Ευαγγελία Τυμπλαλέξη
Συνείδηση: Μήπως να το ξανασκεφτόσουν και να μην πας; Είναι αρκετά προκλητικό.
«Τιμώμενη Χώρα»: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς! Η «Τιμή» έχει τον στατικό της χαρακτήρα. Ο προσανατολισμός της ενσαρκώνεται από φιέστες και η ομοιογένεια των διαθέσεών της επιβάλλει την πρακτική αναφορά στην τροπική τροχιά μιας «Τιμώμενης Χώρας».
Συνείδηση: Με τη διαφορά πως η «Τιμώμενη Χώρα» στην προκειμένη διαπνέεται από επίπλαστη «ηθική ομορφιά». Δεν είσαι μία «Όμορφη» Αφροδίτη ξαπλωμένη γυμνή στην άμμο, που ηδονίζεται απ’ τις θωπείες του ήλιου. Αλλά μία «επώνυμη καταγγελία», που εμπνέει Φύλακες Νυχτερινούς με σάρισες, κράνη κι Αστερόεσσες ανά χείρας, έτοιμοι να επαγρυπνήσουν τα «ήθη τα χρηστά».
«Τιμώμενη Χώρα»: Στέκομαι πάνω στη Γέφυρα. Και από κάτω η Έρημος αχανής να εξασφαλίζει με ευχέρεια τα μέσα. κατά την περιπλάνηση δίνεις τις νικηφόρες μάχες. Στο σημείο αυτό αναλαμβάνει η Διπλωματία, της οποίας εκπρόσωποι φέρουν στη φαρέτρα πάμπολλες περγαμηνές «κύρους», τη διαμόρφωση του εξωτερικού εκμαγείου και κατ’ επέκταση την εκτέλεσή του. Είναι θέμα χρόνου οι «Άσχημοι» να ενστερνιστούν την «Ομορφιά» μου, κι ίσως με εντονότερους διαλόγους.
Συνείδηση: Ίσως θα έπρεπε να σου θυμίσω πως σ’ αυτούς τους «Άσχημους» επέβαλλες τον στατικό σου χαρακτήρα διαμέσω της σχέσεως ανάμεσα στο κεφάλαιο καταγωγής ως Τράπεζα Κεντρική και στο κεφάλαιο άφιξης ως Δύναμη Στρατιωτική. Κι αν έχουν οι «Άσχημοι» δυναμική ή συλλογιστική περίτεχνη;
«Τιμώμενη Χώρα»: Η λέξη «τράπεζα», ρίζας ινδοευρωπαϊκής, εκκινεί το ταξίδι της χιλιάδες χρόνια πριν και αναφέρεται στο τραπέζι προσφορών για τελετουργική χρήση. Ο οβολός του καθενός μία αναγωγή στην εξέλιξη του όρου δεν είναι; Μία προσφορά δηλαδή, και ως γνωστόν αυτό που κατατίθεται δεν επιστρέφεται, με την πρωθύστερη σημασία της ιερουργίας! Οι «Άσχημοι» έχουν δυναμική, μια προσοδοφόρα επιχείρηση, που ανοίγει διαύλους οπλισμών κι εγκαταστάσεων και χρήματος. Ειδικά όταν η συλλογιστική γίνεται πολιτικά ανώριμη κι εμπορικά παράνομη.
Συνείδηση: Εν αρχή οι προσφορές συλλέγονταν σε μικρές ομάδες, αυτό-διαχειριζόμενες, πριν σκεφτείς τη σύσταση Κεντρικής Τράπεζας, στην οποία όφειλαν να υπαχθούν δια Νόμου οι «ομάδες προσφορών». Κι επειδή οι διασυνδέσεις Ρεπουμπλικάνων-Χρηματιστηρίου ήταν φανερές, έμεινε ο σχεδιασμός προσωρινά στο χρονοντούλαπο.
«Τιμώμενη Χώρα»: Ποια είναι τα ισχυρά επιχειρήματα της αμεροληψίας; Παιχνίδια όλα στρατηγικής. Οι «Άσχημοι» συνήθως ψαύουν στο σαρακοφαγωμένο ξύλο έναν Μεσσία, μέσα στον καθρέφτη της ομορφιάς του ν’ αντανακλά η ολιγωρία τους. Κι αφού δι’ ανατάσεως χειρός των «Δημοκρατικών» ή των «Αριστερών» πάντα είναι πιο εύπεπτα τα ψηφίσματα, ήρθαμε σε επαφή μ’ έναν, που διατίθετο να τον υποδυθεί. Κι αλήθεια, πίστεψέ με, ήταν ανεπάγγελτος, δήλωνε άθεος, εναντιωνόταν στην ιδιοκτησία και καυχιόταν πως ξέρει πολύ καλά την τέχνη της αποξήλωσης αμιαντοειδών υλικών!
Συνείδηση: Πάντα σε διαδικασία επενδύσεων οικονομικής προσφορότητας και από-επένδυσης κοινωνικής συνοχής. Το fair play των αθλητικών πρακτικών! Μήπως να το ξανασκεφτείς; Είναι κι αυτό το Δίκαιο, που ποτέ δεν επεδίωξες! Είχες απλώς ανάγκη απ’ τα δεκανίκια μιας Διοίκησης αδιαφανούς, κομματικά διαχειρίσιμης, ευεπίφορης στην παρανομία, ανεκτική στην ανηθικότητα, έμπειρη στην πλάγια κατάρτιση και στη δυσκίνητη εξειδίκευση, ώστε να μπορεί διαιωνίζει τις διασυνδέσεις της από παράταξη σε παράταξη, των οποίων αλλάζει απλώς το ιδεολογικό πρόσημο αλλά το ιδεολογικό υπόβαθρο παραμένει σταθερά γονυπετές στα θέσφατα του άκρατου Καπιταλισμού.
«Τιμώμενη Χώρα»: Ξέρω να παίζω το παιχνίδι εκείνου που έχει αρκετή αυτό-κυριαρχία. Δεν παρασύρομαι σε σημείο να λησμονώ πως δεν πρόκειται για παιχνίδι. Οι κομματικές φαρέτρες, καθεστωτικές και μη, συνιστούν τις προεκτάσεις των οραματισμών μου, επειδή ιδιοποιούνται ως οικογενειακόν τιμάριο τον κρατικό μηχανισμό. Κάνουν τα πάντα για να διδάσκεται η Γραφειοκρατία στο Σχολείο και στα Πανεπιστήμια. Ο Μαμμωνάς είναι η Αόρατος κυβέρνηση Κι εγώ η «Τιμή», που προσαρτάται σ’ αυτή την ελευθεριότητα. Ας μάθουν οι «Άσχημοι» να τρέμουν τους τυφώνες στα Νησιά τους. Και όχι τους Πειρατές με τη στολή παραλλαγής.
Συνείδηση: Πολλές οι στολές της παραδόσεως, κι ίσως να το ξανασκεφτόσουν! Το πρόβλημα αυτό δεν παρακάμπτεται στη λεγόμενη εκδοχή της «ακριβοδικίας». Οι στολές φρονηματίζουν την ευπλαστότητα του πληθυσμού.
«Τιμώμενη Χώρα»: Θες να την ονομάσεις «έθνος» με τα χαρακτηριστικά του παραλογισμού, θες να την ονομάσεις «παγκοσμιότητα» με την ασυνεσία της πολυχρωμίας; Τα Σοβιέτ είναι πολύ ικανοποιημένα απ’ τη συνεισφορά των Ναζιστών στη μέθοδο των πογκρόμ. Να κοιτάς από ποια πλάσματα κατακλύζεται ο Κόσμος. Είναι τα ζώα, ως είδος νομής, που μοιράζονται κι ο ανταγωνισμός καταλήγει στη συνεργασία. Η αποδιοργάνωση συνδέεται πάντα με την πλάνη της Υπεράσπισης κι η πραγμάτωση της αυτονομίας ματαιώνεται δια της απαλοιφής της πλειονότητας. Το παν είναι να επιλέγονται μειονότητες βάσει της γεωγραφικής γειτνίασης και της συμπληρωματικότητας των πόρων. Μία μορφή διεξόδου.
Συνείδηση: «Οι τυφλοί μιλούν για αδιέξοδο. Εγώ βλέπω…»
Εστίες τρομοκρατικών πυρήνων προς ανάληψη υπηρεσίας. Μα τον Τρόμο ποιος κρατεί…
«Τιμώμενη Χώρα»: Αρχίζει η προσέλευση, τα επιτελεία προβλέπουν πάντα τη στρατολογία των αποβρασμάτων. Η Διεθνής Κοινωνία αποδέχεται μία Τάξη και νομιμοποιεί τον ρόλο της. Διαλογίζεται υπέρ της ισότητας αλλά νομιμοποιεί την Ιεραρχία. Κι έτσι οι «Άσχημοι» ανταγωνίζονται για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους. Μια κυριαρχία μεταξύ όμοιων οντοτήτων, που επιβάλλει τον στατικό της χαρακτήρα μέσα από εστίες «τρομοκρατικών πυρήνων» προς ανάληψη Υπηρεσίας. Η πρόθεση υπάρχει, αρκεί να μπει το μεγαλεπήβολο σχέδιο σ’ εφαρμογή.
Συνείδηση: Μήπως να το ξανασκεφτόσουν;
Κι ίσως να μην καταλαβαίνω τι εννοεί η ρήση «Τιμώμενη Χώρα».
«Τιμώμενη Χώρα»: Αγώνας είναι ν’ αποδείξεις πως υπάρχει κι άλλη αλήθεια, πάντα μέσα ωστόσο στη νόμιμη αντινομία των Κομμάτων. Οι γωνιές του Κόσμου είναι σκοτεινές, το ΄πε κάποτε κι ο Μπους! Κι έτσι οι Διεθνείς Συμβάσεις υποσκελίστηκαν στα κυριαρχικά δικαιώματά μου. Η Δικαιοσύνη θ’ αποκτήσει τον επιθετικό προσδιορισμό της: Φυλετική - Πυρηνική - Οικονομική - Πολιτική - κοινωνική. Και στις περιπτώσεις που οι αξιώσεις δεν ικανοποιούνται, η προβιά της προσπάθειας απεμπολεί το δυσεπίλυτον του πράγματος. Πόσες θεσμικές δομές ν’ απεικονίσεις, ακόμη και υπό τις ευνοϊκότερες συνθήκες…
Συνείδηση: «Οι τυφλοί μιλούν για αδιέξοδο. Εγώ βλέπω…»
«Τιμώμενη Χώρα»: Δεν ξέρω τι λες Εσύ! Εγώ πάντως είμαι μία «Τιμώμενη Χώρα». Και μόνο ζήλια ή κακία μπορεί να δηλώνει η επιμονή σου να μου θυμίζεις τα ελαττώματά μου για να νιώσεις καλύτερα!
Κοιτάχτηκε με αυταρέσκεια στον καθρέφτη. Όσο περνούσαν τα χρόνια η αυτοπεποίθησή της μεγεθυνόταν. Είχε επί μακρόν κάνει την ψυχοθεραπεία της. Είχε συνέρθει απ’ τα επίμονα «ενοχικά συμπλέγματά» της, η διαδικασία του Συμπεριφορισμού της είχε διδάξει πως δεν χρειαζόταν πάγια μεταβλητότητα του μεγέθους και της σύνθεσης…
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη
Συνείδηση: Μήπως να το ξανασκεφτόσουν και να μην πας; Είναι αρκετά προκλητικό.
«Τιμώμενη Χώρα»: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς! Η «Τιμή» έχει τον στατικό της χαρακτήρα. Ο προσανατολισμός της ενσαρκώνεται από φιέστες και η ομοιογένεια των διαθέσεών της επιβάλλει την πρακτική αναφορά στην τροπική τροχιά μιας «Τιμώμενης Χώρας».
Συνείδηση: Με τη διαφορά πως η «Τιμώμενη Χώρα» στην προκειμένη διαπνέεται από επίπλαστη «ηθική ομορφιά». Δεν είσαι μία «Όμορφη» Αφροδίτη ξαπλωμένη γυμνή στην άμμο, που ηδονίζεται απ’ τις θωπείες του ήλιου. Αλλά μία «επώνυμη καταγγελία», που εμπνέει Φύλακες Νυχτερινούς με σάρισες, κράνη κι Αστερόεσσες ανά χείρας, έτοιμοι να επαγρυπνήσουν τα «ήθη τα χρηστά».
«Τιμώμενη Χώρα»: Στέκομαι πάνω στη Γέφυρα. Και από κάτω η Έρημος αχανής να εξασφαλίζει με ευχέρεια τα μέσα. κατά την περιπλάνηση δίνεις τις νικηφόρες μάχες. Στο σημείο αυτό αναλαμβάνει η Διπλωματία, της οποίας εκπρόσωποι φέρουν στη φαρέτρα πάμπολλες περγαμηνές «κύρους», τη διαμόρφωση του εξωτερικού εκμαγείου και κατ’ επέκταση την εκτέλεσή του. Είναι θέμα χρόνου οι «Άσχημοι» να ενστερνιστούν την «Ομορφιά» μου, κι ίσως με εντονότερους διαλόγους.
Συνείδηση: Ίσως θα έπρεπε να σου θυμίσω πως σ’ αυτούς τους «Άσχημους» επέβαλλες τον στατικό σου χαρακτήρα διαμέσω της σχέσεως ανάμεσα στο κεφάλαιο καταγωγής ως Τράπεζα Κεντρική και στο κεφάλαιο άφιξης ως Δύναμη Στρατιωτική. Κι αν έχουν οι «Άσχημοι» δυναμική ή συλλογιστική περίτεχνη;
«Τιμώμενη Χώρα»: Η λέξη «τράπεζα», ρίζας ινδοευρωπαϊκής, εκκινεί το ταξίδι της χιλιάδες χρόνια πριν και αναφέρεται στο τραπέζι προσφορών για τελετουργική χρήση. Ο οβολός του καθενός μία αναγωγή στην εξέλιξη του όρου δεν είναι; Μία προσφορά δηλαδή, και ως γνωστόν αυτό που κατατίθεται δεν επιστρέφεται, με την πρωθύστερη σημασία της ιερουργίας! Οι «Άσχημοι» έχουν δυναμική, μια προσοδοφόρα επιχείρηση, που ανοίγει διαύλους οπλισμών κι εγκαταστάσεων και χρήματος. Ειδικά όταν η συλλογιστική γίνεται πολιτικά ανώριμη κι εμπορικά παράνομη.
Συνείδηση: Εν αρχή οι προσφορές συλλέγονταν σε μικρές ομάδες, αυτό-διαχειριζόμενες, πριν σκεφτείς τη σύσταση Κεντρικής Τράπεζας, στην οποία όφειλαν να υπαχθούν δια Νόμου οι «ομάδες προσφορών». Κι επειδή οι διασυνδέσεις Ρεπουμπλικάνων-Χρηματιστηρίου ήταν φανερές, έμεινε ο σχεδιασμός προσωρινά στο χρονοντούλαπο.
«Τιμώμενη Χώρα»: Ποια είναι τα ισχυρά επιχειρήματα της αμεροληψίας; Παιχνίδια όλα στρατηγικής. Οι «Άσχημοι» συνήθως ψαύουν στο σαρακοφαγωμένο ξύλο έναν Μεσσία, μέσα στον καθρέφτη της ομορφιάς του ν’ αντανακλά η ολιγωρία τους. Κι αφού δι’ ανατάσεως χειρός των «Δημοκρατικών» ή των «Αριστερών» πάντα είναι πιο εύπεπτα τα ψηφίσματα, ήρθαμε σε επαφή μ’ έναν, που διατίθετο να τον υποδυθεί. Κι αλήθεια, πίστεψέ με, ήταν ανεπάγγελτος, δήλωνε άθεος, εναντιωνόταν στην ιδιοκτησία και καυχιόταν πως ξέρει πολύ καλά την τέχνη της αποξήλωσης αμιαντοειδών υλικών!
Συνείδηση: Πάντα σε διαδικασία επενδύσεων οικονομικής προσφορότητας και από-επένδυσης κοινωνικής συνοχής. Το fair play των αθλητικών πρακτικών! Μήπως να το ξανασκεφτείς; Είναι κι αυτό το Δίκαιο, που ποτέ δεν επεδίωξες! Είχες απλώς ανάγκη απ’ τα δεκανίκια μιας Διοίκησης αδιαφανούς, κομματικά διαχειρίσιμης, ευεπίφορης στην παρανομία, ανεκτική στην ανηθικότητα, έμπειρη στην πλάγια κατάρτιση και στη δυσκίνητη εξειδίκευση, ώστε να μπορεί διαιωνίζει τις διασυνδέσεις της από παράταξη σε παράταξη, των οποίων αλλάζει απλώς το ιδεολογικό πρόσημο αλλά το ιδεολογικό υπόβαθρο παραμένει σταθερά γονυπετές στα θέσφατα του άκρατου Καπιταλισμού.
«Τιμώμενη Χώρα»: Ξέρω να παίζω το παιχνίδι εκείνου που έχει αρκετή αυτό-κυριαρχία. Δεν παρασύρομαι σε σημείο να λησμονώ πως δεν πρόκειται για παιχνίδι. Οι κομματικές φαρέτρες, καθεστωτικές και μη, συνιστούν τις προεκτάσεις των οραματισμών μου, επειδή ιδιοποιούνται ως οικογενειακόν τιμάριο τον κρατικό μηχανισμό. Κάνουν τα πάντα για να διδάσκεται η Γραφειοκρατία στο Σχολείο και στα Πανεπιστήμια. Ο Μαμμωνάς είναι η Αόρατος κυβέρνηση Κι εγώ η «Τιμή», που προσαρτάται σ’ αυτή την ελευθεριότητα. Ας μάθουν οι «Άσχημοι» να τρέμουν τους τυφώνες στα Νησιά τους. Και όχι τους Πειρατές με τη στολή παραλλαγής.
Συνείδηση: Πολλές οι στολές της παραδόσεως, κι ίσως να το ξανασκεφτόσουν! Το πρόβλημα αυτό δεν παρακάμπτεται στη λεγόμενη εκδοχή της «ακριβοδικίας». Οι στολές φρονηματίζουν την ευπλαστότητα του πληθυσμού.
«Τιμώμενη Χώρα»: Θες να την ονομάσεις «έθνος» με τα χαρακτηριστικά του παραλογισμού, θες να την ονομάσεις «παγκοσμιότητα» με την ασυνεσία της πολυχρωμίας; Τα Σοβιέτ είναι πολύ ικανοποιημένα απ’ τη συνεισφορά των Ναζιστών στη μέθοδο των πογκρόμ. Να κοιτάς από ποια πλάσματα κατακλύζεται ο Κόσμος. Είναι τα ζώα, ως είδος νομής, που μοιράζονται κι ο ανταγωνισμός καταλήγει στη συνεργασία. Η αποδιοργάνωση συνδέεται πάντα με την πλάνη της Υπεράσπισης κι η πραγμάτωση της αυτονομίας ματαιώνεται δια της απαλοιφής της πλειονότητας. Το παν είναι να επιλέγονται μειονότητες βάσει της γεωγραφικής γειτνίασης και της συμπληρωματικότητας των πόρων. Μία μορφή διεξόδου.
Συνείδηση: «Οι τυφλοί μιλούν για αδιέξοδο. Εγώ βλέπω…»
Εστίες τρομοκρατικών πυρήνων προς ανάληψη υπηρεσίας. Μα τον Τρόμο ποιος κρατεί…
«Τιμώμενη Χώρα»: Αρχίζει η προσέλευση, τα επιτελεία προβλέπουν πάντα τη στρατολογία των αποβρασμάτων. Η Διεθνής Κοινωνία αποδέχεται μία Τάξη και νομιμοποιεί τον ρόλο της. Διαλογίζεται υπέρ της ισότητας αλλά νομιμοποιεί την Ιεραρχία. Κι έτσι οι «Άσχημοι» ανταγωνίζονται για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους. Μια κυριαρχία μεταξύ όμοιων οντοτήτων, που επιβάλλει τον στατικό της χαρακτήρα μέσα από εστίες «τρομοκρατικών πυρήνων» προς ανάληψη Υπηρεσίας. Η πρόθεση υπάρχει, αρκεί να μπει το μεγαλεπήβολο σχέδιο σ’ εφαρμογή.
Συνείδηση: Μήπως να το ξανασκεφτόσουν;
Κι ίσως να μην καταλαβαίνω τι εννοεί η ρήση «Τιμώμενη Χώρα».
«Τιμώμενη Χώρα»: Αγώνας είναι ν’ αποδείξεις πως υπάρχει κι άλλη αλήθεια, πάντα μέσα ωστόσο στη νόμιμη αντινομία των Κομμάτων. Οι γωνιές του Κόσμου είναι σκοτεινές, το ΄πε κάποτε κι ο Μπους! Κι έτσι οι Διεθνείς Συμβάσεις υποσκελίστηκαν στα κυριαρχικά δικαιώματά μου. Η Δικαιοσύνη θ’ αποκτήσει τον επιθετικό προσδιορισμό της: Φυλετική - Πυρηνική - Οικονομική - Πολιτική - κοινωνική. Και στις περιπτώσεις που οι αξιώσεις δεν ικανοποιούνται, η προβιά της προσπάθειας απεμπολεί το δυσεπίλυτον του πράγματος. Πόσες θεσμικές δομές ν’ απεικονίσεις, ακόμη και υπό τις ευνοϊκότερες συνθήκες…
Συνείδηση: «Οι τυφλοί μιλούν για αδιέξοδο. Εγώ βλέπω…»
«Τιμώμενη Χώρα»: Δεν ξέρω τι λες Εσύ! Εγώ πάντως είμαι μία «Τιμώμενη Χώρα». Και μόνο ζήλια ή κακία μπορεί να δηλώνει η επιμονή σου να μου θυμίζεις τα ελαττώματά μου για να νιώσεις καλύτερα!
***************
Κοιτάχτηκε με αυταρέσκεια στον καθρέφτη. Όσο περνούσαν τα χρόνια η αυτοπεποίθησή της μεγεθυνόταν. Είχε επί μακρόν κάνει την ψυχοθεραπεία της. Είχε συνέρθει απ’ τα επίμονα «ενοχικά συμπλέγματά» της, η διαδικασία του Συμπεριφορισμού της είχε διδάξει πως δεν χρειαζόταν πάγια μεταβλητότητα του μεγέθους και της σύνθεσης…
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου