Τετάρτη 30 Μαΐου 2018

Άκου βρε φίλε

Του Γ.Α.Λυγκουνάκη


Άλλο ένα θέμα των ημερών, στη σκιά της πανευρωπαϊκής και παγκόσμιας καραχουντάρας η συναυλία του Νότη στην Αλβανία κάτω από τις βολές Αλβανών και Ελλήνων εθνικιστών.

Τελικά η στάση του έβγαλε το θετικό της ιστορίας και επειδή και τα καλά πρέπει να τα λέμε το λέω. Και μακάρι να τα εννοεί και τα θυμάται και μετά.


Αντιπαρέρχομαι την εξωφρενική τιμή του εισιτηρίου. Άλλωστε ζούμε σε εξωφρενική εποχή. Την Ελλάδα την υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο, ασφαλώς και με το αζημίωτο. Την αληθινή Ελλάδα, της ειρήνης και του σεβασμού.

Νότη, εγώ θα συνεχίσω να σε ακούω. Αντιπαρέρχομαι πως είσαι ο αγαπημένος του κάθε ΜΑΤατζή και του κάθε Χρυσαυγίτη. Θα συνεχίσω να σε ακούω, γιατί είσαι κομμάτι της προσωπικής μου ιστορίας και την ιστορία μου δε τη χαρίζω.

Άλλωστε θυμάμαι (αν και δυστυχώς δεν μπορώ να βρω παραπομπή) και μία ατάκα όταν τον είχαν ρωτήσει γιατί δεν κατεβαίνει για βουλευτής.

«Γιατί έχω βραδινή δουλειά και δεν μπορώ να σηκώνομαι το πρωί να πάω στη Βουλή». Αλήθεια πόσοι διανοούμενοι θα το έβλεπαν έτσι;




Γ.Α.Λυγκουνάκης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου