Κόσμος
Με την ασιτία να θερίζει ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας και με το πλούσιο τμήμα της να σφυρίζει αδιάφορα, οικολογικές ομάδες προσπαθούν να καλύψουν το κενό αναζητώντας νέους τρόπους που θα επέτρεπαν την σίτιση περισσότερων ανθρώπων, σχεδόν με την ίδια, σημερινή ποσότητα τροφής.
Η νέα τάση προς αυτήν την κατεύθυνση είναι τα εστιατόρια μηδενικής τροφικής σπατάλης και πιάτων με πρώτες ύλες όπως οι μέδουσες, ως εναλλακτικές λύσεις για τρόφιμα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην άμβλυνση των συνεπειών της επισιτιστικής κρίσης.
Η κατάσταση έχει ως εξής: Με την παγκόσμια ζήτηση για τρόφιμα να υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί κατά σχεδόν 70% μέχρι το 2050, η βιώσιμη, αειφόρα παραγωγή τροφίμων αναδεικνύεται ως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για το μέλλον. Παράλληλα, η βιομηχανία τροφίμων είναι ένας από τους κλάδους που απειλούν περισσότερο την οικολογική ισορροπία.
Όπως λέει στο Al Jazeera, ο συγγραφέας και ακτιβιστής κατά της τροφικής σπατάλης, Τρίστραμ Στούαρτ, η τροφή είναι το μεγαλύτερο αποτύπωμα του ανθρώπου στη φύση. «Αποψιλώνουμε τη γη για να καλλιεργήσουμε περισσότερη τροφή. Η παραγωγή τροφής είναι μακράν ο μεγαλύτερος καταναλωτής πόσιμου νερού, η μεγαλύτερη πηγή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και ο βασικότερος λόγος που βρισκόμαστε εν μέσω της εξελισσόμενης, μαζικής εξαφάνισης ειδών, την έκτη που έχει αντιμετωπίσει ο πλανήτης. Τουλάχιστον το ένα τρίτο των τροφών στον κόσμο αυτή τη στιγμή χάνεται». Ο ίδιος θεωρεί ότι μπορούμε να σπαταλάμε λιγότερα, απομακρυνόμενοι από τις οικολογικά καταστροφικές πρακτικές.
Στην Φινλανδία και την Ιταλία «τρέχουν» δύο εναλλακτικά έργα που προετοιμάζουν το δρόμο για το φαγητό του μέλλοντος. Το εστιατόριο Ultima, στο Ελσίνκι, πρωτοπορεί με ένα σύστημα κλειστής οικονομίας, όπου όχι μόνο μειώνει τα απόβλητα και ανακυκλώνει τα θρεπτικά συστατικά, αλλά καλλιεργεί τα δικά του τρόφιμα σε αστική περιοχή, καθιστώντας το όλο σύστημα παραγωγής και κατανάλωσης τροφίμων ιδιαίτερα αποτελεσματικό.
Στην Ιταλία, οι επιστήμονες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον τεράστιο αριθμό των κοπαδιών μεδουσών με μια νέα λύση: Την κατανάλωσή τους. Η εκμετάλλευση αυτού του εν δυνάμει τροφίμου, το οποίο δεν έχει διερευνηθεί ποτέ στη Δύση, θα μπορούσε να αρχίσει να αποκαθιστά την ισορροπία του θαλάσσιου οικοσυστήματος, το οποίο καταστράφηκε από την αύξηση του αριθμού των μεδουσών, ενώ προσφέρει επίσης μια απαραίτητη, βιώσιμη εναλλακτική λύση για το κρέας, σε μια εποχή όπου η βιομηχανία επεξεργασίας κρέατος συμβάλλει στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή, στην αποψίλωση των δασών και στην υποβάθμιση του νερού.
Η επιστημονική ερευνήτρια, Αντονέλα Λεόνε και οι συνεργάτες της προσπαθούν να αποδείξουν στις αρχές ασφάλειας τροφίμων ότι οι μέδουσες είναι μια ασφαλής και πλούσια πηγή τροφής. «Στην Ευρώπη, οι μέδουσες θεωρούνται ενοχλητικές. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει αν οι μελέτες μας αποδείξουν ότι είναι μια πολύ ισχυρή πηγή τροφής», λέει. «Αυτό θα μπορούσε να είναι σημαντικό για τους ντόπιους ψαράδες και τις τοπικές οικονομίες».
Σύμφωνα με την WWF, 1,3 δισεκατομμύρια τόνοι τροφής καταλήγουν παγκοσμίως στα σκουπίδια, την ώρα που 868 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από ασιτία σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τουλάχιστον 179 κιλά τροφής σπαταλάει κάθε χρόνο ένας Ευρωπαίος, πετώντας ουσιαστικά στα σκουπίδια 590 ευρώ ανά νοικοκυριό. Την ίδια στιγμή, η παραγωγή ενός κιλού βοδινού κρέατος απαιτεί 10.000 λίτρα νερού.
Στην Ελλάδα, με στοιχεία του 2018, υπολογίζεται στατιστικά, ότι κάθε άτομο πετά περίπου εκατό κιλά τροφίμων στα σκουπίδια. Οι Αμερικανοί πετούν στα σκουπίδια σχεδόν 150.000 τόνους τροφίμων την ημέρα, ή πάνω από 400 γραμμάρια κατά κεφαλήν. Τα τρόφιμα που καταλήγουν στους κάδους των σκουπιδιών καλλιεργούνται σε σχεδόν το 7% των αμερικανικών καλλιεργήσιμων εκτάσεων, ενώ χρησιμοποιούνται δισεκατομμύρια λίτρα νερού για την παραγωγή τους. Τα φρούτα και τα λαχανικά αντιπροσωπεύουν το 39% του συνόλου των προϊόντων αυτών, ακολουθούμενα από τα γαλακτοκομικά (17%), το βοδινό (14%) και τα σιτηρά (12%). Ανάμεσα στα προϊόντα που είναι λιγότερο πιθανό να πεταχτούν είναι τα τσιπς και άλλα αλατισμένα σνακ, τα έλαια, τα γλυκά και τα μη αλκοολούχα ποτά.
Πηγή: tvxs.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Με την ασιτία να θερίζει ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας και με το πλούσιο τμήμα της να σφυρίζει αδιάφορα, οικολογικές ομάδες προσπαθούν να καλύψουν το κενό αναζητώντας νέους τρόπους που θα επέτρεπαν την σίτιση περισσότερων ανθρώπων, σχεδόν με την ίδια, σημερινή ποσότητα τροφής.
Η νέα τάση προς αυτήν την κατεύθυνση είναι τα εστιατόρια μηδενικής τροφικής σπατάλης και πιάτων με πρώτες ύλες όπως οι μέδουσες, ως εναλλακτικές λύσεις για τρόφιμα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην άμβλυνση των συνεπειών της επισιτιστικής κρίσης.
Η κατάσταση έχει ως εξής: Με την παγκόσμια ζήτηση για τρόφιμα να υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί κατά σχεδόν 70% μέχρι το 2050, η βιώσιμη, αειφόρα παραγωγή τροφίμων αναδεικνύεται ως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για το μέλλον. Παράλληλα, η βιομηχανία τροφίμων είναι ένας από τους κλάδους που απειλούν περισσότερο την οικολογική ισορροπία.
Όπως λέει στο Al Jazeera, ο συγγραφέας και ακτιβιστής κατά της τροφικής σπατάλης, Τρίστραμ Στούαρτ, η τροφή είναι το μεγαλύτερο αποτύπωμα του ανθρώπου στη φύση. «Αποψιλώνουμε τη γη για να καλλιεργήσουμε περισσότερη τροφή. Η παραγωγή τροφής είναι μακράν ο μεγαλύτερος καταναλωτής πόσιμου νερού, η μεγαλύτερη πηγή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και ο βασικότερος λόγος που βρισκόμαστε εν μέσω της εξελισσόμενης, μαζικής εξαφάνισης ειδών, την έκτη που έχει αντιμετωπίσει ο πλανήτης. Τουλάχιστον το ένα τρίτο των τροφών στον κόσμο αυτή τη στιγμή χάνεται». Ο ίδιος θεωρεί ότι μπορούμε να σπαταλάμε λιγότερα, απομακρυνόμενοι από τις οικολογικά καταστροφικές πρακτικές.
Εστιατόριο μηδενικής τροφικής σπατάλης
Στην Φινλανδία και την Ιταλία «τρέχουν» δύο εναλλακτικά έργα που προετοιμάζουν το δρόμο για το φαγητό του μέλλοντος. Το εστιατόριο Ultima, στο Ελσίνκι, πρωτοπορεί με ένα σύστημα κλειστής οικονομίας, όπου όχι μόνο μειώνει τα απόβλητα και ανακυκλώνει τα θρεπτικά συστατικά, αλλά καλλιεργεί τα δικά του τρόφιμα σε αστική περιοχή, καθιστώντας το όλο σύστημα παραγωγής και κατανάλωσης τροφίμων ιδιαίτερα αποτελεσματικό.
Μέδουσα για δείπνο
Στην Ιταλία, οι επιστήμονες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον τεράστιο αριθμό των κοπαδιών μεδουσών με μια νέα λύση: Την κατανάλωσή τους. Η εκμετάλλευση αυτού του εν δυνάμει τροφίμου, το οποίο δεν έχει διερευνηθεί ποτέ στη Δύση, θα μπορούσε να αρχίσει να αποκαθιστά την ισορροπία του θαλάσσιου οικοσυστήματος, το οποίο καταστράφηκε από την αύξηση του αριθμού των μεδουσών, ενώ προσφέρει επίσης μια απαραίτητη, βιώσιμη εναλλακτική λύση για το κρέας, σε μια εποχή όπου η βιομηχανία επεξεργασίας κρέατος συμβάλλει στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή, στην αποψίλωση των δασών και στην υποβάθμιση του νερού.
Η επιστημονική ερευνήτρια, Αντονέλα Λεόνε και οι συνεργάτες της προσπαθούν να αποδείξουν στις αρχές ασφάλειας τροφίμων ότι οι μέδουσες είναι μια ασφαλής και πλούσια πηγή τροφής. «Στην Ευρώπη, οι μέδουσες θεωρούνται ενοχλητικές. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει αν οι μελέτες μας αποδείξουν ότι είναι μια πολύ ισχυρή πηγή τροφής», λέει. «Αυτό θα μπορούσε να είναι σημαντικό για τους ντόπιους ψαράδες και τις τοπικές οικονομίες».
Πετάμε τα φρούτα, κρατάμε τα πατατάκια
Σύμφωνα με την WWF, 1,3 δισεκατομμύρια τόνοι τροφής καταλήγουν παγκοσμίως στα σκουπίδια, την ώρα που 868 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από ασιτία σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τουλάχιστον 179 κιλά τροφής σπαταλάει κάθε χρόνο ένας Ευρωπαίος, πετώντας ουσιαστικά στα σκουπίδια 590 ευρώ ανά νοικοκυριό. Την ίδια στιγμή, η παραγωγή ενός κιλού βοδινού κρέατος απαιτεί 10.000 λίτρα νερού.
Στην Ελλάδα, με στοιχεία του 2018, υπολογίζεται στατιστικά, ότι κάθε άτομο πετά περίπου εκατό κιλά τροφίμων στα σκουπίδια. Οι Αμερικανοί πετούν στα σκουπίδια σχεδόν 150.000 τόνους τροφίμων την ημέρα, ή πάνω από 400 γραμμάρια κατά κεφαλήν. Τα τρόφιμα που καταλήγουν στους κάδους των σκουπιδιών καλλιεργούνται σε σχεδόν το 7% των αμερικανικών καλλιεργήσιμων εκτάσεων, ενώ χρησιμοποιούνται δισεκατομμύρια λίτρα νερού για την παραγωγή τους. Τα φρούτα και τα λαχανικά αντιπροσωπεύουν το 39% του συνόλου των προϊόντων αυτών, ακολουθούμενα από τα γαλακτοκομικά (17%), το βοδινό (14%) και τα σιτηρά (12%). Ανάμεσα στα προϊόντα που είναι λιγότερο πιθανό να πεταχτούν είναι τα τσιπς και άλλα αλατισμένα σνακ, τα έλαια, τα γλυκά και τα μη αλκοολούχα ποτά.
Πηγή: tvxs.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου