Δημήτρης Μηλάκας
Πριν ακούσουμε και πάρουμε στα σοβαρά τα όσα λένε οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης για τη μεσαία τάξη και πόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέρον τους γι’ αυτήν, ίσως θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε κάποια άλλα δημοσίως λεχθέντα.
Ο πρωθυπουργός, για παράδειγμα, έχει πολλές φορές παραδεχτεί και υπογραμμίσει, προκειμένου να δικαιολογηθεί, ότι κυβέρνησε με ένα πρόγραμμα που δεν ήταν δικής του ιδιοκτησίας, αλλά το επέβαλαν οι δανειστές.
Από την άλλη πλευρά, με τη χαρακτηριστική ξεδιάντροπη νεοφιλελεύθερη ειλικρίνεια, ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε με περηφάνια διεκδικήσει την πατρότητα των προγραμμάτων που δανειστές του επέβαλαν να εφαρμόσει, ώστε να μην του πάρουν τη δόξα της επιτυχίας, όπως έλεγε...
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, όποιον από τους δύο και να ακούσει κανείς, γίνεται σαφές πώς και ποιοι κυβερνούν τη χώρα μετά την υπογραφή των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των μεσοπρόθεσμων προσαρμογών.
Αυτή η απάντηση στο «ποιος κυβερνά τη χώρα» θα μπορούσε να γίνει ακόμη σαφέστερη αν κάποιος είχε την ευκαιρία –όπως συμβαίνει μερικές φορές στο πλαίσιο του ρεπορτάζ– να ακούσει έναν υπουργό να παραδέχεται με απόγνωση ότι «έχουμε απολέσει πάνω από το 80% της κυριαρχίας μας, δεν μπορούμε ούτε γραφική ύλη να αγοράσουμε χωρίς έλεγχο».
Τώρα που υποτίθεται ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, μετά τη συντριβή στην ευρωκάλπη και τον επαπειλούμενο όλεθρο στις εθνικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε τη μεσαία τάξη, την οποία «εξάτμισε». Προς αυτούς –όσους ήταν ή φαντάζονται ότι είναι ή ελπίζουν να γίνουν μεσαία τάξη– κατευθύνονται και τα ταξίματα του κύριου Μητσοτάκη και της νεοφιλελεύθερης παρέας του, που ετοιμάζεται για την τελική έφοδο και την κατάληψη της εξουσίας.
Όμως ξέρουν καλά και οι δύο –και θα ήταν σίγουρα καλύτερα να το γνωρίζαμε όλοι μας στην κάθε λεπτομέρειά του– ότι η «σφαγή» της μεσαίας τάξης ήταν και εξακολουθεί να είναι «έμμεσο» προαπαιτούμενο των μνημονίων. Υπ’ αυτήν την έννοια ελάχιστη σημασία έχει για την... αξιαγάπητη μεσαία τάξη το αν αυτός που έχει αναλάβει την ευθύνη της συρρίκνωσής της ακολουθεί ένα πρόγραμμα που θεωρεί δικό του ή παραδέχεται ότι εκτελεί εντολές των έξω.
Και για να μην ξεχνιόμαστε (για το ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο) ήδη έφτασαν τα μαντάτα των εποπτών που προβλέπουν (έκθεση της Κομισιόν) δημοσιονομικό εκτροχιασμό, δίνοντας πάσα στην επόμενη κυβέρνηση για να μιλήσει περί καμένης γης και να συνεχίσει να... αγαπάει τη μεσαία τάξη όπως ακριβώς και οι προηγούμενοι...
Πηγή: topontiki.gr
Δημήτρης Μηλάκας: Σχετικά με το Συντάκτη
Πριν ακούσουμε και πάρουμε στα σοβαρά τα όσα λένε οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης για τη μεσαία τάξη και πόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέρον τους γι’ αυτήν, ίσως θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε κάποια άλλα δημοσίως λεχθέντα.
Ο πρωθυπουργός, για παράδειγμα, έχει πολλές φορές παραδεχτεί και υπογραμμίσει, προκειμένου να δικαιολογηθεί, ότι κυβέρνησε με ένα πρόγραμμα που δεν ήταν δικής του ιδιοκτησίας, αλλά το επέβαλαν οι δανειστές.
Από την άλλη πλευρά, με τη χαρακτηριστική ξεδιάντροπη νεοφιλελεύθερη ειλικρίνεια, ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε με περηφάνια διεκδικήσει την πατρότητα των προγραμμάτων που δανειστές του επέβαλαν να εφαρμόσει, ώστε να μην του πάρουν τη δόξα της επιτυχίας, όπως έλεγε...
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, όποιον από τους δύο και να ακούσει κανείς, γίνεται σαφές πώς και ποιοι κυβερνούν τη χώρα μετά την υπογραφή των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των μεσοπρόθεσμων προσαρμογών.
Αυτή η απάντηση στο «ποιος κυβερνά τη χώρα» θα μπορούσε να γίνει ακόμη σαφέστερη αν κάποιος είχε την ευκαιρία –όπως συμβαίνει μερικές φορές στο πλαίσιο του ρεπορτάζ– να ακούσει έναν υπουργό να παραδέχεται με απόγνωση ότι «έχουμε απολέσει πάνω από το 80% της κυριαρχίας μας, δεν μπορούμε ούτε γραφική ύλη να αγοράσουμε χωρίς έλεγχο».
Τώρα που υποτίθεται ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, μετά τη συντριβή στην ευρωκάλπη και τον επαπειλούμενο όλεθρο στις εθνικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε τη μεσαία τάξη, την οποία «εξάτμισε». Προς αυτούς –όσους ήταν ή φαντάζονται ότι είναι ή ελπίζουν να γίνουν μεσαία τάξη– κατευθύνονται και τα ταξίματα του κύριου Μητσοτάκη και της νεοφιλελεύθερης παρέας του, που ετοιμάζεται για την τελική έφοδο και την κατάληψη της εξουσίας.
Όμως ξέρουν καλά και οι δύο –και θα ήταν σίγουρα καλύτερα να το γνωρίζαμε όλοι μας στην κάθε λεπτομέρειά του– ότι η «σφαγή» της μεσαίας τάξης ήταν και εξακολουθεί να είναι «έμμεσο» προαπαιτούμενο των μνημονίων. Υπ’ αυτήν την έννοια ελάχιστη σημασία έχει για την... αξιαγάπητη μεσαία τάξη το αν αυτός που έχει αναλάβει την ευθύνη της συρρίκνωσής της ακολουθεί ένα πρόγραμμα που θεωρεί δικό του ή παραδέχεται ότι εκτελεί εντολές των έξω.
Και για να μην ξεχνιόμαστε (για το ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο) ήδη έφτασαν τα μαντάτα των εποπτών που προβλέπουν (έκθεση της Κομισιόν) δημοσιονομικό εκτροχιασμό, δίνοντας πάσα στην επόμενη κυβέρνηση για να μιλήσει περί καμένης γης και να συνεχίσει να... αγαπάει τη μεσαία τάξη όπως ακριβώς και οι προηγούμενοι...
Πηγή: topontiki.gr
Δημήτρης Μηλάκας: Σχετικά με το Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου