Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης για τη δημιουργία του «επιτελικού κράτους» η βαθμολογία της κυβέρνησης είναι εξαιρετικά χαμηλή. Στην πραγματικότητα καμιά σοβαρή κρίση δεν έχει διαχειριστεί με επιτυχία είτε λόγω έλλειψης προετοιμασίας και γνώσης του προβλήματος (μεταναστευτικό-προσφυγικό) είτε λόγω αδύναμης επικοινωνιακής και πολιτικής διαχείρισης (ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, εκκενώσεις καταλήψεων) είτε λόγω πρωτοφανώς άστοχων παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών (ποδόσφαιρο).
Η απίστευτη «επιτυχία» της κυβέρνησης να την «πυροβολούν» ταυτοχρόνως και οι δύο αντίδικοι σε μια υπόθεση που αφορά κατηγορίες για πολυϊδιοκτησία Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών και έχει ήδη παραπεμφθεί στην αθλητική Δικαιοσύνη είναι ενδεικτική. Κατ’ αρχάς δεν είχε καμιά δουλειά ο υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης να παρέμβει στη σύνθεση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού εν μέσω εκκρεμοδικίας. Εν συνεχεία η κυβέρνηση καμιά δουλειά δεν είχε να παρέμβει για να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο για τον ποινικό κολασμό της πολυϊδιοκτησίας παρεμβαίνοντας σε εξελισσόμενη δικαστική διαδικασία.
Ούτως ή άλλως οι αντίδικοι είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα έφταναν να αντιπαρατεθούν στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο της Λαζάνης, το οποίο θα κρίνει με βάση τη διεθνή αθλητική νομοθεσία. Συνεπώς η κυβέρνηση μπορούσε απλώς να αφήσει τη δικαστική διαμάχη να εξελιχθεί και να καταλήξει χωρίς δική της ανάμειξη. Τώρα, αντιθέτως, δέχεται σφοδρά πυρά απ’ όλες τις ενδιαφερόμενες πλευρές με κατηγορίες περί μεροληψίας.
Η διαχείριση της εν λόγω υπόθεσης έγινε ακόμη πιο τραγική όταν η κυβέρνηση επέβαλε κομματική πειθαρχία στην ψήφιση της τροπολογίας της για την απάλειψη του υποβιβασμού από τις ποινές για την πολυϊδιοκτησία. Αναγνώρισε έτσι ότι στο εσωτερικό της οι οπαδικές προτιμήσεις –και ενδεχομένως οι δεσμοί με επιχειρηματίες– είναι δυνατόν να τεθούν από κάποιους βουλευτές της υπεράνω της κυβέρνησης! Αναγνώρισε έτσι ως βάσιμη την παλιά εκείνη «θεωρία» ότι μεγάλοι επιχειρηματίες διατηρούν... δικές τους Κοινοβουλευτικές Ομάδες.
Ένα ακόμα δυσοίωνο μήνυμα είναι ότι, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, λειτουργώντας εν θερμώ για να προλάβει αντιδράσεις εμφανίστηκε πανικόβλητη και ευάλωτη σε οπαδικές διαμαρτυρίες και αναγνώρισε ως βάσιμο τον κίνδυνο... διχασμού και διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής εξαιτίας οπαδικών διαφορών! Εν τέλει υπήρξε μια πλήρης ομολογία διαχειριστικής ανικανότητας.
Τίποτε απ’ όλα αυτά ενδεχομένως δεν θα είχε συμβεί εάν επικρατούσε η στοιχειώδης λογική, εάν λειτουργούσε το πολυτραγουδισμένο «επιτελικό κράτος». Εκτός εάν η ισχύς των ποδοσφαιρικών (και ταυτοχρόνως μιντιακών) παραγόντων είναι τόσο ισχυρή ώστε να μην μπορεί να παρακαμφθεί...
Πηγή: topontiki.gr
Σταύρος Χριστακόπουλος: Σχετικά με το Συντάκτη
Από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης για τη δημιουργία του «επιτελικού κράτους» η βαθμολογία της κυβέρνησης είναι εξαιρετικά χαμηλή. Στην πραγματικότητα καμιά σοβαρή κρίση δεν έχει διαχειριστεί με επιτυχία είτε λόγω έλλειψης προετοιμασίας και γνώσης του προβλήματος (μεταναστευτικό-προσφυγικό) είτε λόγω αδύναμης επικοινωνιακής και πολιτικής διαχείρισης (ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, εκκενώσεις καταλήψεων) είτε λόγω πρωτοφανώς άστοχων παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών (ποδόσφαιρο).
Η απίστευτη «επιτυχία» της κυβέρνησης να την «πυροβολούν» ταυτοχρόνως και οι δύο αντίδικοι σε μια υπόθεση που αφορά κατηγορίες για πολυϊδιοκτησία Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών και έχει ήδη παραπεμφθεί στην αθλητική Δικαιοσύνη είναι ενδεικτική. Κατ’ αρχάς δεν είχε καμιά δουλειά ο υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης να παρέμβει στη σύνθεση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού εν μέσω εκκρεμοδικίας. Εν συνεχεία η κυβέρνηση καμιά δουλειά δεν είχε να παρέμβει για να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο για τον ποινικό κολασμό της πολυϊδιοκτησίας παρεμβαίνοντας σε εξελισσόμενη δικαστική διαδικασία.
Ούτως ή άλλως οι αντίδικοι είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα έφταναν να αντιπαρατεθούν στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο της Λαζάνης, το οποίο θα κρίνει με βάση τη διεθνή αθλητική νομοθεσία. Συνεπώς η κυβέρνηση μπορούσε απλώς να αφήσει τη δικαστική διαμάχη να εξελιχθεί και να καταλήξει χωρίς δική της ανάμειξη. Τώρα, αντιθέτως, δέχεται σφοδρά πυρά απ’ όλες τις ενδιαφερόμενες πλευρές με κατηγορίες περί μεροληψίας.
Η διαχείριση της εν λόγω υπόθεσης έγινε ακόμη πιο τραγική όταν η κυβέρνηση επέβαλε κομματική πειθαρχία στην ψήφιση της τροπολογίας της για την απάλειψη του υποβιβασμού από τις ποινές για την πολυϊδιοκτησία. Αναγνώρισε έτσι ότι στο εσωτερικό της οι οπαδικές προτιμήσεις –και ενδεχομένως οι δεσμοί με επιχειρηματίες– είναι δυνατόν να τεθούν από κάποιους βουλευτές της υπεράνω της κυβέρνησης! Αναγνώρισε έτσι ως βάσιμη την παλιά εκείνη «θεωρία» ότι μεγάλοι επιχειρηματίες διατηρούν... δικές τους Κοινοβουλευτικές Ομάδες.
Ένα ακόμα δυσοίωνο μήνυμα είναι ότι, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, λειτουργώντας εν θερμώ για να προλάβει αντιδράσεις εμφανίστηκε πανικόβλητη και ευάλωτη σε οπαδικές διαμαρτυρίες και αναγνώρισε ως βάσιμο τον κίνδυνο... διχασμού και διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής εξαιτίας οπαδικών διαφορών! Εν τέλει υπήρξε μια πλήρης ομολογία διαχειριστικής ανικανότητας.
Τίποτε απ’ όλα αυτά ενδεχομένως δεν θα είχε συμβεί εάν επικρατούσε η στοιχειώδης λογική, εάν λειτουργούσε το πολυτραγουδισμένο «επιτελικό κράτος». Εκτός εάν η ισχύς των ποδοσφαιρικών (και ταυτοχρόνως μιντιακών) παραγόντων είναι τόσο ισχυρή ώστε να μην μπορεί να παρακαμφθεί...
Πηγή: topontiki.gr
Σταύρος Χριστακόπουλος: Σχετικά με το Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου