Γιώργος X. Παπασωτηρίου
Μάιος 2013: «Γίδια, ξεφτιλισμένοι» και «χάιλ Χίτλερ» στην ελληνική Βουλή. Συζήτηση για τον αντιρατσιστικό νόμο. Το «δημοκρατικό συνταγματικό τόξο» συγκρούεται με το «εθνικιστικό τόξο». Το πρώτο συμπεριλαμβάνει όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα πλην της Χρυσής Αυγής. Το δεύτερο συμπεριλαμβάνει προδήλως μόνο τη Χ.Α. και αδήλως πολλές ομάδες στο εσωτερικό άλλων πολιτικών σχηματισμών. Στα πέντε χρόνια, που κύλησαν, οι ομάδες αυτές ενισχύθηκαν. Στη ΝΔ, μάλιστα, είναι η ομάδα αυτή που δίνει πλέον τον τόνο.
Έτσι, δεν είναι μόνο ο Μπαρμπαρούσης είναι και ο Κασαπίδης. Δεν είναι μόνο ο αυταρχικός πολιτικός λόγος και οι ύβρεις, όπως «ντροπή», «θράσος», «προδότες», του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι και οι «πράκτορες της στάζι» της Ντόρας Μπακογιάννη, είναι και ο λόγος του Άδωνη και τόσων άλλων.
Ο προθάλαμος, βέβαια, του φασισμού είναι η ανεργία, η ανασφάλεια και ο φόβος του πληθυσμού, που αποδίδει τα πάντα στους άλλους και, εν προκειμένω, στους ξένους. Η στάση αυτή ενισχύεται από τη φονταμενταλιστική σκέψη που εξηγεί την προσωπική και γενική κρίση με τους ανορθολογικούς, μεταφυσικούς όρους του μοναχού Παΐσιου, με τους λόγους μίσους του Αμβρόσιου, του Σεραφείμ και διαφόρων άλλων θρηκευτικών γκουρού, που αποτελειώνουν την ελληνική κοινωνία, υπονομεύοντας τον όποιο ορθολογισμό.
Αλλά και από την άλλη πλευρά είναι ο «τρολ-λόγος», το περίφημο «τρολάρισμα», ο δήθεν αντιφασιστικός λόγος που συρρικνώνεται στα όρια του εμπαιγμού και της διακωμώδησης, που περιορίζεται στα κλισέ, παίζοντας έτσι στο γήπεδο της ακροδεξιάς και ρίχνοντας νερό στο μύλο του φασισμού. Ακριβώς από αυτά τα κλισέ συνίσταται ο λαϊκισμός. Και είναι ο λόγος της ατάκας, του μη ορθού λόγου, που οδηγεί στη λεκτική βία, στη βία δηλαδή των κραυγών ελλείψει επιχειρημάτων. Και είναι εδώ που σταματά ο δια-λογος και η σύνθεση των επιχειρημάτων, δηλαδή η δημοκρατία.
Θα το πούμε για μία ακόμα φορά. Φασισμός είναι η δήθεν καθαρότητα της ελληνικής φυλής. Ναζισμός είναι η αναγωγή της εθνικής κουλτούρας σε μοναδική παγκόσμια αξία και ο μη σεβασμός της αντίστοιχης κουλτούρας και της διιστορικής αξιοπρέπειας των άλλων λαών.
Οι ναζί του Χίτλερ τιμωρούσαν όποιον αρνούνταν να αποδεχθεί την εθνική τους κουλτούρα ως μοναδικά ανώτερη. Ακριβώς αυτό ταυτίζει τους εθνικιστές της Χρυσής Αυγής με τους ναζιστές. Αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το φασιστικό φαινόμενο στην Ελλάδα σήμερα, αποκτά για πρώτη φορά ευρύ κοινωνικό έρεισμα.
Ο αντιμπεριαλισμός, ο αντιαμερικανισμός και ο αντισημιτισμός προσδίδουν στις φασιστικές πολιτικές εκφάνσεις μία αντισυστημική και φιλολαϊκή επίφαση έτσι ώστε να μπορούν να στρατολογούν από τα φτωχά προάστια των μεγάλων αστικών κέντρων αλλά και της υπαίθρου. Δεν είναι τυχαία η προσπάθειά τους να ελέγξουν ολόκληρες γειτονιές με βάση μία ιδιότυπη παραστρατιωτική οργάνωση τύπου Κου Κλουξ Κλαν.
Aυτό το γράφαμε στις 18 Μαΐου 2013 στο gpapaso.blogspot.com. Αναρωτιόμασταν τότε:
«Αλλά ποιος ευθύνεται για την εκκόλαψη του φασιστικού φαινόμενου στην Ελλάδα; Από τη μια πλευρά ο φανερός οικονομικός και κοινωνικός φασισμός που ρίχνει στον Καιάδα της ανεργίας και της φτώχειας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Και από την άλλη πλευρά, ο άδηλος φασισμός του ισχύοντος δήθεν δημοκρατικού συστήματος, όπου η ψήφος υφαρπάζεται με εκφοβισμούς και εκβιασμούς ή εξαγοράζεται μέσω του πελατειακού συστήματος. Όσο για τον περίφημο δημοκρατικό διάλογο, αυτός υποχωρεί μπροστά στη βία του λαϊκισμού και τη λογοκρισία της μιντιακής διαπλοκής.
Με άλλα λόγια, ο αποτρόπαιος φασισμός της Χρυσής Αυγής επιχειρείται να αξιοποιηθεί για να δώσει άλλοθι στον φασισμό της καθεστηκυίας τάξης. Αλλά πως θα αντιπαλέψουμε το φασισμό;
Ο φασισμός δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τον «ηρωισμό της λογικής», τον οποίο επικαλούνταν για την αντίστοιχη κρίση του 1935 ο γερμανός φιλόσοφος Ε. Χούσερλ, αλλά με τη σύνθεση καρδιάς και λογικής. Χωρίς «καρδιά» αυτός ο κόσμος θα χαθεί. Γιατί η μεγαλύτερη διαφθορά, η οποία έχει επισυμβεί στις δυτικές κοινωνίες, είναι ο πληθωρισμός από υπερβολικό εαυτό, από υπερδιόγκωση του Εγώ, από υπερσυσσώρευση πλούτου και από μία άγρια ναρκισσιστική ατομικότητα, που καταλήγει στον αυτισμό και στον φασισμό, δηλαδή στην αποανθρωποποίηση.»
Πηγή: artinews.gr
Γιώργος X. Παπασωτηρίου: Σχετικά με τον συντάκτη
Μάιος 2013: «Γίδια, ξεφτιλισμένοι» και «χάιλ Χίτλερ» στην ελληνική Βουλή. Συζήτηση για τον αντιρατσιστικό νόμο. Το «δημοκρατικό συνταγματικό τόξο» συγκρούεται με το «εθνικιστικό τόξο». Το πρώτο συμπεριλαμβάνει όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα πλην της Χρυσής Αυγής. Το δεύτερο συμπεριλαμβάνει προδήλως μόνο τη Χ.Α. και αδήλως πολλές ομάδες στο εσωτερικό άλλων πολιτικών σχηματισμών. Στα πέντε χρόνια, που κύλησαν, οι ομάδες αυτές ενισχύθηκαν. Στη ΝΔ, μάλιστα, είναι η ομάδα αυτή που δίνει πλέον τον τόνο.
Έτσι, δεν είναι μόνο ο Μπαρμπαρούσης είναι και ο Κασαπίδης. Δεν είναι μόνο ο αυταρχικός πολιτικός λόγος και οι ύβρεις, όπως «ντροπή», «θράσος», «προδότες», του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι και οι «πράκτορες της στάζι» της Ντόρας Μπακογιάννη, είναι και ο λόγος του Άδωνη και τόσων άλλων.
Ο προθάλαμος, βέβαια, του φασισμού είναι η ανεργία, η ανασφάλεια και ο φόβος του πληθυσμού, που αποδίδει τα πάντα στους άλλους και, εν προκειμένω, στους ξένους. Η στάση αυτή ενισχύεται από τη φονταμενταλιστική σκέψη που εξηγεί την προσωπική και γενική κρίση με τους ανορθολογικούς, μεταφυσικούς όρους του μοναχού Παΐσιου, με τους λόγους μίσους του Αμβρόσιου, του Σεραφείμ και διαφόρων άλλων θρηκευτικών γκουρού, που αποτελειώνουν την ελληνική κοινωνία, υπονομεύοντας τον όποιο ορθολογισμό.
Αλλά και από την άλλη πλευρά είναι ο «τρολ-λόγος», το περίφημο «τρολάρισμα», ο δήθεν αντιφασιστικός λόγος που συρρικνώνεται στα όρια του εμπαιγμού και της διακωμώδησης, που περιορίζεται στα κλισέ, παίζοντας έτσι στο γήπεδο της ακροδεξιάς και ρίχνοντας νερό στο μύλο του φασισμού. Ακριβώς από αυτά τα κλισέ συνίσταται ο λαϊκισμός. Και είναι ο λόγος της ατάκας, του μη ορθού λόγου, που οδηγεί στη λεκτική βία, στη βία δηλαδή των κραυγών ελλείψει επιχειρημάτων. Και είναι εδώ που σταματά ο δια-λογος και η σύνθεση των επιχειρημάτων, δηλαδή η δημοκρατία.
Θα το πούμε για μία ακόμα φορά. Φασισμός είναι η δήθεν καθαρότητα της ελληνικής φυλής. Ναζισμός είναι η αναγωγή της εθνικής κουλτούρας σε μοναδική παγκόσμια αξία και ο μη σεβασμός της αντίστοιχης κουλτούρας και της διιστορικής αξιοπρέπειας των άλλων λαών.
Οι ναζί του Χίτλερ τιμωρούσαν όποιον αρνούνταν να αποδεχθεί την εθνική τους κουλτούρα ως μοναδικά ανώτερη. Ακριβώς αυτό ταυτίζει τους εθνικιστές της Χρυσής Αυγής με τους ναζιστές. Αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το φασιστικό φαινόμενο στην Ελλάδα σήμερα, αποκτά για πρώτη φορά ευρύ κοινωνικό έρεισμα.
Ο αντιμπεριαλισμός, ο αντιαμερικανισμός και ο αντισημιτισμός προσδίδουν στις φασιστικές πολιτικές εκφάνσεις μία αντισυστημική και φιλολαϊκή επίφαση έτσι ώστε να μπορούν να στρατολογούν από τα φτωχά προάστια των μεγάλων αστικών κέντρων αλλά και της υπαίθρου. Δεν είναι τυχαία η προσπάθειά τους να ελέγξουν ολόκληρες γειτονιές με βάση μία ιδιότυπη παραστρατιωτική οργάνωση τύπου Κου Κλουξ Κλαν.
Aυτό το γράφαμε στις 18 Μαΐου 2013 στο gpapaso.blogspot.com. Αναρωτιόμασταν τότε:
«Αλλά ποιος ευθύνεται για την εκκόλαψη του φασιστικού φαινόμενου στην Ελλάδα; Από τη μια πλευρά ο φανερός οικονομικός και κοινωνικός φασισμός που ρίχνει στον Καιάδα της ανεργίας και της φτώχειας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Και από την άλλη πλευρά, ο άδηλος φασισμός του ισχύοντος δήθεν δημοκρατικού συστήματος, όπου η ψήφος υφαρπάζεται με εκφοβισμούς και εκβιασμούς ή εξαγοράζεται μέσω του πελατειακού συστήματος. Όσο για τον περίφημο δημοκρατικό διάλογο, αυτός υποχωρεί μπροστά στη βία του λαϊκισμού και τη λογοκρισία της μιντιακής διαπλοκής.
Με άλλα λόγια, ο αποτρόπαιος φασισμός της Χρυσής Αυγής επιχειρείται να αξιοποιηθεί για να δώσει άλλοθι στον φασισμό της καθεστηκυίας τάξης. Αλλά πως θα αντιπαλέψουμε το φασισμό;
Ο φασισμός δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τον «ηρωισμό της λογικής», τον οποίο επικαλούνταν για την αντίστοιχη κρίση του 1935 ο γερμανός φιλόσοφος Ε. Χούσερλ, αλλά με τη σύνθεση καρδιάς και λογικής. Χωρίς «καρδιά» αυτός ο κόσμος θα χαθεί. Γιατί η μεγαλύτερη διαφθορά, η οποία έχει επισυμβεί στις δυτικές κοινωνίες, είναι ο πληθωρισμός από υπερβολικό εαυτό, από υπερδιόγκωση του Εγώ, από υπερσυσσώρευση πλούτου και από μία άγρια ναρκισσιστική ατομικότητα, που καταλήγει στον αυτισμό και στον φασισμό, δηλαδή στην αποανθρωποποίηση.»
Πηγή: artinews.gr
Γιώργος X. Παπασωτηρίου: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου