Γιάννης Σχίζας
Η Ελλάδα και πολλές ακόμη χώρες, διαθέτουν περίσσεια ακτών για να τοποθετήσουν τις αιολικές κατασκευές. Στην Ελλάδα έχουμε 16.000 χιλιόμετρα ακτών –τη μεγαλύτερη σχεδόν ακτογραμμή στην Ε.Ε.– οι οποίες πολλαπλασιασμένες με τα 6 μίλια που αποτελούν τα χωρικά ύδατα, δίνουν μια πρωτοφανή έκταση για την τοποθέτηση ανεμογεννητριών. Αυτό είναι ηλίου φαεινότερο για τους πολλούς, εξαιρουμένων φυσικά των υποστηρικτών του bon pour l’ orient: Που στοιχίζονται πίσω από τις παραγγελίες ανεμογεννητριών…
Σε πρόσφατο διαγωνισμό που έγινε στη Γερμανία και αφορούσε έργα συνολικής ισχύος 200 MW, από τις 103 προσφορές που δόθηκαν και οι 103 αφορούσαν τα φωτοβολταϊκά – με άλλα λόγια δεν κατατέθηκε ούτε μια προσφορά για αιολικά! Η Enercon, εταιρεία-κατασκευαστής περίπου 17.000 από τις συνολικά 29.000 ανεμογεννήτριες της Γερμανίας, σκέπτεται να κάνει περικοπή 3000 θέσεων εργασίας – όμως πρωτίστως σκέπτεται να στραφεί πιο αποφασιστικά στις αγορές του εξωτερικού.
Πρόσφατα οι Πράσινοι είδαν τη δύναμή τους να μειώνεται στις εκλογές στο κρατίδιο της Θουριγγίας, εν αντιθέσει με το εθνικιστικό κόμμα Alternative for Germany (AfD). Ένας σημαντικός λόγος γι’ αυτό είναι ότι οι Πράσινοι υποστηρίζουν τις ανεμογεννήτριες ενώ το AfD τις αντιμάχεται.
Η Γερμανία πήρε το 23,5% της ενέργειάς της από τον άνεμο το 2019, αλλά στο πρώτο μισό του 2019, μόνο 35 νέες τουρμπίνες προστέθηκαν – 82% λιγότερες, συγκριτικά με το πρώτο εξάμηνο του 2018. Οι τοπικοί αντίπαλοι των αιολικών πάρκων συχνά πάνε στα δικαστήρια για να σταματήσουν νέες εγκαταστάσεις ή να διαλυθούν οι ήδη υπάρχουσες. Σύμφωνα με το αιολικό λόμπι BWE, 325 ανεμογεννήτριες με συνολική απόδοση πάνω από ένα γίγαβατ (περίπου το 2% της συνολικής εγκατεστημένης απόδοσης) είναι μπλοκαρισμένες σε νομικές διαδικασίες. Η ειρωνεία είναι ότι οι αντίδικοι είναι συχνά εξ ίσου «πράσινοι». Ένας από αυτούς είναι η μεγάλη συντηρητική οργάνωση NABU, η οποία λέει ότι δεν είναι εναντίον των αιολικών αλλά απαιτεί ο σχεδιασμός να λαμβάνει υπόψη την προστασία της φύσης.
Οι μισοί από όσους παραπονιούνται στοχεύουν στην προστασία διαφόρων ειδών πτηνών και νυχτερίδων. Στη Θουριγγία, οι ντόπιοι τρομοκρατήθηκαν από ένα σχέδιο της τοπικής κυβέρνησης (στην οποία συμμετείχαν μέχρι τον Νοέμβριο και οι Πράσινοι) να κόψει σε δύο κομμάτια ένα δάσος, για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών.
Ενώ η απορριπτική στάση απέναντι στις χερσαίες ανεμογεννήτριες οξύνεται στη Γερμανία, ο Νορβηγός πρέσβης στην Αθήνα Φρούντε Όβερλαντ Άντερσεν, είναι ένθερμος υποστηρικτής των πλωτών ανεμογεννητριών: «Η χώρα σας με τόσο αέρα και θάλασσα είναι πραγματικά ιδανική για τέτοια έργα… Έχοντας τεράστια εμπειρία στη ναυπήγηση μπορείτε να συμμετάσχετε στην κατασκευή τους και βέβαια υπάρχει η δυνατότητα εάν προχωρήσει το έργο να γίνετε από τους κορυφαίους ενεργειακούς παίκτες στην περιοχή», λέει στην Καθημερινή.
Η κρατική νορβηγική ενεργειακή εταιρεία Equinor, μια από τις
μεγαλύτερες στην ενεργειακή αγορά, πειραματίζεται εδώ και μερικά χρόνια
με τη δημιουργία πλωτών αιολικών πάρκων, τα οποία παρουσιάζουν δεκάδες
πλεονεκτήματα τόσο σε ενεργειακή απόδοση όσο και σε ελαχιστοποίηση του
περιβαλλοντικού και αισθητικού αντίκτυπου. Η εταιρεία έχει ήδη
λειτουργήσει πιλοτικά τα γιγάντια αιολικά της πάρκα στη Σκωτία,
παρέχοντας καθαρή ενέργεια σε πάνω από 20.000 σπίτια στη χώρα.
Ο Άρνε Έικ, εκπρόσωπος της Equinor, δηλώνει αισιόδοξος πως το επόμενο πλωτό αιολικό πάρκο θα βρίσκεται στην Ελλάδα: «Ο άνεμος είναι σαφώς ισχυρότερος στο ανοικτό πέλαγος, και ο χώρος στην ξηρά όπου μπορούν να εγκατασταθούν αιολικά πάρκα είναι σαφώς περιορισμένος. Ήδη εδώ και μερικά χρόνια αναπτύσσεται η τεχνολογία αιολικών πάρκων στη θάλασσα, τα οποία όμως δεν επιπλέουν αλλά είναι βιδωμένα με βάσεις στο έδαφος. Η απόδοσή τους είναι τρομερή και έχουν μεταμορφώσει τη Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο σε κορυφαίους ενεργειακούς παίκτες».
Ωστόσο, σε χώρες όπως η Ελλάδα, σημειώνει ο Άρνε Έικ, «οι συνθήκες του ανέμου είναι ακόμα καλύτερες στα ανοικτά, και τα πλωτά πάρκα μάς προσφέρουν αρκετά μεγαλύτερη ευελιξία σχετικά με το πού να τα τοποθετήσουμε ώστε να αποφύγουμε συγκρούσεις με το τοπίο, την αισθητική, τον τουρισμό και τα οικοσυστήματα πανίδας της περιοχής».
Εν τω μεταξύ ξεκινά στην Πορτογαλία η διαχείριση της ανοικτής θάλασσας για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Η εταιρεία WindEurope αναμένει την εγκατάσταση αιολικών πάρκων 350 Μεγαβάτ και επί πλέον 4-5 GW ως το 2030. Η συγκεκριμένη ανεμογεννήτρια θα παράγει 25 μεγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας, καλύπτοντας τις ανάγκες 60.000 νοικοκυριών.
Στη Σκωτία το έργο Hywind, που αποτελείται από 5 ανεμογεννήτριες, έχει ισχύ 30 μεγαβάτ και βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της Σκωτίας. Το έργο χρησιμοποιεί την τεχνολογία WindFloat, η οποία επιτρέπει την εγκατάσταση πλατφορμών σε βαθιά νερά. Με την τεχνολογία αυτή θα λειτουργούν τρία ακόμη πλωτά αιολικά πάρκα, που βρίσκονται επί του παρόντος υπό κατασκευή.
Η τελευταία διεθνής καινοτομία και μάλιστα από ελληνική εταιρεία ήλθε από το Floatmast, έναν πλωτό μετεωρολογικό ιστό για μετρήσεις αιολικού δυναμικού στη θαλάσσια περιοχή. Μεταξύ των δεδομένων που καταγράφει το Floatmast είναι η ταχύτητα ανέμου (από 20 έως 210 μ. ύψος), η διεύθυνση ανέμου, η θερμοκρασία αέρα, η σχετική υγρασία, η ατμοσφαιρική πίεση, όπως επίσης το ύψος και η περίοδος κύματος, η αλατότητα και η θερμοκρασία του νερού κ.λπ.
Λέει ο ιδρυτής της Εταιρείας Αντώνης Πέπας: «Το Floatmast έχει τοποθετηθεί και δοκιμάζεται εδώ και περίπου πέντε μήνες στη θαλάσσια περιοχή του Κάβο Ντόρο, μεταξύ Μακρονήσου και Άνδρου, σε μια περιοχή με υψηλό αιολικό πεδίο και κυματισμό και έχει επιδείξει άριστη συμπεριφορά, ακόμα και σε πολύ ισχυρούς ανέμους και σε μεγάλη θαλασσοταραχή. Ακόμα και με ριπές ανέμου μέχρι 11 μποφόρ, αποδείχθηκε ό,τι πιο σταθερό, αφού η κλίση του ήταν μικρότερη από μία μοίρα».
Αν για κάτι πείθουν αυτά τα γεγονότα, είναι ότι το αντιαιολικό κίνημα που έχει αναπτυχθεί πρέπει να εγκαταλείψει διάφορα επισφαλή ιδεολογήματα και να αναγνωρίσει τα γεγονότα. Πρέπει πρωτίστως να αποστασιοποιηθεί από τον άκρατο λεγκαλισμό, ο οποίος το οδηγεί να σέρνεται πίσω από τη δικαστική εξουσία. Πρέπει να αποστεί από τη θεωρία της κλιματικής αλλαγής ως συνωμοσίας, και να αναγνωρίσει τη μετριοπαθή εκδοχή της «Αρχής της Πρόληψης», σύμφωνα με την οποία τα μέτρα των κυβερνήσεων πρέπει να στοχεύουν στην αποτροπή της απορρύθμισης του κλίματος, ως του μάλλον πιθανού παράγοντα!
Πρέπει να αναγνωρίσει τη δυναμική των μικρών ανεμογεννητριών, για διάφορες –εκτός ηλεκτρικού δικτύου– χρήσεις. Πρέπει να αναγνωρίσει την αξία των φωτοβολταϊκών για τον ενεργειακό αναπροσανατολισμό της χώρας. Πρέπει να αναγνωρίσει ότι και οι αιολικές και οι φωτοβολταϊκές διατάξεις, οι συνδεδεμένες με το Κεντρικό Ηλεκτρικό Δίκτυο, με διάφορες τεχνικές μπορούν να αντιμετωπίσουν το περίσσευμα ή υστέρημά τους με τις τρέχουσες ανάγκες και να εναρμονισθούν με τη ζήτηση…
Πηγή: e-dromos.gr
Δρόμος της Αριστεράς: Επιλογές
 |
| Η Υδριάδα, μια από τις πρώτες πλωτές ανεμογεννήτριες στην Ελλάδα |
Η Ελλάδα και πολλές ακόμη χώρες, διαθέτουν περίσσεια ακτών για να τοποθετήσουν τις αιολικές κατασκευές. Στην Ελλάδα έχουμε 16.000 χιλιόμετρα ακτών –τη μεγαλύτερη σχεδόν ακτογραμμή στην Ε.Ε.– οι οποίες πολλαπλασιασμένες με τα 6 μίλια που αποτελούν τα χωρικά ύδατα, δίνουν μια πρωτοφανή έκταση για την τοποθέτηση ανεμογεννητριών. Αυτό είναι ηλίου φαεινότερο για τους πολλούς, εξαιρουμένων φυσικά των υποστηρικτών του bon pour l’ orient: Που στοιχίζονται πίσω από τις παραγγελίες ανεμογεννητριών…
Η Γερμανία υπεράνω όλων
Σε πρόσφατο διαγωνισμό που έγινε στη Γερμανία και αφορούσε έργα συνολικής ισχύος 200 MW, από τις 103 προσφορές που δόθηκαν και οι 103 αφορούσαν τα φωτοβολταϊκά – με άλλα λόγια δεν κατατέθηκε ούτε μια προσφορά για αιολικά! Η Enercon, εταιρεία-κατασκευαστής περίπου 17.000 από τις συνολικά 29.000 ανεμογεννήτριες της Γερμανίας, σκέπτεται να κάνει περικοπή 3000 θέσεων εργασίας – όμως πρωτίστως σκέπτεται να στραφεί πιο αποφασιστικά στις αγορές του εξωτερικού.
Πρόσφατα οι Πράσινοι είδαν τη δύναμή τους να μειώνεται στις εκλογές στο κρατίδιο της Θουριγγίας, εν αντιθέσει με το εθνικιστικό κόμμα Alternative for Germany (AfD). Ένας σημαντικός λόγος γι’ αυτό είναι ότι οι Πράσινοι υποστηρίζουν τις ανεμογεννήτριες ενώ το AfD τις αντιμάχεται.
Η Γερμανία πήρε το 23,5% της ενέργειάς της από τον άνεμο το 2019, αλλά στο πρώτο μισό του 2019, μόνο 35 νέες τουρμπίνες προστέθηκαν – 82% λιγότερες, συγκριτικά με το πρώτο εξάμηνο του 2018. Οι τοπικοί αντίπαλοι των αιολικών πάρκων συχνά πάνε στα δικαστήρια για να σταματήσουν νέες εγκαταστάσεις ή να διαλυθούν οι ήδη υπάρχουσες. Σύμφωνα με το αιολικό λόμπι BWE, 325 ανεμογεννήτριες με συνολική απόδοση πάνω από ένα γίγαβατ (περίπου το 2% της συνολικής εγκατεστημένης απόδοσης) είναι μπλοκαρισμένες σε νομικές διαδικασίες. Η ειρωνεία είναι ότι οι αντίδικοι είναι συχνά εξ ίσου «πράσινοι». Ένας από αυτούς είναι η μεγάλη συντηρητική οργάνωση NABU, η οποία λέει ότι δεν είναι εναντίον των αιολικών αλλά απαιτεί ο σχεδιασμός να λαμβάνει υπόψη την προστασία της φύσης.
Οι μισοί από όσους παραπονιούνται στοχεύουν στην προστασία διαφόρων ειδών πτηνών και νυχτερίδων. Στη Θουριγγία, οι ντόπιοι τρομοκρατήθηκαν από ένα σχέδιο της τοπικής κυβέρνησης (στην οποία συμμετείχαν μέχρι τον Νοέμβριο και οι Πράσινοι) να κόψει σε δύο κομμάτια ένα δάσος, για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών.
Ενώ η απορριπτική στάση απέναντι στις χερσαίες ανεμογεννήτριες οξύνεται στη Γερμανία, ο Νορβηγός πρέσβης στην Αθήνα Φρούντε Όβερλαντ Άντερσεν, είναι ένθερμος υποστηρικτής των πλωτών ανεμογεννητριών: «Η χώρα σας με τόσο αέρα και θάλασσα είναι πραγματικά ιδανική για τέτοια έργα… Έχοντας τεράστια εμπειρία στη ναυπήγηση μπορείτε να συμμετάσχετε στην κατασκευή τους και βέβαια υπάρχει η δυνατότητα εάν προχωρήσει το έργο να γίνετε από τους κορυφαίους ενεργειακούς παίκτες στην περιοχή», λέει στην Καθημερινή.
Ο Άρνε Έικ, εκπρόσωπος της Equinor, δηλώνει αισιόδοξος πως το επόμενο πλωτό αιολικό πάρκο θα βρίσκεται στην Ελλάδα: «Ο άνεμος είναι σαφώς ισχυρότερος στο ανοικτό πέλαγος, και ο χώρος στην ξηρά όπου μπορούν να εγκατασταθούν αιολικά πάρκα είναι σαφώς περιορισμένος. Ήδη εδώ και μερικά χρόνια αναπτύσσεται η τεχνολογία αιολικών πάρκων στη θάλασσα, τα οποία όμως δεν επιπλέουν αλλά είναι βιδωμένα με βάσεις στο έδαφος. Η απόδοσή τους είναι τρομερή και έχουν μεταμορφώσει τη Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο σε κορυφαίους ενεργειακούς παίκτες».
Ωστόσο, σε χώρες όπως η Ελλάδα, σημειώνει ο Άρνε Έικ, «οι συνθήκες του ανέμου είναι ακόμα καλύτερες στα ανοικτά, και τα πλωτά πάρκα μάς προσφέρουν αρκετά μεγαλύτερη ευελιξία σχετικά με το πού να τα τοποθετήσουμε ώστε να αποφύγουμε συγκρούσεις με το τοπίο, την αισθητική, τον τουρισμό και τα οικοσυστήματα πανίδας της περιοχής».
Πορτογαλία – Σκωτία
Εν τω μεταξύ ξεκινά στην Πορτογαλία η διαχείριση της ανοικτής θάλασσας για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Η εταιρεία WindEurope αναμένει την εγκατάσταση αιολικών πάρκων 350 Μεγαβάτ και επί πλέον 4-5 GW ως το 2030. Η συγκεκριμένη ανεμογεννήτρια θα παράγει 25 μεγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας, καλύπτοντας τις ανάγκες 60.000 νοικοκυριών.
Στη Σκωτία το έργο Hywind, που αποτελείται από 5 ανεμογεννήτριες, έχει ισχύ 30 μεγαβάτ και βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της Σκωτίας. Το έργο χρησιμοποιεί την τεχνολογία WindFloat, η οποία επιτρέπει την εγκατάσταση πλατφορμών σε βαθιά νερά. Με την τεχνολογία αυτή θα λειτουργούν τρία ακόμη πλωτά αιολικά πάρκα, που βρίσκονται επί του παρόντος υπό κατασκευή.
Μία ελληνική καινοτομία
Η τελευταία διεθνής καινοτομία και μάλιστα από ελληνική εταιρεία ήλθε από το Floatmast, έναν πλωτό μετεωρολογικό ιστό για μετρήσεις αιολικού δυναμικού στη θαλάσσια περιοχή. Μεταξύ των δεδομένων που καταγράφει το Floatmast είναι η ταχύτητα ανέμου (από 20 έως 210 μ. ύψος), η διεύθυνση ανέμου, η θερμοκρασία αέρα, η σχετική υγρασία, η ατμοσφαιρική πίεση, όπως επίσης το ύψος και η περίοδος κύματος, η αλατότητα και η θερμοκρασία του νερού κ.λπ.
Λέει ο ιδρυτής της Εταιρείας Αντώνης Πέπας: «Το Floatmast έχει τοποθετηθεί και δοκιμάζεται εδώ και περίπου πέντε μήνες στη θαλάσσια περιοχή του Κάβο Ντόρο, μεταξύ Μακρονήσου και Άνδρου, σε μια περιοχή με υψηλό αιολικό πεδίο και κυματισμό και έχει επιδείξει άριστη συμπεριφορά, ακόμα και σε πολύ ισχυρούς ανέμους και σε μεγάλη θαλασσοταραχή. Ακόμα και με ριπές ανέμου μέχρι 11 μποφόρ, αποδείχθηκε ό,τι πιο σταθερό, αφού η κλίση του ήταν μικρότερη από μία μοίρα».
Έωλα επιχειρήματα
Αν για κάτι πείθουν αυτά τα γεγονότα, είναι ότι το αντιαιολικό κίνημα που έχει αναπτυχθεί πρέπει να εγκαταλείψει διάφορα επισφαλή ιδεολογήματα και να αναγνωρίσει τα γεγονότα. Πρέπει πρωτίστως να αποστασιοποιηθεί από τον άκρατο λεγκαλισμό, ο οποίος το οδηγεί να σέρνεται πίσω από τη δικαστική εξουσία. Πρέπει να αποστεί από τη θεωρία της κλιματικής αλλαγής ως συνωμοσίας, και να αναγνωρίσει τη μετριοπαθή εκδοχή της «Αρχής της Πρόληψης», σύμφωνα με την οποία τα μέτρα των κυβερνήσεων πρέπει να στοχεύουν στην αποτροπή της απορρύθμισης του κλίματος, ως του μάλλον πιθανού παράγοντα!
Πρέπει να αναγνωρίσει τη δυναμική των μικρών ανεμογεννητριών, για διάφορες –εκτός ηλεκτρικού δικτύου– χρήσεις. Πρέπει να αναγνωρίσει την αξία των φωτοβολταϊκών για τον ενεργειακό αναπροσανατολισμό της χώρας. Πρέπει να αναγνωρίσει ότι και οι αιολικές και οι φωτοβολταϊκές διατάξεις, οι συνδεδεμένες με το Κεντρικό Ηλεκτρικό Δίκτυο, με διάφορες τεχνικές μπορούν να αντιμετωπίσουν το περίσσευμα ή υστέρημά τους με τις τρέχουσες ανάγκες και να εναρμονισθούν με τη ζήτηση…
Πηγή: e-dromos.gr
Δρόμος της Αριστεράς: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου