του Παναγιώτη Λιαγκριδώνη*
Εν μέσω καραντίνας (δεύτερης), το υπουργείο Παιδείας (???) προωθεί σε συνεννόηση με τους πρυτάνεις των πανεπιστημίων αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής στις σχολές. Ελάχιστη βάση εισαγωγής, μειωμένο αριθμό επιλογής σχολών στο μηχανογραφικό,δύο φάσεις δήλωσης του μηχανογραφικού και πολλά πολλά άλλα.
Όσοι εργαζόμαστε με μαθητές της Γ΄ Λυκείου, μπορούμε ίσως καλύτερα από όλους τους άλλους να καταλάβουμε τι ακριβώς προκαλεί η συγκεκριμένη είδηση στους μαθητές μας. Την ώρα που η ψυχολογική κατάσταση των παιδιών είναι ήδη εύθραυστη, την ώρα που η διδακτική διαδικασία στα σχολεία γίνεται μετά κόπων και βασάνων και πολλές φορές χωρίς επιτυχία, την ώρα που όλοι οι εκπαιδευτικοί προσπαθούμε κατ’ αρχήν να στηρίξουμε την (πολύ κακή) ψυχολογία των μαθητών μας, που έχουν να διαχειριστούν μια εξαιρετικά δύσκολη και πρωτόγνωρη συνθήκη με την καραντίνα και τις οικονομικές συνέπειες που υπάρχουν στα σπίτια τους, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θέτει πρόσθετα εμπόδια στην έτσι κι αλλιώς ψυχοφθόρα διαδικασία των πανελλήνιων εξετάσεων, προκαλεί πρόσθετη σύγχυση και άγχος σε παιδιά που είναι — ειδικά φέτος — τρομερά πιεσμένα.
Αλήθεια, στο υπουργείο Παιδείας υπάρχει συναίσθηση της κατάστασης που ζουν οι έφηβοι που προετοιμάζονται για πανελλαδικές εξετάσεις εν μέσω καραντίνας;
Υπάρχει συναίσθηση της κατάστασης που ζει σήμερα η μέση ελληνική οικογένεια;
Ποιες κινήσεις έκανε το υπουργείο Παιδείας από το Μάρτη μέχρι σήμερα ώστε τα σχολεία να μην χρειαστεί να κλείσουν;
Πόσες σχολικές μονάδες άνοιξαν για να αποφευχθούν φαινόμενα συνωστισμού στα δημόσια σχολεία;
Ποιες νομοθετικές διατάξεις ψήφισε προκειμένου να αποφευχθούν τα φαινόμενα συνωστισμού στα ιδιωτικά σχολεία;
Η απαραίτητη για τη διασφάλιση της υγείας των παιδιών ιχνηλάτηση των κρουσμάτων, έγινε στα σχολεία από το Σεπτέμβρη που άνοιξαν μέχρι το Νοέμβρη που έκλεισαν;
Από τη στιγμή που τα σχολεία έκλεισαν το Νοέμβρη μέχρι τώρα, ποιο κλιμάκιο του Υπουργείου ελέγχει τη λειτουργία της εξ αποστάσεως διδασκαλίας;
Αν υπάρχει τέτοιο κλιμάκιο, ξέρουμε πόσα παιδιά δεν έχουν αξιόπιστο υλικοτεχνικό εξοπλισμό (γρήγορη σύνδεση στο διαδίκτυο, υπολογιστή ή έστω tablet) για να παρακολουθήσουν την εξ αποστάσεως διδασκαλία;
Αν υπάρχει τέτοιο κλιμάκιο, ποιος τρόπος έχει ακολουθηθεί για την επίλυση των προβλημάτων;
Σε τι ποσοστό τα προβλήματα αυτά λύθηκαν;
Για να το κάνω λιανά. Πόσα παιδιά θα φτάσουν στις πανελλήνιες χωρίς να έχουν παρακολουθήσει με αξιόπιστο τρόπο όλη την εξεταστέα ύλη ;
Ταυτόχρονα με τις αλλαγές στον τρόπο συμπλήρωσης μηχανογραφικού, το υπουργείο Παιδείας σήμερα (18/12/2020) ανοίγει και την Τράπεζα Θεμάτων για την Α’ Λυκείου.Μια διαδικασία που όταν ίσχυσε είχε παταγώδη αποτυχία, καθώς το 23% των μαθητών έμεινε μετεξεταστέο σε τουλάχιστον ένα μάθημα. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;
Σημαίνει πως οι μαθητές της Α΄ Λυκείου που στα 15 τους έχουν βιώσει τη δυστοπία του εγκλεισμού στο σπίτι για αρκετούς μήνες, έχουν παλέψει να ανταποκριθούν στην εξ αποστάσεως διδασκαλία για αρκετούς μήνες, στο τέλος της χρονιάς θα έχουν να αντιπαρατεθούν και με ένα σύστημα εξετάσεων πολύ πιο απαιτητικό. Με ένα σύστημα εξετάσεων πραγματική λαιμητόμο.
Το λέω ξανά για να γίνει αντιληπτό. Τα δεκαπεντάχρονα παιδιά μας, που έχουν να αντιπαρατεθούν με τον κορονοϊό, με τον εγκλεισμό, με τις όποιες οικονομικές δυσπραγίες της οικογένειάς τους, θα αναμετρηθούν στο τέλος της χρονιάς και με το πιο σκληρό-αντιπαιδαγωγικό σύστημα εξετάσεων των τελευταίων ετών.
Με τη συνολική της προσέγγιση, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, από την αρχή της θητείας της μέχρι σήμερα έχει δώσει ξεκάθαρα δείγματα γραφής. Δείγματα αντιπαιδαγωγικά (αύξηση αριθμού μαθητών ανά τμήμα κλπ) , αντιδημοκρατικά (κανένας διάλογος με εκπαιδευτικούς φορείς, μαθητές, γονείς) και αντιλαϊκά. Πλέον, προχωρά ένα επίπεδο παραπέρα. Αυτό που κάνει τώρα η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν είναι μόνο αντιπαιδαγωγικό και αντιλαϊκό.
Αυτό που κάνει τώρα λέγεται ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΑ.
*Ο Παναγιώτης Λιαγκριδώνης είναι εκπαιδευτικός
*Ο Παναγιώτης Λιαγκριδώνης είναι εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου