Γιάννης Αθανασιάδης
Το γεγονός της άθλιας και φασιστικού χαρακτήρα δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ, ήταν άλλο ένα από τα χιλιάδες καταχωρημένα εγκλήματα βίας της αστυνομίας των ΗΠΑ κυρίως σε αφροαμερικάνους αλλά και σε λατινοαμερικάνους και γενικά σε πολίτες των αδύνατων τάξεων της μητρόπολης του καπιταλισμού.
Όμως αποτέλεσε την θρυαλλίδα η οποία σε συνδυασμό με τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο θέμα της πανδημίας (με πάνω από 80.000 νεκρούς από τις συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις και 30 εκατομμύρια νέους άνεργους), έβγαλε τον λαό στους δρόμους.
Αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ αυτήν την ώρα δεν έχει προηγούμενο.
Άσχετα με την κατάληξη του, δεν έχει καμία σχέση με τις συνηθισμένες "στημένες" μιντιακές εξεγέρσεις.
Υπάρχουν διαδηλώσεις και εξεργεσιακή ατμόσφαιρα παντού, σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις στις πολιτείες Αριζόνα, Καλιφόρνια, Κολοράντο, Φλόριντα, Τζώρτζια, Ιλινόις, Ιντιάνα, Κεντάκι, Μίσιγκαν, Μινεσότα, Μισούρι, Μέριλαντ, Οχάιο, Νέα Υόρκη, Ορεγκον, Πενσιλβανία, Νότια Καρολίνα, Τενεσί, Τέξας, Γιούτα, Βιρτζίνια, Ουάσιγκτον, Ουισκόνσιν, Αϊόβα.
Σε πάνω από 400 πόλεις, σύμφωνα με το RT, εκδηλώνονται ταραχές με συμμετοχή όχι μόνον αφροαμερικανών!
Η εξέγερση έχει γενικευτεί, καίγονται κτίρια και περιπολικά, κλείνουν εθνικοί αυτοκινητόδρομοι, πέφτουν μολότοφ και πυροβολισμοί, οι συλλήψεις έχουν ξεπεράσει τις 1000, με νεκρούς πολίτες και αστυνομικούς και εκατοντάδες τραυματίες μεταξύ των διαδηλωτών, ενώ έχουν υπάρξει και τραυματισμοί δημοσιογράφων από επιθέσεις που δέχτηκαν από την αστυνομία.
Οι Πολιτείες Αριζόνα, Τέξας και Βιρτζίνια, έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τους κυβερνήτες τους.
Ενώ υπάρχει γενική απαγόρευση κυκλοφορίας την νύχτα!
Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος των ΗΠΑ ετοιμάζεται να κάνει χρήση ενός νόμου περί εξεγέρσεως του 1807, και να βγάλει στρατό στους δρόμους.
Αναμφίβολα αυτές τις καταστάσεις το σύστημα προσπαθεί να τις χειραγωγήσει με πράκτορες και προβοκάτσιες (το έχουμε ζήσει άλλωστε και στην χώρα μας την περίοδο των πλατειών και των μεγάλων διαδηλώσεων).
Επίσης μέχρι τούτη την ώρα δεν έχει διαφανεί κάποια κοινωνική διεκδίκηση πέρα από το γενικού χαρακτήρα αίτημα, της ίσης μεταχείρισης των αφροαμερικάνων και της καταδίκης των αστυνομικών βιαιοτήτων.
Οι εξεγερμένοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν συγκεκριμένη πολιτική πρόταση. Κάποιες μεμονωμένες ενέργειες, όπως τα σφυροδρέπανα με κόκκινη μπογιά στο μνημείο των βετεράνων ή το παραποιημένο διαδικτυακό «τρολάρισμα» με την σημαία της Κίνας και το πλακάτ που έγραφε «China help me breathe» που έγινε viral στο face book και το whats up, δεν σηματοδοτούν κάποιους ανέμους αλλαγής στις διεκδικήσεις των εξεγερμένων απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα.
Αντιθέτως οι εκτεταμένες λεηλασίες καταστημάτων με καταναλωτικά προϊόντα όπως smart tv, κινητά τηλέφωνα, ακριβά παπούτσια, ρούχα κλπ, αν και καταδικάστηκαν από τους διαδηλωτές ως προβοκάτσιες, υποδηλώνουν την «ασφαλή» για το καπιταλιστικό σύστημα, καταναλωτική αντίληψη των εξεγερμένων.
Όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός της διογκούμενης και σαρωτικής συμμετοχής του αμερικάνικου λαού στις διαδηλώσεις, παρά και ενάντια στον φόβο της πανδημίας.
Που θα μπορούσε όμως να οδηγήσει αυτό;
Εδώ ας παραθέσω και μια άλλη παράμετρο για να βοηθήσω στην εκτίμηση των γεγονότων.
Πίσω από όλα αυτά υπάρχει και μία παράλληλη ενδοκαπιταλιστική διαμάχη που έχει ξεκινήσει από την ημέρα που εξελέγη ο πρόεδρος Τράμπ, και συνεχίζει να εξελίσσεται με διακυμάνσεις όλο αυτό το διάστημα.
Από την πρώτη ημέρα που εκλέχτηκε πρόεδρος ο Τράμπ, δέχθηκε εμφανώς και απροκάλυπτα, επίθεση από το χρηματιστικό λόμπι και τους εκπροσώπους του νεοφιλελεύθερου παγκόσμιου οικονομικού δόγματος, που αυτήν την ιστορική περίοδο, σε πολιτικό επίπεδο εκπροσωπούν οι δημοκρατικοί και η ηγετική τους ομάδα με την αντίπαλό του στις εκλογές Χίλαρι Κλίντον και τον απερχόμενο πρόεδρο Ομπάμα, αλλά και με το σύνολο σχεδόν του συστημικού τύπου και των ΜΜΕ.
Έχει εξακριβωθεί πλέον ότι οι στημένες αντι-Τράμπ εξεγέρσεις που έγιναν εκείνες τις μέρες, υποκινήθηκαν από μισθωτούς διαδηλωτές (στις ΗΠΑ υπάρχουν επισήμως εταιρείες που μισθώνουν διαδηλωτές μια εξ αυτών είναι και η «Crowds on Demand» αλλά και πολλές που λειτουργούν υπό την κάλυψη καλλιτεχνικών πρακτορείων)* είχαν χρηματοδοτηθεί εμμέσως από τον δισεκατομμυριούχο Σόρος, μέσω της «open society», ο οποίος βέβαια το αρνείται, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «Η οργάνωση αναφέρει ότι δαπανά περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για την υποστήριξη ομάδων που προωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα». **
Άλλωστε πολλοί από τους διαδηλωτές είχαν παραδεχθεί δημόσια ότι είχαν πληρωθεί για να «εξεγερθούν».
Στην συνέχεια δέχτηκε κατηγορίες ότι συνεργάστηκε με τους Ρώσους για να παραποιήσει τα εκλογικά αποτελέσματα, κατηγορία η οποία κατέπεσε μετά από δύο χρόνια.
Πέρυσι παραπέμφθηκε από την βουλή των αντιπροσώπων με αίτημα καθαίρεσης διότι, «καταχράστηκε την εξουσία του ασκώντας πιέσεις στην Ουκρανία να ανακοινώσει μια έρευνα σε βάρος του Δημοκρατικού αντιπάλου του Τζο Μπάιντεν και παρακώλυσε τη λειτουργία του Κογκρέσου». Κατηγορία με προφανή πολιτικά κίνητρα μια και ο Μπάιντεν είναι ο πολιτικός του αντίπαλος στις επόμενες εκλογές. Η κατηγορία καταψηφίστηκε προς μεγάλη απογοήτευση των δημοκρατικών αντιπάλων του.
Αυτή την ώρα ο επικρατέστερος αντίπαλος του στις επερχόμενες εκλογές Μπάιντεν, έκανε δωρεές σε μια οργάνωση (Minnesota Freedom Fund)*** που καταβάλει εγγυήσεις για απελευθέρωση συλληφθέντων στη Μινεάπολη, όπου πραγματοποιούνται διαδηλώσεις τις τελευταίες ημέρες μετά τον φόνο του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από την αστυνομία.
Από την πλευρά του ο επίσης δισεκατομμυριούχος πρόεδρος Τράμπ εκπροσωπεί το βιομηχανικό κεφάλαιο και εξακολουθεί με συνέπεια την προσπάθεια του να επαναπατρίσει ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανίας η οποία βρίσκεται κυρίως στην Κίνα χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα, όπως υπερφορολόγηση εισαγομένων προϊόντων κυρίως από Κίνα την ΕΕ (κυρίως την Γερμανία) αλλά και τον Καναδά.
Στην εξωτερική του πολιτική σε αντίθεση με την κυβέρνηση Ομπάμα – Χίλαρι, αλλά και του προηγούμενου Ρεπουμπλικάνου Μπους, δεν έχει ανοίξει μέχρι στιγμής νέο πολεμικό μέτωπο, έχει παγώσει τις πολεμικές επιχειρήσεις, και κατηγορείται για αποτυχία στο Συριακό μέτωπο.
Ενώ χρησιμοποιεί ακραία και άκομψη διπλωματική γλώσσα με πολλές λαϊκίστικες απειλές προς τους «αντιπάλους» του, έχει αποφύγει μέχρι τώρα την κλιμάκωση με τις χαρακτηρισμένες εχθρικές χώρες των ΗΠΑ.
Είναι σαφές ότι η οικονομική απογείωση της Κίνας σε συνδυασμό με την παγκοσμιοποίηση του ανοιχτού εμπορίου και το μακρόπνοο σχέδιο της δημιουργίας του δρόμου του μεταξιού (One Belt One Road), είναι ο γόρδιος δεσμός που καλείται να λύσει και όπως δείχνει, η στρατηγική του είναι να οδηγήσει το παγκόσμιο στάτους στην επαναφορά του έθνους κράτους, με ελεγχόμενη την ροή κεφαλαίων, σε ένα πολυπολικό σύστημα που οι ΗΠΑ θα μπορούν να παίξουν κυρίαρχο ρόλο, με μικρότερους αντιπάλους και να ελέγξουν το χρηματιστικό κεφάλαιο και τον νεοφιλελευθερισμό που αδιαφορεί για εθνικές κυριαρχίες. ****
Αυτό όπως καταλαβαίνετε είναι παραβίαση των κόκκινων γραμμών για τους ενδοκαπιταλιστικούς του αντιπάλους.
Είναι κήρυξη «πολέμου»!
Η κατάσταση στις ΗΠΑ με το γεγονός της εξέγερσης που προέκυψε από την δολοφονία του του Τζορτζ Φλόιντ, διαμορφώνει ένα περιβάλλον που μπορεί να αξιοποιηθεί από τους αντιπάλους του προέδρου Τράμπ και να οδηγήσουν την χώρα σε συνθήκες εμφυλιοπολεμικές.
Που θα μπορούσε όμως τελικά να οδηγήσει αυτό;
Αυτό θα μπορούσε οδηγήσει στην «τελική πράξη» της ενδοκαπιταλιστικής αναμέτρησης, και να φέρει είτε την ολική επαναφορά των γερακιών της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού ή την επικράτηση Τράμπ ισχυροποιώντας τον σε βαθμό που θα μπορέσει να επιβάλει ένα απολυταρχικό καθεστώς, ενός εσωστρεφούς νεοσυντηρητισμού.
Σε κάθε περίπτωση όμως από την στιγμή που αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να φέρει την ανατροπή στο υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα (κάτι το οποίο αν και εύχομαι δεν το θεωρώ εφικτό), αν κλιμακωθεί, το τελικό της αποτέλεσμα θα είναι σε βάρος του αμερικάνικου λαού.
* In The Game Of Politics, Paying Protesters, Supporters And Rabble-Rousers Is Nothing New
Paid protesters? They’re real — and a Beverly Hills firm that hires them stands accused of extortion in a lawsuit
** Trump supporters target George Soros over protests/
*** Biden staff donate to group that pays bail in riot-torn Minneapolis
**** Remarks by President Trump to the 72nd Session of the United Nations General Assembly
Πηγή: athanasiadisg.blogspot.com
Γιάννης Αθανασιάδης: Σχετικά με τον Συντάκτη
Το γεγονός της άθλιας και φασιστικού χαρακτήρα δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ, ήταν άλλο ένα από τα χιλιάδες καταχωρημένα εγκλήματα βίας της αστυνομίας των ΗΠΑ κυρίως σε αφροαμερικάνους αλλά και σε λατινοαμερικάνους και γενικά σε πολίτες των αδύνατων τάξεων της μητρόπολης του καπιταλισμού.
Όμως αποτέλεσε την θρυαλλίδα η οποία σε συνδυασμό με τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο θέμα της πανδημίας (με πάνω από 80.000 νεκρούς από τις συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις και 30 εκατομμύρια νέους άνεργους), έβγαλε τον λαό στους δρόμους.
Αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ αυτήν την ώρα δεν έχει προηγούμενο.
Άσχετα με την κατάληξη του, δεν έχει καμία σχέση με τις συνηθισμένες "στημένες" μιντιακές εξεγέρσεις.
Υπάρχουν διαδηλώσεις και εξεργεσιακή ατμόσφαιρα παντού, σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις στις πολιτείες Αριζόνα, Καλιφόρνια, Κολοράντο, Φλόριντα, Τζώρτζια, Ιλινόις, Ιντιάνα, Κεντάκι, Μίσιγκαν, Μινεσότα, Μισούρι, Μέριλαντ, Οχάιο, Νέα Υόρκη, Ορεγκον, Πενσιλβανία, Νότια Καρολίνα, Τενεσί, Τέξας, Γιούτα, Βιρτζίνια, Ουάσιγκτον, Ουισκόνσιν, Αϊόβα.
Σε πάνω από 400 πόλεις, σύμφωνα με το RT, εκδηλώνονται ταραχές με συμμετοχή όχι μόνον αφροαμερικανών!
Η εξέγερση έχει γενικευτεί, καίγονται κτίρια και περιπολικά, κλείνουν εθνικοί αυτοκινητόδρομοι, πέφτουν μολότοφ και πυροβολισμοί, οι συλλήψεις έχουν ξεπεράσει τις 1000, με νεκρούς πολίτες και αστυνομικούς και εκατοντάδες τραυματίες μεταξύ των διαδηλωτών, ενώ έχουν υπάρξει και τραυματισμοί δημοσιογράφων από επιθέσεις που δέχτηκαν από την αστυνομία.
Οι Πολιτείες Αριζόνα, Τέξας και Βιρτζίνια, έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τους κυβερνήτες τους.
Ενώ υπάρχει γενική απαγόρευση κυκλοφορίας την νύχτα!
Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος των ΗΠΑ ετοιμάζεται να κάνει χρήση ενός νόμου περί εξεγέρσεως του 1807, και να βγάλει στρατό στους δρόμους.
***
Αναμφίβολα αυτές τις καταστάσεις το σύστημα προσπαθεί να τις χειραγωγήσει με πράκτορες και προβοκάτσιες (το έχουμε ζήσει άλλωστε και στην χώρα μας την περίοδο των πλατειών και των μεγάλων διαδηλώσεων).
Επίσης μέχρι τούτη την ώρα δεν έχει διαφανεί κάποια κοινωνική διεκδίκηση πέρα από το γενικού χαρακτήρα αίτημα, της ίσης μεταχείρισης των αφροαμερικάνων και της καταδίκης των αστυνομικών βιαιοτήτων.
Οι εξεγερμένοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν συγκεκριμένη πολιτική πρόταση. Κάποιες μεμονωμένες ενέργειες, όπως τα σφυροδρέπανα με κόκκινη μπογιά στο μνημείο των βετεράνων ή το παραποιημένο διαδικτυακό «τρολάρισμα» με την σημαία της Κίνας και το πλακάτ που έγραφε «China help me breathe» που έγινε viral στο face book και το whats up, δεν σηματοδοτούν κάποιους ανέμους αλλαγής στις διεκδικήσεις των εξεγερμένων απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα.
Αντιθέτως οι εκτεταμένες λεηλασίες καταστημάτων με καταναλωτικά προϊόντα όπως smart tv, κινητά τηλέφωνα, ακριβά παπούτσια, ρούχα κλπ, αν και καταδικάστηκαν από τους διαδηλωτές ως προβοκάτσιες, υποδηλώνουν την «ασφαλή» για το καπιταλιστικό σύστημα, καταναλωτική αντίληψη των εξεγερμένων.
Όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός της διογκούμενης και σαρωτικής συμμετοχής του αμερικάνικου λαού στις διαδηλώσεις, παρά και ενάντια στον φόβο της πανδημίας.
Που θα μπορούσε όμως να οδηγήσει αυτό;
***
Εδώ ας παραθέσω και μια άλλη παράμετρο για να βοηθήσω στην εκτίμηση των γεγονότων.
Πίσω από όλα αυτά υπάρχει και μία παράλληλη ενδοκαπιταλιστική διαμάχη που έχει ξεκινήσει από την ημέρα που εξελέγη ο πρόεδρος Τράμπ, και συνεχίζει να εξελίσσεται με διακυμάνσεις όλο αυτό το διάστημα.
Από την πρώτη ημέρα που εκλέχτηκε πρόεδρος ο Τράμπ, δέχθηκε εμφανώς και απροκάλυπτα, επίθεση από το χρηματιστικό λόμπι και τους εκπροσώπους του νεοφιλελεύθερου παγκόσμιου οικονομικού δόγματος, που αυτήν την ιστορική περίοδο, σε πολιτικό επίπεδο εκπροσωπούν οι δημοκρατικοί και η ηγετική τους ομάδα με την αντίπαλό του στις εκλογές Χίλαρι Κλίντον και τον απερχόμενο πρόεδρο Ομπάμα, αλλά και με το σύνολο σχεδόν του συστημικού τύπου και των ΜΜΕ.
Έχει εξακριβωθεί πλέον ότι οι στημένες αντι-Τράμπ εξεγέρσεις που έγιναν εκείνες τις μέρες, υποκινήθηκαν από μισθωτούς διαδηλωτές (στις ΗΠΑ υπάρχουν επισήμως εταιρείες που μισθώνουν διαδηλωτές μια εξ αυτών είναι και η «Crowds on Demand» αλλά και πολλές που λειτουργούν υπό την κάλυψη καλλιτεχνικών πρακτορείων)* είχαν χρηματοδοτηθεί εμμέσως από τον δισεκατομμυριούχο Σόρος, μέσω της «open society», ο οποίος βέβαια το αρνείται, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «Η οργάνωση αναφέρει ότι δαπανά περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για την υποστήριξη ομάδων που προωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα». **
Άλλωστε πολλοί από τους διαδηλωτές είχαν παραδεχθεί δημόσια ότι είχαν πληρωθεί για να «εξεγερθούν».
Στην συνέχεια δέχτηκε κατηγορίες ότι συνεργάστηκε με τους Ρώσους για να παραποιήσει τα εκλογικά αποτελέσματα, κατηγορία η οποία κατέπεσε μετά από δύο χρόνια.
Πέρυσι παραπέμφθηκε από την βουλή των αντιπροσώπων με αίτημα καθαίρεσης διότι, «καταχράστηκε την εξουσία του ασκώντας πιέσεις στην Ουκρανία να ανακοινώσει μια έρευνα σε βάρος του Δημοκρατικού αντιπάλου του Τζο Μπάιντεν και παρακώλυσε τη λειτουργία του Κογκρέσου». Κατηγορία με προφανή πολιτικά κίνητρα μια και ο Μπάιντεν είναι ο πολιτικός του αντίπαλος στις επόμενες εκλογές. Η κατηγορία καταψηφίστηκε προς μεγάλη απογοήτευση των δημοκρατικών αντιπάλων του.
Αυτή την ώρα ο επικρατέστερος αντίπαλος του στις επερχόμενες εκλογές Μπάιντεν, έκανε δωρεές σε μια οργάνωση (Minnesota Freedom Fund)*** που καταβάλει εγγυήσεις για απελευθέρωση συλληφθέντων στη Μινεάπολη, όπου πραγματοποιούνται διαδηλώσεις τις τελευταίες ημέρες μετά τον φόνο του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από την αστυνομία.
Από την πλευρά του ο επίσης δισεκατομμυριούχος πρόεδρος Τράμπ εκπροσωπεί το βιομηχανικό κεφάλαιο και εξακολουθεί με συνέπεια την προσπάθεια του να επαναπατρίσει ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανίας η οποία βρίσκεται κυρίως στην Κίνα χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα, όπως υπερφορολόγηση εισαγομένων προϊόντων κυρίως από Κίνα την ΕΕ (κυρίως την Γερμανία) αλλά και τον Καναδά.
Στην εξωτερική του πολιτική σε αντίθεση με την κυβέρνηση Ομπάμα – Χίλαρι, αλλά και του προηγούμενου Ρεπουμπλικάνου Μπους, δεν έχει ανοίξει μέχρι στιγμής νέο πολεμικό μέτωπο, έχει παγώσει τις πολεμικές επιχειρήσεις, και κατηγορείται για αποτυχία στο Συριακό μέτωπο.
Ενώ χρησιμοποιεί ακραία και άκομψη διπλωματική γλώσσα με πολλές λαϊκίστικες απειλές προς τους «αντιπάλους» του, έχει αποφύγει μέχρι τώρα την κλιμάκωση με τις χαρακτηρισμένες εχθρικές χώρες των ΗΠΑ.
Είναι σαφές ότι η οικονομική απογείωση της Κίνας σε συνδυασμό με την παγκοσμιοποίηση του ανοιχτού εμπορίου και το μακρόπνοο σχέδιο της δημιουργίας του δρόμου του μεταξιού (One Belt One Road), είναι ο γόρδιος δεσμός που καλείται να λύσει και όπως δείχνει, η στρατηγική του είναι να οδηγήσει το παγκόσμιο στάτους στην επαναφορά του έθνους κράτους, με ελεγχόμενη την ροή κεφαλαίων, σε ένα πολυπολικό σύστημα που οι ΗΠΑ θα μπορούν να παίξουν κυρίαρχο ρόλο, με μικρότερους αντιπάλους και να ελέγξουν το χρηματιστικό κεφάλαιο και τον νεοφιλελευθερισμό που αδιαφορεί για εθνικές κυριαρχίες. ****
Αυτό όπως καταλαβαίνετε είναι παραβίαση των κόκκινων γραμμών για τους ενδοκαπιταλιστικούς του αντιπάλους.
Είναι κήρυξη «πολέμου»!
***
Η κατάσταση στις ΗΠΑ με το γεγονός της εξέγερσης που προέκυψε από την δολοφονία του του Τζορτζ Φλόιντ, διαμορφώνει ένα περιβάλλον που μπορεί να αξιοποιηθεί από τους αντιπάλους του προέδρου Τράμπ και να οδηγήσουν την χώρα σε συνθήκες εμφυλιοπολεμικές.
Που θα μπορούσε όμως τελικά να οδηγήσει αυτό;
Αυτό θα μπορούσε οδηγήσει στην «τελική πράξη» της ενδοκαπιταλιστικής αναμέτρησης, και να φέρει είτε την ολική επαναφορά των γερακιών της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού ή την επικράτηση Τράμπ ισχυροποιώντας τον σε βαθμό που θα μπορέσει να επιβάλει ένα απολυταρχικό καθεστώς, ενός εσωστρεφούς νεοσυντηρητισμού.
Σε κάθε περίπτωση όμως από την στιγμή που αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να φέρει την ανατροπή στο υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα (κάτι το οποίο αν και εύχομαι δεν το θεωρώ εφικτό), αν κλιμακωθεί, το τελικό της αποτέλεσμα θα είναι σε βάρος του αμερικάνικου λαού.
* In The Game Of Politics, Paying Protesters, Supporters And Rabble-Rousers Is Nothing New
Paid protesters? They’re real — and a Beverly Hills firm that hires them stands accused of extortion in a lawsuit
** Trump supporters target George Soros over protests/
*** Biden staff donate to group that pays bail in riot-torn Minneapolis
**** Remarks by President Trump to the 72nd Session of the United Nations General Assembly
Πηγή: athanasiadisg.blogspot.com
Γιάννης Αθανασιάδης: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου