Του Δημήτρη Ουλή
Πώς τολμάτε να μας παίρνετε τηλέφωνο από τα «γραφεία» σας για να κάνετε εκλογική δημοσκόπηση μεσημεριάτικα; Ποιος σας είπε ότι έχω όρεξη να ακούω τις νεοφώτιστες φωνές των κολαούζων σας; Πόσο θράσος και αναισχυντία πρέπει να κουβαλάτε στις πλάτες σας για να μας στέλνετε μηνύματα και να μας προτρέπετε να σας ψηφίσουμε –λες και το «δικαιούστε» απροϋπόθετα; Μήπως είμαστε κολλητάρια από το στρατό και μου έχει διαφύγει; Μήπως έχω κάποια ηθική υποχρέωση απέναντί σας ή σας χρωστώ κάποια εκδούλευση και δεν το θυμάμαι;
Με ποιο δικαίωμα σέρνεστε σαν ερπετά στον προσωπικό μου «τοίχο» στο Facebook, ενώ ουδέποτε σας κάλεσα και ουδέποτε δήλωσα ότι «μου αρέσει» το πρόσωπο και η σελίδα σας; (το αντίθετο: αμφότερα μού προκαλούν ισχυρή τάση για εμετό). Τι με νοιάζει εμένα αν «πληρώσατε» για τις διαφημίσεις σας; Με ρωτήσατε αν επιθυμώ εξαρχής να παίξω το ρόλο του καταναλωτή; ΄Η μήπως πιστεύετε ότι είμαι υποχρεωμένος να σας υφίσταμαι, απλώς και μόνο επειδή «πληρώσατε»; (για οίκο ανοχής με περάσατε;) Αν θέλετε να «πληρώσετε», πληρώστε εκεί που σας παίρνει: στα παπαγαλάκια σας, στις κομματικές σας νεολαίες, στους λοβοτομημένους οπαδούς σας, στους καταναλωτές της μπουρδολογίας σας. ΄Οχι σ’ εμένα. Εμένα, να με παρατήσετε ήσυχο. Και να μην με ενοχλείτε, όπως κι εγώ ποτέ μου δεν σας ενόχλησα. Και να μην με προσεγγίζετε, όπως κι εγώ ποτέ μου δεν σας προσέγγισα.
Για ποιον λόγο, άλλωστε, να σας προσεγγίσω; Μήπως δείξατε ποτέ το παραμικρό ενδιαφέρον για μένα; Μήπως με πήρατε ποτέ τηλέφωνο κάποια άλλη περίοδο, πέραν της προεκλογικής; Ποιος από εσάς με βοήθησε ποτέ στα μαύρα χρόνια της ανεργίας μου; Νοιαστήκατε ποτέ για τους καημούς και τα όνειρά μου, γι’ αυτό που είμαι και εκπροσωπώ; Ακούσατε ποτέ την ιστορία που έχω να αφηγηθώ; Μου παρείχατε ποτέ έστω και την πιο στοιχειώδη βοήθεια ή διευκόλυνση σε οτιδήποτε προσπάθησα να κάνω; Διετύπωσα ποτέ κάποιο αίτημά μου το οποίο να μην έπεσε πάνω στα χημικά της αστυνομίας σας; Με κάνατε ποτέ να νιώσω ασφαλής; Με «ελευθερώσατε» ποτέ από κάτι; Αποδώσατε ποτέ δικαιοσύνη; Μου προσφέρατε δουλειά, υγεία, παιδεία και αξιοπρέπεια; Δώσατε στο παιδί μου ευκαιρίες για μια καλύτερη ζωή από εκείνη που έζησα εγώ;
Σας περιφρονώ βαθύτατα, όπως περιφρονώ τον οποιονδήποτε «πλασιέ», ιεραπόστολο ή εμπειρογνώμονα θέλει να μου πουλήσει σωτηρία, θεωρία και δημοκρατία· όσο δε για το τι προτίθεμαι να ψηφίσω στις επόμενες εκλογές, αυτό αφορά μονάχα εμένα και τη συνείδησή μου. ΄Οχι τα κομματικά σας γραφεία και τις γελοίες δημοσκοπήσεις σας.
Πηγή: e-dromos.gr
Δημήτρης Ουλής: Σχετικά με τον Συντάκτη
Πώς τολμάτε να μας παίρνετε τηλέφωνο από τα «γραφεία» σας για να κάνετε εκλογική δημοσκόπηση μεσημεριάτικα; Ποιος σας είπε ότι έχω όρεξη να ακούω τις νεοφώτιστες φωνές των κολαούζων σας; Πόσο θράσος και αναισχυντία πρέπει να κουβαλάτε στις πλάτες σας για να μας στέλνετε μηνύματα και να μας προτρέπετε να σας ψηφίσουμε –λες και το «δικαιούστε» απροϋπόθετα; Μήπως είμαστε κολλητάρια από το στρατό και μου έχει διαφύγει; Μήπως έχω κάποια ηθική υποχρέωση απέναντί σας ή σας χρωστώ κάποια εκδούλευση και δεν το θυμάμαι;
Με ποιο δικαίωμα σέρνεστε σαν ερπετά στον προσωπικό μου «τοίχο» στο Facebook, ενώ ουδέποτε σας κάλεσα και ουδέποτε δήλωσα ότι «μου αρέσει» το πρόσωπο και η σελίδα σας; (το αντίθετο: αμφότερα μού προκαλούν ισχυρή τάση για εμετό). Τι με νοιάζει εμένα αν «πληρώσατε» για τις διαφημίσεις σας; Με ρωτήσατε αν επιθυμώ εξαρχής να παίξω το ρόλο του καταναλωτή; ΄Η μήπως πιστεύετε ότι είμαι υποχρεωμένος να σας υφίσταμαι, απλώς και μόνο επειδή «πληρώσατε»; (για οίκο ανοχής με περάσατε;) Αν θέλετε να «πληρώσετε», πληρώστε εκεί που σας παίρνει: στα παπαγαλάκια σας, στις κομματικές σας νεολαίες, στους λοβοτομημένους οπαδούς σας, στους καταναλωτές της μπουρδολογίας σας. ΄Οχι σ’ εμένα. Εμένα, να με παρατήσετε ήσυχο. Και να μην με ενοχλείτε, όπως κι εγώ ποτέ μου δεν σας ενόχλησα. Και να μην με προσεγγίζετε, όπως κι εγώ ποτέ μου δεν σας προσέγγισα.
Για ποιον λόγο, άλλωστε, να σας προσεγγίσω; Μήπως δείξατε ποτέ το παραμικρό ενδιαφέρον για μένα; Μήπως με πήρατε ποτέ τηλέφωνο κάποια άλλη περίοδο, πέραν της προεκλογικής; Ποιος από εσάς με βοήθησε ποτέ στα μαύρα χρόνια της ανεργίας μου; Νοιαστήκατε ποτέ για τους καημούς και τα όνειρά μου, γι’ αυτό που είμαι και εκπροσωπώ; Ακούσατε ποτέ την ιστορία που έχω να αφηγηθώ; Μου παρείχατε ποτέ έστω και την πιο στοιχειώδη βοήθεια ή διευκόλυνση σε οτιδήποτε προσπάθησα να κάνω; Διετύπωσα ποτέ κάποιο αίτημά μου το οποίο να μην έπεσε πάνω στα χημικά της αστυνομίας σας; Με κάνατε ποτέ να νιώσω ασφαλής; Με «ελευθερώσατε» ποτέ από κάτι; Αποδώσατε ποτέ δικαιοσύνη; Μου προσφέρατε δουλειά, υγεία, παιδεία και αξιοπρέπεια; Δώσατε στο παιδί μου ευκαιρίες για μια καλύτερη ζωή από εκείνη που έζησα εγώ;
Σας περιφρονώ βαθύτατα, όπως περιφρονώ τον οποιονδήποτε «πλασιέ», ιεραπόστολο ή εμπειρογνώμονα θέλει να μου πουλήσει σωτηρία, θεωρία και δημοκρατία· όσο δε για το τι προτίθεμαι να ψηφίσω στις επόμενες εκλογές, αυτό αφορά μονάχα εμένα και τη συνείδησή μου. ΄Οχι τα κομματικά σας γραφεία και τις γελοίες δημοσκοπήσεις σας.
Πηγή: e-dromos.gr
Δημήτρης Ουλής: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου