιάνων: 500 χρόνια – Γενοκτονία και Αντίσταση
Δεν αρκεί ο Δυτικός να «νοιάζεται» για τα ζωάκια που υποφέρουν στους δρόμους τη στιγμή που έχει εντάξει καθημερινά το κρέας στη διατροφή του. Το σκυλάκι δηλαδή υποφέρει αλλά οι κότες ή τα βοοειδή που υπόκεινται «στρατοπεδικοποίηση» εξημέρωσης και εκτροφής για να φτάσουν στο πιάτο μας τους αξίζει κάτι ανάλογο;;;
«Έλα στον κήπο μου» λοιπόν. Δεν έχει όμορφα ρόδα, μήτε δέντρα ψηλά∙ Ευαισθησίες δεν υπάρχουν, μήτε δάκρυα∙ Θυμός πολύς και μίσος, Για της Δικαιοσύνης την ιδέα∙ Π’ αλώθηκε απ’ των θεσμών τον εκχυδαϊσμό.
Ο γυαλός λυτρώθηκε απ’ το ΑΜΚΑ, Οι ουρανοί συνέπραξαν με το ΑΦΜ∙
Κι ο Ήλιος αποφάσισε την έκδοση διαβατηρίου, Εις ένδειξη της Ελευθερίας του να ταξιδεύει!
Κι όλοι εμείς οι «Άχρηστοι» συντηρούμε τον εμφύλιο, Εις ένδειξη της «χρησιμότητάς μας»!
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου