Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης
Της Ιωάννας Δ.
Ήταν πάντως ωραίο κείνο το πρωινό του Ιούνη. Με τα χελιδόνια καθισμένα στα κάγκελα του πρώτου ορόφου. Για να ξεψειριστούν. Να ερωτοτροπήσουν. Ή να τιτιβίσουν. Για τις χαρές της ζωής. Την προηγούμενη πανσέληνο. Και πάνω απ’ όλα για του καλοκαιριού μου τις ραστώνες. Ενόσω οι κουτσουλιές τους κόπριζαν τον μακρύ διάδρομο του ισογείου. Μαζί με τον αύλειο χώρο του σχολείου. Και τον ξεφτισμένο ιστό της σημαίας.
Από όσο δε θυμάμαι εγώ ταχτοποιούσα τα γυαλιά της μυωπίας. Πάνω ακριβώς από τη στραβή μου μύτη. Φωτοτυπώντας βαριεστημένος τα θέματα της Ελένης του Ευριπίδη. Για την προφορική. Με δυο καρκίνους ήδη διαγνωσμένους. Συν την εγκεφαλίτιδα προ των πυλών.
Λέω για τη Μαρία. Που περίμενε υπομονετικά στο σπίτι της για να εξεταστεί. Και να με εξετάσει. Με τα ολοφώτεινά της μάτια απορημένα. Ποιος άραγε Θεός, αναρωτιόμουν, θα τολμούσε να την κοιτάξει; Αλλά λόγω θέσης όφειλα να σηκώσω το κεφάλι. Για να υποβάλω το εναγώνιο ερώτημα, που δεν έχει πάψει χρόνια τώρα να με κατατρύχει.
Για ποιο πουκάμισο αδειανό; Για ποιας πεταλούδας τίναγμα; Για ποια Ελένη; Αν θυμάμαι καλά, με είκοσι τη βαθμολόγησα. Αλλά έχω από τότε την έμμονη εντύπωση ότι διατελώ ενώπιόν της ακόμη ανεξεταστέος.
Πηγή: artinews.gr
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Της Ιωάννας Δ.
Ήταν πάντως ωραίο κείνο το πρωινό του Ιούνη. Με τα χελιδόνια καθισμένα στα κάγκελα του πρώτου ορόφου. Για να ξεψειριστούν. Να ερωτοτροπήσουν. Ή να τιτιβίσουν. Για τις χαρές της ζωής. Την προηγούμενη πανσέληνο. Και πάνω απ’ όλα για του καλοκαιριού μου τις ραστώνες. Ενόσω οι κουτσουλιές τους κόπριζαν τον μακρύ διάδρομο του ισογείου. Μαζί με τον αύλειο χώρο του σχολείου. Και τον ξεφτισμένο ιστό της σημαίας.
Από όσο δε θυμάμαι εγώ ταχτοποιούσα τα γυαλιά της μυωπίας. Πάνω ακριβώς από τη στραβή μου μύτη. Φωτοτυπώντας βαριεστημένος τα θέματα της Ελένης του Ευριπίδη. Για την προφορική. Με δυο καρκίνους ήδη διαγνωσμένους. Συν την εγκεφαλίτιδα προ των πυλών.
Λέω για τη Μαρία. Που περίμενε υπομονετικά στο σπίτι της για να εξεταστεί. Και να με εξετάσει. Με τα ολοφώτεινά της μάτια απορημένα. Ποιος άραγε Θεός, αναρωτιόμουν, θα τολμούσε να την κοιτάξει; Αλλά λόγω θέσης όφειλα να σηκώσω το κεφάλι. Για να υποβάλω το εναγώνιο ερώτημα, που δεν έχει πάψει χρόνια τώρα να με κατατρύχει.
Για ποιο πουκάμισο αδειανό; Για ποιας πεταλούδας τίναγμα; Για ποια Ελένη; Αν θυμάμαι καλά, με είκοσι τη βαθμολόγησα. Αλλά έχω από τότε την έμμονη εντύπωση ότι διατελώ ενώπιόν της ακόμη ανεξεταστέος.
Πηγή: artinews.gr
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου