Τυφλότητα

Κώστας Γκιώνης

Το πέρασμα του Ιανού και οι τραγικές συνέπειες σε ανθρώπινες απώλειες αλλά και υλικά αγαθά, αναβίωσε γι άλλη μιά φορά, για πολλοστή νομίζω το πατροπαράδοτο έθιμο της επιλεκτικής πολιτικής τυφλότητας.

 

Η επιλεκτική πολιτική τυφλότητα είναι ένα φαινόμενο, το οποίο για τέσσερα χρόνια το έχει ο μισός πληθυσμός και τα επόμενα τέσσερα το έχουν οι άλλοι μισοί, θα μπορούσαμε να το πούμε και επιλεκτική εναλλασσόμενη πολιτική τυφλότητα, δηλαδή έχεις χρονικά διαστήματα πού γιάνεις και άλλα πού τυφλώνεσαι.

 

Θυμόμαστε όλοι τις φοβερές πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία και στην υπόλοιπη Ελλάδα με τους 84 νεκρούς, την αντιπολίτευση να φωνάζει για την εγκληματική ευθύνη της κυβέρνησης και η τότε κυβέρνηση να ομιλεί για τον στρατηγό άνεμο πού κάνει ότι του κατέβει.

 

Το 2017 γίνονται οι πλημμύρες στην Μάνδρα Αττικής με 24 νεκρούς και λίγους μήνες αργότερα η φωτιά στο Μάτι με 102 νεκρούς, το σκηνικό αντίστροφο, η τωρινή αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι θα άδειαζε το Μάτι σε μισή ώρα, ζητάει το κεφάλι υπουργών και της περιφερειάρχου επί πίνακι, η κυβέρνηση η πρώην αντιπολίτευση δηλαδή, λέει ότι έκανε ότι μπορούσε, αλλά ήταν τέτοιες οι συνθήκες πού ήταν αδύνατο να κάνει κάτι περισσότερο.

 

2020 κυκλώνας Ιανός, 4 νεκροί, τεράστιες καταστροφές, η κυβέρνηση, πού ήταν αντιπολίτευση στο Μάτι και κυβέρνηση το 2007, μιλάει για κακή στιγμή, η αντιπολίτευση μιλάει για μιά κυβέρνηση πού δεν έχει την δυνατότητα να προφυλάξει τους κατοίκους της χώρας.

 

Όλο αυτό το τσιρκολέτο των επαγγελματιών ψευδόμενων πολιτικών, είναι ένα κακό σόου λίγο πολύ αναμενόμενο στην ανεύθυνη δημοκρατία πού διάγουμε, αυτό πού έχει ενδιαφέρον να σταθούμε, είναι η στάση των οπαδών των εν λόγω μαγαζιών.

 

Ο τρόπος πού κρίνουν δύο ίδια γεγονότα με εκ διαμέτρου αντίθετο τρόπο γιατί αυτό βολεύει τον δικό τους ψεύτη, είναι τρομερό, τους ακούς να χρησιμοποιούν τις εκφράσεις των αντιπάλων τους με τον ίδιο τρόπο πού οι άλλοι χρησιμοποιούν τα δικά τους, στο επόμενο περιστατικό αλλάζουν τα επιχειρήματα και κατηγορούν τους απέναντι για διγλωσσία, είναι τόσο παθιασμένοι με τις ομάδες τους, πού αν ο μεγάλος αρχηγός τους πει ότι πρέπει να αυτοκτονήσουν, γιατί αυτό θα είναι προς το καλό τους και προς το καλό της παράταξης, θα το κάνανε ευχαρίστως.

 

Είναι υπό την επήρεια μιάς πολιτικής τοξικοεξάρτησης, ικανοί γιά όλα, αρκεί να ξεμπροστιάσουν τον άλλο ψεύτη και να προστατεύσουν τον δικό τους ψεύτη, με δικαιολογίες παιδικής χαράς, λοιδορούν τις αιτιάσεις των αντιπάλων τους και στο επόμενο περιστατικό τις υιοθετούν γιατί τώρα τους συμφέρει.

 

Τι να κάνουνε οι ανθρώποι, ήταν πάνω από τις ανθρώπινες δυνάμεις δεν είναι και θεοί, κάνανε ότι μπορούσαν καλύτερο, φαντάζεσαι να ήταν οι άλλοι, ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω, εκεί ρίχνουν και το μεταφυσικό χαρτί, ο θεός μας εκδικείται γι αυτά πού κάνουμε, όλες αυτές οι καταστροφές τυχαίες είναι νομίζεις;

 

Οι ίδιοι όταν είναι στην αντιπολίτευση το αλλάζουν, άχρηστοι παιδάκι μου τίποτα δεν μπορούν να κάνουν, μόνο για μίζες είναι ικανοί, τα έχουν διαλύσει όλα, καμμένη γη θα αφήσουν πάλι πίσω τους, τι να λέμε, λες και δεν το ξέραμε, ας όψονται οι ηλίθιοι πού τους ψηφήσανε...

 

Καμία γιατριά στην πολύπαθη χώρα, της ανεύθυνης δημοκρατίας, των επαγγελματιών του ψεύδους και των ανώριμων πολιτών..

---

Κώστας Γκιώνης: Σχετικά με τον συντάκτη

---