Λίλα Μήτσουρα
Είναι μια βροχή. Και ό,τι όνομα και να της δώσουν, όσο τρομερή και να την παρουσιάσουν είναι μια όντως δυνατή βροχή. Στέλνοντας μηνυμάτακια και εκκενώνοντας πάλι χωριά ,δεν γλυτώνουν από τις ευθύνες τους. Όσες ατάκες και αν πουν ,όπως «με την φύση δεν τα βάζεις», οι ευθύνες τους είναι τεράστιες.
Γιατί αν όντως με τη φύση δεν τα βάζεις ,τότε θα την άφηναν ήσυχη δίχως να την καταστρέφουν και μετά να παπαγαλίζουν συνεχώς για πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα.
Γιατί με την δήθεν οχύρωση του κράτους και την αγορά φρεγατών και πλατανιών, θα έπρεπε να οχυρώσουν και τις πόλεις και τους κατοίκους.
Και όχι για μια ακόμα φορά οι κάτοικοι των πυρόπληκτων χωριών να παλεύουν να σωθούν μόνοι τους.
Ένα κράτος ανύπαρκτο για όλα όσα πρέπει να προσφέρει και που τα δικαιούμαστε,αλλά απολύτως υπαρκτό για να μας πίνει το αίμα σε φόρους.
Και οι δάσκαλοι, που έστησαν στον τοίχο, γιατί παλεύουν για τα δικά μας παιδιά, για άλλη μια φορά να προσπαθούν να σώσουν τα παιδιά επειδή το σχολείο πλημμύρισε.
Και οι κάτοικοι να βάζουν σακιά μπροστά στις πόρτες για να γλυτώσουν ό,τι μπορούν.
Και οι σεισμόπληκτοι στις σκηνές ή όπου αλλού είναι αφημένοι,στο έλεος μιας θεομηνίας, με όνομα πλέον για να έχει άλλη βαρύτητα.
Για να μπορεί σηκώνει τις ευθύνες αυτών που πληρώνουμε για να καλοπερνάνε αυτοί και μεις να φωνάζουμε «σφάξε με αγά μου να αγιάσω».
Κάποια στιγμή πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι είμαστε μόνοι μας.
Και να σταματήσουμε να δικαιολογούμε τα λαμόγια που μας κυβερνούν. Αν και στην ουσία δικαιολογούν την λάθος τους επιλογή.
Γιατί κανείς από αυτούς δεν θα μας βάλει το πενηντάρικο κάτω από το μαξιλάρι.
Εμείς θα φτύσουμε το γάλα της μάνας μας για να το κερδίσουμε. Χάνοντας την αξιοπρέπεια μας, τη ζωή μας.
Και όσο εμείς θα χάνουμε δικαιώματα, ζωές,αξιοπρέπεια, για τις πενταροδεκάρες που μας δίνουν και όσο εμείς θα γινόμαστε σκλάβοι τους,αυτοί με ένα μηνυματάκι θα ζουν ζωή χαρισάμενη.
Την οποία εμείς τους την πληρώνουμε!
Είμαστε μόνοι μας! Όταν αυτό μας μπει καλά μες στο μυαλό μας τότε ίσως υπάρχει ελπίδα για να σωθούμε.
Είμαστε μόνοι μας γκέγκε; Για αυτό ας σταματήσουμε να στρεφόμαστε ο ένας εναντίον του άλλου, γιατί πλέον τίθεται θέμα επιβίωσης.
Και οι εχθροί που έχουμε απέναντί μας είναι πολλοί.
Είναι η πανδημία, η ελλειμματική υγεία, η απίστευτη ακρίβεια, οι φωτιές, οι πλημμύρες, σεισμοί, ανεργία, ξεσπίτωμα.
Έρχεται χειμώνας.Και οι βροχές και όχι μόνο,θα είναι συχνό φαινόμενο.Τι θα κάνουν τότε?
Με ένα μηνυματάκι θα γλυτώνουν πάντα; «Εκκενώστε! Μην μετακινείστε!»
Ενώ αυτό που θα έπρεπε να λένε είναι : «Είμαστε ανίκανοι να σας σώσουμε,γιατί σώνουμε τους εαυτούς μας,για να μη γίνουμε πλέμπα σαν και σας.Σωθείτε μόνοι σας»
Και αυτή είναι η αλήθεια, αρέσει δεν αρέσει.
Είμαστε μόνοι μας!
Έχουμε μόνο ο ένας τον άλλον.
Και αν δεν παλέψουμε να σωθούμε μόνοι μας κανείς από αυτούς δεν έχει σκοπό να το κάνει.
Γιατί μόνο ο λαός σώζει το λαό!
Είναι μια βροχή. Και ό,τι όνομα και να της δώσουν, όσο τρομερή και να την παρουσιάσουν είναι μια όντως δυνατή βροχή. Στέλνοντας μηνυμάτακια και εκκενώνοντας πάλι χωριά ,δεν γλυτώνουν από τις ευθύνες τους. Όσες ατάκες και αν πουν ,όπως «με την φύση δεν τα βάζεις», οι ευθύνες τους είναι τεράστιες.
Γιατί αν όντως με τη φύση δεν τα βάζεις ,τότε θα την άφηναν ήσυχη δίχως να την καταστρέφουν και μετά να παπαγαλίζουν συνεχώς για πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα.
Γιατί με την δήθεν οχύρωση του κράτους και την αγορά φρεγατών και πλατανιών, θα έπρεπε να οχυρώσουν και τις πόλεις και τους κατοίκους.
Και όχι για μια ακόμα φορά οι κάτοικοι των πυρόπληκτων χωριών να παλεύουν να σωθούν μόνοι τους.
Ένα κράτος ανύπαρκτο για όλα όσα πρέπει να προσφέρει και που τα δικαιούμαστε,αλλά απολύτως υπαρκτό για να μας πίνει το αίμα σε φόρους.
Και οι δάσκαλοι, που έστησαν στον τοίχο, γιατί παλεύουν για τα δικά μας παιδιά, για άλλη μια φορά να προσπαθούν να σώσουν τα παιδιά επειδή το σχολείο πλημμύρισε.
Και οι κάτοικοι να βάζουν σακιά μπροστά στις πόρτες για να γλυτώσουν ό,τι μπορούν.
Και οι σεισμόπληκτοι στις σκηνές ή όπου αλλού είναι αφημένοι,στο έλεος μιας θεομηνίας, με όνομα πλέον για να έχει άλλη βαρύτητα.
Για να μπορεί σηκώνει τις ευθύνες αυτών που πληρώνουμε για να καλοπερνάνε αυτοί και μεις να φωνάζουμε «σφάξε με αγά μου να αγιάσω».
Κάποια στιγμή πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι είμαστε μόνοι μας.
Και να σταματήσουμε να δικαιολογούμε τα λαμόγια που μας κυβερνούν. Αν και στην ουσία δικαιολογούν την λάθος τους επιλογή.
Γιατί κανείς από αυτούς δεν θα μας βάλει το πενηντάρικο κάτω από το μαξιλάρι.
Εμείς θα φτύσουμε το γάλα της μάνας μας για να το κερδίσουμε. Χάνοντας την αξιοπρέπεια μας, τη ζωή μας.
Και όσο εμείς θα χάνουμε δικαιώματα, ζωές,αξιοπρέπεια, για τις πενταροδεκάρες που μας δίνουν και όσο εμείς θα γινόμαστε σκλάβοι τους,αυτοί με ένα μηνυματάκι θα ζουν ζωή χαρισάμενη.
Την οποία εμείς τους την πληρώνουμε!
Είμαστε μόνοι μας! Όταν αυτό μας μπει καλά μες στο μυαλό μας τότε ίσως υπάρχει ελπίδα για να σωθούμε.
Είμαστε μόνοι μας γκέγκε; Για αυτό ας σταματήσουμε να στρεφόμαστε ο ένας εναντίον του άλλου, γιατί πλέον τίθεται θέμα επιβίωσης.
Και οι εχθροί που έχουμε απέναντί μας είναι πολλοί.
Είναι η πανδημία, η ελλειμματική υγεία, η απίστευτη ακρίβεια, οι φωτιές, οι πλημμύρες, σεισμοί, ανεργία, ξεσπίτωμα.
Έρχεται χειμώνας.Και οι βροχές και όχι μόνο,θα είναι συχνό φαινόμενο.Τι θα κάνουν τότε?
Με ένα μηνυματάκι θα γλυτώνουν πάντα; «Εκκενώστε! Μην μετακινείστε!»
Ενώ αυτό που θα έπρεπε να λένε είναι : «Είμαστε ανίκανοι να σας σώσουμε,γιατί σώνουμε τους εαυτούς μας,για να μη γίνουμε πλέμπα σαν και σας.Σωθείτε μόνοι σας»
Και αυτή είναι η αλήθεια, αρέσει δεν αρέσει.
Είμαστε μόνοι μας!
Έχουμε μόνο ο ένας τον άλλον.
Και αν δεν παλέψουμε να σωθούμε μόνοι μας κανείς από αυτούς δεν έχει σκοπό να το κάνει.
Γιατί μόνο ο λαός σώζει το λαό!
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Πολύ ωραίο,συγχαρητήρια.Παραμένει όμως το πρόβλημα,τι κάνομε γι' αυτό;Από τη συνέλευση και την οργάνωση ξεκινούν όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφή