Γιάννης Σχίζας
Mια νέα μελέτη, με επικεφαλής τον Μάικλ Μάνγκα, καθηγητή πλανητικής επιστήμης στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ στις ΗΠΑ, στηρίζει τη θεωρία των πολλών ωκεανών στον Άρη, αλλά κάνει παράλληλα και ένα βήμα περισσότερο υποδεικνύοντας τον δημιουργό τους. Σύμφωνα με τη μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature οι ωκεανοί του Άρη είναι προϊόν έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας στον πλανήτη και μάλιστα δημιουργήθηκαν περίπου 300 εκατ. χρόνια νωρίτερα από ό,τι εκτιμούσαν οι επιστήμονες.
Τα μέχρι τώρα στοιχεία που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες έδειχναν ότι ο Άρης σχηματίστηκε πριν από περίπου 4 δισ. έτη και η εμφάνιση των ωκεανών σε αυτόν εκτιμάται ότι έγινε πριν από περίπου 3,4 δισ. έτη. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη οι ωκεανοί εμφανίστηκαν πριν από περίπου 3,7 δισ. έτη και ήταν αποτέλεσμα ακατάπαυστων τρομερών ηφαιστειακών εκρήξεων στην περιοχή Θαρσίς.
Η Θαρσίς είναι ένα τεράστιο ηφαιστειογενές υψίπεδο που απλώνεται σε μεγάλο μέρος της τροπικής ζώνης του δυτικού ημισφαιρίου του Άρη. Η διαμέτρου 5.000 χλμ. περιοχή αυτή φιλοξενεί τα μεγαλύτερα ηφαίστεια σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα. Το υψηλότερο ηφαίστειο του πλανήτη (και του ηλιακού συστήματος), το όρος Όλυμπος που φτάνει σε ύψος τα 20 χλμ, συνδέεται μεν με την Θαρσίδα, αλλά για την ακρίβεια βρίσκεται μόλις έξω από το δυτικό της άκρο. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα ηφαίστεια επέτρεψαν την παρουσία του νερού στην επιφάνεια του Άρη με δύο τρόπους. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές θεωρούν ότι οι συνεχείς εκρήξεις των ηφαιστείων δημιούργησαν ρωγμές στο έδαφος του Άρη μέσα από τις οποίες επετράπη στο νερό που βρισκόταν στο εσωτερικό του πλανήτη να φτάσει στην επιφάνεια. Ταυτόχρονα τα αέρια που εκτοξεύονταν στην ατμόσφαιρα από τις ηφαιστειακές εκρήξεις, άλλαξαν τη σύσταση της ατμόσφαιρας και επέτρεψαν στο νερό, που έφτανε από το υπέδαφος στην επιφάνεια του Άρη, να παραμένει σε υγρή μορφή. «Τα ηφαίστεια μπορεί να έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία των συνθηκών ώστε ο Άρης να γίνει υγρός» αναφέρει ο Μάνγκα.
Θεόδωρος Λαΐνας, in.gr
Όσο πιο κοντά ζει ένας άνθρωπος σε κάποια κτηνοτροφική φάρμα με βοοειδή και χοίρους, τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος να εμφανίσει διάφορες κοινές αλλεργίες. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι ο κίνδυνος αλλεργιών είναι μειωμένος για τους αγρότες και τους εργαζόμενους σε τέτοια αγροκτήματα, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Διαπιστώθηκε ότι όσοι ζούσαν σε απόσταση έως 330 μέτρων από κάποια κτηνοτροφική μονάδα, είχαν κατά μέσο όρο 27% μικρότερη πιθανότητα να είναι αλλεργικοί. Και όσοι ζούσαν σε ακτίνα 500 μέτρων από χοίρους ή 400 μέτρων από αγελάδες, είχαν αντίστοιχα 37% και 32% μικρότερο κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργίας, σε σχέση με όσους ζούσαν σε απόσταση άνω των 800 μέτρων. Όσες περισσότερες κτηνοτροφικές φάρμες υπήρχαν σε απόσταση 500 μέτρων, τόσο μειωνόταν ο κίνδυνος αλλεργίας. Ο κίνδυνος ήταν 4% μικρότερος για κάθε πρόσθετη φάρμα και ειδικότερα 14% μικρότερος για κάθε έξτρα χοιροτροφείο. Όσοι είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει σε αγρόκτημα με ζώα, ήταν λιγότερο πιθανό (22%) να εμφανίσουν αλλεργία, σε σχέση με όσους δεν είχαν μεγαλώσει ως παιδιά σε φάρμα (πιθανότητα αλλεργίας 34%). «Παρά τις ανησυχίες για τη ρύπανση του αέρα από τις κτηνοτροφικές φάρμες και τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι υπάρχουν οφέλη από τη διαβίωση κοντά σε τέτοιες μονάδες». Δρ Λ. Σμιτ, Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης. Occupational & Environmental Medicine.
dikaiologitika.gr
«Κάποια χρόνια μετά το τέλος του Εμφυλίου, ο “Τηλεβολικός Σύλλογος” της Βαλτιμόρης, τα μέλη του οποίου αισθάνονται ανία από την απραξία τους σε εποχή ειρήνης, έχει μία συνέλευση κατά την οποία ο Ίμπεϋ Μπάρμπικέιν, ο πρόεδρός του, καλεί τα μέλη να υποστηρίξουν την ιδέα του: Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, ένα μεγάλο τηλεβόλο (κανόνι) μπορεί να εκτοξεύσει ένα βλήμα με τόση δύναμη ώστε αυτό να φθάσει στη Σελήνη.
Μετά την ομόθυμη υποστήριξη των μελών του Συλλόγου, κάποιοι από αυτούς συναντιούνται και πάλι για να αποφασίσουν για τα επιμέρους θέματα: από πού πρέπει να εκτοξευθεί το βλήμα, τις διαστάσεις και τα υλικά κατασκευής του τηλεβόλου και του βλήματος και την ποσότητα της εκρηκτικής ύλης.
Και ενώ όλος ο πληθυσμός είναι ενθουσιασμένος με την ιδέα, ένας παλιός αντίπαλος του Μπάρμπικέιν στον πόλεμο, ο πλοίαρχος Νίκολ από τη Φιλαδέλφεια, σχεδιαστής και κατασκευαστής χαλύβδινων θωρακίσεων που προσπαθούσε να τρυπήσει με τα βλήματα των κανονιών του ο Μπάρμπικέιν, άρχισε να κατηγορεί δημόσια το εγχείρημα ως αδύνατον να πραγματοποιηθεί και βάζει μια σειρά στοιχημάτων εναντίον του:
Το πρώτο ζήτημα, η συγκέντρωση των χρημάτων, λύνεται με τη διεξαγωγή εράνων στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής με ποικίλα αποτελέσματα (αν και από τις ΗΠΑ μόνο συλλέγονται τα 4 από τα 5,4 εκατομμύρια δολάρια της εποχής που συγκεντρώθηκαν συνολικά, ενώ η Μεγάλη Βρετανία δεν δίνει τίποτα).
Μετά την επιλογή του τόπου για την εκτόξευση (ο «Πέτρινος Λόφος» στην Τάμπα-Τάουν της Φλόριντα), το προεδρείο του Τηλεβολικού Συλλόγου επισκέπτεται την περιοχή και αμέσως αρχίζει η κατασκευή του κανονιού, της «Κολομπιάδας», με την εκσκαφή μιας κυλινδρικής οπής βάθους 300 μέτρων και διαμέτρου 18 υπό την επίβλεψη του μηχανικού Μέρτσισον του Τηλεβολικού, η οποία γίνεται σε χρόνο-ρεκόρ, καθώς πρέπει η εκτόξευση να γίνει κατά το περίγειο της Σελήνης, την 1η Δεκεμβρίου. Αλλά μια έκπληξη περιμένει τον Μπάρμπικέιν: Ο Μισέλ Αρντάν, ένας Γάλλος γνωστός για τα παράτολμα εγχειρήματά του, του στέλνει ένα τηλεγράφημα στις 30 Σεπτεμβρίου με το οποίο του ζητά να αντικαταστήσει το σφαιρικό βλήμα με μεγαλύτερη κυλινδροκωνική οβίδα ώστε να μπει μέσα και να ταξιδέψει στη Σελήνη!»
Ιούλιος Βερν, Από τη γη στη σελήνη
«Οι υπέρμαχοι της βιοτεχνολογίας πλασάρουν τακτικά την τεχνολογία τους ως προέκταση της δημιουργίας νέων ποικιλιών. Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, είπε τον Μάρτιο του 2003: “Από αρχαιοτάτων χρόνων οι αγρότες τροποποιούν φυτά για να βελτιώσουν τις αποδόσεις και να δημιουργήσουν νέες ποικιλίες, ανθεκτικές σε παράσιτα και ασθένειες… Η βιοτεχνολογία αποτελεί απλώς το επόμενο στάδιο ανάπτυξης σε αυτήν την πανάρχαιη διαδικασία.”
Μπορεί αυτή η τεχνολογία να είναι εργαλείο στην εργαλειοθήκη των νέων ποικιλιών, όμως πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ανένδοτα ότι είναι εντελώς διαφορετική και ότι δεν πρέπει να συγχέεται με τις παραδοσιακές πρακτικές…
Οι σπόροι της απάτης – Αποκαλύπτοντας τα ψέματα Εταιρειών και Κυβερνήσεων σχετικά με την ασφάλεια των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων», του Τζέφρι Μ. Σμιθ
Αυτοκτονίες και μνημόνια
«Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες του τραγικού αδιεξόδου στο οποίο περιέρχονται συμπολίτες μας που αυτοκτονούν εξαιτίας της απόλυτης φτώχειας, της παρατεταμένης ανεργίας και των συνεπακόλουθων ψυχολογικών προβλημάτων που δημιούργησε η πολιτική των μνημονίων. Τις τελευταίες ημέρες, μέσα σε λίγα 24ωρα, τέσσερεις συνάνθρωποί μας έβαλαν τέλος στη ζωή τους, δύο άντρες στη Σπάρτη, ένας στο Ντράφι και ένας στη Θεσσαλονίκη. Ανάλογο τραγικό περιστατικό, με τρεις αυτοκτονίες σε λίγες ημέρες, σημειώθηκε στα τέλη Απριλίου, με την αυτοκτονία μίας γυναίκας, μητέρας τριών παιδιών, στο Άργος και δύο αυτοκτονίες μίας 46χρονης και ενός 33χρονου στον νομό Ροδόπης καθώς και στα τέλη Μαρτίου με τρεις αυτοκτονίες, μιας 20χρονης φοιτήτριας Ιατρικής στην Αλεξανδρούπολη, μιας 22χρονης στον Βόλο αλλά κι ενός 18χρονου στην Αγιά Λάρισας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόκειται για ανθρώπους που για μεγάλο διάστημα αντιμετώπιζαν σοβαρά οικονομικά και στεγαστικά προβλήματα. Με βάση τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το διάστημα 2008 – 2013 οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 43,3% σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Το 2014 οι αυτοκτονίες ανήλθαν στις 514, ενώ το 2015 σημείωσε την θλιβερή πρωτιά με 613 αυτοκτονίες. Μάλιστα, διεθνείς έρευνες αναφέρουν, ότι για κάθε έναν αυτόχειρα τουλάχιστον 5 άτομα πενθούν, διαλύοντας πολλές φορές τη ζωή τους, βιώνοντας τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες του στίγματος της αυτοκτονίας. Ο αριθμός των αυτοχείρων στην Ελλάδα εμφανίζεται σταθερά αυξανόμενος, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, όπως αυτά διατίθενται από την ΕΛΣΤΑΤ (έως και το έτος 2014). Στην Αττική η αύξηση της αυτοκτονικότητας άγγιξε το 46,6%….» Στάθης Παναγούλης, Ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων προς τον υπουργό Εσωτερικών (υπόψη του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη)
Πηγή: e-dromos.gr
Δρόμος της Αριστεράς: Επιλογές
Νερό στον Άρη
Mια νέα μελέτη, με επικεφαλής τον Μάικλ Μάνγκα, καθηγητή πλανητικής επιστήμης στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ στις ΗΠΑ, στηρίζει τη θεωρία των πολλών ωκεανών στον Άρη, αλλά κάνει παράλληλα και ένα βήμα περισσότερο υποδεικνύοντας τον δημιουργό τους. Σύμφωνα με τη μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature οι ωκεανοί του Άρη είναι προϊόν έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας στον πλανήτη και μάλιστα δημιουργήθηκαν περίπου 300 εκατ. χρόνια νωρίτερα από ό,τι εκτιμούσαν οι επιστήμονες.
Τα μέχρι τώρα στοιχεία που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες έδειχναν ότι ο Άρης σχηματίστηκε πριν από περίπου 4 δισ. έτη και η εμφάνιση των ωκεανών σε αυτόν εκτιμάται ότι έγινε πριν από περίπου 3,4 δισ. έτη. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη οι ωκεανοί εμφανίστηκαν πριν από περίπου 3,7 δισ. έτη και ήταν αποτέλεσμα ακατάπαυστων τρομερών ηφαιστειακών εκρήξεων στην περιοχή Θαρσίς.
Η Θαρσίς είναι ένα τεράστιο ηφαιστειογενές υψίπεδο που απλώνεται σε μεγάλο μέρος της τροπικής ζώνης του δυτικού ημισφαιρίου του Άρη. Η διαμέτρου 5.000 χλμ. περιοχή αυτή φιλοξενεί τα μεγαλύτερα ηφαίστεια σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα. Το υψηλότερο ηφαίστειο του πλανήτη (και του ηλιακού συστήματος), το όρος Όλυμπος που φτάνει σε ύψος τα 20 χλμ, συνδέεται μεν με την Θαρσίδα, αλλά για την ακρίβεια βρίσκεται μόλις έξω από το δυτικό της άκρο. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα ηφαίστεια επέτρεψαν την παρουσία του νερού στην επιφάνεια του Άρη με δύο τρόπους. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές θεωρούν ότι οι συνεχείς εκρήξεις των ηφαιστείων δημιούργησαν ρωγμές στο έδαφος του Άρη μέσα από τις οποίες επετράπη στο νερό που βρισκόταν στο εσωτερικό του πλανήτη να φτάσει στην επιφάνεια. Ταυτόχρονα τα αέρια που εκτοξεύονταν στην ατμόσφαιρα από τις ηφαιστειακές εκρήξεις, άλλαξαν τη σύσταση της ατμόσφαιρας και επέτρεψαν στο νερό, που έφτανε από το υπέδαφος στην επιφάνεια του Άρη, να παραμένει σε υγρή μορφή. «Τα ηφαίστεια μπορεί να έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία των συνθηκών ώστε ο Άρης να γίνει υγρός» αναφέρει ο Μάνγκα.
Θεόδωρος Λαΐνας, in.gr
Τα ζώα δεν είναι αλλεργιογόνα
Όσο πιο κοντά ζει ένας άνθρωπος σε κάποια κτηνοτροφική φάρμα με βοοειδή και χοίρους, τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος να εμφανίσει διάφορες κοινές αλλεργίες. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι ο κίνδυνος αλλεργιών είναι μειωμένος για τους αγρότες και τους εργαζόμενους σε τέτοια αγροκτήματα, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Διαπιστώθηκε ότι όσοι ζούσαν σε απόσταση έως 330 μέτρων από κάποια κτηνοτροφική μονάδα, είχαν κατά μέσο όρο 27% μικρότερη πιθανότητα να είναι αλλεργικοί. Και όσοι ζούσαν σε ακτίνα 500 μέτρων από χοίρους ή 400 μέτρων από αγελάδες, είχαν αντίστοιχα 37% και 32% μικρότερο κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργίας, σε σχέση με όσους ζούσαν σε απόσταση άνω των 800 μέτρων. Όσες περισσότερες κτηνοτροφικές φάρμες υπήρχαν σε απόσταση 500 μέτρων, τόσο μειωνόταν ο κίνδυνος αλλεργίας. Ο κίνδυνος ήταν 4% μικρότερος για κάθε πρόσθετη φάρμα και ειδικότερα 14% μικρότερος για κάθε έξτρα χοιροτροφείο. Όσοι είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει σε αγρόκτημα με ζώα, ήταν λιγότερο πιθανό (22%) να εμφανίσουν αλλεργία, σε σχέση με όσους δεν είχαν μεγαλώσει ως παιδιά σε φάρμα (πιθανότητα αλλεργίας 34%). «Παρά τις ανησυχίες για τη ρύπανση του αέρα από τις κτηνοτροφικές φάρμες και τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι υπάρχουν οφέλη από τη διαβίωση κοντά σε τέτοιες μονάδες». Δρ Λ. Σμιτ, Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης. Occupational & Environmental Medicine.
dikaiologitika.gr
Από τη γη στη σελήνη
«Κάποια χρόνια μετά το τέλος του Εμφυλίου, ο “Τηλεβολικός Σύλλογος” της Βαλτιμόρης, τα μέλη του οποίου αισθάνονται ανία από την απραξία τους σε εποχή ειρήνης, έχει μία συνέλευση κατά την οποία ο Ίμπεϋ Μπάρμπικέιν, ο πρόεδρός του, καλεί τα μέλη να υποστηρίξουν την ιδέα του: Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, ένα μεγάλο τηλεβόλο (κανόνι) μπορεί να εκτοξεύσει ένα βλήμα με τόση δύναμη ώστε αυτό να φθάσει στη Σελήνη.Μετά την ομόθυμη υποστήριξη των μελών του Συλλόγου, κάποιοι από αυτούς συναντιούνται και πάλι για να αποφασίσουν για τα επιμέρους θέματα: από πού πρέπει να εκτοξευθεί το βλήμα, τις διαστάσεις και τα υλικά κατασκευής του τηλεβόλου και του βλήματος και την ποσότητα της εκρηκτικής ύλης.
Και ενώ όλος ο πληθυσμός είναι ενθουσιασμένος με την ιδέα, ένας παλιός αντίπαλος του Μπάρμπικέιν στον πόλεμο, ο πλοίαρχος Νίκολ από τη Φιλαδέλφεια, σχεδιαστής και κατασκευαστής χαλύβδινων θωρακίσεων που προσπαθούσε να τρυπήσει με τα βλήματα των κανονιών του ο Μπάρμπικέιν, άρχισε να κατηγορεί δημόσια το εγχείρημα ως αδύνατον να πραγματοποιηθεί και βάζει μια σειρά στοιχημάτων εναντίον του:
Το πρώτο ζήτημα, η συγκέντρωση των χρημάτων, λύνεται με τη διεξαγωγή εράνων στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής με ποικίλα αποτελέσματα (αν και από τις ΗΠΑ μόνο συλλέγονται τα 4 από τα 5,4 εκατομμύρια δολάρια της εποχής που συγκεντρώθηκαν συνολικά, ενώ η Μεγάλη Βρετανία δεν δίνει τίποτα).
Μετά την επιλογή του τόπου για την εκτόξευση (ο «Πέτρινος Λόφος» στην Τάμπα-Τάουν της Φλόριντα), το προεδρείο του Τηλεβολικού Συλλόγου επισκέπτεται την περιοχή και αμέσως αρχίζει η κατασκευή του κανονιού, της «Κολομπιάδας», με την εκσκαφή μιας κυλινδρικής οπής βάθους 300 μέτρων και διαμέτρου 18 υπό την επίβλεψη του μηχανικού Μέρτσισον του Τηλεβολικού, η οποία γίνεται σε χρόνο-ρεκόρ, καθώς πρέπει η εκτόξευση να γίνει κατά το περίγειο της Σελήνης, την 1η Δεκεμβρίου. Αλλά μια έκπληξη περιμένει τον Μπάρμπικέιν: Ο Μισέλ Αρντάν, ένας Γάλλος γνωστός για τα παράτολμα εγχειρήματά του, του στέλνει ένα τηλεγράφημα στις 30 Σεπτεμβρίου με το οποίο του ζητά να αντικαταστήσει το σφαιρικό βλήμα με μεγαλύτερη κυλινδροκωνική οβίδα ώστε να μπει μέσα και να ταξιδέψει στη Σελήνη!»
Ιούλιος Βερν, Από τη γη στη σελήνη
Η βιοτεχνολογία κρίνεται και κατακρίνεται
«Οι υπέρμαχοι της βιοτεχνολογίας πλασάρουν τακτικά την τεχνολογία τους ως προέκταση της δημιουργίας νέων ποικιλιών. Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, είπε τον Μάρτιο του 2003: “Από αρχαιοτάτων χρόνων οι αγρότες τροποποιούν φυτά για να βελτιώσουν τις αποδόσεις και να δημιουργήσουν νέες ποικιλίες, ανθεκτικές σε παράσιτα και ασθένειες… Η βιοτεχνολογία αποτελεί απλώς το επόμενο στάδιο ανάπτυξης σε αυτήν την πανάρχαιη διαδικασία.”
Μπορεί αυτή η τεχνολογία να είναι εργαλείο στην εργαλειοθήκη των νέων ποικιλιών, όμως πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ανένδοτα ότι είναι εντελώς διαφορετική και ότι δεν πρέπει να συγχέεται με τις παραδοσιακές πρακτικές…
Οι σπόροι της απάτης – Αποκαλύπτοντας τα ψέματα Εταιρειών και Κυβερνήσεων σχετικά με την ασφάλεια των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων», του Τζέφρι Μ. Σμιθ
Αυτοκτονίες και μνημόνια
«Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες του τραγικού αδιεξόδου στο οποίο περιέρχονται συμπολίτες μας που αυτοκτονούν εξαιτίας της απόλυτης φτώχειας, της παρατεταμένης ανεργίας και των συνεπακόλουθων ψυχολογικών προβλημάτων που δημιούργησε η πολιτική των μνημονίων. Τις τελευταίες ημέρες, μέσα σε λίγα 24ωρα, τέσσερεις συνάνθρωποί μας έβαλαν τέλος στη ζωή τους, δύο άντρες στη Σπάρτη, ένας στο Ντράφι και ένας στη Θεσσαλονίκη. Ανάλογο τραγικό περιστατικό, με τρεις αυτοκτονίες σε λίγες ημέρες, σημειώθηκε στα τέλη Απριλίου, με την αυτοκτονία μίας γυναίκας, μητέρας τριών παιδιών, στο Άργος και δύο αυτοκτονίες μίας 46χρονης και ενός 33χρονου στον νομό Ροδόπης καθώς και στα τέλη Μαρτίου με τρεις αυτοκτονίες, μιας 20χρονης φοιτήτριας Ιατρικής στην Αλεξανδρούπολη, μιας 22χρονης στον Βόλο αλλά κι ενός 18χρονου στην Αγιά Λάρισας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόκειται για ανθρώπους που για μεγάλο διάστημα αντιμετώπιζαν σοβαρά οικονομικά και στεγαστικά προβλήματα. Με βάση τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το διάστημα 2008 – 2013 οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 43,3% σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Το 2014 οι αυτοκτονίες ανήλθαν στις 514, ενώ το 2015 σημείωσε την θλιβερή πρωτιά με 613 αυτοκτονίες. Μάλιστα, διεθνείς έρευνες αναφέρουν, ότι για κάθε έναν αυτόχειρα τουλάχιστον 5 άτομα πενθούν, διαλύοντας πολλές φορές τη ζωή τους, βιώνοντας τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες του στίγματος της αυτοκτονίας. Ο αριθμός των αυτοχείρων στην Ελλάδα εμφανίζεται σταθερά αυξανόμενος, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, όπως αυτά διατίθενται από την ΕΛΣΤΑΤ (έως και το έτος 2014). Στην Αττική η αύξηση της αυτοκτονικότητας άγγιξε το 46,6%….» Στάθης Παναγούλης, Ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων προς τον υπουργό Εσωτερικών (υπόψη του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη)
Πηγή: e-dromos.gr
Δρόμος της Αριστεράς: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου