Βασίλης Μακρίδης
► Κάνοντας μια πρώτη εκτίμηση για τις τελευταίες εξελίξεις στην Καταλωνία, θα πω ότι με την κίνηση του Carles Puigdemont να αναστείλει προσωρινά (;) την εφαρμογή της απόφασης του καταλανικού λαού στο πρόσφατο δημοψήφισμα, η τοπική αστική τάξη έδειξε, με τον πιο γλαφυρό τρόπο, τα όριά της, αλλά και την πραγματική της θέση και βούληση απέναντι στο αίτημα της ανεξαρτησίας της περιοχής.
► Η αστική τάξη της Καταλωνίας, τουλάχιστον η συντριπτική της πλειονότητα, ήταν και είναι ΚΑΤΑ της ανεξαρτησίας της Καταλωνίας, όπως ήταν και είναι φανατικά υπέρ της συμμετοχής της Ισπανίας στην ευρωζώνη και στην ΕΕ. Οι πρόσφατες κινήσεις μερικών από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της Καταλωνίας, μεταξύ των οποίων και δύο, τουλάχιστον, από τις μεγαλύτερες τράπεζες ολόκληρης της Ισπανίας (η Banco de Sabadell είναι η 5η ισπανική τράπεζα σε κύκλο εργασιών και ίδια κεφάλαια) να μεταφέρουν την έδρα τους εκτός Καταλωνίας, είναι ενδεικτικές των ασφυκτικών πιέσεων, έως και ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ που έγιναν από το καταλανικό κεφάλαιο προς το κόμμα του Puigdemont και προς τον ίδιο προσωπικά. Χώρια, βεβαίως, από τις -φασιστικής έμπνευσης και εκτέλεσης- απειλές της κεντρικής ισπανικής κυβέρνησης και του ίδιου του Mariano Rajoy, που έφτασε να απειλήσει τον Puigdemont με σύλληψη (!), εάν απόψε ανακήρυσσε στο καταλανικό κοινοβούλιο την ανεξαρτησία της περιοχής.
► Γίνεται, λοιπόν, μέσω της εξέλιξης των γεγονότων, φανερό, ποια ακριβώς ήταν η ταξική υπόσταση του αιτήματος του καταλανικού λαού για ανεξαρτησία και ποια τάξη θα ήταν αυτή που πρώτα και κύρια θα «ξεβολευόταν» από μια τέτοια εξέλιξη. Γίνεται επίσης φανερό, ότι πολιτικό προσωπικό που βρίσκεται εντός των ορίων του καπιταλιστικού συστήματος είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να οδηγήσει ένα οποιοδήποτε παρόμοιο αίτημα σε ριζοσπαστική, αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση· αντιθέτως, η λογική εξέλιξη δεν θα μπορούσε, παρά να είναι η με κάθε τρόπο ΑΝΑΣΤΟΛΗ κάθε ριζοσπαστικού αιτήματος, έως και η πλήρης ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ της εκφρασμένης μέσω του δημοψηφίσματος βούλησης των πολιτών.
► Τελικά το ελληνικό δημοψήφισμα και η «κωλοτούμπα» του Αλέξη Τσίπρα και της -τότε- πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους «δανειστές» δημιούργησε «σχολή»... Και έναν ακόμη... «πανωλεθρίαμβο» της δημοκρατίας και της ελευθερίας της βούλησης των λαών της Ευρώπης και, ειδικότερα, των χωρών της ευρωζώνης και της ΕΕ.
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Καλημέρα στην ομήγυρη!!!
► Κάνοντας μια πρώτη εκτίμηση για τις τελευταίες εξελίξεις στην Καταλωνία, θα πω ότι με την κίνηση του Carles Puigdemont να αναστείλει προσωρινά (;) την εφαρμογή της απόφασης του καταλανικού λαού στο πρόσφατο δημοψήφισμα, η τοπική αστική τάξη έδειξε, με τον πιο γλαφυρό τρόπο, τα όριά της, αλλά και την πραγματική της θέση και βούληση απέναντι στο αίτημα της ανεξαρτησίας της περιοχής.
► Η αστική τάξη της Καταλωνίας, τουλάχιστον η συντριπτική της πλειονότητα, ήταν και είναι ΚΑΤΑ της ανεξαρτησίας της Καταλωνίας, όπως ήταν και είναι φανατικά υπέρ της συμμετοχής της Ισπανίας στην ευρωζώνη και στην ΕΕ. Οι πρόσφατες κινήσεις μερικών από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της Καταλωνίας, μεταξύ των οποίων και δύο, τουλάχιστον, από τις μεγαλύτερες τράπεζες ολόκληρης της Ισπανίας (η Banco de Sabadell είναι η 5η ισπανική τράπεζα σε κύκλο εργασιών και ίδια κεφάλαια) να μεταφέρουν την έδρα τους εκτός Καταλωνίας, είναι ενδεικτικές των ασφυκτικών πιέσεων, έως και ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ που έγιναν από το καταλανικό κεφάλαιο προς το κόμμα του Puigdemont και προς τον ίδιο προσωπικά. Χώρια, βεβαίως, από τις -φασιστικής έμπνευσης και εκτέλεσης- απειλές της κεντρικής ισπανικής κυβέρνησης και του ίδιου του Mariano Rajoy, που έφτασε να απειλήσει τον Puigdemont με σύλληψη (!), εάν απόψε ανακήρυσσε στο καταλανικό κοινοβούλιο την ανεξαρτησία της περιοχής.
► Γίνεται, λοιπόν, μέσω της εξέλιξης των γεγονότων, φανερό, ποια ακριβώς ήταν η ταξική υπόσταση του αιτήματος του καταλανικού λαού για ανεξαρτησία και ποια τάξη θα ήταν αυτή που πρώτα και κύρια θα «ξεβολευόταν» από μια τέτοια εξέλιξη. Γίνεται επίσης φανερό, ότι πολιτικό προσωπικό που βρίσκεται εντός των ορίων του καπιταλιστικού συστήματος είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να οδηγήσει ένα οποιοδήποτε παρόμοιο αίτημα σε ριζοσπαστική, αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση· αντιθέτως, η λογική εξέλιξη δεν θα μπορούσε, παρά να είναι η με κάθε τρόπο ΑΝΑΣΤΟΛΗ κάθε ριζοσπαστικού αιτήματος, έως και η πλήρης ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ της εκφρασμένης μέσω του δημοψηφίσματος βούλησης των πολιτών.
► Τελικά το ελληνικό δημοψήφισμα και η «κωλοτούμπα» του Αλέξη Τσίπρα και της -τότε- πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους «δανειστές» δημιούργησε «σχολή»... Και έναν ακόμη... «πανωλεθρίαμβο» της δημοκρατίας και της ελευθερίας της βούλησης των λαών της Ευρώπης και, ειδικότερα, των χωρών της ευρωζώνης και της ΕΕ.
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου