Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

Εορταστικό τραπέζι

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης


Χριστούγεννα, Πάσχα και Δεκαπενταύγουστο μαζευόμασταν στου παππού μου. Τριάντα, σαράντα άτομα, ολόκληρο σχεδόν το σόι. Αφήνοντας στην άκρη τις παρεξηγήσεις, τις μικροπρέπειες, τα κληρονομικά. Για να καθίσουμε στο εορταστικό τραπέζι.

Με τις θέσεις διατεταγμένες κατά ηλικία, φύλο, επάγγελμα, βαθμό συγγένειας. Φορώντας τα ακριβά μας ρούχα, τους καλούς μας τρόπους και τα πιο συμβατικά χαμόγελα. Που τα περιφέραμε πάνω από το λευκό τραπεζομάντιλο, τα άδεια πιάτα και τα στρωμένα μαχαιροπίρουνα, εν μέσω ανώδυνων συζητήσεων για τις σπουδές, τις δουλειές, το ποδόσφαιρο και λίγο την πολιτική.

Ώσπου να έρθει το κυρίως πιάτο με το κρέας και να πιάσουμε με μανία τα μαχαίρια, λες και τις σάρκες μας ξεσκίζαμε εκεί πέρα: ένα μπούτι, ένας λαιμός, ένα στήθος, μία σπάλα.

Από τότε έπαψα να πολυτρώω κρέας, ακόμη και στις γιορτινές μέρες. Οπότε ψήνω καμιά πατάτα ή βράζω κάνα αβγό ή στην καλύτερη περίπτωση παραγγέλνω κάνα σάντουιτς με σόγια.

Στρώνω μετά τα μαχαιροπίρουνα, κάθομαι μονάχος, μασουλάω αργά και πίνω ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί στην υγειά μου.

Πηγή: artinews.gr



Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου