Κώστας Γρίβας
Προσβάλλοντας το διεθνές σύστημα, ο γεωπολιτικός αστεροειδής του κορονοϊού έχει δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα, η οποία θέτει τεράστιες προκλήσεις σε αυτούς που ασχολούνται επιστημονικά με τη μελέτη των διεθνών σχέσεων. Μεταξύ των άλλων, είναι κρίσιμης σημασίας η μελέτη των "κατολισθητικών αποτελεσμάτων" (cascade effects), που προκύπτουν σε αλυσίδες οικονομικών δραστηριοτήτων και των συνεπειών που αυτά μπορεί να έχουν στις γεωστρατηγικές συμπεριφορές των ισχυρών δρώντων του πλανητικού συστήματος.
Για παράδειγμα, η κατάρρευση των αεροπορικών ταξιδιών προκαλεί τεράστια προβλήματα στις αεροδιαστημικές βιομηχανίες, με σημαντικότερες φυσικά την ευρωπαϊκή Airbus και την αμερικανική Boeing. Όμως, τα τεράστια αυτά βιομηχανικά συμπλέγματα δεν μπορούν να αφεθούν στη μοίρα τους, γιατί τότε θα καταρρεύσει πολύ μεγάλο μέρος της τεχνολογικής και βιομηχανικής υποδομής του Δυτικού Κόσμου.
Έτσι, ιδιαίτερα στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, η εξέλιξη αυτή ωθεί προς την εφαρμογή ενός "πολεμικού κεϋνσιανισμού" και της αποφασιστικής ενίσχυσης του στρατιωτικού κομματιού της αεροδιαστημικής βιομηχανίας, κάτι που με τη σειρά του ενδέχεται να έχει σοβαρές συνέπειες στον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας-Ρωσίας.
Όμως, η έρευνα και ο δημόσιος διάλογος πάνω σε αυτά τα θέματα στην Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό εμπόδιο. Τους αρνητές του κορονοϊού. Δηλαδή, τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι ο ιός δεν υπάρχει, ότι πρόκειται για ένα ψέμα που προωθείται με σκοπό να επιτευχθεί η μία, ή η άλλη, πολιτική και οικονομική στόχευση. Και από τη στιγμή που δεν υπάρχει, εννοείται ότι δεν μπορείς να μελετάς τις συνέπειές του. Γιατί, αν κάτι είναι ανύπαρκτο, δεν έχει και συνέπειες. Απλόν, απλούστατον!
Άρα, αν επιμένεις να συζητάς για τις συνέπειες τότε, κατά την άποψή τους, προωθείς τις στοχεύσεις όσων έχουν φτιάξει το παραμύθι του κορονοϊού. Άρα είσαι συνένοχος.
Και οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ένα περιθωριακό μέγεθος. Αντιθέτως, φαίνεται πως αποτελούν πολύ σοβαρό ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας, ενώ και το υπόλοιπο κομμάτι φαίνεται πως "το συζητάει".
Έχοντας δε αντιστρέψει τη σχέση αιτίας και αποτελέσματος "τεκμηριώνουν" την άποψη περί ανυπαρξίας του ιού, πάνω στο ότι δεν υπήρξαν (μέχρι στιγμής…) πολλά θύματα στην Ελλάδα. Εάν δε τολμήσεις να αντιτάξεις την πραγματικότητα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, η απάντηση είναι ότι «ούτε εκεί υπάρχει πρόβλημα» και πως «οι εικόνες που μας δείχνουν τα ΜΜΕ είναι στημένες».
Παρεμπιπτόντως, έχοντας στενούς οικογενειακούς δεσμούς με την Ισπανία, έχοντας συγγενείς που αντιμετώπισαν την κατάρρευση του συστήματος υγείας λόγω του κορονοϊού, φίλους που ασθένησαν από αυτόν και πέρασαν πολύ δύσκολες στιγμές και γνωστούς που πέθαναν, δυσκολεύομαι πολύ να αντιμετωπίζω με ψυχραιμία αυτές τις απόψεις.
Και ας μην θεωρήσει κανείς ότι παρόμοιες αντιλήψεις ενδημούν σε ανθρώπους χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Αντιθέτως, με βάση την προσωπική μου εμπειρία, το αγαπημένο τους κοινό είναι άτομα υψηλού μορφωτικού επιπέδου. Φαίνεται λοιπόν ότι απαιτούνται πανεπιστημιακά πτυχία και διδακτορικοί τίτλοι, για να καταλήξει κανείς σε τόσο ακραίες παρανοϊκές απόψεις.
Και αν, εν πάση περιπτώσει, οι άνθρωποι αυτοί πίστευαν ότι πίστευαν, αλλά δέχονταν πως όσοι δεν συμφωνούν μαζί τους έχουν το δικαίωμα να διατηρούν τις δικές τους απόψεις, δεν θα υπήρχε και τόσο μεγάλο πρόβλημα. Όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αντιθέτως, λειτουργούν με φανατισμό ζηλωτή.
Ενός ζηλωτή, που έχει την αποστολή να "απελευθερώσει" την κοινωνία από τις λανθασμένες και επιζήμιες αντιλήψεις της και όποιος υποστηρίζει τα αντίθετα είναι εχθρός τους. Έτσι, δημιουργείται μια παρανοϊκή ανάγνωση της πραγματικότητας, η οποία πλαισιώνεται από μίσος, φανατισμό και διχαστική διάθεση. Και το κρίσιμο ερώτημα είναι που θα οδηγήσει αυτή η παράνοια.
Πηγή: slpress.gr
Κώστας Γρίβας: Σχετικά με τον συντάκτη
Προσβάλλοντας το διεθνές σύστημα, ο γεωπολιτικός αστεροειδής του κορονοϊού έχει δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα, η οποία θέτει τεράστιες προκλήσεις σε αυτούς που ασχολούνται επιστημονικά με τη μελέτη των διεθνών σχέσεων. Μεταξύ των άλλων, είναι κρίσιμης σημασίας η μελέτη των "κατολισθητικών αποτελεσμάτων" (cascade effects), που προκύπτουν σε αλυσίδες οικονομικών δραστηριοτήτων και των συνεπειών που αυτά μπορεί να έχουν στις γεωστρατηγικές συμπεριφορές των ισχυρών δρώντων του πλανητικού συστήματος.
Για παράδειγμα, η κατάρρευση των αεροπορικών ταξιδιών προκαλεί τεράστια προβλήματα στις αεροδιαστημικές βιομηχανίες, με σημαντικότερες φυσικά την ευρωπαϊκή Airbus και την αμερικανική Boeing. Όμως, τα τεράστια αυτά βιομηχανικά συμπλέγματα δεν μπορούν να αφεθούν στη μοίρα τους, γιατί τότε θα καταρρεύσει πολύ μεγάλο μέρος της τεχνολογικής και βιομηχανικής υποδομής του Δυτικού Κόσμου.
Έτσι, ιδιαίτερα στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, η εξέλιξη αυτή ωθεί προς την εφαρμογή ενός "πολεμικού κεϋνσιανισμού" και της αποφασιστικής ενίσχυσης του στρατιωτικού κομματιού της αεροδιαστημικής βιομηχανίας, κάτι που με τη σειρά του ενδέχεται να έχει σοβαρές συνέπειες στον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας-Ρωσίας.
Ο ιός "δεν υπάρχει"
Όμως, η έρευνα και ο δημόσιος διάλογος πάνω σε αυτά τα θέματα στην Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό εμπόδιο. Τους αρνητές του κορονοϊού. Δηλαδή, τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι ο ιός δεν υπάρχει, ότι πρόκειται για ένα ψέμα που προωθείται με σκοπό να επιτευχθεί η μία, ή η άλλη, πολιτική και οικονομική στόχευση. Και από τη στιγμή που δεν υπάρχει, εννοείται ότι δεν μπορείς να μελετάς τις συνέπειές του. Γιατί, αν κάτι είναι ανύπαρκτο, δεν έχει και συνέπειες. Απλόν, απλούστατον!
Άρα, αν επιμένεις να συζητάς για τις συνέπειες τότε, κατά την άποψή τους, προωθείς τις στοχεύσεις όσων έχουν φτιάξει το παραμύθι του κορονοϊού. Άρα είσαι συνένοχος.
Και οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ένα περιθωριακό μέγεθος. Αντιθέτως, φαίνεται πως αποτελούν πολύ σοβαρό ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας, ενώ και το υπόλοιπο κομμάτι φαίνεται πως "το συζητάει".
Έχοντας δε αντιστρέψει τη σχέση αιτίας και αποτελέσματος "τεκμηριώνουν" την άποψη περί ανυπαρξίας του ιού, πάνω στο ότι δεν υπήρξαν (μέχρι στιγμής…) πολλά θύματα στην Ελλάδα. Εάν δε τολμήσεις να αντιτάξεις την πραγματικότητα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, η απάντηση είναι ότι «ούτε εκεί υπάρχει πρόβλημα» και πως «οι εικόνες που μας δείχνουν τα ΜΜΕ είναι στημένες».
Επικίνδυνη παράνοια
Παρεμπιπτόντως, έχοντας στενούς οικογενειακούς δεσμούς με την Ισπανία, έχοντας συγγενείς που αντιμετώπισαν την κατάρρευση του συστήματος υγείας λόγω του κορονοϊού, φίλους που ασθένησαν από αυτόν και πέρασαν πολύ δύσκολες στιγμές και γνωστούς που πέθαναν, δυσκολεύομαι πολύ να αντιμετωπίζω με ψυχραιμία αυτές τις απόψεις.
Και ας μην θεωρήσει κανείς ότι παρόμοιες αντιλήψεις ενδημούν σε ανθρώπους χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Αντιθέτως, με βάση την προσωπική μου εμπειρία, το αγαπημένο τους κοινό είναι άτομα υψηλού μορφωτικού επιπέδου. Φαίνεται λοιπόν ότι απαιτούνται πανεπιστημιακά πτυχία και διδακτορικοί τίτλοι, για να καταλήξει κανείς σε τόσο ακραίες παρανοϊκές απόψεις.
Και αν, εν πάση περιπτώσει, οι άνθρωποι αυτοί πίστευαν ότι πίστευαν, αλλά δέχονταν πως όσοι δεν συμφωνούν μαζί τους έχουν το δικαίωμα να διατηρούν τις δικές τους απόψεις, δεν θα υπήρχε και τόσο μεγάλο πρόβλημα. Όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αντιθέτως, λειτουργούν με φανατισμό ζηλωτή.
Ενός ζηλωτή, που έχει την αποστολή να "απελευθερώσει" την κοινωνία από τις λανθασμένες και επιζήμιες αντιλήψεις της και όποιος υποστηρίζει τα αντίθετα είναι εχθρός τους. Έτσι, δημιουργείται μια παρανοϊκή ανάγνωση της πραγματικότητας, η οποία πλαισιώνεται από μίσος, φανατισμό και διχαστική διάθεση. Και το κρίσιμο ερώτημα είναι που θα οδηγήσει αυτή η παράνοια.
Πηγή: slpress.gr
Κώστας Γρίβας: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου