Στέφανος Πρίντσιος
Επανεμφανίζονται τελευταία απόψεις και άρθρα που χαρακτηρίζουν πραξικόπημα την Οχτωβριανή επανάσταση.
Οι λέξεις πραξικόπημα και επανάσταση είναι μεταφράσεις από τα Γαλλικά (Coup d´ etat, Revolution) και έχουν η κάθε μία ξεκάθαρα τον ορισμό τους.
Το Coup d` etat (Πραξικόπημα) δεν αποβλέπει στην αλλαγή του κοινωνικοπολιτικού και οικονομικού συστήματος παρά μόνο στο σφετερισμό της εξουσίας με ξαφνικό και βίαιο τρόπο εκ μέρους μιας στρατιωτικής ή πολιτικής κάστας μιας χώρας με σκοπό προς όφελός της την εγκαθίδρυση μίας στρατιωτικής δικτατορίας ή μίας αυταρχικής κυβερνητικής εξουσίας, σε αντίθεση με την επανάσταση (Revolution) που προέρχεται από μαζικές δράσεις καταπιεζόμενων τάξεων αποσκοπώντας στην επέκταση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους με την ριζική αλλαγή του ισχύοντος κοινωνικοπολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Η Οκτωβριανή επανάσταση είναι μία κλασσική περίπτωση επανάστασης (Revolution) που ταιριάζει σχεδόν σε όλους τους ορισμούς των επαναστάσεων. Εδώ έχουμε πράγματι πλήρη αλλαγή των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών θεσμών με την ανατροπή τους με βίαιο τρόπο από ένα μαζικό λαϊκό προλεταριακό κίνημα, το οποίο στην επαναστατική δραστηριότητα δεν απαιτείται να είναι και πλειοψηφικό, καθότι ένα μεγάλο ποσοστό λαού παραμένει για διάφορους λόγους αμέτοχο.
Ποτέ ιστορικά μία επανάσταση δεν χαρακτηρίστηκε επανάσταση κρινόμενη ως τέτοια από τον πλειοψηφικό αριθμό των συμμετασχόντων παρά μόνο από την προσπάθεια αλλαγής του ισχύοντος κοινωνικοπολιτικού συστήματος. Δεν αναιρείται ως επανάσταση επειδή γίνεται οργανωμένα (Λένιν, μπολσεβίκοι) και όχι αυθόρμητα, όπως ορισμένοι ισχυρίζονται. Το ζητούμενο και πρωτεύων τότε στο λαό δεν ήταν η ελευθερία και οι δημοκρατικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες αλλά η άμεση επιβίωσή του σε συνθήκες εξαθλίωσης με την απαλλαγή του τσαρικού και πλουτοκρατικού κατεστημένου.
Το τσαρικό καθεστώς έπεσε με την Φεβρουριανή επανάσταση αλλά η κυβέρνηση Κερένσκι δεν έδωσε προοπτική πλήρους ανατροπής του πλουτοκρατικού κατεστημένου (με τον κίνδυνο ολικής επαναφοράς πάντα επίκαιρο, βλέπε πραξικόπημα Κορνίλοφ) ενώ το πρόγραμμα των μπολσεβίκων «Ειρήνη, Ψωμί και Γη» συνέχισε να κυριαρχεί στο προλεταριάτο και τελικά η ανατροπή ολοκληρώθηκε με την Οκτωβριανή επανάσταση, μια συνέχεια δηλαδή της Φεβρουριανής.
Τα μετέπειτα γεγονότα αποτελούν ξεχωριστό θέμα συζήτησης για όσους επιμένουν στον όρο πραξικόπημα επικαλούμενοι Κομμούνα της Κρονστάνδης, κίνημα του Μάχνο, περιορισμό των σοβιέτ από τον Λένιν, εμφύλιο πόλεμο, εδραίωση του σοβιετικού ολοκληρωτισμού, κρατισμού κ.λ.π.. Το κατά πόσο δηλαδή η Οχτωβριανή επανάσταση πέτυχε ή απέτυχε των σκοπών της δεν την μετατρέπει από επανάσταση σε πραξικόπημα, ενώ βεβαίως η κατάληξή της δεν παύει να αποτελεί θέμα συζήτησης και προβληματισμού!
Άλλοι λοιπόν είναι οι λόγοι της προσπάθειας μετονομασίας της, με πρωταγωνιστές σήμερα κυρίως αριστερούς αρθρογράφους. Ας αναλογιστούμε το γιατί.
Στέφανος Πρίντσιος: Σχετικά με τον συντάκτη
Επανεμφανίζονται τελευταία απόψεις και άρθρα που χαρακτηρίζουν πραξικόπημα την Οχτωβριανή επανάσταση.
Οι λέξεις πραξικόπημα και επανάσταση είναι μεταφράσεις από τα Γαλλικά (Coup d´ etat, Revolution) και έχουν η κάθε μία ξεκάθαρα τον ορισμό τους.
Το Coup d` etat (Πραξικόπημα) δεν αποβλέπει στην αλλαγή του κοινωνικοπολιτικού και οικονομικού συστήματος παρά μόνο στο σφετερισμό της εξουσίας με ξαφνικό και βίαιο τρόπο εκ μέρους μιας στρατιωτικής ή πολιτικής κάστας μιας χώρας με σκοπό προς όφελός της την εγκαθίδρυση μίας στρατιωτικής δικτατορίας ή μίας αυταρχικής κυβερνητικής εξουσίας, σε αντίθεση με την επανάσταση (Revolution) που προέρχεται από μαζικές δράσεις καταπιεζόμενων τάξεων αποσκοπώντας στην επέκταση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους με την ριζική αλλαγή του ισχύοντος κοινωνικοπολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Η Οκτωβριανή επανάσταση είναι μία κλασσική περίπτωση επανάστασης (Revolution) που ταιριάζει σχεδόν σε όλους τους ορισμούς των επαναστάσεων. Εδώ έχουμε πράγματι πλήρη αλλαγή των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών θεσμών με την ανατροπή τους με βίαιο τρόπο από ένα μαζικό λαϊκό προλεταριακό κίνημα, το οποίο στην επαναστατική δραστηριότητα δεν απαιτείται να είναι και πλειοψηφικό, καθότι ένα μεγάλο ποσοστό λαού παραμένει για διάφορους λόγους αμέτοχο.
Ποτέ ιστορικά μία επανάσταση δεν χαρακτηρίστηκε επανάσταση κρινόμενη ως τέτοια από τον πλειοψηφικό αριθμό των συμμετασχόντων παρά μόνο από την προσπάθεια αλλαγής του ισχύοντος κοινωνικοπολιτικού συστήματος. Δεν αναιρείται ως επανάσταση επειδή γίνεται οργανωμένα (Λένιν, μπολσεβίκοι) και όχι αυθόρμητα, όπως ορισμένοι ισχυρίζονται. Το ζητούμενο και πρωτεύων τότε στο λαό δεν ήταν η ελευθερία και οι δημοκρατικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες αλλά η άμεση επιβίωσή του σε συνθήκες εξαθλίωσης με την απαλλαγή του τσαρικού και πλουτοκρατικού κατεστημένου.
Το τσαρικό καθεστώς έπεσε με την Φεβρουριανή επανάσταση αλλά η κυβέρνηση Κερένσκι δεν έδωσε προοπτική πλήρους ανατροπής του πλουτοκρατικού κατεστημένου (με τον κίνδυνο ολικής επαναφοράς πάντα επίκαιρο, βλέπε πραξικόπημα Κορνίλοφ) ενώ το πρόγραμμα των μπολσεβίκων «Ειρήνη, Ψωμί και Γη» συνέχισε να κυριαρχεί στο προλεταριάτο και τελικά η ανατροπή ολοκληρώθηκε με την Οκτωβριανή επανάσταση, μια συνέχεια δηλαδή της Φεβρουριανής.
Τα μετέπειτα γεγονότα αποτελούν ξεχωριστό θέμα συζήτησης για όσους επιμένουν στον όρο πραξικόπημα επικαλούμενοι Κομμούνα της Κρονστάνδης, κίνημα του Μάχνο, περιορισμό των σοβιέτ από τον Λένιν, εμφύλιο πόλεμο, εδραίωση του σοβιετικού ολοκληρωτισμού, κρατισμού κ.λ.π.. Το κατά πόσο δηλαδή η Οχτωβριανή επανάσταση πέτυχε ή απέτυχε των σκοπών της δεν την μετατρέπει από επανάσταση σε πραξικόπημα, ενώ βεβαίως η κατάληξή της δεν παύει να αποτελεί θέμα συζήτησης και προβληματισμού!
Άλλοι λοιπόν είναι οι λόγοι της προσπάθειας μετονομασίας της, με πρωταγωνιστές σήμερα κυρίως αριστερούς αρθρογράφους. Ας αναλογιστούμε το γιατί.
Στέφανος Πρίντσιος: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου