Μάκης Ανδρονόπουλος
«Ασυνήθιστοι καιροί απαιτούν ασυνήθιστη δράση. Δεν υπάρχουν όρια στη δέσμευσή μας στο ευρώ. Είμαστε αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουμε πλήρως τις δυνατότητες των εργαλείων μας, στο πλαίσιο της εντολής μας». Αυτό έγραψε σε tweet η Κριστίν Λαγκάρντ. Οι δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομίας Πέτερ Αλτμάιερ στη Handelsblatt πως η επαναφορά στο προσκήνιο της ιδέας του "ευρωομολόγου" είναι "συζήτηση-φάντασμα" και ότι η Γερμανία θα επιστρέψει στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική μετά το τέλος της κρίσης και θα αποπληρώσει το νέο χρέος της έως το 2023 είναι αυτοκτονικές.
Η επιστροφή στην πολιτική λιτότητας και στους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς της Ευρωζώνης θα οδηγήσει πριν από την πτώχευση σε κοινωνική έκρηξη και σε πιθανή διάσπαση της Ευρωζώνης. Η Γερμανία και ο Βορράς συσσωρεύουν είκοσι χρόνια πλεονάσματα εις βάρος των υπολοίπων. Η Γερμανία αποκαλύφθηκε πλήρως με την ελληνική κρίση, με το μεταναστευτικό και τώρα με την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς την Ιταλία.
Αν το Βερολίνο αισθάνεται πως μπορεί να αντέξει ένα ντόμινο πτωχεύσεων στο Νότο ή ότι θα αγοράσει την ιταλική βιομηχανία για "ρούβλια" κάνει λάθος. Αν το Βερολίνο πιστεύει ότι επειδή έχει μαζέψει τόνους χρυσού και ότι μπορεί έτσι να προβεί σε Deutschexit, πρέπει να θυμάται τι τραβάει η Βρετανία. Θα χρειαστεί να βάλει πολύ βαθιά το χέρι του. Η Γερμανία είναι δύσκολο να υπάρξει εκτός…
Η Γερμανία τελικά θα υποχρεωθεί να καταπιεί τον ελέφαντα της αλαζονείας της. Ήδη βλέπει όλους τους "θεσμούς" υπόταξης των χωρών της Ευρωζώνης που επέβαλε να καταρρέουν. Θα δει κι άλλα. Κυρίως όμως θα υποχρεωθεί να καταπιεί την αδυναμία της να ηγηθεί της Ευρώπης. Η Ευρώπη δεν είναι μια κοινή αγορά μόνο, είναι και φορέας ιδεών και αξιών. Εκεί το Βερολίνο απέτυχε παταγωδώς εκθέτοντας τον γερμανικό λαό στα μάτια όλης της Ευρώπης.
Το lock-down αγνώστου διαρκείας θα αποκαλύψει την κεκαλυμμένη κρίση της υπερχρεωμένης πραγματικής οικονομίας πλανητικά. Η Ευρώπη και η Γερμανία δεν θα ξεφύγουν. Εκείνο που μπορεί να κάνει η ΕΕ είναι να πρωτοστατήσει στην παγκόσμια λύση.
Το θέμα είναι τι θα γίνει με τον ιδιωτικό τομέα, καθώς η κρίση είναι συστημική κι ας λέει ότι θέλει η Goldman Sachs. Απλώς ο κορωνοϊός έσωσε τα προσχήματα του συστήματος.
Το tweet-γροθιά της Λαγκάρντ, όπως χαρακτηρίστηκε, τεκμηριώνει είτε ότι οι ηγεσίες δεν έχουν καταλάβει τίποτε από αυτό που συμβαίνει, είτε ότι ετοιμάζουν μια νέα υπερχρέωση-φούσκα διατηρώντας το σύστημα ανέπαφο… πολιτικά και οικονομικά με τις κοινωνίες και τη δημοκρατία στα τέσσερα. Παρά τους ηρωικούς βερμπαλισμούς και τα τρισεκατομμύρια που ετοιμάζονται να πέσουν στην καταβόθρα των αγορών και των τραπεζών, ο νέος δανεισμός των ήδη υπερχρεωμένων εταιριών με εγγυήσεις των κεντρικών τραπεζών είναι μια υποκριτική λύση. Εκτός από την υπερχρέωση θα έχουμε και τσουνάμι πληθωριστικό, κατοχικού τύπου.
Αν το παγκόσμιο χρέος ήταν στα 255 τρισ. δολάρια στο τέλος του 2019, ήτοι στο 290% περίπου του ΑΕΠ (88 τρισ. δολάρια) και μιλούσαμε για "οικονομίες του χρέους" μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς τι θα λέμε στο τέλος του 2020. Τότε η καταβόθρα θα έχει εξαερώσει τα τρισεκατομμύρια που βάζουν οι κυβερνήσεις να τυπώνουν οι κεντρικές τράπεζες. Δεδομένης και της ύφεσης, η σχέση χρέους προς ΑΕΠ θα εκτιναχθεί στα ύψη καταχρεώνοντας τους λαούς…
Αυτό δεν είναι "ασυνήθιστη δράση" που λέει η κυρία Λαγκάρντ, είναι μία από τα ίδια και χειρότερα. Είναι καιρός τα κράτη να πάψουν να δανείζονται από τις κεντρικές τους τράπεζες και να ανακτήσουν το εκδοτικό προνόμιο. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) θα ενισχύσει την αμερικανική οικονομία με ρευστότητας 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως δήλωσε ο Αμερικάνος υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν.
Μυθώδη νούμερα που θα στοιβάζονται στα χρέη που θα γίνονται ομόλογα για να πληρωθεί η τράπεζα και έτσι, ο vicius cercle θα συνεχίσει …αλλά μέχρι πότε; Ήδη οι μετοχές και τα ομόλογα ήταν φούσκα. Βέβαια οφείλουμε να πούμε ότι FED-ECB είναι στο 1-0, καθώς η αμερικάνικη κεντρική τράπεζα άνοιξε 14 γραμμές swap και μοιράζει 60 δισ. δολαρίων στις κεντρικές τράπεζες της Αυστραλίας, της Βραζιλίας, της Νότιας Κορέας, του Μεξικού, Σιγκαπούρης και Σουηδίας. Για τις κεντρικές τράπεζες της Δανίας, της Νορβηγίας και της Νέας Ζηλανδίας καθορίστηκαν γραμμές ύψους 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι γραμμές ανταλλαγής θα διαρκέσουν για 6 μήνες, σύμφωνα με το Crisis Monitor.
Στην Ευρωζώνη, ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ είναι γύρω στο 71%, αλλά αυτό δεν σημαίνει και πολλά πράγματα πια. Η Γερμανία εκτιμάται ότι θα έχει συρρίκνωση μεταξύ 5-9%, η Ιταλία και στην Ισπανία γύρω στο 8-10% κ.ο.κ. Πού θα πουλήσουν; Ποιοι θα αγοράσουν και με τι; Τι θα κάνουν οι πλεονασματικοί του Βορρά; Τι θα κάνουν οι ελλειμματικοί του Νότου; Τα διλήμματα είναι πολλά. Ευτυχώς, που το ευρω-μαντρί, όπως προέκυψε από το Brexit, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για exit σε κανέναν. Όμως, υπό τις παρούσες συνθήκες όλα μπορεί να συμβούν.
Γράφει τις προάλλες ο Holger Schmieding, οικονομολόγος της Berenberg Bank, στην Καθημερινή πως «ανεξαρτήτως της ευελιξίας της, η ΕΚΤ –προϊόντος του χρόνου– θα συμμορφωθεί με τους κανόνες επιμερισμού των τίτλων (νέα πιστωτική χαλάρωση). Δηλαδή, για να μπορέσει να αγοράσει επιπλέον ιταλικά χρεόγραφα, όπως θα όφειλε, θα αναγκαστεί στο τέλος να αγοράσει και πιο πολλά γερμανικά, το οποίο δεν χρειάζεται. Η έκδοση κοινών ευρωομολόγων και η διοχέτευσή τους υπό τη μορφή πιστώσεων στα κράτη-μέλη που βρίσκονται σε δεινή θέση, θα εξυπηρετούσε τον σκοπό της στήριξής τους καλύτερα».
Σωστά τα γράφει, αλλά παρά τους ευνοϊκούς όρους χρηματοδότησης, αυτή θα είναι δάνεια, χρέος. Η Γερμανία αρνείται το ευρω-ομόλογο για να το διαπραγματευτεί, έτσι ώστε στο τέλος πάλι η πλεονασματική Γερμανία και οι λοιποί του Βορρά που θα αγοράσουν τα ευρωομόλογα να βγουν κερδισμένοι. Εμείς ξέρουμε τα γερμανικά κέρδη από τα ελληνικά δάνεια… που τα κράτησε ο Σόιμπλε για τον προϋπολογισμό του. Έτσι, θα σώσουν την Deutsche Bank και τις τράπεζες των lander. Θα το φάει αυτό ο Μακρόν που ξέρει; Ο Κόντε; Ο Σάντσεζ; Ο Μητσοτάκης που επίσης ξέρει;
Πηγή: slpress.gr
Μάκης Ανδρονόπουλος: Σχετικά με τον Συντάκτη
«Ασυνήθιστοι καιροί απαιτούν ασυνήθιστη δράση. Δεν υπάρχουν όρια στη δέσμευσή μας στο ευρώ. Είμαστε αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουμε πλήρως τις δυνατότητες των εργαλείων μας, στο πλαίσιο της εντολής μας». Αυτό έγραψε σε tweet η Κριστίν Λαγκάρντ. Οι δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομίας Πέτερ Αλτμάιερ στη Handelsblatt πως η επαναφορά στο προσκήνιο της ιδέας του "ευρωομολόγου" είναι "συζήτηση-φάντασμα" και ότι η Γερμανία θα επιστρέψει στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική μετά το τέλος της κρίσης και θα αποπληρώσει το νέο χρέος της έως το 2023 είναι αυτοκτονικές.
Η επιστροφή στην πολιτική λιτότητας και στους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς της Ευρωζώνης θα οδηγήσει πριν από την πτώχευση σε κοινωνική έκρηξη και σε πιθανή διάσπαση της Ευρωζώνης. Η Γερμανία και ο Βορράς συσσωρεύουν είκοσι χρόνια πλεονάσματα εις βάρος των υπολοίπων. Η Γερμανία αποκαλύφθηκε πλήρως με την ελληνική κρίση, με το μεταναστευτικό και τώρα με την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς την Ιταλία.
Αν το Βερολίνο αισθάνεται πως μπορεί να αντέξει ένα ντόμινο πτωχεύσεων στο Νότο ή ότι θα αγοράσει την ιταλική βιομηχανία για "ρούβλια" κάνει λάθος. Αν το Βερολίνο πιστεύει ότι επειδή έχει μαζέψει τόνους χρυσού και ότι μπορεί έτσι να προβεί σε Deutschexit, πρέπει να θυμάται τι τραβάει η Βρετανία. Θα χρειαστεί να βάλει πολύ βαθιά το χέρι του. Η Γερμανία είναι δύσκολο να υπάρξει εκτός…
Η Γερμανία τελικά θα υποχρεωθεί να καταπιεί τον ελέφαντα της αλαζονείας της. Ήδη βλέπει όλους τους "θεσμούς" υπόταξης των χωρών της Ευρωζώνης που επέβαλε να καταρρέουν. Θα δει κι άλλα. Κυρίως όμως θα υποχρεωθεί να καταπιεί την αδυναμία της να ηγηθεί της Ευρώπης. Η Ευρώπη δεν είναι μια κοινή αγορά μόνο, είναι και φορέας ιδεών και αξιών. Εκεί το Βερολίνο απέτυχε παταγωδώς εκθέτοντας τον γερμανικό λαό στα μάτια όλης της Ευρώπης.
Η κρίση είναι συστημική
Το lock-down αγνώστου διαρκείας θα αποκαλύψει την κεκαλυμμένη κρίση της υπερχρεωμένης πραγματικής οικονομίας πλανητικά. Η Ευρώπη και η Γερμανία δεν θα ξεφύγουν. Εκείνο που μπορεί να κάνει η ΕΕ είναι να πρωτοστατήσει στην παγκόσμια λύση.
Το θέμα είναι τι θα γίνει με τον ιδιωτικό τομέα, καθώς η κρίση είναι συστημική κι ας λέει ότι θέλει η Goldman Sachs. Απλώς ο κορωνοϊός έσωσε τα προσχήματα του συστήματος.
Το tweet-γροθιά της Λαγκάρντ, όπως χαρακτηρίστηκε, τεκμηριώνει είτε ότι οι ηγεσίες δεν έχουν καταλάβει τίποτε από αυτό που συμβαίνει, είτε ότι ετοιμάζουν μια νέα υπερχρέωση-φούσκα διατηρώντας το σύστημα ανέπαφο… πολιτικά και οικονομικά με τις κοινωνίες και τη δημοκρατία στα τέσσερα. Παρά τους ηρωικούς βερμπαλισμούς και τα τρισεκατομμύρια που ετοιμάζονται να πέσουν στην καταβόθρα των αγορών και των τραπεζών, ο νέος δανεισμός των ήδη υπερχρεωμένων εταιριών με εγγυήσεις των κεντρικών τραπεζών είναι μια υποκριτική λύση. Εκτός από την υπερχρέωση θα έχουμε και τσουνάμι πληθωριστικό, κατοχικού τύπου.
Αν το παγκόσμιο χρέος ήταν στα 255 τρισ. δολάρια στο τέλος του 2019, ήτοι στο 290% περίπου του ΑΕΠ (88 τρισ. δολάρια) και μιλούσαμε για "οικονομίες του χρέους" μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς τι θα λέμε στο τέλος του 2020. Τότε η καταβόθρα θα έχει εξαερώσει τα τρισεκατομμύρια που βάζουν οι κυβερνήσεις να τυπώνουν οι κεντρικές τράπεζες. Δεδομένης και της ύφεσης, η σχέση χρέους προς ΑΕΠ θα εκτιναχθεί στα ύψη καταχρεώνοντας τους λαούς…
Αυτό δεν είναι "ασυνήθιστη δράση" που λέει η κυρία Λαγκάρντ, είναι μία από τα ίδια και χειρότερα. Είναι καιρός τα κράτη να πάψουν να δανείζονται από τις κεντρικές τους τράπεζες και να ανακτήσουν το εκδοτικό προνόμιο. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) θα ενισχύσει την αμερικανική οικονομία με ρευστότητας 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως δήλωσε ο Αμερικάνος υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν.
Μυθώδη νούμερα που θα στοιβάζονται στα χρέη που θα γίνονται ομόλογα για να πληρωθεί η τράπεζα και έτσι, ο vicius cercle θα συνεχίσει …αλλά μέχρι πότε; Ήδη οι μετοχές και τα ομόλογα ήταν φούσκα. Βέβαια οφείλουμε να πούμε ότι FED-ECB είναι στο 1-0, καθώς η αμερικάνικη κεντρική τράπεζα άνοιξε 14 γραμμές swap και μοιράζει 60 δισ. δολαρίων στις κεντρικές τράπεζες της Αυστραλίας, της Βραζιλίας, της Νότιας Κορέας, του Μεξικού, Σιγκαπούρης και Σουηδίας. Για τις κεντρικές τράπεζες της Δανίας, της Νορβηγίας και της Νέας Ζηλανδίας καθορίστηκαν γραμμές ύψους 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι γραμμές ανταλλαγής θα διαρκέσουν για 6 μήνες, σύμφωνα με το Crisis Monitor.
Πάει για διάσπαση η Ευρωζώνη;
Στην Ευρωζώνη, ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ είναι γύρω στο 71%, αλλά αυτό δεν σημαίνει και πολλά πράγματα πια. Η Γερμανία εκτιμάται ότι θα έχει συρρίκνωση μεταξύ 5-9%, η Ιταλία και στην Ισπανία γύρω στο 8-10% κ.ο.κ. Πού θα πουλήσουν; Ποιοι θα αγοράσουν και με τι; Τι θα κάνουν οι πλεονασματικοί του Βορρά; Τι θα κάνουν οι ελλειμματικοί του Νότου; Τα διλήμματα είναι πολλά. Ευτυχώς, που το ευρω-μαντρί, όπως προέκυψε από το Brexit, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για exit σε κανέναν. Όμως, υπό τις παρούσες συνθήκες όλα μπορεί να συμβούν.
Γράφει τις προάλλες ο Holger Schmieding, οικονομολόγος της Berenberg Bank, στην Καθημερινή πως «ανεξαρτήτως της ευελιξίας της, η ΕΚΤ –προϊόντος του χρόνου– θα συμμορφωθεί με τους κανόνες επιμερισμού των τίτλων (νέα πιστωτική χαλάρωση). Δηλαδή, για να μπορέσει να αγοράσει επιπλέον ιταλικά χρεόγραφα, όπως θα όφειλε, θα αναγκαστεί στο τέλος να αγοράσει και πιο πολλά γερμανικά, το οποίο δεν χρειάζεται. Η έκδοση κοινών ευρωομολόγων και η διοχέτευσή τους υπό τη μορφή πιστώσεων στα κράτη-μέλη που βρίσκονται σε δεινή θέση, θα εξυπηρετούσε τον σκοπό της στήριξής τους καλύτερα».
Σωστά τα γράφει, αλλά παρά τους ευνοϊκούς όρους χρηματοδότησης, αυτή θα είναι δάνεια, χρέος. Η Γερμανία αρνείται το ευρω-ομόλογο για να το διαπραγματευτεί, έτσι ώστε στο τέλος πάλι η πλεονασματική Γερμανία και οι λοιποί του Βορρά που θα αγοράσουν τα ευρωομόλογα να βγουν κερδισμένοι. Εμείς ξέρουμε τα γερμανικά κέρδη από τα ελληνικά δάνεια… που τα κράτησε ο Σόιμπλε για τον προϋπολογισμό του. Έτσι, θα σώσουν την Deutsche Bank και τις τράπεζες των lander. Θα το φάει αυτό ο Μακρόν που ξέρει; Ο Κόντε; Ο Σάντσεζ; Ο Μητσοτάκης που επίσης ξέρει;
Πηγή: slpress.gr
Μάκης Ανδρονόπουλος: Σχετικά με τον Συντάκτη
