Του Προκόπη Μπίχτα
Όσον αφορά στα τελευταία γεγονότα της Καταλωνίας, δημιουργεί έκπληξη το γεγονός ότι εξεπλάγησαν κι έπεσαν πάλι από τα σύννεφα πολλοί, ανάμεσα στους οποίους, δυστυχώς, βρίσκονται και σοβαροί άνθρωποι.
Όμως σήμερα, ύστερα από τα διδάγματα των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα, των «πολύχρωμων εξεγέρσεων» και των διαφόρων «ανοίξεων» σε πολλά μέρη του κόσμου, δεν υπάρχουν δικαιολογίες, παρά μόνο εθελούσια τύφλωση.
Θα έπρεπε να έχουν αναρωτηθεί πολλοί ποιοι εξυπηρετούνται στ’ αλήθεια από την «ανεξαρτητοποίηση» της Καταλωνίας, αντί να την παρουσιάζουν σαν πρόταγμα του λαού της.
Θα έπρεπε να έχουν αναρωτηθεί πολλοί γιατί στο δημοψήφισμα πήρε μέρος μόνο το 40% των Καταλανών και θα έπρεπε να δοθεί προσοχή στο από ποιά τάξη και ποιά στρώματα προήλθαν οι ψηφοφόροι, στην μεγάλη τους πλειοψηφία. Θα έπρεπε να έχουν παρατηρήσει πολλοί τον πόλεμο ΗΠΑ - Γερμανίας για την κυριαρχία στην Ευρώπη.
Θα έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψη ότι κανένας από τους απατεώνες ηγέτες της Καταλωνικής εξέγερσης δεν έβαλε το ζήτημα της απαλλαγής ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του ισπανικού λαού από τις πολιτικές της λιτότητας που τον έχουν γονατίσει.
Θα έπρεπε να έχουν μελετηθεί πολλά πράγματα ακόμα. Τουλάχιστον θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπ’ όψη το πιο οφθαλμοφανές και αδιαμφισβήτητο: τα χαρακτηριστικά των «ηγετών» της εξέγερσης, τα οποία είναι γνωστά εδώ και καιρό, τους «οργανισμούς» που στήριξαν αυτό το εγχείρημα και τους διεθνείς, επώνυμους αντιπροσώπους του.
Αντί να συμβούν αυτά, συνέβη το τραγελαφικό: αυτοί οι οποίοι αρνούνται τα ελληνικά ψεύτικα διλήμματα του τύπου «Τσίπρας ή Μητσοτάκης», είδαν σαν αληθινό ισπανικό δίλλημα την διάσπαση και αποδυνάμωση ενός λαού με την σχεδιαζόμενη βαλκανοποίηση των πάντων ή την νίκη του ευρωλιγούρη Ραχόι.
Η εκδοχή να παλέψουν όλοι οι Ισπανοί ενωμένοι για την ανατροπή του στυγνού καθεστώτος του γερμανόδουλου πρωθυπουργού τους δεν απασχόλησε κανέναν.
Φαίνεται ότι είναι πολύ δύσκολο να μάθουμε να διακρίνουμε τα κλούβια αυγά πριν να τα φάμε, παρά το γεγονός ότι έχουμε φάει αμέτρητα τέτοια.
Φαίνεται ότι είναι ξεκούραστο και ενθουσιαστικό το να ντύνουμε τα σκιάχτρα με λαμπρές πανοπλίες και να γινόμαστε παίγνια των παλιάτσων.
Πηγή: dromosanoixtos.gr
Προκόπης Μπίχτας: Σχετικά με τον συντάκτη
Όσον αφορά στα τελευταία γεγονότα της Καταλωνίας, δημιουργεί έκπληξη το γεγονός ότι εξεπλάγησαν κι έπεσαν πάλι από τα σύννεφα πολλοί, ανάμεσα στους οποίους, δυστυχώς, βρίσκονται και σοβαροί άνθρωποι.
Όμως σήμερα, ύστερα από τα διδάγματα των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα, των «πολύχρωμων εξεγέρσεων» και των διαφόρων «ανοίξεων» σε πολλά μέρη του κόσμου, δεν υπάρχουν δικαιολογίες, παρά μόνο εθελούσια τύφλωση.
Θα έπρεπε να έχουν αναρωτηθεί πολλοί ποιοι εξυπηρετούνται στ’ αλήθεια από την «ανεξαρτητοποίηση» της Καταλωνίας, αντί να την παρουσιάζουν σαν πρόταγμα του λαού της.
Θα έπρεπε να έχουν αναρωτηθεί πολλοί γιατί στο δημοψήφισμα πήρε μέρος μόνο το 40% των Καταλανών και θα έπρεπε να δοθεί προσοχή στο από ποιά τάξη και ποιά στρώματα προήλθαν οι ψηφοφόροι, στην μεγάλη τους πλειοψηφία. Θα έπρεπε να έχουν παρατηρήσει πολλοί τον πόλεμο ΗΠΑ - Γερμανίας για την κυριαρχία στην Ευρώπη.
Θα έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψη ότι κανένας από τους απατεώνες ηγέτες της Καταλωνικής εξέγερσης δεν έβαλε το ζήτημα της απαλλαγής ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του ισπανικού λαού από τις πολιτικές της λιτότητας που τον έχουν γονατίσει.
Θα έπρεπε να έχουν μελετηθεί πολλά πράγματα ακόμα. Τουλάχιστον θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπ’ όψη το πιο οφθαλμοφανές και αδιαμφισβήτητο: τα χαρακτηριστικά των «ηγετών» της εξέγερσης, τα οποία είναι γνωστά εδώ και καιρό, τους «οργανισμούς» που στήριξαν αυτό το εγχείρημα και τους διεθνείς, επώνυμους αντιπροσώπους του.
Αντί να συμβούν αυτά, συνέβη το τραγελαφικό: αυτοί οι οποίοι αρνούνται τα ελληνικά ψεύτικα διλήμματα του τύπου «Τσίπρας ή Μητσοτάκης», είδαν σαν αληθινό ισπανικό δίλλημα την διάσπαση και αποδυνάμωση ενός λαού με την σχεδιαζόμενη βαλκανοποίηση των πάντων ή την νίκη του ευρωλιγούρη Ραχόι.
Η εκδοχή να παλέψουν όλοι οι Ισπανοί ενωμένοι για την ανατροπή του στυγνού καθεστώτος του γερμανόδουλου πρωθυπουργού τους δεν απασχόλησε κανέναν.
Φαίνεται ότι είναι πολύ δύσκολο να μάθουμε να διακρίνουμε τα κλούβια αυγά πριν να τα φάμε, παρά το γεγονός ότι έχουμε φάει αμέτρητα τέτοια.
Φαίνεται ότι είναι ξεκούραστο και ενθουσιαστικό το να ντύνουμε τα σκιάχτρα με λαμπρές πανοπλίες και να γινόμαστε παίγνια των παλιάτσων.
Πηγή: dromosanoixtos.gr
Προκόπης Μπίχτας: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου