Παναγιώτης Κολέλης
Για μία ακόμη φορά, ένα αποτρόπαιο έγκλημα, μια στυγερή δολοφονία που συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα, χρησιμοποιήθηκε εργαλειακά από τους γνωστούς – άγνωστους ως όχημα για να εξαπολύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και να εκφράσουν το ξενοφοβικό τους μίσος.
Προτού καλά καλά στεγνώσει το αίμα της αδικοχαμένης Καρολάιν, εκείνοι είχαν ήδη βρει και αναγνωρίσει τους δράστες. ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ, αυτή ήταν η λέξη γύρω από την οποία ενώθηκαν δημοσιογραφίσκοι της πλάκας, ακροδεξιά «μπουμπούκια» και υπέρμαχοι του τριπτύχου «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια».
Πρόκειται για τους ίδιους τύπους που οργανώνουν συνέδρια για την γονιμότητα και καμώνονται πως νοιάζονται για το δημογραφικό πρόβλημα, αλλά στην πραγματικότητα φοβούνται να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη για να μην έρθουν αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους.
Γιατί όταν δεν πυροδοτούν τα χέρια του δράστη, του προσφέρουν άλλοθι για τα εγκλήματά του, αναπαράγοντας στερεότυπα και προκαταλήψεις για τους «καλούς» Έλληνες και τους «κακούς» μετανάστες ή για τις γυναίκες που «τα θέλουν και τα παθαίνουν» και που δεν «μπορούν να χωρίζουν τους άνδρες τους και να διαλύουν την οικογένειά τους». Για τις γυναίκες που απαγορεύεται να έχουν δικαίωμα στην επιλογή, στον έρωτα και στη ζωή, αλλά γεννιούνται με μία μόνο υποχρέωση: να υπομένουν.
Για τις γυναίκες που δεν μπορούν να φύγουν από μια αρρωστημένη σχέση, επειδή θα στιγματιστούν ως αποτυχημένες. Αν μάλιστα έχουν περάσει τα τριάντα, θα βρεθούν στο κοινωνικό περιθώριο. Γιατί δεν θα προλάβουν να κάνουν παιδιά, οπότε καλύτερα να τεκνοποιήσουν με κάποιον που τις κακοποιεί, αλλά μπορεί να αποδειχθεί καλός πατέρας – έτσι δεν είναι κ. Λοβέρδο; – παρά να αντιμετωπίζονται σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους με την ταμπέλα της «μη ολοκληρωμένης» και «λειψής» γυναίκας.
Ένας Έλληνας χριστιανός, με χρήματα και καλή δουλειά, δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει γυναικοκτόνος. Να, όμως, που μπόρεσε. Και δεν είναι ο πρώτος, ούτε θα είναι ο τελευταίος, όσο συνεχίζουμε ως κοινωνία να ανεχόμαστε και να συνηθίζουμε τα τέρατα, για να ικανοποιήσουμε το αφήγημα της ελληνικής ανωτερότητας, του καλού ελληνικού DNA και της «Αγίας» ελληνικής οικογένειας.
«…η Ελλάδα είναι μια κοινωνία που είχε πολλών αιώνων παράδοση στον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής. Αυτή η έξαρση που παρουσιάζεται τον τελευταίο καιρό, νομίζω ότι οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εισροή πληθυσμών που δεν ασπάζονται τις ίδιες αξίες με τον Έλληνα, δεν έχουν την ίδια εκπαίδευση δηλαδή», είχε δηλώσει η πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας και αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Άννα Ζαΐρη, με αφορμή τη δολοφονία της Καρολάιν.
Πιστεύουμε ακράδαντα πως οι αξίες δεν έχουν να κάνουν με την εθνικότητα. Ωστόσο, σε μια προσπάθεια να ακολουθήσουμε το συλλογισμό της κα. Ζαΐρη, αν οι αξίες του Έλληνα είναι αυτές, τότε ναι, η εισροή πληθυσμών με διαφορετικές αξίες μπορεί και να αποβεί σωτήρια. Όχι μόνο για τις γυναίκες, αλλά για όλους μας.
Για μία ακόμη φορά, ένα αποτρόπαιο έγκλημα, μια στυγερή δολοφονία που συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα, χρησιμοποιήθηκε εργαλειακά από τους γνωστούς – άγνωστους ως όχημα για να εξαπολύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και να εκφράσουν το ξενοφοβικό τους μίσος.
Προτού καλά καλά στεγνώσει το αίμα της αδικοχαμένης Καρολάιν, εκείνοι είχαν ήδη βρει και αναγνωρίσει τους δράστες. ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ, αυτή ήταν η λέξη γύρω από την οποία ενώθηκαν δημοσιογραφίσκοι της πλάκας, ακροδεξιά «μπουμπούκια» και υπέρμαχοι του τριπτύχου «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια».
Πρόκειται για τους ίδιους τύπους που οργανώνουν συνέδρια για την γονιμότητα και καμώνονται πως νοιάζονται για το δημογραφικό πρόβλημα, αλλά στην πραγματικότητα φοβούνται να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη για να μην έρθουν αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους.
Γιατί όταν δεν πυροδοτούν τα χέρια του δράστη, του προσφέρουν άλλοθι για τα εγκλήματά του, αναπαράγοντας στερεότυπα και προκαταλήψεις για τους «καλούς» Έλληνες και τους «κακούς» μετανάστες ή για τις γυναίκες που «τα θέλουν και τα παθαίνουν» και που δεν «μπορούν να χωρίζουν τους άνδρες τους και να διαλύουν την οικογένειά τους». Για τις γυναίκες που απαγορεύεται να έχουν δικαίωμα στην επιλογή, στον έρωτα και στη ζωή, αλλά γεννιούνται με μία μόνο υποχρέωση: να υπομένουν.
Για τις γυναίκες που δεν μπορούν να φύγουν από μια αρρωστημένη σχέση, επειδή θα στιγματιστούν ως αποτυχημένες. Αν μάλιστα έχουν περάσει τα τριάντα, θα βρεθούν στο κοινωνικό περιθώριο. Γιατί δεν θα προλάβουν να κάνουν παιδιά, οπότε καλύτερα να τεκνοποιήσουν με κάποιον που τις κακοποιεί, αλλά μπορεί να αποδειχθεί καλός πατέρας – έτσι δεν είναι κ. Λοβέρδο; – παρά να αντιμετωπίζονται σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους με την ταμπέλα της «μη ολοκληρωμένης» και «λειψής» γυναίκας.
Ένας Έλληνας χριστιανός, με χρήματα και καλή δουλειά, δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει γυναικοκτόνος. Να, όμως, που μπόρεσε. Και δεν είναι ο πρώτος, ούτε θα είναι ο τελευταίος, όσο συνεχίζουμε ως κοινωνία να ανεχόμαστε και να συνηθίζουμε τα τέρατα, για να ικανοποιήσουμε το αφήγημα της ελληνικής ανωτερότητας, του καλού ελληνικού DNA και της «Αγίας» ελληνικής οικογένειας.
«…η Ελλάδα είναι μια κοινωνία που είχε πολλών αιώνων παράδοση στον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής. Αυτή η έξαρση που παρουσιάζεται τον τελευταίο καιρό, νομίζω ότι οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εισροή πληθυσμών που δεν ασπάζονται τις ίδιες αξίες με τον Έλληνα, δεν έχουν την ίδια εκπαίδευση δηλαδή», είχε δηλώσει η πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας και αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Άννα Ζαΐρη, με αφορμή τη δολοφονία της Καρολάιν.
Πιστεύουμε ακράδαντα πως οι αξίες δεν έχουν να κάνουν με την εθνικότητα. Ωστόσο, σε μια προσπάθεια να ακολουθήσουμε το συλλογισμό της κα. Ζαΐρη, αν οι αξίες του Έλληνα είναι αυτές, τότε ναι, η εισροή πληθυσμών με διαφορετικές αξίες μπορεί και να αποβεί σωτήρια. Όχι μόνο για τις γυναίκες, αλλά για όλους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου