Παναγιώτα Μπλέτα
Ο Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί αποφάνθηκε ότι πρόκειται περί ιστορικής συμφωνίας για το ελληνικό χρέος και αυτό γιατί διασφάλισε –προσέξτε- όχι τους έλληνες αλλά την κρίση του ευρώ!
Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάμε ή να κλαίμε…
Με βάση τη συμφωνία που επιτεύχθηκε, το χρέος θα επιμηκυνθεί κατά 10 χρόνια στα δάνεια ύψους 96 δισ. ευρώ της δεύτερης διάσωσης, ενώ θα υπάρξει περίοδος χάριτος 10 ετών, κατά τη διάρκεια της οποίας η χώρα δεν πληρώνει τόκους.
Και συνεχίζω, διότι έχει ακόμη περισσότερο ζουμί η συμφωνία.
Συμφωνήθηκε επίσης η επιστροφή κερδών των κεντρικών τραπεζών της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ από ελληνικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους. Τα κέρδη θα δίνονται σταδιακά, υπό το καθεστώς της ενισχυμένης επιτήρησης για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων εν είδη μεταρρυθμίσεων.
Έτσι για να μας κρατάνε με το μαστίγιο και το καρότο…
Μεταξύ άλλων, από την τελευταία δόση που θα πάρουμε ύψους 15 δις ευρώ, 3,3δις ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για να αποπληρωθεί προκαταβολικά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο –ΔΝΤ…
Και ότι μείνει θα το φάνε οι σκύλοι... Στους οποίους έχει αφαιρεθεί η δυνατότητα να ελέγχουν την οικονομία τους, να στηρίζονται στην δική τους παραγωγή η οποία γεννάει τα δημοσιονομικά έσοδα. Στους οποίους πέφτει το βάρος της φτώχειας, της ανεργίας, της εργασιακής φτώχειας, της συνταξιοδοτικής φτώχειας, της ασφαλιστικής φτώχειας και συμβιβάζονται με τις ελεημοσύνες, όχι για να δημιουργήσουν ανάπτυξη μέσω της αναβάθμισης του βιοτικού τους επιπέδου αλλά μέσω της διάσωσης του ευρώ!
Και συγκινήθηκε ο επικεφαλής του ΕΜΣ Κλάους Ρέγκλιγκ, θυμίζοντάς μας εκείνες τις «απαίσιες» νύχτες του 2015, που κλονίζονταν το ευρώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, επειδή τόλμησε να υψώσει ο ελληνικός λαός τη φωνή του ενάντια στην κατεστημένη πολιτική της λιτότητας. Που κλονίζονταν οι καρέκλες όλων αυτών των παλιάτσων της Ευρώπης. Όλων αυτών που απαρτίζουν την καινούργια τάξη, τη γραφειοκρατική αστυνομία περιφρούρησης του συστήματος που υπηρετούν. Ενός συστήματος που καταπιέζει όλο τον κόσμο, με τους νταβατζήδες των οίκων αξιολόγησης που ανεβάζουν και ρίχνουν κυβερνήσεις μέσα από τις αγορές.
Και η επικεφαλής του ΔΝΤ ΚριστίνΛαγκάρντ συγκινήθηκε επίσης, που ακριβώς ένα χρόνο πριν, αυτή και οι συνεργάτες της, χαρακτήριζαν το ελληνικό χρέος «εξαιρετικά μη βιώσιμο», ενώ σήμερα έγινε ξαφνικά βιώσιμο με την επιμήκυνση!
Πραγματική ελάφρυνση του χρέους, όπως έχω επισημάνει και αναλύσει διεξοδικά σε άρθρα και βιβλία μου, δεν σημαίνει επιμήκυνση αλλά απομείωση. Μόνο έτσι μπορεί να καταστεί το χρέος βιώσιμο. Μόνο έτσι μπορούν να δημιουργηθούν κοινωνίες βιώσιμες.
Εκτός κι αν δεν μας ενδιαφέρει να χτιστούν κοινωνίες βιώσιμες. Κάτι που φαίνεται τελικά να μην αποτελεί κριτήριο σε καμιά συμφωνία μέχρι σήμερα.
Τώρα οι αλχημείες αυτές της επιμήκυνσης, προκειμένου να ξεμπερδεύουμε σύντομα με την Ελλάδα, διότι η Ευρώπη έχει να ασχοληθεί με σημαντικότερες προκλήσεις που απειλούν το ευρώ (βλέπε Ιταλία), μόνο σε καλά αποτελέσματα δεν μπορούν να οδηγήσουν.
Το όλο εγχείρημα μοιάζει, σαν να έχουμε στο σώμα μας έναν κακοήθη όγκο που αντί να τον αφαιρέσουμε τον βαφτίζουμε καλοήθη και παίρνουμε φάρμακα για να μην πονάμε. Και όταν κάνει μεταστάσεις στις γενιές που έρχονται τότε θα είμαστε όλοι: ΕΕ, Ευρωπαική Επιτροπή, ΕΚΤ, ΔΝΤ και Ελλάδα άμοιροι ευθυνών.
Μοιάζει με την εποχή που μπήκαμε στο ευρώ και νομίζαμε ότι εξευρωπαϊστήκαμε και δανειζόμασταν ασύστολα πιστεύοντας ότι η πιστοληπτική ικανότητα είναι ομογενοποιημένη, ίδια για όλους δηλαδή. Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ούτε σκοπεύει να γίνει μια δημοσιονομική ένωση, παρά είναι μια καθαρά νομισματική ένωση, ένα νομισματικό καρτέλ. Ένας αισχρός τοκογλύφος που όσα και να αποπληρώνεις θα σε κρατάει πάντα δέσμιο στην δύναμη του.
Ποια κοινωνική οικονομία, ποια αλληλεγγύη, ποια κράτη, ποιοι λαοί θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν;
Παναγιώτα Μπλέτα: Σχετικά με τον συντάκτη
Ο Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί αποφάνθηκε ότι πρόκειται περί ιστορικής συμφωνίας για το ελληνικό χρέος και αυτό γιατί διασφάλισε –προσέξτε- όχι τους έλληνες αλλά την κρίση του ευρώ!
Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάμε ή να κλαίμε…
Με βάση τη συμφωνία που επιτεύχθηκε, το χρέος θα επιμηκυνθεί κατά 10 χρόνια στα δάνεια ύψους 96 δισ. ευρώ της δεύτερης διάσωσης, ενώ θα υπάρξει περίοδος χάριτος 10 ετών, κατά τη διάρκεια της οποίας η χώρα δεν πληρώνει τόκους.
Και συνεχίζω, διότι έχει ακόμη περισσότερο ζουμί η συμφωνία.
Συμφωνήθηκε επίσης η επιστροφή κερδών των κεντρικών τραπεζών της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ από ελληνικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους. Τα κέρδη θα δίνονται σταδιακά, υπό το καθεστώς της ενισχυμένης επιτήρησης για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων εν είδη μεταρρυθμίσεων.
Έτσι για να μας κρατάνε με το μαστίγιο και το καρότο…
Μεταξύ άλλων, από την τελευταία δόση που θα πάρουμε ύψους 15 δις ευρώ, 3,3δις ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για να αποπληρωθεί προκαταβολικά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο –ΔΝΤ…
Και ότι μείνει θα το φάνε οι σκύλοι... Στους οποίους έχει αφαιρεθεί η δυνατότητα να ελέγχουν την οικονομία τους, να στηρίζονται στην δική τους παραγωγή η οποία γεννάει τα δημοσιονομικά έσοδα. Στους οποίους πέφτει το βάρος της φτώχειας, της ανεργίας, της εργασιακής φτώχειας, της συνταξιοδοτικής φτώχειας, της ασφαλιστικής φτώχειας και συμβιβάζονται με τις ελεημοσύνες, όχι για να δημιουργήσουν ανάπτυξη μέσω της αναβάθμισης του βιοτικού τους επιπέδου αλλά μέσω της διάσωσης του ευρώ!
Και συγκινήθηκε ο επικεφαλής του ΕΜΣ Κλάους Ρέγκλιγκ, θυμίζοντάς μας εκείνες τις «απαίσιες» νύχτες του 2015, που κλονίζονταν το ευρώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, επειδή τόλμησε να υψώσει ο ελληνικός λαός τη φωνή του ενάντια στην κατεστημένη πολιτική της λιτότητας. Που κλονίζονταν οι καρέκλες όλων αυτών των παλιάτσων της Ευρώπης. Όλων αυτών που απαρτίζουν την καινούργια τάξη, τη γραφειοκρατική αστυνομία περιφρούρησης του συστήματος που υπηρετούν. Ενός συστήματος που καταπιέζει όλο τον κόσμο, με τους νταβατζήδες των οίκων αξιολόγησης που ανεβάζουν και ρίχνουν κυβερνήσεις μέσα από τις αγορές.
Και η επικεφαλής του ΔΝΤ ΚριστίνΛαγκάρντ συγκινήθηκε επίσης, που ακριβώς ένα χρόνο πριν, αυτή και οι συνεργάτες της, χαρακτήριζαν το ελληνικό χρέος «εξαιρετικά μη βιώσιμο», ενώ σήμερα έγινε ξαφνικά βιώσιμο με την επιμήκυνση!
Πραγματική ελάφρυνση του χρέους, όπως έχω επισημάνει και αναλύσει διεξοδικά σε άρθρα και βιβλία μου, δεν σημαίνει επιμήκυνση αλλά απομείωση. Μόνο έτσι μπορεί να καταστεί το χρέος βιώσιμο. Μόνο έτσι μπορούν να δημιουργηθούν κοινωνίες βιώσιμες.
Εκτός κι αν δεν μας ενδιαφέρει να χτιστούν κοινωνίες βιώσιμες. Κάτι που φαίνεται τελικά να μην αποτελεί κριτήριο σε καμιά συμφωνία μέχρι σήμερα.
Τώρα οι αλχημείες αυτές της επιμήκυνσης, προκειμένου να ξεμπερδεύουμε σύντομα με την Ελλάδα, διότι η Ευρώπη έχει να ασχοληθεί με σημαντικότερες προκλήσεις που απειλούν το ευρώ (βλέπε Ιταλία), μόνο σε καλά αποτελέσματα δεν μπορούν να οδηγήσουν.
Το όλο εγχείρημα μοιάζει, σαν να έχουμε στο σώμα μας έναν κακοήθη όγκο που αντί να τον αφαιρέσουμε τον βαφτίζουμε καλοήθη και παίρνουμε φάρμακα για να μην πονάμε. Και όταν κάνει μεταστάσεις στις γενιές που έρχονται τότε θα είμαστε όλοι: ΕΕ, Ευρωπαική Επιτροπή, ΕΚΤ, ΔΝΤ και Ελλάδα άμοιροι ευθυνών.
Μοιάζει με την εποχή που μπήκαμε στο ευρώ και νομίζαμε ότι εξευρωπαϊστήκαμε και δανειζόμασταν ασύστολα πιστεύοντας ότι η πιστοληπτική ικανότητα είναι ομογενοποιημένη, ίδια για όλους δηλαδή. Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ούτε σκοπεύει να γίνει μια δημοσιονομική ένωση, παρά είναι μια καθαρά νομισματική ένωση, ένα νομισματικό καρτέλ. Ένας αισχρός τοκογλύφος που όσα και να αποπληρώνεις θα σε κρατάει πάντα δέσμιο στην δύναμη του.
Ποια κοινωνική οικονομία, ποια αλληλεγγύη, ποια κράτη, ποιοι λαοί θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν;
Παναγιώτα Μπλέτα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου