Nοικοκυραίοι…
Αυτή η κατηγορία «ανθρώπων».
Αυτή η μάστιγα.
Που εξαπλώνεται σαν πανδημία, σπέρνοντας την καταστροφή.
Και είναι καταστροφή να είσαι νοικοκυραίος που το βλέμμα είναι σκυμμένο μόνο στα δικά του προβλήματα.
Που δεν σηκώνει το βλέμμα να δει πέρα από τα δικά του πόδια.
Που δεν τον αφορά τι κάνουν οι άλλοι.
Που κρατά μνησικακία για όποιον με το φτωχό μυαλό του τον πείραξε. Και περιμένει την στιγμή που θα είναι ο «εχθρός» κάτω για να αναφωνήσει : «καλά να πάθεις!»
Περιμένει την αρρώστια να τον ρίξει κάτω για να πάρει την εκδίκηση του.
Που δεν νιώθει λύπη ή συμπόνια για κανέναν πραγματικά, παρά μονάχα για όποιον είναι στην δική του αυστηρά οικογένεια.
Που δεν έχει και δεν θέλει να έχει την εντιμότητα να αντιμετωπίσει στα ίσα και με σεβασμό όποιον νομίζει ότι τον πείραξε και περιμένει την κακιά στιγμή να τον ρίξει κάτω για να πάρει την εκδίκησή του.
Νοικοκυραίοι!
Αυτοί οι δήθεν άνθρωποι που εύχονται με ευκολία τον θάνατο του απέναντι ,απλά γιατί είναι απέναντί τους.
Που χαίρονται με τον θάνατο ενός ανθρώπου γιατί μπορεί να ήταν πολιτικός τους αντίπαλος, ή ίσως ένα κλεφτρόνι.
Και ως αυστηροί κριτές όλοι αυτοί οι νοικοκυραίοι στήνουν στον τοίχο, τους άλλους πάντα.
Γιατί αυτοί είναι τέλειοι.΄
Έχουν την τέλεια οικογένεια, τα τέλεια παιδιά, είναι οι τέλειοι γονείς, οι τέλειοι επαγγελματίες, κάνουν τις τέλειες επιλογές στα πολιτικά, έχουν πάντα δίκιο και κακώς δεν τους παίρνουμε ως παράδειγμα.
Που έχουν την δουλίτσα τους, εκκλησιάζονται τακτικά, πληρώνουν τους φόρους τους κανονικά, γιατί έχουν κάνει τα κουμάντα τους , είναι καθόλα νόμιμοι, με το σπιτάκι τους και τις μικρές τους πολυτέλειες, γιατί ήταν μάγκες και έξυπνοι αυτοί.
Απλά μη τους ζητήσεις να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο και στους αγώνες του.
Το μόνο κοινωνικό σύνολο που αποδεχόνται είναι η οικογένειά τους αυστηρά.
Δεν υπάρχει τίποτα έξω από αυτό που να τους αφορά και να αξίζει να παλέψουν ,να αγωνιστούν.
Το γενικό καλό, δεν υπάρχει για αυτούς. Υπάρχει μόνο το ατομικό καλό.
Το δικό τους καλό, η δική τους ησυχία, η δική τους ευημερία μόνο.
Και όταν αυτή ταράζεται, η οικογενειακή τους γαλήνη και τελειότητα, τότε στον ταραξία που τόλμησε να το κάνει αυτό, αξίζουν τα χειρότερα.
Παράδειγμα ντροπής για το ανθρώπινο είδος.
Να είναι ένας άνθρωπος πεσμένος κάτω και αυτοί να αναφωνούν όλο χαιρεκακία: "καλά να πάθει!"
Οι νοικοκυραίοι, αυτοί οι κυρ-Παντελήδες.
Που δεν σηκώνουν το βλέμμα από την δική τους ζωή.
Που δεν σέρνουν το βλέμμα από τα δικά τους παπούτσια στα παπούτσια του συνανθρώπου τους.
Αν φοράει ο συνάνθρωπος παπούτσια και δεν περπατάει ξυπόλητος.
Δεν τους αφορά.
Δεν είναι δική τους δουλειά.
Ας πρόσεχες.
Σκοτώθηκες;
Ας πρόσεχες
Έμεινες άστεγος;
Ας πρόσεχες
Έμεινες άνεργος;
Ας πρόσεχες
Πεινάς;
Ας πρόσεχες
Πέθανες;
Ας πρόσεχες
Γιατί δεν ήσουν και συ ένας μικρός νοικοκυραίος σαν και αυτόν για να σωθείς.
Μα αν ο νοικοκυραίος πέσει κάτω και ζητήσει βοήθεια, όλοι αυτοί οι «ας πρόσεχες» που εύκολα, αν δεν αγνοεί κατηγορεί, θα τρέξουν να βοηθήσουν γιατί έτσι λειτουργούν οι άνθρωποι.
Μη περιμένοντας αντάλλαγμα. Γιατί οι κυρ- Παντελήδες, σώνονται από αυτά που δεν έχουν αλλά έχουν αυτοί που κατηγορούν.
Για να σωθούν οι ανάλγητοι νοικοκυραίοι του κόσμου, γιατί σε αυτήν την ζήση πρέπει να υπάρχει χώρος για όλους.
Και για τους καλούς και για τους κακούς ανθρώπους.
Γιατί αν δεν υπήρχαν οι μικροί πώς θα υπήρχαν οι μεγάλοι;
Νοικοκυραίοι! Αυτή η μάστιγα, αυτή η πανδημία που καταστρέφει κάθε ανθρωπιά.
Νοικοκυραίοι! Όλοι αυτοί οι «καλά του κάνανε»
Νοικοκυραίοι! Ή αλλιώς οι «καλά να πάθει, ας πρόσεχε»…
Οι νοικοκυραίοι, αυτοί οι κυρ-Παντελήδες.
Που δεν σηκώνουν το βλέμμα από την δική τους ζωή.
Που δεν σέρνουν το βλέμμα από τα δικά τους παπούτσια στα παπούτσια του συνανθρώπου τους.
Αν φοράει ο συνάνθρωπος παπούτσια και δεν περπατάει ξυπόλητος.
Δεν τους αφορά.
Δεν είναι δική τους δουλειά.
Ας πρόσεχες.
Σκοτώθηκες;
Ας πρόσεχες
Έμεινες άστεγος;
Ας πρόσεχες
Έμεινες άνεργος;
Ας πρόσεχες
Πεινάς;
Ας πρόσεχες
Πέθανες;
Ας πρόσεχες
Γιατί δεν ήσουν και συ ένας μικρός νοικοκυραίος σαν και αυτόν για να σωθείς.
Μα αν ο νοικοκυραίος πέσει κάτω και ζητήσει βοήθεια, όλοι αυτοί οι «ας πρόσεχες» που εύκολα, αν δεν αγνοεί κατηγορεί, θα τρέξουν να βοηθήσουν γιατί έτσι λειτουργούν οι άνθρωποι.
Μη περιμένοντας αντάλλαγμα. Γιατί οι κυρ- Παντελήδες, σώνονται από αυτά που δεν έχουν αλλά έχουν αυτοί που κατηγορούν.
Για να σωθούν οι ανάλγητοι νοικοκυραίοι του κόσμου, γιατί σε αυτήν την ζήση πρέπει να υπάρχει χώρος για όλους.
Και για τους καλούς και για τους κακούς ανθρώπους.
Γιατί αν δεν υπήρχαν οι μικροί πώς θα υπήρχαν οι μεγάλοι;
Νοικοκυραίοι! Αυτή η μάστιγα, αυτή η πανδημία που καταστρέφει κάθε ανθρωπιά.
Νοικοκυραίοι! Όλοι αυτοί οι «καλά του κάνανε»
Νοικοκυραίοι! Ή αλλιώς οι «καλά να πάθει, ας πρόσεχε»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου