Του Κωστή Μουδάτσου
Εγώ είμαι με τους μαύρους, με τα παιδιά της Αφρικής που οι πρόγονοι τους αλυσοδέθηκαν και πουλήθηκαν σκλάβοι!
Πολλά πέρασε ο άνθρωπος. Ξυλοκοπήθηκε, εκδιώχτηκε, αλυσοδέθηκε και πουλήθηκε σκλάβος στα παζάρια των πολιτισμένων. Έφυγαν οι πρόγονοι μα ήρθαν τα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα με το πόνο και το φως των παππούδων στις ψυχές τους. Όλοι οι άνθρωποι κρύβουν μέσα τους τις φωτιές των ηφαιστείων που κάποια στιγμή θα εκραγούν και θα σκορπίσουν τη λάβα τους. Είναι φορές που οι εκρήξεις είναι μικρές κι άλλοτε μεγαλύτερες. Βέβαια κανείς δεν γνωρίζει το πότε θα γίνουν και που.
Τον καιρό της ανέμελης φοιτητικής ζωής, στην εστία ζούσαν όλες οι φυλές του κόσμου. Εκείνα τα χρόνια της τυραννικής παρακμής, που τα πάντα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα κοντρόλ της περιβόητης ρουμανικής ασφάλειας. Η Securitate! Ουδέν κρυπτόν από το βλακώδες βλέμμα του ασφαλίτη με τη σηκωμένο γιακά και το μαύρο γυαλί να κρύβει το μίσος της εκδικητικής εξουσίας. Έμοιαζε με υπερόπτη μαλάκα που τα ήξερε όλα, τα έσφαζε όλα και εξουσίαζε τα πάντα. Βλοσυρός, αγέλαστος και με το δάχτυλο τεντωμένο. Προσπαθούσε η φιγούρα του να προκαλεί φόβο και ενοχές στους απέναντι. Που και που ίσιωνε το σηκωμένο γιακά και διόρθωνε τη καπαρντίνα πάνω στο κοστούμι. Ο υπεύθυνος καθηγητής της φοιτητικής εστίας, πέρασε τη πόρτα έχοντας δίπλα του τον ασφαλίτη και πίσω του ακόμη ένα. Στην σάλα τον ανέμεναν οι δυο χωροφύλακες με το εκπαιδευμένο σκύλο. Ο πρόεδρος και η επιτροπή της εστίας ήταν παραταγμένη στη σειρά για να χαιρετήσουν τον κύριο Μικουλίνο. Ο πορτάρης με χαμηλωμένα τα μάτια χαιρέτησε. Ο Μικουλίνος του έριξε μια ματιά και βλοσυρός ξεκίνησε να ανταλλάσσει χειραψίες με τους εκπροσώπους των φοιτητών, αμίλητος και βλοσυρός. Οι ασφαλίτες στάθηκαν δίπλα και πίσω του. Πρόσταξε να ανάψουν τα φώτα των διαδρόμων!
Εκείνη τη στιγμή ο Σ από τη Γκάνα κατέβαινε τη σκάλα και σταμάτησε απότομα. Έκανε στροφή και έριξε σύρμα στους ορόφους για τους απρόσμενους επισκέπτες. Ο Φ από το Τόγκο στάθηκε για λίγο αμίλητος κι έριξε το σύνθημα. Οι ρουμάνες κοπέλες κλειδώθηκαν στα δωμάτια και όλοι οι άλλοι μαζεύτηκαν στον διάδρομο. Η σύλληψη τους από τους πολισμάνους θα επέφερε υποχρεωτική υπογραφή για ένταξη τους στο νόμο της πορνείας και υπέρογκα πρόστιμα! Ο Χ από το Μαρόκο έριξε μια ματιά στο παράθυρο, στην άκρη του διαδρόμου και είδε ένα ασφαλίτη να στέκει στη βάση της σκάλας κινδύνου. Γέλασε μελαγχολικά κι έκανε νόημα στον Οζ από τη Ναμίμπια. Με το Φ προχώρησαν και χτύπησαν τη πόρτα του Κ, του Έλληνα. «Πάλι θα γυρνάει στους δρόμους της ομορφιάς και θα πίνει μπύρες με τις συμφοιτήτριες», μονολόγησε ο Φ και όλοι μαζί χαμογέλασαν. «Τα ξημερώματα θα γυρίσει με όρεξη για γλέντι!» είπε ο Χ. Από το διπλανό δωμάτιο βγήκαν ο Τζ με τη Σοφ απορημένοι αλλά πιασμένοι χέρι – χέρι. Το όμορφο ζευγάρι από τη Μαδαγασκάρη. Πιο πέρα στάθηκαν πέντε έξη Άραβες που κουβέντιαζαν χαμηλόφωνα μεταξύ τους. Ο Ρώσος με τον Κινέζο κατέφθασαν χειρονομώντας απορημένοι. Ο Αλ, ο Ρώσος ρώτησε τον Λ, τον Βούλγαρο, αν ξέρει που είναι ο Έλληνας; Εκείνος γέλασε τρανταχτά και είπε φωναχτά… «Δεν ξέρεις! Πάλι στους δρόμους της ομορφιάς θα αναζητά το όμορφο λουλούδι!»
Η κουστωδία ανέβηκε τις σκάλες. Μπροστά ο Μίκου, ο εξηντάρης καθηγητής, βλοσυρός στάθηκε στη μέση του διαδρόμου. Δίπλα του οι ασφαλίτες και ο πρόεδρος με την πενταμελή επιτροπή της εστίας. Κοίταξε στους συγκεντρωμένους φοιτητές αμίλητος. Το κεφάλι του γιομάτο διαταγές και εντολές δεν είχε χώρο για διαφορετικές απόψεις. «Κύριοι, σήμερα έχομε εκλογές για τη νέα επιτροπή της εστίας σας! Πρόεδρος θα είναι ο άριστος Ρουμάνος συμφοιτητής σας, ο Γ, και τα προηγούμενα τέσσερα μέλη θα επανοριστούν! Αυτά για να τελειώνομε με ομοψυχία!»
Ο Φ βγήκε μπροστά σοβαρός και με δυσκολία έκρυβε τον εκνευρισμό του. « Μα ο κανονισμός της σχολής μιλάει για εκλογές με διάλογο και διαδικασίες, χωρίς την παρουσία καθηγητών και .. αστυνομικών!» Ο Οζ σφύριξε μέσα από τους συγκεντρωμένους φοιτητές, «Αυτές δεν είναι εκλογές μα διορισμός με συνοπτικές διαδικασίες!» Ξεκίνησε να χορεύει τους αφρικάνικους ρυθμούς τραγουδώντας. Δίπλα του ο Σ χορεύοντας ξεφώνιζε «όπως σκέφτομαι έτσι είμαι και με τα μάτια του γερακιού δεν μπορώ να βλέπω την ομορφιά των πουλιών!
Ο Βούλγαρος ο Λ κοίταξε έντρομος τους φοιτητές να χορεύουν ρυθμικά τραγουδώντας επαναστατικά αφρικάνικα τραγούδια και χαμογέλασε πονηρά κοιτάζοντας τον καθηγητή. «Μα είναι πολύ απλό κύριε, θα εγγράψουμε σε μια λίστα τους υποψηφίους που προτείνατε και θα τους ψηφίσομε!» Ο Μίκου έβαλε τη μάσκα των δημοκρατικών διαδικασιών και έδειξε να το σκέφτεται. Κούνησε συγκαταβατικά το κεφάλι του μα πριν προλάβει να μιλήσει ο Φ μονολόγησε, «ο κανονισμός λέει επίσης ότι καθένας μπορεί να προτείνει υποψηφίους η και να αυτοπροταθεί!». Ο Μίκου τον κοίταξε βλοσυρά και είπε κοφτά. «Θα σας δώσομε τη λίστα με τους υποψηφίους που προτείναμε και η εκλογική επιτροπή θα σας τη δίνει, να τη συμπληρώνετε εδώ στο τραπεζάκι και θα την παραδίνετε. Ένας –ένας θα προσέρχεται! Ας μη χασομεράμε! Στην επιτροπή θα συμμετέχουν τα δυο παιδιά της δικαιοσύνης και ο Λ από τους φοιτητές!»
Ο Τζ κρατώντας το χέρι της Σοφ είπε απαλά και χαμηλά, «μα αυτά τα παιδιά της δικαιοσύνης είναι οι ασφαλίτες που σας συνοδεύουν…» ενώ η Σοφ συμπλήρωνε… «έχομε κι εμείς προτάσεις και για άλλους υποψηφίους!»
Παραξενεμένος ο Μίκου έδειξε τον εκνευρισμό του, «Μην θέλετε να ασκήσω τη δύναμη μου πάνω σας! Δια βοής εκλέγεται η επιτροπή και ο πρόεδρος που σας είπαμε! Στον όροφο σας εκλέγεται ο Αλ, ο άραβας!»
Ο Φ βγήκε μπροστά εκνευρισμένος. Με το χέρι χτύπησε το μεγάλο μέτωπο λέγοντας αργά και καθαρά, «Δεν μας αφήνετε να ανασάνομε! Ο Αλ δικός μας υποψήφιος! Ποια θα είναι η απάντηση του στην ερώτηση, Κάιν που είναι ο αδελφός σου ο Άβελ; Εμείς θα προτείνομε τον υποψήφιο μας και θα εκλέξομε εκείνο που θέλομε! Διαφορετικά θα έχομε αδιέξοδο!». Αμέσως ξεκίνησε να χορεύει δίνοντας το σύνθημα και όλοι οι Αφρικανοί χόρευαν τραγουδώντας. Τρανός χορός με συνθηματικά τραγούδια και με την πρόταση τους! «Τον Έλληνα θέλομε στην επιτροπή να ψηφίσουμε!»
Ο Μίκου εκνευρισμένος μίλησε με βαριά φωνή. «Κύριοι απλά να φύγετε και να επικυρώσετε τις προτάσεις μου! Ας συζητήσομε άλλη φορά που θα είσαστε ήρεμοι. Τώρα δεν γίνεται κουβέντα! Είστε όχλος και δεν θέλομε καβγάδες!» Οι ασφαλίτες στάθηκαν δίπλα του και οι άλλοι πίσω του κοιτάζοντας φοβισμένοι τους αφρικανούς φοιτητές να χορεύουν τραγουδώντας. Ο Μίκου μιλούσε βαριά και θυμωμένα, «με αυτούς που σας προτείνομε θα είστε ασφαλείς μόνο μην ξεπερνάτε τα όρια σας! Θα σας κάνω να μην μιλάτε! Δεν με γνωρίζετε καλά! Σας υποδείχνω ότι έχω επιλέξει για το δικό σας καλό!»
Ο διάδρομος βούιζε από τις απόψεις για τους προεκλεγμένους υποψηφίους. Οι φοιτητές αυξανόταν συνεχώς. Αδιάσπαστοι χόρευαν και τραγουδούσαν. Ίδρωνε και ξέδρωνε ο καθηγητής ακούγοντας τραγούδια και συνθήματα στα ρουμάνικα, στα αγγλικά η σε αφρικάνικες διαλέκτους! Ζητούσαν εκλογές και ο καθηγητής ρωτούσε ποιον πρότειναν επιπλέον. Δεν προτείνομε το δικό σας, φώναζαν όλοι, θέλομε και ψηφίζομε τον Έλληνα, τον Κ! Ο Μίκου προχώρησε σε αντιπροτάσεις άλλων υποψηφίων για τον όροφο αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω… Αστυνομικές περιπολίες περιτριγύριζαν την εστία. Ο καθηγητής σήκωσε το τόνο της φωνής μιλώντας για τις διαδικασίες και την συνεργασία με το κόμμα και τους φοιτητές. Μα τα παιδιά της Αφρικής πρωτοστατούσαν τραγουδώντας. «Δεν τους θέλομε παιδιά τους ασφαλίτες!» Ο όροφος πλημμύρισε με το τραγούδι τους και τα ρυθμικά παλαμάκια. Οι πόρτες των δωματίων άνοιξαν και οι μουσικές ακουγόταν από τα στερεοφωνικά. Το ηλεκτρικό ρεύμα κόπηκε από τις πρίζες μα οι φωνές έγιναν πιο δυνατές.
Ο καθηγητής με την κουστωδία του αποσύρθηκαν στο δωμάτιο του προέδρου για σύσκεψη. Τα παιδιά έστησαν χορούς στη πόρτα τους. Τα συνθήματα έδιναν κι έπαιρναν. Ο καθηγητής έκλεισε τη πόρτα. Δηλητηριασμένο μυαλό με τους ρευστούς ανθρώπους δίπλα του προκαλούσε θλίψη και οργή. Φανερώθηκε απροκάλυπτα εκείνος, φανερώθηκαν και τα παιδιά και διαλαλούσαν την αντίθεση τους χορεύοντας. Έτσι είχαν μάθει στη μάνα Αφρική! Η φωνή τους αντηχούσε και ο φόβος της εξέγερσης με τις επιθυμίες για λεύτερη ζωή κόντρα στην ισχύουσα τάξη της ανελέητης εξουσίας των τσαουσεσκικών φαντασμάτων, πλάκωσε τα μυαλά των υπευθύνων της τάξης και του νόμου στις εστίες. Κάθε μικρή νίκη των παιδιών ήταν ένας ευνουχισμός της εξουσίας. Βέβαια η εξουσία δεν ήταν αδύναμη για να ακρωτηριαστεί με ένα χτύπημα. Απλά κάθε χτύπημα ήταν σαν χαμόγελο στα πικραμένα χείλη. Το αίσθημα της μη παράδοσης στις ορέξεις ταπείνωνε την εξουσία και χείλη με χείλη θα εξαπλωνόταν σε όλη τη πόλη. Η τυφλή υπακοή είναι ύπνος σκοτεινός για τα μυαλά των νέων παιδιών. Με την τυφλή υπακοή παραμένουν στη κόλαση χωρίς ελπίδα για μελλοντικό παράδεισο!
Ο Μίκου ξέσφιγγε τη γραβάτα, ξεκούμπωνε το σακάκι και κάπνιζε βαρύ καπνό ξεφυσώντας. Έριχνε το βλέμμα του στην ανοιχτή πόρτα έκπληκτος. Οι αφρικανοί φοιτητές τον τσάτιζαν με την ανυπακοή τους. Η άρνηση στο αίτημα τους για εκλογές θα δημιουργούσε δυσκολίες αλλά και επιφυλάξεις για τις δικές του ικανότητες. Η επικοινωνία ήταν ανέφικτη για συντονισμό δράσης με τις άλλες δυνάμεις της ασφάλειας και της αστυνομίας. Δεν υπήρχαν τότε κινητά τηλέφωνα και η πρόσβαση στο σταθερό της κεντρικής πόρτας κλειστή, από τους αφρικανούς που χόρευαν. Η ζωντανή επαφή με την περίπολο θα γινόταν αντιληπτή κι έτσι υπήρχε περίπτωση να γενικευόταν ο ξεσηκωμός. Οι απειλητικές φιγούρες των χορευτών έστειλαν τους «αδιάφορους» φοιτητές στα δωμάτια τους, φοβούμενοι την κατακραυγή για τα προνόμια τους. Θεωρούσαν τον εαυτό τους ισχυρό στην ομπρέλα της εξουσίας που υπηρετούσαν με ποικίλους τρόπους που απέφεραν πολλαπλά κέρδη. Οι κοπέλες κερνούσαν μπύρες τους χορευτές και όλοι μαζί τραγουδούσαν επαναστατικά τραγούδια, από τους απελευθερωτικούς αγώνες της Αφρικής.
«Είμαστε μαύροι όπως η νύχτα, μαύροι σαν τα βάθη της Αφρικής μας και τραγουδάμε και χορεύομε!»
Είδε κι αποείδε ο καθηγητής και βγήκε στην ανοιχτή πόρτα. Προσπάθησε να ακουστεί φωνάζοντας. Μα σαν αναχάσκησε να πει το όνομα κάποιας συμβιβαστικής πρότασης ξανάρχισαν οι χοροί και οι φωνές της άρνησης. Ο Φ σφύριζε τραγουδώντας, «τον Κ θέλομε και θα χορεύομε και θα τραγουδάμε μέχρι να τον ψηφίσομε και να τον εκλέξομε! Βάλτε όλους τους υποψηφίους σε μια λίστα για να ψηφίσομε !»
Ο Μίκου συλλογίστηκε την ήττα και τους χλευασμούς. Έμεινε σκεφτικός και οπισθοχώρησε στο δωμάτιο. Έστειλε τον πρόεδρο να ανακοινώσει στους φοιτητές εάν αποδέχονται να ψηφίσουν δια βοής τον Κ σαν εκπρόσωπο τους, από το πρώτο όροφο, στην πενταμελή επιτροπή της φοιτητικής εστίας. Τα γέλια αντήχησαν στον διάδρομο και οι φωνές ξεχύθηκαν από τα παράθυρα στις αλέες. Από τις γύρω φοιτητικές εστίες οι φοιτητές βγήκαν στα παράθυρα και χειροκροτούσαν. Στο πρώτο όροφο της εστίας ξεκίνησε οργιαστικός χορός. Κάποιος έβαλε αλουμινόχαρτο στις ασφάλειες του ηλεκτρικού πίνακα και το ρεύμα έδωσε φωνή στα στερεοφωνικά. Ο Ζορμπάς ακούστηκε στη διαπασών και ο Σ άρχισε να χορεύει αφρικάνικα τον ελληνικό χορό! Τα παλαμάκια συνόδευαν ρυθμικά τον χορευτή στον ιδιότυπο χορό! Όλο το σώμα χόρευε ρυθμικά σε διάφορες στάσεις και φιγούρες αφρικανοελληνικές!
Ο καθηγητής με τη συνοδεία του εξήλθαν της εστίας με σκυμμένα κεφάλια και χειρονομίες. Ζερβά – δεξά οι ασφαλίτες, πίσω του οι αστυνομικοί με το σκύλο και ξοπίσω τους οι βαστάζοι φοιτητές και τα τέσσερα άτομα της πενταμελούς επιτροπής. Μπήκαν στο αυτοκίνητο και ξεκίνησαν σπινάροντας ενώ τα όργανα της τάξης κατευθύνθηκαν στο αστυνομικό τμήμα. Οι φοιτητές με σκυμμένο επέστρεφαν στην εστία ακούγοντας τις μουσικές και τις φωνές των συμφοιτητών τους. Ο πορτάρης τους κοίταζε πονηροχαμογελώντας και είπε χαμηλόφωνα με νόημα. «Στο πνεύμα του γλεντιού του πρώτου ορόφου, ετούτοι εδώ μοιάζουν με πτώματα! Τους ήρθε ο ουρανός σφοντύλι κι έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους!»
Ο Φ πρότεινε στο Χ να βρουν τον Κ για να του αναγγείλουν τα καλά νέα. Τον κοίταξε εκείνος απορημένος. Ο Φ γέλασε λέγοντας, «στη στράτα της ομορφιάς θα είναι! Βάζεις στοίχημα;» αγκαλιάστηκαν γελώντας και χορεύοντας βγήκαν από την εστία για την αποστολή τους. Με το αυτοκίνητο μπήκαν στους παλιούς δρόμους της πόλης με τα καλντερίμια. Σταμάτησαν στην είσοδο του πέτρινου κτιρίου που φιλοξενούσε τις ρουμάνες συμφοιτήτριες στη στράτα της ομορφιάς. Απέναντι ήταν το κουτούκι. Μέσα στο πλήθος διέκριναν τον Κ με συμφοιτήτριες να πίνουν μπύρες και να απολαμβάνουν τα μακρουλά μπιφτεκάκια, που έψηνε ο ταβερνιάρης στη σχάρα με τα κάρβουνα. Δυο μπύρες τους προσφέρθηκαν από το Κ και αφού τσούγκρισαν τις ήπιαν μονορούφι. Η μαύρη αφρικάνικη φυσιογνωμία με το μεγάλο μέτωπο και ο βαθιά μελαχρινός αφρικανός άραβας πήραν ύφος σοβαρό κι άρχισαν την εξιστόρηση των γεγονότων στην εστία. Μπύρες ανοίχτηκαν και το κέρασμα σε όλους τους θαμώνες έφερε γέλια και χαρές. Κάποιος μοναχικός θαμώνας στη γωνιά της ταβέρνας σφύριξε πίνοντας, «Υπομονή γιατί το παλιό έχει ακόμη πολύ μέλλον! Σας ευχαριστούμε!» και ο Κ απάντησε, «Όσο πιο σκοτεινή είναι η νύχτα, τόσο πιο πολύ θα λάμπουν τα αστέρια! Στην υγειά σας και καλή ξαστεριά!»
ΥΓ. Εκείνο τον καιρό των τσαουσεσκικών φαντασμάτων και της παντοδυναμίας της ασφάλειας και της πολίτσιας υπήρχαν εκατοντάδες επιτροπές στις φοιτητικές εστίες. Όλα τα μέλη ήταν διορισμένα από τους υπεύθυνους καθηγητές, που ειδικά στις εστίες που διέμεναν ξένοι φοιτητές, ήταν ασφαλίτες. Στα χιλιάδες μέλη εκείνων των επιτροπών υπήρχε μόνο ένα εκλεγμένο μέλος, ο Κ, που είχαν εκλέξει οι Αφρικανοί φοιτητές! Πάντα θα θυμόμαστε αυτά τα παιδιά της Αφρικής και για πάντα θα βρίσκονται στις καρδιές και στο νου μας! Μαζί θα είμαστε στους αγώνες ενάντια στο ρατσισμό, στο φασισμό και στη πάλη ενάντια στη πείνα για να δίνομε ανάσες στις ζωές μας, για να μπορούμε να αναπνέομε!
Κωστής Μουδάτσος: Σχετικά με τον συντάκτη
Εγώ είμαι με τους μαύρους, με τα παιδιά της Αφρικής που οι πρόγονοι τους αλυσοδέθηκαν και πουλήθηκαν σκλάβοι!
Πολλά πέρασε ο άνθρωπος. Ξυλοκοπήθηκε, εκδιώχτηκε, αλυσοδέθηκε και πουλήθηκε σκλάβος στα παζάρια των πολιτισμένων. Έφυγαν οι πρόγονοι μα ήρθαν τα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα με το πόνο και το φως των παππούδων στις ψυχές τους. Όλοι οι άνθρωποι κρύβουν μέσα τους τις φωτιές των ηφαιστείων που κάποια στιγμή θα εκραγούν και θα σκορπίσουν τη λάβα τους. Είναι φορές που οι εκρήξεις είναι μικρές κι άλλοτε μεγαλύτερες. Βέβαια κανείς δεν γνωρίζει το πότε θα γίνουν και που.
Τον καιρό της ανέμελης φοιτητικής ζωής, στην εστία ζούσαν όλες οι φυλές του κόσμου. Εκείνα τα χρόνια της τυραννικής παρακμής, που τα πάντα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα κοντρόλ της περιβόητης ρουμανικής ασφάλειας. Η Securitate! Ουδέν κρυπτόν από το βλακώδες βλέμμα του ασφαλίτη με τη σηκωμένο γιακά και το μαύρο γυαλί να κρύβει το μίσος της εκδικητικής εξουσίας. Έμοιαζε με υπερόπτη μαλάκα που τα ήξερε όλα, τα έσφαζε όλα και εξουσίαζε τα πάντα. Βλοσυρός, αγέλαστος και με το δάχτυλο τεντωμένο. Προσπαθούσε η φιγούρα του να προκαλεί φόβο και ενοχές στους απέναντι. Που και που ίσιωνε το σηκωμένο γιακά και διόρθωνε τη καπαρντίνα πάνω στο κοστούμι. Ο υπεύθυνος καθηγητής της φοιτητικής εστίας, πέρασε τη πόρτα έχοντας δίπλα του τον ασφαλίτη και πίσω του ακόμη ένα. Στην σάλα τον ανέμεναν οι δυο χωροφύλακες με το εκπαιδευμένο σκύλο. Ο πρόεδρος και η επιτροπή της εστίας ήταν παραταγμένη στη σειρά για να χαιρετήσουν τον κύριο Μικουλίνο. Ο πορτάρης με χαμηλωμένα τα μάτια χαιρέτησε. Ο Μικουλίνος του έριξε μια ματιά και βλοσυρός ξεκίνησε να ανταλλάσσει χειραψίες με τους εκπροσώπους των φοιτητών, αμίλητος και βλοσυρός. Οι ασφαλίτες στάθηκαν δίπλα και πίσω του. Πρόσταξε να ανάψουν τα φώτα των διαδρόμων!
Εκείνη τη στιγμή ο Σ από τη Γκάνα κατέβαινε τη σκάλα και σταμάτησε απότομα. Έκανε στροφή και έριξε σύρμα στους ορόφους για τους απρόσμενους επισκέπτες. Ο Φ από το Τόγκο στάθηκε για λίγο αμίλητος κι έριξε το σύνθημα. Οι ρουμάνες κοπέλες κλειδώθηκαν στα δωμάτια και όλοι οι άλλοι μαζεύτηκαν στον διάδρομο. Η σύλληψη τους από τους πολισμάνους θα επέφερε υποχρεωτική υπογραφή για ένταξη τους στο νόμο της πορνείας και υπέρογκα πρόστιμα! Ο Χ από το Μαρόκο έριξε μια ματιά στο παράθυρο, στην άκρη του διαδρόμου και είδε ένα ασφαλίτη να στέκει στη βάση της σκάλας κινδύνου. Γέλασε μελαγχολικά κι έκανε νόημα στον Οζ από τη Ναμίμπια. Με το Φ προχώρησαν και χτύπησαν τη πόρτα του Κ, του Έλληνα. «Πάλι θα γυρνάει στους δρόμους της ομορφιάς και θα πίνει μπύρες με τις συμφοιτήτριες», μονολόγησε ο Φ και όλοι μαζί χαμογέλασαν. «Τα ξημερώματα θα γυρίσει με όρεξη για γλέντι!» είπε ο Χ. Από το διπλανό δωμάτιο βγήκαν ο Τζ με τη Σοφ απορημένοι αλλά πιασμένοι χέρι – χέρι. Το όμορφο ζευγάρι από τη Μαδαγασκάρη. Πιο πέρα στάθηκαν πέντε έξη Άραβες που κουβέντιαζαν χαμηλόφωνα μεταξύ τους. Ο Ρώσος με τον Κινέζο κατέφθασαν χειρονομώντας απορημένοι. Ο Αλ, ο Ρώσος ρώτησε τον Λ, τον Βούλγαρο, αν ξέρει που είναι ο Έλληνας; Εκείνος γέλασε τρανταχτά και είπε φωναχτά… «Δεν ξέρεις! Πάλι στους δρόμους της ομορφιάς θα αναζητά το όμορφο λουλούδι!»
Η κουστωδία ανέβηκε τις σκάλες. Μπροστά ο Μίκου, ο εξηντάρης καθηγητής, βλοσυρός στάθηκε στη μέση του διαδρόμου. Δίπλα του οι ασφαλίτες και ο πρόεδρος με την πενταμελή επιτροπή της εστίας. Κοίταξε στους συγκεντρωμένους φοιτητές αμίλητος. Το κεφάλι του γιομάτο διαταγές και εντολές δεν είχε χώρο για διαφορετικές απόψεις. «Κύριοι, σήμερα έχομε εκλογές για τη νέα επιτροπή της εστίας σας! Πρόεδρος θα είναι ο άριστος Ρουμάνος συμφοιτητής σας, ο Γ, και τα προηγούμενα τέσσερα μέλη θα επανοριστούν! Αυτά για να τελειώνομε με ομοψυχία!»
Ο Φ βγήκε μπροστά σοβαρός και με δυσκολία έκρυβε τον εκνευρισμό του. « Μα ο κανονισμός της σχολής μιλάει για εκλογές με διάλογο και διαδικασίες, χωρίς την παρουσία καθηγητών και .. αστυνομικών!» Ο Οζ σφύριξε μέσα από τους συγκεντρωμένους φοιτητές, «Αυτές δεν είναι εκλογές μα διορισμός με συνοπτικές διαδικασίες!» Ξεκίνησε να χορεύει τους αφρικάνικους ρυθμούς τραγουδώντας. Δίπλα του ο Σ χορεύοντας ξεφώνιζε «όπως σκέφτομαι έτσι είμαι και με τα μάτια του γερακιού δεν μπορώ να βλέπω την ομορφιά των πουλιών!
Ο Βούλγαρος ο Λ κοίταξε έντρομος τους φοιτητές να χορεύουν ρυθμικά τραγουδώντας επαναστατικά αφρικάνικα τραγούδια και χαμογέλασε πονηρά κοιτάζοντας τον καθηγητή. «Μα είναι πολύ απλό κύριε, θα εγγράψουμε σε μια λίστα τους υποψηφίους που προτείνατε και θα τους ψηφίσομε!» Ο Μίκου έβαλε τη μάσκα των δημοκρατικών διαδικασιών και έδειξε να το σκέφτεται. Κούνησε συγκαταβατικά το κεφάλι του μα πριν προλάβει να μιλήσει ο Φ μονολόγησε, «ο κανονισμός λέει επίσης ότι καθένας μπορεί να προτείνει υποψηφίους η και να αυτοπροταθεί!». Ο Μίκου τον κοίταξε βλοσυρά και είπε κοφτά. «Θα σας δώσομε τη λίστα με τους υποψηφίους που προτείναμε και η εκλογική επιτροπή θα σας τη δίνει, να τη συμπληρώνετε εδώ στο τραπεζάκι και θα την παραδίνετε. Ένας –ένας θα προσέρχεται! Ας μη χασομεράμε! Στην επιτροπή θα συμμετέχουν τα δυο παιδιά της δικαιοσύνης και ο Λ από τους φοιτητές!»
Ο Τζ κρατώντας το χέρι της Σοφ είπε απαλά και χαμηλά, «μα αυτά τα παιδιά της δικαιοσύνης είναι οι ασφαλίτες που σας συνοδεύουν…» ενώ η Σοφ συμπλήρωνε… «έχομε κι εμείς προτάσεις και για άλλους υποψηφίους!»
Παραξενεμένος ο Μίκου έδειξε τον εκνευρισμό του, «Μην θέλετε να ασκήσω τη δύναμη μου πάνω σας! Δια βοής εκλέγεται η επιτροπή και ο πρόεδρος που σας είπαμε! Στον όροφο σας εκλέγεται ο Αλ, ο άραβας!»
Ο Φ βγήκε μπροστά εκνευρισμένος. Με το χέρι χτύπησε το μεγάλο μέτωπο λέγοντας αργά και καθαρά, «Δεν μας αφήνετε να ανασάνομε! Ο Αλ δικός μας υποψήφιος! Ποια θα είναι η απάντηση του στην ερώτηση, Κάιν που είναι ο αδελφός σου ο Άβελ; Εμείς θα προτείνομε τον υποψήφιο μας και θα εκλέξομε εκείνο που θέλομε! Διαφορετικά θα έχομε αδιέξοδο!». Αμέσως ξεκίνησε να χορεύει δίνοντας το σύνθημα και όλοι οι Αφρικανοί χόρευαν τραγουδώντας. Τρανός χορός με συνθηματικά τραγούδια και με την πρόταση τους! «Τον Έλληνα θέλομε στην επιτροπή να ψηφίσουμε!»
Ο Μίκου εκνευρισμένος μίλησε με βαριά φωνή. «Κύριοι απλά να φύγετε και να επικυρώσετε τις προτάσεις μου! Ας συζητήσομε άλλη φορά που θα είσαστε ήρεμοι. Τώρα δεν γίνεται κουβέντα! Είστε όχλος και δεν θέλομε καβγάδες!» Οι ασφαλίτες στάθηκαν δίπλα του και οι άλλοι πίσω του κοιτάζοντας φοβισμένοι τους αφρικανούς φοιτητές να χορεύουν τραγουδώντας. Ο Μίκου μιλούσε βαριά και θυμωμένα, «με αυτούς που σας προτείνομε θα είστε ασφαλείς μόνο μην ξεπερνάτε τα όρια σας! Θα σας κάνω να μην μιλάτε! Δεν με γνωρίζετε καλά! Σας υποδείχνω ότι έχω επιλέξει για το δικό σας καλό!»
Ο διάδρομος βούιζε από τις απόψεις για τους προεκλεγμένους υποψηφίους. Οι φοιτητές αυξανόταν συνεχώς. Αδιάσπαστοι χόρευαν και τραγουδούσαν. Ίδρωνε και ξέδρωνε ο καθηγητής ακούγοντας τραγούδια και συνθήματα στα ρουμάνικα, στα αγγλικά η σε αφρικάνικες διαλέκτους! Ζητούσαν εκλογές και ο καθηγητής ρωτούσε ποιον πρότειναν επιπλέον. Δεν προτείνομε το δικό σας, φώναζαν όλοι, θέλομε και ψηφίζομε τον Έλληνα, τον Κ! Ο Μίκου προχώρησε σε αντιπροτάσεις άλλων υποψηφίων για τον όροφο αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω… Αστυνομικές περιπολίες περιτριγύριζαν την εστία. Ο καθηγητής σήκωσε το τόνο της φωνής μιλώντας για τις διαδικασίες και την συνεργασία με το κόμμα και τους φοιτητές. Μα τα παιδιά της Αφρικής πρωτοστατούσαν τραγουδώντας. «Δεν τους θέλομε παιδιά τους ασφαλίτες!» Ο όροφος πλημμύρισε με το τραγούδι τους και τα ρυθμικά παλαμάκια. Οι πόρτες των δωματίων άνοιξαν και οι μουσικές ακουγόταν από τα στερεοφωνικά. Το ηλεκτρικό ρεύμα κόπηκε από τις πρίζες μα οι φωνές έγιναν πιο δυνατές.
Ο καθηγητής με την κουστωδία του αποσύρθηκαν στο δωμάτιο του προέδρου για σύσκεψη. Τα παιδιά έστησαν χορούς στη πόρτα τους. Τα συνθήματα έδιναν κι έπαιρναν. Ο καθηγητής έκλεισε τη πόρτα. Δηλητηριασμένο μυαλό με τους ρευστούς ανθρώπους δίπλα του προκαλούσε θλίψη και οργή. Φανερώθηκε απροκάλυπτα εκείνος, φανερώθηκαν και τα παιδιά και διαλαλούσαν την αντίθεση τους χορεύοντας. Έτσι είχαν μάθει στη μάνα Αφρική! Η φωνή τους αντηχούσε και ο φόβος της εξέγερσης με τις επιθυμίες για λεύτερη ζωή κόντρα στην ισχύουσα τάξη της ανελέητης εξουσίας των τσαουσεσκικών φαντασμάτων, πλάκωσε τα μυαλά των υπευθύνων της τάξης και του νόμου στις εστίες. Κάθε μικρή νίκη των παιδιών ήταν ένας ευνουχισμός της εξουσίας. Βέβαια η εξουσία δεν ήταν αδύναμη για να ακρωτηριαστεί με ένα χτύπημα. Απλά κάθε χτύπημα ήταν σαν χαμόγελο στα πικραμένα χείλη. Το αίσθημα της μη παράδοσης στις ορέξεις ταπείνωνε την εξουσία και χείλη με χείλη θα εξαπλωνόταν σε όλη τη πόλη. Η τυφλή υπακοή είναι ύπνος σκοτεινός για τα μυαλά των νέων παιδιών. Με την τυφλή υπακοή παραμένουν στη κόλαση χωρίς ελπίδα για μελλοντικό παράδεισο!
Ο Μίκου ξέσφιγγε τη γραβάτα, ξεκούμπωνε το σακάκι και κάπνιζε βαρύ καπνό ξεφυσώντας. Έριχνε το βλέμμα του στην ανοιχτή πόρτα έκπληκτος. Οι αφρικανοί φοιτητές τον τσάτιζαν με την ανυπακοή τους. Η άρνηση στο αίτημα τους για εκλογές θα δημιουργούσε δυσκολίες αλλά και επιφυλάξεις για τις δικές του ικανότητες. Η επικοινωνία ήταν ανέφικτη για συντονισμό δράσης με τις άλλες δυνάμεις της ασφάλειας και της αστυνομίας. Δεν υπήρχαν τότε κινητά τηλέφωνα και η πρόσβαση στο σταθερό της κεντρικής πόρτας κλειστή, από τους αφρικανούς που χόρευαν. Η ζωντανή επαφή με την περίπολο θα γινόταν αντιληπτή κι έτσι υπήρχε περίπτωση να γενικευόταν ο ξεσηκωμός. Οι απειλητικές φιγούρες των χορευτών έστειλαν τους «αδιάφορους» φοιτητές στα δωμάτια τους, φοβούμενοι την κατακραυγή για τα προνόμια τους. Θεωρούσαν τον εαυτό τους ισχυρό στην ομπρέλα της εξουσίας που υπηρετούσαν με ποικίλους τρόπους που απέφεραν πολλαπλά κέρδη. Οι κοπέλες κερνούσαν μπύρες τους χορευτές και όλοι μαζί τραγουδούσαν επαναστατικά τραγούδια, από τους απελευθερωτικούς αγώνες της Αφρικής.
«Είμαστε μαύροι όπως η νύχτα, μαύροι σαν τα βάθη της Αφρικής μας και τραγουδάμε και χορεύομε!»
Είδε κι αποείδε ο καθηγητής και βγήκε στην ανοιχτή πόρτα. Προσπάθησε να ακουστεί φωνάζοντας. Μα σαν αναχάσκησε να πει το όνομα κάποιας συμβιβαστικής πρότασης ξανάρχισαν οι χοροί και οι φωνές της άρνησης. Ο Φ σφύριζε τραγουδώντας, «τον Κ θέλομε και θα χορεύομε και θα τραγουδάμε μέχρι να τον ψηφίσομε και να τον εκλέξομε! Βάλτε όλους τους υποψηφίους σε μια λίστα για να ψηφίσομε !»
Ο Μίκου συλλογίστηκε την ήττα και τους χλευασμούς. Έμεινε σκεφτικός και οπισθοχώρησε στο δωμάτιο. Έστειλε τον πρόεδρο να ανακοινώσει στους φοιτητές εάν αποδέχονται να ψηφίσουν δια βοής τον Κ σαν εκπρόσωπο τους, από το πρώτο όροφο, στην πενταμελή επιτροπή της φοιτητικής εστίας. Τα γέλια αντήχησαν στον διάδρομο και οι φωνές ξεχύθηκαν από τα παράθυρα στις αλέες. Από τις γύρω φοιτητικές εστίες οι φοιτητές βγήκαν στα παράθυρα και χειροκροτούσαν. Στο πρώτο όροφο της εστίας ξεκίνησε οργιαστικός χορός. Κάποιος έβαλε αλουμινόχαρτο στις ασφάλειες του ηλεκτρικού πίνακα και το ρεύμα έδωσε φωνή στα στερεοφωνικά. Ο Ζορμπάς ακούστηκε στη διαπασών και ο Σ άρχισε να χορεύει αφρικάνικα τον ελληνικό χορό! Τα παλαμάκια συνόδευαν ρυθμικά τον χορευτή στον ιδιότυπο χορό! Όλο το σώμα χόρευε ρυθμικά σε διάφορες στάσεις και φιγούρες αφρικανοελληνικές!
Ο καθηγητής με τη συνοδεία του εξήλθαν της εστίας με σκυμμένα κεφάλια και χειρονομίες. Ζερβά – δεξά οι ασφαλίτες, πίσω του οι αστυνομικοί με το σκύλο και ξοπίσω τους οι βαστάζοι φοιτητές και τα τέσσερα άτομα της πενταμελούς επιτροπής. Μπήκαν στο αυτοκίνητο και ξεκίνησαν σπινάροντας ενώ τα όργανα της τάξης κατευθύνθηκαν στο αστυνομικό τμήμα. Οι φοιτητές με σκυμμένο επέστρεφαν στην εστία ακούγοντας τις μουσικές και τις φωνές των συμφοιτητών τους. Ο πορτάρης τους κοίταζε πονηροχαμογελώντας και είπε χαμηλόφωνα με νόημα. «Στο πνεύμα του γλεντιού του πρώτου ορόφου, ετούτοι εδώ μοιάζουν με πτώματα! Τους ήρθε ο ουρανός σφοντύλι κι έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους!»
Ο Φ πρότεινε στο Χ να βρουν τον Κ για να του αναγγείλουν τα καλά νέα. Τον κοίταξε εκείνος απορημένος. Ο Φ γέλασε λέγοντας, «στη στράτα της ομορφιάς θα είναι! Βάζεις στοίχημα;» αγκαλιάστηκαν γελώντας και χορεύοντας βγήκαν από την εστία για την αποστολή τους. Με το αυτοκίνητο μπήκαν στους παλιούς δρόμους της πόλης με τα καλντερίμια. Σταμάτησαν στην είσοδο του πέτρινου κτιρίου που φιλοξενούσε τις ρουμάνες συμφοιτήτριες στη στράτα της ομορφιάς. Απέναντι ήταν το κουτούκι. Μέσα στο πλήθος διέκριναν τον Κ με συμφοιτήτριες να πίνουν μπύρες και να απολαμβάνουν τα μακρουλά μπιφτεκάκια, που έψηνε ο ταβερνιάρης στη σχάρα με τα κάρβουνα. Δυο μπύρες τους προσφέρθηκαν από το Κ και αφού τσούγκρισαν τις ήπιαν μονορούφι. Η μαύρη αφρικάνικη φυσιογνωμία με το μεγάλο μέτωπο και ο βαθιά μελαχρινός αφρικανός άραβας πήραν ύφος σοβαρό κι άρχισαν την εξιστόρηση των γεγονότων στην εστία. Μπύρες ανοίχτηκαν και το κέρασμα σε όλους τους θαμώνες έφερε γέλια και χαρές. Κάποιος μοναχικός θαμώνας στη γωνιά της ταβέρνας σφύριξε πίνοντας, «Υπομονή γιατί το παλιό έχει ακόμη πολύ μέλλον! Σας ευχαριστούμε!» και ο Κ απάντησε, «Όσο πιο σκοτεινή είναι η νύχτα, τόσο πιο πολύ θα λάμπουν τα αστέρια! Στην υγειά σας και καλή ξαστεριά!»
ΥΓ. Εκείνο τον καιρό των τσαουσεσκικών φαντασμάτων και της παντοδυναμίας της ασφάλειας και της πολίτσιας υπήρχαν εκατοντάδες επιτροπές στις φοιτητικές εστίες. Όλα τα μέλη ήταν διορισμένα από τους υπεύθυνους καθηγητές, που ειδικά στις εστίες που διέμεναν ξένοι φοιτητές, ήταν ασφαλίτες. Στα χιλιάδες μέλη εκείνων των επιτροπών υπήρχε μόνο ένα εκλεγμένο μέλος, ο Κ, που είχαν εκλέξει οι Αφρικανοί φοιτητές! Πάντα θα θυμόμαστε αυτά τα παιδιά της Αφρικής και για πάντα θα βρίσκονται στις καρδιές και στο νου μας! Μαζί θα είμαστε στους αγώνες ενάντια στο ρατσισμό, στο φασισμό και στη πάλη ενάντια στη πείνα για να δίνομε ανάσες στις ζωές μας, για να μπορούμε να αναπνέομε!
Κωστής Μουδάτσος: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου