Σε καλώ
Σε φωνάζω, σφίγγω το χέρι σου
Φιλάω τη γη που πατάς
Και λέω: θυσιάζω τον εαυτό μου για σένα
προσφέρω τη λάμψη των ματιών μου
προσφέρω τη θέρμη της καρδιά μου,
Η τραγωδία που ζω
Είναι το μερίδιό μου από τις τραγωδίες σου
Σε καλώ…
Στη χώρα μου δεν έσκυψα ποτέ
Ποτέ δεν έσκυψα τους ώμους
Ενάντια στους καταπιεστές μου σηκώθηκα
ορφανό, γδυμένο και ξυπόλυτο
Σε καλώ…
Στις παλάμες των χεριών μου κουβαλώ το αίμα μου
Δεν έχω υποστείλει ποτέ τις σημαίες μου.
Κράτησα ζωντανό το πράσινο χορτάρι
στους τάφους των προγόνων μου
Σε καλώ...
*Απόδοση του ποιήματος, Γιώργος Χ. Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου