Τάσος Σαραντής
Εμμένοντας στην αδιάλλακτη και αλαζονική στάση που επέδειξε τόσο κατά την κατάθεση όσο και κατά την ψήφιση του περιβαλλοντικού νομοσχεδίου, ο υπουργός Περιβάλλοντος Κωστής Χατζηδάκης επιχείρησε την τελευταία περίοδο να περάσει στην αντεπίθεση, προκειμένου να δικαιώσει τον εαυτό του και την κυβέρνηση και, κυρίως, να βγάλει από πάνω του το στίγμα του υπουργού που κατέλυσε την περιβαλλοντική προστασία στην Ελλάδα.
«Η άδικη κριτική θα ξεχαστεί και θα μείνει μία σημαντική ευρωπαϊκή περιβαλλοντική μεταρρύθμιση», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κ. Χατζηδάκης, με αφορμή την ψήφιση του νέου νόμου από τη Βουλή την περασμένη εβδομάδα. «Με αφορμή αυτόν τον νόμο ανακάλυψα την άγνοια ορισμένων και την εμπάθεια άλλων σε σχέση με ζητήματα περιβαλλοντικής πολιτικής», ανέφερε επιχειρώντας να περιθωριοποιήσει τις επικρίσεις που δέχτηκε.
Στη συνέχεια, κυριαρχούμενος από ένα κρεσέντο αποπροσανατολισμού, ο τεχνοκράτης υπουργός Περιβάλλοντος αισθάνθηκε αναγκαίο να προχωρήσει στη συγγραφή ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» υπό τον τίτλο «Πώς κατέστρεψα το περιβάλλον». Αυτοσαρκαζόμενος για το τραγικό για το ελληνικό περιβάλλον νομοθέτημα που επινόησε και, κυρίως, ειρωνευόμενος τους επικριτές του.
Ο... αρθρογράφος υπουργός κάνει λόγο για «τοποθετήσεις της αντιπολίτευσης και συγκεκριμένης μερίδας μέσων και φορέων σχετικά με τον νέο νόμο για το περιβάλλον» και επαναλαμβάνει υπό διαφορετική διατύπωση το ίδιο αφήγημα: «Δεν ξέρω αν κάποιοι επέλεξαν να διαστρεβλώσουν το περιεχόμενο του νομοσχεδίου λόγω συγκεκριμένων συμφερόντων ή λόγω άγνοιας του αντικειμένου».
Δυστυχώς, πρώτιστα για το περιβάλλον της χώρας μας -την πολύτιμη κληρονομιά που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές- και δευτερευόντως για τη νοημοσύνη μας, ο Κ. Χατζηδάκης ολίσθησε προς τη φαιδρότητα.
Καταρχάς, διότι όταν μιλάει για «άδικη κριτική», για «άγνοια ορισμένων», για «εμπάθεια άλλων» και «αντιδράσεις συγκεκριμένης μερίδας μέσων και φορέων σχετικά με τον νέο νόμο για το περιβάλλον», στην πράξη επιχειρεί να υποβαθμίσει και, εν τέλει, να διαγράψει τις αντιδράσεις και το κύρος 11 μεγάλων περιβαλλοντικών οργανώσεων με μακρόχρονη δράση και εμπειρία στη χώρα μας, 8 πανεπιστημίων, τμημάτων, σχολών και επιστημονικών οργανισμών, 23 δημάρχων και Περιφερειακών Συμβουλίων, 2 ανεξάρτητων αρχών και 2 Ενώσεων Δικαστών, 8 επαγγελματικών ενώσεων και συλλόγων εργαζομένων, 36 Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, 186 συλλογικοτήτων και περιβαλλοντικών κινημάτων από όλη τη χώρα, χώρια τις υπογραφές χιλιάδων πολιτών που άσκησαν δριμύτατη κριτική στο νομοσχέδιο και απαίτησαν την απόσυρσή του.
Και, κατά δεύτερο, επειδή το νομοθέτημα-τέκνο του Κ. Χατζηδάκη παραβιάζει το άρθρο 24 του Συντάγματος, αποφάσεις του ΣτΕ, Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την Προστασία Οικοτόπων και Ειδών, για την προστασία των Αγριων Πτηνών, για τα Νερά, τη Θαλάσσια Στρατηγική στη Μεσόγειο, τη Διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ για τους Υγροτόπους και τη Συνθήκη της Βαρκελώνης για την Προστασία της Μεσογείου.
Πρόκειται για επισημάνσεις μέρος των οποίων δεν διατυπώθηκαν «μόνο από συγκεκριμένη μερίδα μέσων και φορέων», αλλά και στην έκθεση για το νομοσχέδιο της έγκυρης Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, που καταδείκνυε πολύ σοβαρά προβλήματα του νομοσχεδίου και που αγνοήθηκε παντελώς από τον υπουργό και το κυβερνητικό επιτελείο.
Ελλείψει σοβαρής επιχειρηματολογίας ο Κ. Χατζηδάκης αξιοποίησε ακόμη και τον εθνικισμό για να καλύψει τα επιχειρηματικά δώρα της κυβέρνησης που δίνει ο νέος νόμος -ως «αναπτυξιακός»- στις πολυεθνικές. Κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή -στη διαρκή επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου- του νομοσχεδίου που κατέθεσε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με θέμα τη σύμβαση του αγωγού Εast Μed (11/5), ο Κ. Χατζηδάκης έφτασε στα άκρα απαντώντας στις έντονες επικρίσεις που διατύπωσε ο βουλευτής του ΜέΡΑ25 Κρίτων Αρσένης.
Ο υπουργός υποστήριξε ότι αν μια ελληνική κυβέρνηση απαγόρευε τις εξορύξεις, όπως ζητούσαν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, θα συγκεντρώνονταν χιλιάδες πολίτες έξω από τη Βουλή και θα την κατηγορούσαν για προδοσία. Ετσι αξιοποίησε ως σωσίβιο (για την προδοτική για το περιβάλλον της χώρας μας «περιβαλλοντική» του πολιτική) την απόδοση της ρετσινιάς της προδοσίας στις περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Δεδομένων των εγκληματικών για το περιβάλλον άρθρων του στο όνομα της άνευ όρων παράδοσης των θησαυρών της φύσης μας στους επενδυτές, αλλά και εξαιτίας της ασάφειας που τον διακατέχει, ο νόμος Χατζηδάκη δεν θα διανύσει «βίον ανθόσπαρτον».
Θα βρεθεί στο στόχαστρο αναρίθμητων δικαστικών προσφυγών και των αντιδράσεων των θιγόμενων από βαριές επενδύσεις τοπικών κοινωνιών, κυρίως επειδή με τον νέο νόμο η δυνατότητά τους για συμμετοχή στις αποφάσεις που τις αφορούν σχεδόν εκμηδενίζεται. Αναπόφευκτα, ο νόμος Χατζηδάκη όχι μόνο δεν θα μείνει ως «μία σημαντική ευρωπαϊκή περιβαλλοντική μεταρρύθμιση», αλλά θα καταγραφεί στα μαύρα κατάστιχα στην ιστορία του Περιβαλλοντικού Δικαίου στην Ελλάδα.
Πηγή: efsyn.gr
Τάσος Σαραντής: Σχετικά με τον Συντάκτη
Εμμένοντας στην αδιάλλακτη και αλαζονική στάση που επέδειξε τόσο κατά την κατάθεση όσο και κατά την ψήφιση του περιβαλλοντικού νομοσχεδίου, ο υπουργός Περιβάλλοντος Κωστής Χατζηδάκης επιχείρησε την τελευταία περίοδο να περάσει στην αντεπίθεση, προκειμένου να δικαιώσει τον εαυτό του και την κυβέρνηση και, κυρίως, να βγάλει από πάνω του το στίγμα του υπουργού που κατέλυσε την περιβαλλοντική προστασία στην Ελλάδα.
«Η άδικη κριτική θα ξεχαστεί και θα μείνει μία σημαντική ευρωπαϊκή περιβαλλοντική μεταρρύθμιση», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κ. Χατζηδάκης, με αφορμή την ψήφιση του νέου νόμου από τη Βουλή την περασμένη εβδομάδα. «Με αφορμή αυτόν τον νόμο ανακάλυψα την άγνοια ορισμένων και την εμπάθεια άλλων σε σχέση με ζητήματα περιβαλλοντικής πολιτικής», ανέφερε επιχειρώντας να περιθωριοποιήσει τις επικρίσεις που δέχτηκε.
Στη συνέχεια, κυριαρχούμενος από ένα κρεσέντο αποπροσανατολισμού, ο τεχνοκράτης υπουργός Περιβάλλοντος αισθάνθηκε αναγκαίο να προχωρήσει στη συγγραφή ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» υπό τον τίτλο «Πώς κατέστρεψα το περιβάλλον». Αυτοσαρκαζόμενος για το τραγικό για το ελληνικό περιβάλλον νομοθέτημα που επινόησε και, κυρίως, ειρωνευόμενος τους επικριτές του.
Ο... αρθρογράφος υπουργός κάνει λόγο για «τοποθετήσεις της αντιπολίτευσης και συγκεκριμένης μερίδας μέσων και φορέων σχετικά με τον νέο νόμο για το περιβάλλον» και επαναλαμβάνει υπό διαφορετική διατύπωση το ίδιο αφήγημα: «Δεν ξέρω αν κάποιοι επέλεξαν να διαστρεβλώσουν το περιεχόμενο του νομοσχεδίου λόγω συγκεκριμένων συμφερόντων ή λόγω άγνοιας του αντικειμένου».
Δυστυχώς, πρώτιστα για το περιβάλλον της χώρας μας -την πολύτιμη κληρονομιά που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές- και δευτερευόντως για τη νοημοσύνη μας, ο Κ. Χατζηδάκης ολίσθησε προς τη φαιδρότητα.
Καταρχάς, διότι όταν μιλάει για «άδικη κριτική», για «άγνοια ορισμένων», για «εμπάθεια άλλων» και «αντιδράσεις συγκεκριμένης μερίδας μέσων και φορέων σχετικά με τον νέο νόμο για το περιβάλλον», στην πράξη επιχειρεί να υποβαθμίσει και, εν τέλει, να διαγράψει τις αντιδράσεις και το κύρος 11 μεγάλων περιβαλλοντικών οργανώσεων με μακρόχρονη δράση και εμπειρία στη χώρα μας, 8 πανεπιστημίων, τμημάτων, σχολών και επιστημονικών οργανισμών, 23 δημάρχων και Περιφερειακών Συμβουλίων, 2 ανεξάρτητων αρχών και 2 Ενώσεων Δικαστών, 8 επαγγελματικών ενώσεων και συλλόγων εργαζομένων, 36 Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, 186 συλλογικοτήτων και περιβαλλοντικών κινημάτων από όλη τη χώρα, χώρια τις υπογραφές χιλιάδων πολιτών που άσκησαν δριμύτατη κριτική στο νομοσχέδιο και απαίτησαν την απόσυρσή του.
Και, κατά δεύτερο, επειδή το νομοθέτημα-τέκνο του Κ. Χατζηδάκη παραβιάζει το άρθρο 24 του Συντάγματος, αποφάσεις του ΣτΕ, Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την Προστασία Οικοτόπων και Ειδών, για την προστασία των Αγριων Πτηνών, για τα Νερά, τη Θαλάσσια Στρατηγική στη Μεσόγειο, τη Διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ για τους Υγροτόπους και τη Συνθήκη της Βαρκελώνης για την Προστασία της Μεσογείου.
Πρόκειται για επισημάνσεις μέρος των οποίων δεν διατυπώθηκαν «μόνο από συγκεκριμένη μερίδα μέσων και φορέων», αλλά και στην έκθεση για το νομοσχέδιο της έγκυρης Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, που καταδείκνυε πολύ σοβαρά προβλήματα του νομοσχεδίου και που αγνοήθηκε παντελώς από τον υπουργό και το κυβερνητικό επιτελείο.
Ελλείψει σοβαρής επιχειρηματολογίας ο Κ. Χατζηδάκης αξιοποίησε ακόμη και τον εθνικισμό για να καλύψει τα επιχειρηματικά δώρα της κυβέρνησης που δίνει ο νέος νόμος -ως «αναπτυξιακός»- στις πολυεθνικές. Κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή -στη διαρκή επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου- του νομοσχεδίου που κατέθεσε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με θέμα τη σύμβαση του αγωγού Εast Μed (11/5), ο Κ. Χατζηδάκης έφτασε στα άκρα απαντώντας στις έντονες επικρίσεις που διατύπωσε ο βουλευτής του ΜέΡΑ25 Κρίτων Αρσένης.
Ο υπουργός υποστήριξε ότι αν μια ελληνική κυβέρνηση απαγόρευε τις εξορύξεις, όπως ζητούσαν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, θα συγκεντρώνονταν χιλιάδες πολίτες έξω από τη Βουλή και θα την κατηγορούσαν για προδοσία. Ετσι αξιοποίησε ως σωσίβιο (για την προδοτική για το περιβάλλον της χώρας μας «περιβαλλοντική» του πολιτική) την απόδοση της ρετσινιάς της προδοσίας στις περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Δεδομένων των εγκληματικών για το περιβάλλον άρθρων του στο όνομα της άνευ όρων παράδοσης των θησαυρών της φύσης μας στους επενδυτές, αλλά και εξαιτίας της ασάφειας που τον διακατέχει, ο νόμος Χατζηδάκη δεν θα διανύσει «βίον ανθόσπαρτον».
Θα βρεθεί στο στόχαστρο αναρίθμητων δικαστικών προσφυγών και των αντιδράσεων των θιγόμενων από βαριές επενδύσεις τοπικών κοινωνιών, κυρίως επειδή με τον νέο νόμο η δυνατότητά τους για συμμετοχή στις αποφάσεις που τις αφορούν σχεδόν εκμηδενίζεται. Αναπόφευκτα, ο νόμος Χατζηδάκη όχι μόνο δεν θα μείνει ως «μία σημαντική ευρωπαϊκή περιβαλλοντική μεταρρύθμιση», αλλά θα καταγραφεί στα μαύρα κατάστιχα στην ιστορία του Περιβαλλοντικού Δικαίου στην Ελλάδα.
Πηγή: efsyn.gr
Τάσος Σαραντής: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου