Γιάννης Περάκης
Πολλές φορές συμβαίνουν τραγικά πράγματα γύρω σου που σε ρίχνουν, αλλά και όμορφα που σε ανεβάζουν. Οι εναλλαγές των συναισθημάτων κατά την διάρκεια της ημέρας ή της νύχτας είναι προς «διερεύνηση» μα και συναρπαστικές. Ο Ευριπίδης έλεγε «ο χρόνος άπαντα τοίσιν ύστερον φράσει. Λάλος γαρ ούτος ουκ ερωτώσιν λέγει», μτφ «ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις. Είναι πολύ ομιλητικός και δεν χρειάζεται καν τις ερωτήσεις».
Θυμάσαι τότε στα νιάτα σου όταν διάβαζες φιλοσοφία ένα νόμο που σε είχε εντυπωσιάσει.
Ο νόμος της ενότητας και πάλης των αντιθέτων. Ο νόμος αυτός, είναι ένας από τους τρεις βασικούς νόμους της διαλεκτικής και ίσως ο πιο κομβικός για την ουσιαστική κατανόηση των γενικών φαινομένων που εκτυλίσσονται στον φυσικό και κοινωνικό κόσμο. Σταθερός στόχος είναι η μεταβολή αυτού του κόσμου, η ενεργητική ανθρώπινη παρέμβαση πάνω στη φύση για την κάλυψη των ολοένα αυξανόμενων κοινωνικών αναγκών. Ο νόμος της ενότητας και πάλης των αντιθέτων, είναι η ατραπός που οδηγεί στην θετική ανάγνωση της σχέσης ανθρώπου-φύσης. Ενότητα και πάλη των αντιθέτων σημαίνει την περιγραφή στο θεωρητικό επίπεδο της ουσίας της σχέσης ανάμεσα στα εναντιόδρομα που βρίσκονται στο ίδιο Είναι.
Ο διαλεκτικός υλισμός δείχνει πως η αντίθεση μέσα στα πράγματα δεν είναι τέτοιου είδους. Φως-σκοτάδι, κρύο-ζεστό, έλξη-απώθηση, θετικό-αρνητικό, ζωή-θάνατος, κι άλλα πολλά παρεμφερή ζεύγη αποδεικνύουν το αναγκαίο της ταυτόχρονης ύπαρξης του ενός αντιθέτου ως προϋπόθεση ύπαρξης του άλλου.
Μπορεί να λέγαν κάποιοι τι μας λες μωρέ τώρα, που θες να καταλήξεις; Επιμένεις στην φιλοσοφική αναζήτηση που ξεκίνησες. Έχεις δυνατά ατού. Το ένα είναι ότι έχεις μεγαλώσει (άσπρισαν τα μαλλιά σου και τα γένια σου) και το δεύτερο οι θάνατοι αγαπημένων προσώπων χωρίς να τους γνωρίζεις προσωπικά. Των Τ. Σπυριδάκη, Λ. Μαχαιρίτσα, Θ. Μικρούτσικου. Τ. Παπαστεφάνου και του Γ. Κοτανίδη. Τον καθένα τους είχες στην καρδιά σου για διαφορετικούς λόγους. Αυτό δεν σου αρκεί. Ψάχνεις το κοινό τους σημείο.
Ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Χούντα και μεταπολίτευση. Άλλοι ήδη οργανωμένοι σε σχήματα της αριστεράς και άλλοι ψάχνονται για να οργανωθούν και να παλέψουν. Οι ψευδαισθήσεις στην πρώτη γραμμή. Θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο και το θέλεις τώρα. Η ομορφιά της νεότητας. «Πέφτεις στην παγίδα». «Κάλλος περιμάχητον μεν αλλ’ ολιγοχρόνιον» μτφ «Η ομορφιά είναι κάτι για το οποίο αξίζει να πολεμήσεις, αλλά κρατάει λίγο», λέγει ο Πλούταρχος.
Μεγαλώνεις χαράζεις την προσωπική σου πορεία όπως και οι γύρω σου, οι πρώην σύντροφοι σου και οι συναγωνιστές σου. Κάποιους ακόμη τους θαυμάζεις, κάποιους άλλους αποστρέφεις το πρόσωπο σου με αηδία και για άλλους, αυτούς που δεν γνωρίζεις μαθαίνεις συνήθως όταν έρχεται το τέλος της ζωής τους. Επειδή αυτή η κατηγορία των ανθρώπων σε ενδιαφέρουν γίνεσαι «αδιάκριτος». Ψάχνεις στάσεις ζωής, πράξεις κατά την διάρκεια της ζωής τους, αλλά και τη στάση στις τελευταίες στιγμές τους.
Πετυχαίνεις διάνα. Αυτούς που δεν γνωρίζεις προσωπικά και μαθαίνοντας την απώλεια τους βρίσκεις τα κοινά τους σημεία. Άλλοι ξεκίνησαν ορθόδοξοι κομμουνιστές άλλοι μαοϊκοί άλλοι απλώς αριστεροί. Μετά πολιτικά «εξαφανίστηκαν». Αυτή ακριβώς είναι η «χαμένη» και η «ξεχασμένη» γενιά του Πολυτεχνείου. Τότε ακριβώς ανακαλύπτεις το λάθος σου. Η «χαμένη» και «ξεχασμένη» πολιτικά γενιά του Πολυτεχνείου. Έχεις κάνει λάθη:
Τώρα πληρώνεις τα λάθη σου, και δεν ξέχασες μόνο αυτούς. Ξέχασες και τις εκαντοτάδες χιλιάδες «ανώνυμους». Το πληρώνεις με αυτούς που σε κυβερνούν τώρα αλλά και τους προηγούμενους. Εδώ και χρόνια σε κυβερνούν οι ιπποκόμοι και οι ορντινάντσες του Μαρινάκη και χθες του Σαββίδη. Μετά από δέκα χρόνια «αποτοξίνωσης» από την οργανωμένη ζωή, αυτούς τους αριστερούς ψάχνεις. Τους άλλους τους οργανωμένους τους βρίσκεις εύκολα. Μέχρι να τους βρεις και να συντονιστής μαζί τους, «θα τρως στην μάπα» όπως λέει ο φίλτατος Καβάφης στο «Οι Ταραντίνοι Διασκεδάζουν»
Θέατρα πλήρη, πανταχόθεν μουσική·
εδώ κραιπάλη και ασέλγεια, κ' εκεί
αθλητικοί αγώνες και σοφιστικοί.
Του Διονύσου τ' άγαλμα κοσμεί αμάραντος
στέφανος. Μία κώχη γης δεν μένει άρραντος
σπονδών. Διασκεδάζουν οι αστοί του Τάραντος.
Αλλ' απ' αυτά απέρχοντ' οι Συγκλητικοί
και σκυθρωποί πολλά οργίλα ομιλούν.
Κ' εκάστη τόγα φεύγουσα βαρβαρική
φαίνεται νέφος καταιγίδα απειλούν.
Κωνσταντίνος Καβάφης
Γιάννης Περάκης: Σχετικά με το Συντάκτη
Πολλές φορές συμβαίνουν τραγικά πράγματα γύρω σου που σε ρίχνουν, αλλά και όμορφα που σε ανεβάζουν. Οι εναλλαγές των συναισθημάτων κατά την διάρκεια της ημέρας ή της νύχτας είναι προς «διερεύνηση» μα και συναρπαστικές. Ο Ευριπίδης έλεγε «ο χρόνος άπαντα τοίσιν ύστερον φράσει. Λάλος γαρ ούτος ουκ ερωτώσιν λέγει», μτφ «ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις. Είναι πολύ ομιλητικός και δεν χρειάζεται καν τις ερωτήσεις».
Θυμάσαι τότε στα νιάτα σου όταν διάβαζες φιλοσοφία ένα νόμο που σε είχε εντυπωσιάσει.
Ο νόμος της ενότητας και πάλης των αντιθέτων. Ο νόμος αυτός, είναι ένας από τους τρεις βασικούς νόμους της διαλεκτικής και ίσως ο πιο κομβικός για την ουσιαστική κατανόηση των γενικών φαινομένων που εκτυλίσσονται στον φυσικό και κοινωνικό κόσμο. Σταθερός στόχος είναι η μεταβολή αυτού του κόσμου, η ενεργητική ανθρώπινη παρέμβαση πάνω στη φύση για την κάλυψη των ολοένα αυξανόμενων κοινωνικών αναγκών. Ο νόμος της ενότητας και πάλης των αντιθέτων, είναι η ατραπός που οδηγεί στην θετική ανάγνωση της σχέσης ανθρώπου-φύσης. Ενότητα και πάλη των αντιθέτων σημαίνει την περιγραφή στο θεωρητικό επίπεδο της ουσίας της σχέσης ανάμεσα στα εναντιόδρομα που βρίσκονται στο ίδιο Είναι.
Ο διαλεκτικός υλισμός δείχνει πως η αντίθεση μέσα στα πράγματα δεν είναι τέτοιου είδους. Φως-σκοτάδι, κρύο-ζεστό, έλξη-απώθηση, θετικό-αρνητικό, ζωή-θάνατος, κι άλλα πολλά παρεμφερή ζεύγη αποδεικνύουν το αναγκαίο της ταυτόχρονης ύπαρξης του ενός αντιθέτου ως προϋπόθεση ύπαρξης του άλλου.
Μπορεί να λέγαν κάποιοι τι μας λες μωρέ τώρα, που θες να καταλήξεις; Επιμένεις στην φιλοσοφική αναζήτηση που ξεκίνησες. Έχεις δυνατά ατού. Το ένα είναι ότι έχεις μεγαλώσει (άσπρισαν τα μαλλιά σου και τα γένια σου) και το δεύτερο οι θάνατοι αγαπημένων προσώπων χωρίς να τους γνωρίζεις προσωπικά. Των Τ. Σπυριδάκη, Λ. Μαχαιρίτσα, Θ. Μικρούτσικου. Τ. Παπαστεφάνου και του Γ. Κοτανίδη. Τον καθένα τους είχες στην καρδιά σου για διαφορετικούς λόγους. Αυτό δεν σου αρκεί. Ψάχνεις το κοινό τους σημείο.
Ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Χούντα και μεταπολίτευση. Άλλοι ήδη οργανωμένοι σε σχήματα της αριστεράς και άλλοι ψάχνονται για να οργανωθούν και να παλέψουν. Οι ψευδαισθήσεις στην πρώτη γραμμή. Θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο και το θέλεις τώρα. Η ομορφιά της νεότητας. «Πέφτεις στην παγίδα». «Κάλλος περιμάχητον μεν αλλ’ ολιγοχρόνιον» μτφ «Η ομορφιά είναι κάτι για το οποίο αξίζει να πολεμήσεις, αλλά κρατάει λίγο», λέγει ο Πλούταρχος.
Μεγαλώνεις χαράζεις την προσωπική σου πορεία όπως και οι γύρω σου, οι πρώην σύντροφοι σου και οι συναγωνιστές σου. Κάποιους ακόμη τους θαυμάζεις, κάποιους άλλους αποστρέφεις το πρόσωπο σου με αηδία και για άλλους, αυτούς που δεν γνωρίζεις μαθαίνεις συνήθως όταν έρχεται το τέλος της ζωής τους. Επειδή αυτή η κατηγορία των ανθρώπων σε ενδιαφέρουν γίνεσαι «αδιάκριτος». Ψάχνεις στάσεις ζωής, πράξεις κατά την διάρκεια της ζωής τους, αλλά και τη στάση στις τελευταίες στιγμές τους.
Πετυχαίνεις διάνα. Αυτούς που δεν γνωρίζεις προσωπικά και μαθαίνοντας την απώλεια τους βρίσκεις τα κοινά τους σημεία. Άλλοι ξεκίνησαν ορθόδοξοι κομμουνιστές άλλοι μαοϊκοί άλλοι απλώς αριστεροί. Μετά πολιτικά «εξαφανίστηκαν». Αυτή ακριβώς είναι η «χαμένη» και η «ξεχασμένη» γενιά του Πολυτεχνείου. Τότε ακριβώς ανακαλύπτεις το λάθος σου. Η «χαμένη» και «ξεχασμένη» πολιτικά γενιά του Πολυτεχνείου. Έχεις κάνει λάθη:
- Πρώτον λάθος σου, δεν πήρες χαμπάρι ότι η στάση τους στην ζωή ήταν αξιοπρεπής,
- Δεύτερο λάθος σου, την αριστερά όχι μόνο δεν την ξέχασαν αλλά ξεχειλίζει στο επάγγελμά τους και στις πράξεις τους,
- Τρίτο λάθος σου, η οργανωμένη ζωή σου στην αριστερά τους «ξέχασε» αλλά εκείνοι όχι.
Τώρα πληρώνεις τα λάθη σου, και δεν ξέχασες μόνο αυτούς. Ξέχασες και τις εκαντοτάδες χιλιάδες «ανώνυμους». Το πληρώνεις με αυτούς που σε κυβερνούν τώρα αλλά και τους προηγούμενους. Εδώ και χρόνια σε κυβερνούν οι ιπποκόμοι και οι ορντινάντσες του Μαρινάκη και χθες του Σαββίδη. Μετά από δέκα χρόνια «αποτοξίνωσης» από την οργανωμένη ζωή, αυτούς τους αριστερούς ψάχνεις. Τους άλλους τους οργανωμένους τους βρίσκεις εύκολα. Μέχρι να τους βρεις και να συντονιστής μαζί τους, «θα τρως στην μάπα» όπως λέει ο φίλτατος Καβάφης στο «Οι Ταραντίνοι Διασκεδάζουν»
Θέατρα πλήρη, πανταχόθεν μουσική·
εδώ κραιπάλη και ασέλγεια, κ' εκεί
αθλητικοί αγώνες και σοφιστικοί.
Του Διονύσου τ' άγαλμα κοσμεί αμάραντος
στέφανος. Μία κώχη γης δεν μένει άρραντος
σπονδών. Διασκεδάζουν οι αστοί του Τάραντος.
Αλλ' απ' αυτά απέρχοντ' οι Συγκλητικοί
και σκυθρωποί πολλά οργίλα ομιλούν.
Κ' εκάστη τόγα φεύγουσα βαρβαρική
φαίνεται νέφος καταιγίδα απειλούν.
Κωνσταντίνος Καβάφης
Γιάννης Περάκης: Σχετικά με το Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου