Νικόλαος Μπαγιαρτάκης
Τον όρο "Παγκόσμια Βαλκάνια" τον καθιέρωσε ο Μπρζεζίνσκι για την γνωστή περιοχή της Μέσης Ανατολής. Εκεί που υπάρχουν οι αναμεταξύ ανταγωνισμοί ισχύος ανάμεσα στο Ισραήλ όπου επιθυμεί να κυριαρχήσει πλήρως, ολοκληρωτικά μέχρι πλήρης εξουθενώσεως των άλλων χωρών και δη των περιφερειακών δυνάμεων της περιοχής, κυρίως απέναντι στο Ιράν αλλά έπεται η Τουρκία στη συνέχεια που θα καταστεί λίαν επικίνδυνη στο μέλλον με τον πυρηνικό εξοπλισμό που εποφθαλμιεί ο Ερντογάν να αποκτήσει το συντομότερο δυνατό (σημείωση φυσικά αυτή η απειλή δεν υπάρχει μόνο στον ανταγωνιστή του το Ισραήλ αλλά και στο Ιράν, επίσης, αλλά ελέω του ότι το Ισραήλ ελέγχει μέσω το νεοσυντηρητικό λόμπι [1] την Ουάσινγκτον απειλείται άμεσα η ύπαρξη του Ιράν κάτι που δεν του επιτρέπει να στραφεί προληπτικά ως προς τον κίνδυνο ενός μελλοντικού πυρηνικού εξοπλισμού της Τουρκίας).
Επίσης, πέραν των ανταγωνισμών ισχύος όπου παρατηρείται ανάμεσα στις προαναφερόμενες χώρες αυτές, ήτοι το Ισραήλ, η Τουρκία και το Ιράν. Υπάρχει κι άλλη μία ουσιώδης παράμετρος που 'χει να κάνει με την ενέργεια των υδρογονανθράκων με τις χώρες παραγωγής αλλά και με τις χώρες διελεύσεως, οι πρώτες έχουν τις αντλίες κι οι δεύτερες τις βάνες που θα τροφοδοτήσουν την γηραιά ήπειρο, ήτοι την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το ζήτημα είναι ότι οι Η.Π.Α. δεν επιθυμούν να αναπτυχθεί η Ρωσσία τόσο ώστε να καταστεί ένας μελλοντικός υπαρκτός κίνδυνος με την τροφοδοσία τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τις ίδιες τις Η.Π.Α. αλλά και επίσης, επιθυμούν να ασκούν τον απόλυτο έλεγχο οι ίδιες επάνω στην Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε να μην καταστούν ανεξάρτητες. Αυτοί οι δύο λόγοι κάνουν τις Η.Π.Α. να ασκούν επιχειρήσεις από τότε που ανακοινώθηκε ως επιχειρησιακό σχεδιασμός η "Μεγάλη Σκακιέρα" του Μπρζεζίνσκι [2], όπου ήταν βασισμένη επάνω στο γεωπολιτικό πυλώνα του Νίκολας Σπάικμαν στην "Γεωγραφία της Ειρήνης" [3].
Ανακεφαλαιώνω ότι ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με το ότι το νεοσυντηρητικό λόμπι όπου κατέστη παντοδύναμο μέσα στις Η.Π.Α. τόσο ώστε να ελέγχει την κάθε εκλεγμένη κυβέρνηση των Η.Π.Α. επιβάλλοντας μία πολιτική υπέρ των ισραηλινών συμφερόντων εκεί στην περιοχή (βλέπε το βιβλίο του διάσημου επιστήμονα στην διεθνή πολιτική του Μηρσχάιμερ και του Ουώλτ, "Το ισραηλινό λόμπι και η πολιτική των Η.Π.Α.") [4] και ο δεύτερος λόγος είναι η ενεργειακή εξάρτηση που επιθυμούν οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες των Η.Π.Α. και την προβολή της αντανακλάσεως τους την Βρετανία ενάντια στις ρωσικές εταιρείες.
Οι ισραηλινοί και κατ' επέκταση οι Αμερικανοί εργαλειοποίησαν το κουρδικό ζήτημα προσφέροντας τους την αμέριστη στήριξη και συμπαράσταση τους. Όπου οι Κούρδοι θα χρησιμοποιούνταν στο να υπάρξει στο Ιράν ως ένα αντίπαλο δέος και πολύ αργότερα στη Τουρκία (ο Ντάνιελ Πάιπς [5], γνωστός νεοσυντηρητικός είχε εμφανίσει πριν μερικά χρόνια χάρτη διαμελισμού των συνόρων της Τουρκίας), ήτοι μ' ένα σμπάρο θα πετύχαιναν δύο τρυγόνια. Καθόλου άσχημα, έτσι; Τις προάλλες ο υποστράτηγος Γιαΐρ Γκολάν [6] σε ίδρυμα της Ουάσινγκτον προέβη σε μία δήλωση στήριξης για την επιθυμία του να δημιουργηθεί σύντομα ένα Κουρδικό κράτος. Το οποίο φυσικά δεν αρέσει ούτε στο Ιράν, ούτε στην Τουρκία, ούτε στη Συρία αλλά ούτε επίσης και στην Ρωσσία κάτι τέτοιο.
Ο Ερντογάν βλέπει όλα αυτά τα τεκταινόμενα που διαδραματίζονται όλον αυτόν τον καιρό στην αυλή του και είναι στη γωνία του καθώς δεν επιθυμεί να εγκαταλείψει το δυτικό άρμα που μέχρι προσφάτως ήταν προσδεδεμένος αλλά από την άλλη βλέπει ότι οι Η.Π.Α. κινούνται στις ράγες που τους τοποθέτησαν οι νεοσυντηρητικοί κι έτσι προσπαθεί να ισορροπήσει σ' ένα τεντωμένο σκοινί κρατώντας μία μπάρα της άρσης βαρών των πολλών κιλών όπου με δυσκολία την συγκρατεί σηκωμένη.
Τον τελευταίο καιρό απευθύνεται στις Η.Π.Α. με πρώτο και κυρίαρχο αίτημα του να μην προχωρήσει ο όλος σχεδιασμός των Κουρδικών καντονιών καθώς θα φέρει αναταράξεις στο εσωτερικό προκύπτοντας το αίτημα των Κουρδικών καντονιών εντός της Τουρκίας με αλλαγή και μείωση των συνόρων του. Επίσης, οι Κούρδοι [7] της Τουρκίας τείνουν να εξελιχθούν σε μελλοντικό κίνδυνο ελέω της δημογραφικής ανόδους τους έναντι των υπολοίπων εθνοτήτων που είναι βαπτισμένοι ως "νεότουρκοι" απ' τον Κεμάλ Ατατούρκ («πατέρας των Τούρκων») [8].
Ο ίδιος ο Ερντογάν είναι Λαζός [9] στην καταγωγή κι όταν ρωτήθηκε από που κατάγεται δεν απάντησε σ' αυτό το ερώτημα αλλά έκανε έναν ελιγμό δίνοντας την εξής απάντηση: «Είχα ρωτήσει το συγχωρεμένο τον πατέρα μου αν είμαστε Λαζοί ή Τούρκοι. Μου είχε απαντήσει ότι κι αυτός, πιο παλιά, είχε κάνει την ίδια ερώτηση στον δικό του πατέρα. Κι εκείνος του είπε: Κοίτα, ο δικός μου παππούς μου είπε ότι όταν πεθάνουμε και πάμε στον άλλο κόσμο, θα μας ρωτήσουν σε ποιον θεό πιστεύεις, ποιος είναι ο προφήτης σου και ποια είναι η θρησκεία σου. Δεν θα μας ρωτήσουν για την εθνική μας καταγωγή. Μετά από αυτά, όταν σε ρωτούν ποια είναι η εθνική σου καταγωγή, να λες ότι είσαι μουσουλμάνος και να τραβάς το δρόμο σου».
Ο Ερντογάν πλέον απειλεί τις Η.Π.Α. εκεί που ακριβώς πονάνε. Όπου δήλωσε την επιθυμία του να εξοπλιστούν στην Τουρκία με τους S-400 [10], τους ρωσσικούς πυραύλους κάτι που καθιστά την κίνηση αυτή ως ένα βήμα πριν την έξοδο της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ. Αναγνωρίζουν οι Αμερικάνοι ότι η Τουρκία ανήκει σ' ένα πολύ σημαντικό γεωστρατηγικό σημείο (κυρίως είναι το οικόπεδο της Κωνσταντινούπολης αυτό που 'χει μέγιστη σημασία, ο σερ Μακίντερ έλεγε στο αγγλοσαξωνικό δόγμα της γεωπολιτικής του στο βιβλίο του τα "Δημοκρατικά ιδεώδη": Γιατί να μην επιλύσουμε το πρόβλημα της Κωνσταντινούπολης καθιστώντας την ιστορική αυτή πόλη Ουάσιγκτον της Κοινωνίας των Εθνών; Όταν το σιδηροδρομικό δίκτυο καλύψει ολόκληρη την πλανητική Νήσο, η Κωνσταντινούπολη θα είναι ένα από τα πιο προσιτά μέρη στην υδρόγειο με τραίνο, ατμόπλοιο ή αεροπλάνο. [...] Από την Κωνσταντινούπολη θα μπορούμε να ενώσουμε τη δύση και την ανατολή, και να διεισδύσουμε για πάντα στην Heartland με ναυτική ελευθερία. (σελίδα 347) [11]), είναι η δεύτερη πολυπληθέστερη [12] ως χώρα σε στρατιώτες δύναμη εντός του ΝΑΤΟ μετά τις Η.Π.Α. και τέλος σε κάθε επιχείρηση του ΝΑΤΟ αναλαμβάνουν να στείλουν στρατιώτες, όχι κάποια τρίτη υπηρεσία, ούτε εφόδια αλλά στρατιώτες κάτι το οποίο δεν το συνηθίζουν οι υπόλοιπες χώρες όντας δυσεύρετη και πολύ σημαντική αυτή η παροχή βοήθειας εν αντιθέσει με τις υπόλοιπες χώρες.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, το ότι άμα φύγει εν τέλει η Τουρκία θα χάσει το ΝΑΤΟ ένα μεγάλο πληθυσμό στρατιωτών κι ένα πανταχού παρών σε επιχειρησιακό πολεμικό επίπεδο στρατό και φυσικά τον έλεγχο των Δαρδανελίων που θα πάψουν να 'ναι ένα σημείο ελέγχου κι εμπόδιο για τους όποιους αντιπάλους τους και δη την Ρωσσία όπου θα ενισχυθεί απέναντι στο ενδεχόμενο της αποδυνάμωσης τους αυτή. Πολύ βαρύ το τίμημα αυτό ακόμη και για τις ίδιες τις Η.Π.Α. που είναι ελεγχόμενες από το νεοσυντηρητικό λόμπι. Έτσι, ο Τραμπ έκανε ένα τηλεφώνημα [13] τις προηγούμενες μέρες με τον Ερντογάν, αν και το περιεχόμενο της συνομιλίας αυτής κανείς δεν το γνωρίζει αλλά εκ του αποτελέσματος έγινε εμφανές ότι δεν οδηγήθηκε σε συμβιβασμό των δύο μεταξύ αυτών πλευρών. Πλέον, ο Τραμπ και η αμερικανική ηγεσία [14] ζητούν απ' τους Κούρδους που τους προμηθεύουν με όπλα και χρήμα να αναστείλουν προσωρινά το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία ενός Κουρδικού κράτους, τουλάχιστον αυτό δείχνουν να θέλουν προς τα έξω. Ο ίδιος ο ηγέτης τους ο Μπαρζανί αυτό δεν το αποδέχεται και επιμένει ότι δεν πρόκειται να αναβάλλει το δημοψήφισμα για το Κουρδικό κράτος.
Φαίνεται ότι τις τελευταίες μέρες κι ώρες υπήρξαν έντονες πιέσεις των Αμερικανών ως προς τους Κούρδους. Τούτες έκαναν τον Μπαρζανί να αλλάξει άρμα ή να κάνει έναν τακτικό ελιγμό και να προστρέξει προς την Ρωσσία. Όπου έφερε μία συμφωνία της κατασκευής ενός αγωγού φυσικού αερίου με την ρωσσική κρατική Rosneft [15] & [16], η εταιρεία θα σχηματίσει μαζί με κοινοπραξία των Κούρδων του Βορείου Ιράκ, συγκεκριμένα με την Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση (ΚΠΚ) του Erbil, ο οποίος υπολογίζεται να 'ναι έτοιμος για να τεθεί σε λειτουργία του 2019, προκειμένου να εξάγει κουρδικό φυσικό αέριο προς την Τουρκία και την Ευρώπη. Αυτή η συμφωνία πραγματικά βάζει κι άλλο λάδι στην ήδη εύφλεκτη ζώνη της εκεί περιοχής της Μέσης Ανατολής.
Αυτή η κίνηση μπορεί να σημάνει ότι είναι όντως πραγματική απ' τον Μπαρζανί καθώς φοβάται ότι οι Αμερικανοί αναθεώρησαν με τον σχεδιασμό τους για την ανεξαρτησία των Κουρδικών καντονιών κι έτσι άλλαξαν πλέον άρμα δια παντός μεταπηδώντας στο ρωσσικό, είτε πρόκειται περί ενός μοχλού άσκησης πιέσεως ως προς τους Αμερικανούς ώστε να μην ξεστρατίσουν από την μέχρι προσφάτως πορεία τους στο όλο ζήτημα τους έχοντας καμφθεί απ' τις πιέσεις του Ερντογάν κι ως εκ τούτου εάν επιθυμούν μία οριστική κατάργηση της συμφωνίας για τον ρωσσικό αγωγό τότε να μην σταματήσουν διόλου να στηρίζουν το δημοψήφισμα στις 25 αυτού του μήνα, ήτοι βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό για τις Η.Π.Α. ώστε να επιλέξουν ανάμεσα στον Ερντογάν και στους ίδιους τους Κούρδους.
Ο βάλτος της Μέσης Ανατολής δεν προσφέρει έξοδο για τις Η.Π.Α. που συνεχώς όλο κι περισσότερο βυθίζονται εκεί. Αντίθετα ο Πούτιν είναι αυτός όπου μέχρι τώρα ανακηρύσσεται σε νικητή αλλά η παρτίδα ακόμη δεν έχει τελειώσει εκεί και μέχρι τότε θα υπάρξουν πολλές συγκινήσεις. Όπως είχε πει στο βιβλίο του "Η Αμερική και ο κόσμος", ο Μπρζεζίνσκι: Στο σύνολο αυτό περιλαμβάνει το χρονίζον ζήτημα των σχέσεων του Ισραήλ με την Παλαιστίνη, το οποίο προκαλεί πολλές ακραία αντιαμερικανικές αντιδράσεις, ενώ ρόλο παίζουν και οι αβεβαιότητες που αφορούν τη σχέση μας με το Ιράν. (σελίδα 72). Όπως, επίσης είχε προβλέψει ορθά περίπου το 2006 κι ο Μηρσχάιμερ στο βιβλίο του "Το ισραηλινό λόμπι και η πολιτική των Η.Π.Α.": Εξ ίσου ανησυχητικό είναι το ενδεχόμενο να οδηγηθούν οι ΗΠΑ σε επίθεση εναντίον του Ιράν και της Συρίας, η οποία θα έχει καταστροφικές συνέπειες - κι αυτό ως αποτέλεσμα της εκστρατείας του Λόμπι για καθεστωτικές αλλαγές στις χώρες αυτές. Δεν χρειαζόμαστε άλλο ένα Ιράκ. Και, αν μη τι άλλο, η εχθρότητα του Λόμπι απέναντι στη Συρία και το Ιράν καθιστά σχεδόν αδύνατη τη χρησιμοποίηση τους από την Ουάσινγκτον στον πόλεμο κατά της Αλ Κάιντα και της ιρακινής ανταρσίας, όπου επείγει η βοήθεια τους (σελίδα 77).
ΠΗΓΕΣ - ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
[1] : Φράνσις Φουκουγιάμα: Αφετηρία γεννήσεως του Νεοσυντηρητισμού
[2] : "Η μεγάλη σκακιέρα" | Μπρζεζίνσκι Ζμπίγκνιου
[3] : Η γεωγραφία της ειρήνης | Spykman, Nicholas J
[4] : ΤΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΛΟΜΠΙ και η Πολιτική των ΗΠΑ
[5] : Ο σιωνιστής ιστορικός Daniel Pipes σηκώνει χάρτη του μεγάλου Κουρδιστάν με διαμελισμένη την Τουρκία!
[6] : Υπέρ της ίδρυσης κουρδικού κράτους Ισραηλινός στρατηγός
[7] : Τουρκία: Δημογραφική υπεροχή των Κούρδων έναντι των Τούρκων - Σε 40 χρόνια θα είναι πληθυσμιακά ίσοι
[8] : Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ | wikipedia.org
[9] : Τι είπε ο Ερντογάν από τη Ριζούντα για την εθνική καταγωγή του
[10] : Ερντογάν: Τρελάθηκαν επειδή κάναμε συμφωνία για τους S-400
[11] : Δημοκρατικά ιδεώδη και πραγματικότητα και άλλες τρεις εισηγήσεις | Mackinder, H. J
[12] : Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις | wikipedia.org
[13] : Τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ - Ερντογάν - Τι συζήτησαν
[14] : Κούρδοι του Ιράκ στους Αμερικανούς: Όχι, το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία μας θα γίνει…
[15] : Τα πάνω κάτω στο Κουρδιστάν - Πούτιν και Μπαρζανί υπέγραψαν ενεργειακή συμφωνία μαμούθ
[16] : Η Rosneft και η Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση θα Κατασκευάσουν Αγωγό Φυσικού Αερίου προς Τουρκία και Ευρώπη
[17] : "Η Αμερική και ο κόσμος" | Μπρζεζίνσκι Ζμπίγκνιου&Σκόουκροφτ Μπρεντ&Ντέιβιντ Ιγκνάσιους
Εκ του Δεσμώτη-Μπαγιαρτάκη Νικόλαου του "Νεωτερικού Κράτους - Λεβιάθαν"
Πηγή: protagorasnews
Νικόλαος Μπαγιαρτάκης: Σχετικά με τον συντάκτη
 |
| Φωτογραφία: συνάντηση του Πούτιν με τον Νετανιάχου |
Τον όρο "Παγκόσμια Βαλκάνια" τον καθιέρωσε ο Μπρζεζίνσκι για την γνωστή περιοχή της Μέσης Ανατολής. Εκεί που υπάρχουν οι αναμεταξύ ανταγωνισμοί ισχύος ανάμεσα στο Ισραήλ όπου επιθυμεί να κυριαρχήσει πλήρως, ολοκληρωτικά μέχρι πλήρης εξουθενώσεως των άλλων χωρών και δη των περιφερειακών δυνάμεων της περιοχής, κυρίως απέναντι στο Ιράν αλλά έπεται η Τουρκία στη συνέχεια που θα καταστεί λίαν επικίνδυνη στο μέλλον με τον πυρηνικό εξοπλισμό που εποφθαλμιεί ο Ερντογάν να αποκτήσει το συντομότερο δυνατό (σημείωση φυσικά αυτή η απειλή δεν υπάρχει μόνο στον ανταγωνιστή του το Ισραήλ αλλά και στο Ιράν, επίσης, αλλά ελέω του ότι το Ισραήλ ελέγχει μέσω το νεοσυντηρητικό λόμπι [1] την Ουάσινγκτον απειλείται άμεσα η ύπαρξη του Ιράν κάτι που δεν του επιτρέπει να στραφεί προληπτικά ως προς τον κίνδυνο ενός μελλοντικού πυρηνικού εξοπλισμού της Τουρκίας).
 |
| Φωτογραφία: η εντός του κύκλου περιοχή είναι τα λεγόμενα "Παγκόσμια Βαλκάνια" |
Επίσης, πέραν των ανταγωνισμών ισχύος όπου παρατηρείται ανάμεσα στις προαναφερόμενες χώρες αυτές, ήτοι το Ισραήλ, η Τουρκία και το Ιράν. Υπάρχει κι άλλη μία ουσιώδης παράμετρος που 'χει να κάνει με την ενέργεια των υδρογονανθράκων με τις χώρες παραγωγής αλλά και με τις χώρες διελεύσεως, οι πρώτες έχουν τις αντλίες κι οι δεύτερες τις βάνες που θα τροφοδοτήσουν την γηραιά ήπειρο, ήτοι την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το ζήτημα είναι ότι οι Η.Π.Α. δεν επιθυμούν να αναπτυχθεί η Ρωσσία τόσο ώστε να καταστεί ένας μελλοντικός υπαρκτός κίνδυνος με την τροφοδοσία τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τις ίδιες τις Η.Π.Α. αλλά και επίσης, επιθυμούν να ασκούν τον απόλυτο έλεγχο οι ίδιες επάνω στην Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε να μην καταστούν ανεξάρτητες. Αυτοί οι δύο λόγοι κάνουν τις Η.Π.Α. να ασκούν επιχειρήσεις από τότε που ανακοινώθηκε ως επιχειρησιακό σχεδιασμός η "Μεγάλη Σκακιέρα" του Μπρζεζίνσκι [2], όπου ήταν βασισμένη επάνω στο γεωπολιτικό πυλώνα του Νίκολας Σπάικμαν στην "Γεωγραφία της Ειρήνης" [3].
 |
| Φωτογραφία: όπου δείχνει τον πρώην πρόεδρο των Η.Π.Α. τον Μπάρακ Ομπάμα να προβληματίζεται για τις κινήσεις του στη περιοχή σαν να πρόκειται περί μίας παρτίδας σκακιού. Η αφετηρία των επεμβάσεων των Αμερικανών στη περιοχή με τον ισραηλινό σχεδιασμό ουσιαστικά υπήρξε από τον αμέσως προηγούμενο πρόεδρο των Η.Π.Α. τον Τζωρτζ Μπους τον νεώτερο και συνεχίζεται έως σήμερα. |
Ανακεφαλαιώνω ότι ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με το ότι το νεοσυντηρητικό λόμπι όπου κατέστη παντοδύναμο μέσα στις Η.Π.Α. τόσο ώστε να ελέγχει την κάθε εκλεγμένη κυβέρνηση των Η.Π.Α. επιβάλλοντας μία πολιτική υπέρ των ισραηλινών συμφερόντων εκεί στην περιοχή (βλέπε το βιβλίο του διάσημου επιστήμονα στην διεθνή πολιτική του Μηρσχάιμερ και του Ουώλτ, "Το ισραηλινό λόμπι και η πολιτική των Η.Π.Α.") [4] και ο δεύτερος λόγος είναι η ενεργειακή εξάρτηση που επιθυμούν οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες των Η.Π.Α. και την προβολή της αντανακλάσεως τους την Βρετανία ενάντια στις ρωσικές εταιρείες.
 |
| Φωτογραφία: ο διάσημος Αμερικανός καθηγητής των διεθνών σχέσεων, ο Τζον Μηρσχάιμερ, όπου θεωρείται πνευματικό παιδί του Κένεθ Γουόλτζ κι ανήκει στη σχολή της Realpolitik |
Οι ισραηλινοί και κατ' επέκταση οι Αμερικανοί εργαλειοποίησαν το κουρδικό ζήτημα προσφέροντας τους την αμέριστη στήριξη και συμπαράσταση τους. Όπου οι Κούρδοι θα χρησιμοποιούνταν στο να υπάρξει στο Ιράν ως ένα αντίπαλο δέος και πολύ αργότερα στη Τουρκία (ο Ντάνιελ Πάιπς [5], γνωστός νεοσυντηρητικός είχε εμφανίσει πριν μερικά χρόνια χάρτη διαμελισμού των συνόρων της Τουρκίας), ήτοι μ' ένα σμπάρο θα πετύχαιναν δύο τρυγόνια. Καθόλου άσχημα, έτσι; Τις προάλλες ο υποστράτηγος Γιαΐρ Γκολάν [6] σε ίδρυμα της Ουάσινγκτον προέβη σε μία δήλωση στήριξης για την επιθυμία του να δημιουργηθεί σύντομα ένα Κουρδικό κράτος. Το οποίο φυσικά δεν αρέσει ούτε στο Ιράν, ούτε στην Τουρκία, ούτε στη Συρία αλλά ούτε επίσης και στην Ρωσσία κάτι τέτοιο.
 |
| Φωτογραφία: ο χάρτης που είχε εμφανίσει ο νεοσυντηρητικός ο Ντάνιελ Πάιπς (σημείωση ο Χάμιουελ Π. Χάντινγκτον αναφέρεται στον ίδιον στο γνωστό του βιβλίο, "Η Σύγκρουση των πολιτισμών") όπου δείχνει τη δημιουργία του ανεξάρτητου Κουρδιστάν και συνάμα τον διαμελισμό της Τουρκίας, μόλις το 2014 |
Ο Ερντογάν βλέπει όλα αυτά τα τεκταινόμενα που διαδραματίζονται όλον αυτόν τον καιρό στην αυλή του και είναι στη γωνία του καθώς δεν επιθυμεί να εγκαταλείψει το δυτικό άρμα που μέχρι προσφάτως ήταν προσδεδεμένος αλλά από την άλλη βλέπει ότι οι Η.Π.Α. κινούνται στις ράγες που τους τοποθέτησαν οι νεοσυντηρητικοί κι έτσι προσπαθεί να ισορροπήσει σ' ένα τεντωμένο σκοινί κρατώντας μία μπάρα της άρσης βαρών των πολλών κιλών όπου με δυσκολία την συγκρατεί σηκωμένη.
Τον τελευταίο καιρό απευθύνεται στις Η.Π.Α. με πρώτο και κυρίαρχο αίτημα του να μην προχωρήσει ο όλος σχεδιασμός των Κουρδικών καντονιών καθώς θα φέρει αναταράξεις στο εσωτερικό προκύπτοντας το αίτημα των Κουρδικών καντονιών εντός της Τουρκίας με αλλαγή και μείωση των συνόρων του. Επίσης, οι Κούρδοι [7] της Τουρκίας τείνουν να εξελιχθούν σε μελλοντικό κίνδυνο ελέω της δημογραφικής ανόδους τους έναντι των υπολοίπων εθνοτήτων που είναι βαπτισμένοι ως "νεότουρκοι" απ' τον Κεμάλ Ατατούρκ («πατέρας των Τούρκων») [8].
Ο ίδιος ο Ερντογάν είναι Λαζός [9] στην καταγωγή κι όταν ρωτήθηκε από που κατάγεται δεν απάντησε σ' αυτό το ερώτημα αλλά έκανε έναν ελιγμό δίνοντας την εξής απάντηση: «Είχα ρωτήσει το συγχωρεμένο τον πατέρα μου αν είμαστε Λαζοί ή Τούρκοι. Μου είχε απαντήσει ότι κι αυτός, πιο παλιά, είχε κάνει την ίδια ερώτηση στον δικό του πατέρα. Κι εκείνος του είπε: Κοίτα, ο δικός μου παππούς μου είπε ότι όταν πεθάνουμε και πάμε στον άλλο κόσμο, θα μας ρωτήσουν σε ποιον θεό πιστεύεις, ποιος είναι ο προφήτης σου και ποια είναι η θρησκεία σου. Δεν θα μας ρωτήσουν για την εθνική μας καταγωγή. Μετά από αυτά, όταν σε ρωτούν ποια είναι η εθνική σου καταγωγή, να λες ότι είσαι μουσουλμάνος και να τραβάς το δρόμο σου».
 |
| Φωτογραφία: ο Ερντογάν καθισμένος σε συνέδριο έχοντας πίσω του το πορτραίτο του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, τον πατέρα των Τούρκων |
Ο Ερντογάν πλέον απειλεί τις Η.Π.Α. εκεί που ακριβώς πονάνε. Όπου δήλωσε την επιθυμία του να εξοπλιστούν στην Τουρκία με τους S-400 [10], τους ρωσσικούς πυραύλους κάτι που καθιστά την κίνηση αυτή ως ένα βήμα πριν την έξοδο της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ. Αναγνωρίζουν οι Αμερικάνοι ότι η Τουρκία ανήκει σ' ένα πολύ σημαντικό γεωστρατηγικό σημείο (κυρίως είναι το οικόπεδο της Κωνσταντινούπολης αυτό που 'χει μέγιστη σημασία, ο σερ Μακίντερ έλεγε στο αγγλοσαξωνικό δόγμα της γεωπολιτικής του στο βιβλίο του τα "Δημοκρατικά ιδεώδη": Γιατί να μην επιλύσουμε το πρόβλημα της Κωνσταντινούπολης καθιστώντας την ιστορική αυτή πόλη Ουάσιγκτον της Κοινωνίας των Εθνών; Όταν το σιδηροδρομικό δίκτυο καλύψει ολόκληρη την πλανητική Νήσο, η Κωνσταντινούπολη θα είναι ένα από τα πιο προσιτά μέρη στην υδρόγειο με τραίνο, ατμόπλοιο ή αεροπλάνο. [...] Από την Κωνσταντινούπολη θα μπορούμε να ενώσουμε τη δύση και την ανατολή, και να διεισδύσουμε για πάντα στην Heartland με ναυτική ελευθερία. (σελίδα 347) [11]), είναι η δεύτερη πολυπληθέστερη [12] ως χώρα σε στρατιώτες δύναμη εντός του ΝΑΤΟ μετά τις Η.Π.Α. και τέλος σε κάθε επιχείρηση του ΝΑΤΟ αναλαμβάνουν να στείλουν στρατιώτες, όχι κάποια τρίτη υπηρεσία, ούτε εφόδια αλλά στρατιώτες κάτι το οποίο δεν το συνηθίζουν οι υπόλοιπες χώρες όντας δυσεύρετη και πολύ σημαντική αυτή η παροχή βοήθειας εν αντιθέσει με τις υπόλοιπες χώρες.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, το ότι άμα φύγει εν τέλει η Τουρκία θα χάσει το ΝΑΤΟ ένα μεγάλο πληθυσμό στρατιωτών κι ένα πανταχού παρών σε επιχειρησιακό πολεμικό επίπεδο στρατό και φυσικά τον έλεγχο των Δαρδανελίων που θα πάψουν να 'ναι ένα σημείο ελέγχου κι εμπόδιο για τους όποιους αντιπάλους τους και δη την Ρωσσία όπου θα ενισχυθεί απέναντι στο ενδεχόμενο της αποδυνάμωσης τους αυτή. Πολύ βαρύ το τίμημα αυτό ακόμη και για τις ίδιες τις Η.Π.Α. που είναι ελεγχόμενες από το νεοσυντηρητικό λόμπι. Έτσι, ο Τραμπ έκανε ένα τηλεφώνημα [13] τις προηγούμενες μέρες με τον Ερντογάν, αν και το περιεχόμενο της συνομιλίας αυτής κανείς δεν το γνωρίζει αλλά εκ του αποτελέσματος έγινε εμφανές ότι δεν οδηγήθηκε σε συμβιβασμό των δύο μεταξύ αυτών πλευρών. Πλέον, ο Τραμπ και η αμερικανική ηγεσία [14] ζητούν απ' τους Κούρδους που τους προμηθεύουν με όπλα και χρήμα να αναστείλουν προσωρινά το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία ενός Κουρδικού κράτους, τουλάχιστον αυτό δείχνουν να θέλουν προς τα έξω. Ο ίδιος ο ηγέτης τους ο Μπαρζανί αυτό δεν το αποδέχεται και επιμένει ότι δεν πρόκειται να αναβάλλει το δημοψήφισμα για το Κουρδικό κράτος.
 |
| Φωτογραφία: όπου είναι ο Ρώσσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν μαζί με τον Τούρκο πρόεδρο τον Ερντογάν για τη συμφωνία των S-400 |
Φαίνεται ότι τις τελευταίες μέρες κι ώρες υπήρξαν έντονες πιέσεις των Αμερικανών ως προς τους Κούρδους. Τούτες έκαναν τον Μπαρζανί να αλλάξει άρμα ή να κάνει έναν τακτικό ελιγμό και να προστρέξει προς την Ρωσσία. Όπου έφερε μία συμφωνία της κατασκευής ενός αγωγού φυσικού αερίου με την ρωσσική κρατική Rosneft [15] & [16], η εταιρεία θα σχηματίσει μαζί με κοινοπραξία των Κούρδων του Βορείου Ιράκ, συγκεκριμένα με την Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση (ΚΠΚ) του Erbil, ο οποίος υπολογίζεται να 'ναι έτοιμος για να τεθεί σε λειτουργία του 2019, προκειμένου να εξάγει κουρδικό φυσικό αέριο προς την Τουρκία και την Ευρώπη. Αυτή η συμφωνία πραγματικά βάζει κι άλλο λάδι στην ήδη εύφλεκτη ζώνη της εκεί περιοχής της Μέσης Ανατολής.
 |
| Φωτογραφία: εκ των αριστερών είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο νυν Πρόεδρος της Ρωσσίας και εκ των δεξιών είναι ο Μπαρζανί ο ηγέτης του Κουρδικού κινήματος για τη δημιουργία ενός κράτους τους |
Αυτή η κίνηση μπορεί να σημάνει ότι είναι όντως πραγματική απ' τον Μπαρζανί καθώς φοβάται ότι οι Αμερικανοί αναθεώρησαν με τον σχεδιασμό τους για την ανεξαρτησία των Κουρδικών καντονιών κι έτσι άλλαξαν πλέον άρμα δια παντός μεταπηδώντας στο ρωσσικό, είτε πρόκειται περί ενός μοχλού άσκησης πιέσεως ως προς τους Αμερικανούς ώστε να μην ξεστρατίσουν από την μέχρι προσφάτως πορεία τους στο όλο ζήτημα τους έχοντας καμφθεί απ' τις πιέσεις του Ερντογάν κι ως εκ τούτου εάν επιθυμούν μία οριστική κατάργηση της συμφωνίας για τον ρωσσικό αγωγό τότε να μην σταματήσουν διόλου να στηρίζουν το δημοψήφισμα στις 25 αυτού του μήνα, ήτοι βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό για τις Η.Π.Α. ώστε να επιλέξουν ανάμεσα στον Ερντογάν και στους ίδιους τους Κούρδους.
 |
| Φωτογραφία: εργάτης που ετοιμάζει την σημαία του κουρδικού κράτους με τον ηγέτη τους να αναπαρίσταται σ' αυτήν |
Ο βάλτος της Μέσης Ανατολής δεν προσφέρει έξοδο για τις Η.Π.Α. που συνεχώς όλο κι περισσότερο βυθίζονται εκεί. Αντίθετα ο Πούτιν είναι αυτός όπου μέχρι τώρα ανακηρύσσεται σε νικητή αλλά η παρτίδα ακόμη δεν έχει τελειώσει εκεί και μέχρι τότε θα υπάρξουν πολλές συγκινήσεις. Όπως είχε πει στο βιβλίο του "Η Αμερική και ο κόσμος", ο Μπρζεζίνσκι: Στο σύνολο αυτό περιλαμβάνει το χρονίζον ζήτημα των σχέσεων του Ισραήλ με την Παλαιστίνη, το οποίο προκαλεί πολλές ακραία αντιαμερικανικές αντιδράσεις, ενώ ρόλο παίζουν και οι αβεβαιότητες που αφορούν τη σχέση μας με το Ιράν. (σελίδα 72). Όπως, επίσης είχε προβλέψει ορθά περίπου το 2006 κι ο Μηρσχάιμερ στο βιβλίο του "Το ισραηλινό λόμπι και η πολιτική των Η.Π.Α.": Εξ ίσου ανησυχητικό είναι το ενδεχόμενο να οδηγηθούν οι ΗΠΑ σε επίθεση εναντίον του Ιράν και της Συρίας, η οποία θα έχει καταστροφικές συνέπειες - κι αυτό ως αποτέλεσμα της εκστρατείας του Λόμπι για καθεστωτικές αλλαγές στις χώρες αυτές. Δεν χρειαζόμαστε άλλο ένα Ιράκ. Και, αν μη τι άλλο, η εχθρότητα του Λόμπι απέναντι στη Συρία και το Ιράν καθιστά σχεδόν αδύνατη τη χρησιμοποίηση τους από την Ουάσινγκτον στον πόλεμο κατά της Αλ Κάιντα και της ιρακινής ανταρσίας, όπου επείγει η βοήθεια τους (σελίδα 77).
 |
| Γελοιογραφία: δείχνει την επιμονή του Ισραήλ απέναντι στο Ιράν ώστε να καταστεί ο απόλυτος ηγεμόνας της περιοχής της Μέσης Ανατολής και τις Η.Π.Α. να κάνουν προσπάθειες απεγκλωβισμού τους απ' τις επιθετικές κινήσεις των ισραηλινών ώστε να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα |
ΠΗΓΕΣ - ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
[1] : Φράνσις Φουκουγιάμα: Αφετηρία γεννήσεως του Νεοσυντηρητισμού
[2] : "Η μεγάλη σκακιέρα" | Μπρζεζίνσκι Ζμπίγκνιου
[3] : Η γεωγραφία της ειρήνης | Spykman, Nicholas J
[4] : ΤΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΛΟΜΠΙ και η Πολιτική των ΗΠΑ
[5] : Ο σιωνιστής ιστορικός Daniel Pipes σηκώνει χάρτη του μεγάλου Κουρδιστάν με διαμελισμένη την Τουρκία!
[6] : Υπέρ της ίδρυσης κουρδικού κράτους Ισραηλινός στρατηγός
[7] : Τουρκία: Δημογραφική υπεροχή των Κούρδων έναντι των Τούρκων - Σε 40 χρόνια θα είναι πληθυσμιακά ίσοι
[8] : Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ | wikipedia.org
[9] : Τι είπε ο Ερντογάν από τη Ριζούντα για την εθνική καταγωγή του
[10] : Ερντογάν: Τρελάθηκαν επειδή κάναμε συμφωνία για τους S-400
[11] : Δημοκρατικά ιδεώδη και πραγματικότητα και άλλες τρεις εισηγήσεις | Mackinder, H. J
[12] : Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις | wikipedia.org
[13] : Τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ - Ερντογάν - Τι συζήτησαν
[14] : Κούρδοι του Ιράκ στους Αμερικανούς: Όχι, το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία μας θα γίνει…
[15] : Τα πάνω κάτω στο Κουρδιστάν - Πούτιν και Μπαρζανί υπέγραψαν ενεργειακή συμφωνία μαμούθ
[16] : Η Rosneft και η Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση θα Κατασκευάσουν Αγωγό Φυσικού Αερίου προς Τουρκία και Ευρώπη
[17] : "Η Αμερική και ο κόσμος" | Μπρζεζίνσκι Ζμπίγκνιου&Σκόουκροφτ Μπρεντ&Ντέιβιντ Ιγκνάσιους
Εκ του Δεσμώτη-Μπαγιαρτάκη Νικόλαου του "Νεωτερικού Κράτους - Λεβιάθαν"
Πηγή: protagorasnews
Νικόλαος Μπαγιαρτάκης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου