Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η προσπάθεια παραχάραξης και "αναθεώρησης" της Ιστορίας με την καθιέρωση της αυριανής επετείου της Αντιφασιστικής Νίκης σαν "Μέρας της Ευρώπης"
Ποια επέτειο γιορτάζουμε στις 9 Μάη; Πριν από πέντε χρόνια, το ερώτημα θα κρινόταν αφελές, αφού για τους λαούς της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου η μέρα αυτή συμβόλιζε τη νίκη κατά του φασισμού και το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 9 Μάη 1945, ο Κόκκινος Στρατός μπήκε στο Ράιχσταγκ και τα υπολείμματα του άλλοτε ανίκητου ναζιστικού στρατού παραδίδονται. Από τότε, την ίδια μέρα, πάντα οι λαοί της Ευρώπης γιόρταζαν, όχι μόνο την απαλλαγή από τον εφιάλτη της φασιστικής βαρβαρότητας, αλλά και για τα οράματα που συνόδευαν το τέλος του πολέμου, για έναν κόσμο με ειρήνη, ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη.
Ξαφνικά, όμως, πριν λίγα χρόνια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή "ανακάλυψε" ότι η 9η Μάη είναι η "Ημέρα της Ευρώπης" και σαν τέτοια θέλει να την καθιερώσει. Γιατί, λένε, στις 9 Μάη 1950, ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ρομπέρ Σουμάν έκανε τη διακήρυξη για τη δημιουργία μιας "ευρωπαϊκής ομοσπονδίας".Το ότι πέρασαν πάνω από 40 χρόνια για να ανασυρθεί από τη λήθη της ιστορίας ένα τέτοιο γεγονός και να θεωρηθεί γενέθλιο μιας τέτοιας επετείου αποδεικνύει τη σκοπιμότητα. Η επιχείρηση "αναθεώρηση της Ιστορίας", δηλαδή ο βιασμός της ιστορικής μνήμης των λαών είναι σε πλήρη εξέλιξη, με στόχο τη δικαιολόγηση του δόγματος για την οριστική και τελεσίδικη επικράτηση του καπιταλισμού, κάτι που μερικοί ονόμασαν και "τέλος της Ιστορίας".
Βεβαίως, δεν είναι τυχαίο ότι οι φωνές για να "ξαναγραφεί η Ιστορία" υψώθηκαν με ιδιαίτερη ένταση μετά το 1990, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Οι "Δυτικοί" ποτέ δεν μπόρεσαν να συμβιβαστούν με αυτό που έχει καταγραφεί στη συνείδηση και τη μνήμη όλου του κόσμου, δηλαδή ο καθοριστικός ρόλος που έπαιξε η Σοβιετική Ενωση για την τελική έκβαση του πολέμου, προσφέροντας πάνω από είκοσι εκατομμύρια ζωές. Και ακόμη δεν μπόρεσαν να συμβιβαστούν, με τη μεταπολεμική γεωπολιτική πραγματικότητα, τη συγκρότηση του σοσιαλιστικού συστήματος στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη, αλλά και την καθολικότητα του αιτήματος, για κοινωνική δικαιοσύνη, που έμεινε ανεκπλήρωτο και πάντα ζωντανό και επίκαιρο.
Πρέπει να θυμηθούμε ακόμη ότι οι αρχιτέκτονες της "ευρωπαϊκής ενοποίησης" δεν έκρυβαν ότι η γενεσιουργός ιδέα ήταν η αντιμετώπιση του "κοινού εχθρού", του σοσιαλιστικού συστήματος. Για το σκοπό αυτό "νικητές" και"ηττημένοι" του Πολέμου βρέθηκαν στο κοινό χαράκωμα. Αυτόν ακριβώς το συνασπισμό σηματοδοτεί η 9η Μάη 1950. Εξάλλου ο ίδιος ο Ρ. Σουμάν στη διακήρυξή του εκείνη την ημέρα ευαγγελίστηκε τη "γαλλογερμανική συμφιλίωση και την Ευρωπαϊκή Ενωση".
Ετσι, λοιπόν, φτάνουμε σήμερα στην προκλητική προσπάθεια για την "αποενοχοποίηση" της Γερμανίας σχετικά με τα εγκλήματα που διέπραξε στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, καθηγητές πανεπιστημίων από τη Γερμανία και άλλες χώρες. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι πριν δύο χρόνια, το 1995, στη συμπλήρωση των 50 χρόνων από τη Νίκη κατά του Φασισμού το ζήτημα που κυριάρχησε στις επίσημες συζητήσεις, ημερίδες και συνέδρια ήταν το τι σημαίνει για τη Γερμανία η 9η Μάη 1945: Απελευθέρωση ή κατοχή;
Τώρα, βέβαια, οι "σύμμαχοι" επιφυλάσσουν στη Γερμανία μια ηγετική θέση στις παγκόσμιες εξελίξεις, αναγνωρίζοντάς της την πρωτοκαθεδρία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Εξηγείται, λοιπόν, και η ανοχή τους στην προσπάθεια για "αποενοχοποίηση".
Αυτούς τους στόχους, λοιπόν, εξυπηρετεί η προσπάθεια για την καθιέρωση της αυριανής μέρας σαν "Ημέρας της Ευρώπης", της "δικής τους" Ευρώπης, της Ευρώπης των πολυεθνικών, της "νέας τάξης", των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Μιας "Ευρώπης" που απαιτεί από τους λαούς όχι μόνο το "κοινωνικό σιωπητήριο" αλλά και την απώλεια της ιστορικής τους μνήμης. Αυτής της μνήμης που ακόμη ζωντανή και όρθια αναγνωρίζει ότι η 9η Μάη είναι η μέρα της αντιφασιστικής νίκης, της μεγάλης συμβολής της Σοβιετικής Ενωσης στην πορεία της ανθρωπότητας, των ανεκπλήρωτων πόθων και των οραμάτων.
Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ποια επέτειο γιορτάζουμε στις 9 Μάη; Πριν από πέντε χρόνια, το ερώτημα θα κρινόταν αφελές, αφού για τους λαούς της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου η μέρα αυτή συμβόλιζε τη νίκη κατά του φασισμού και το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 9 Μάη 1945, ο Κόκκινος Στρατός μπήκε στο Ράιχσταγκ και τα υπολείμματα του άλλοτε ανίκητου ναζιστικού στρατού παραδίδονται. Από τότε, την ίδια μέρα, πάντα οι λαοί της Ευρώπης γιόρταζαν, όχι μόνο την απαλλαγή από τον εφιάλτη της φασιστικής βαρβαρότητας, αλλά και για τα οράματα που συνόδευαν το τέλος του πολέμου, για έναν κόσμο με ειρήνη, ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη.
Ξαφνικά, όμως, πριν λίγα χρόνια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή "ανακάλυψε" ότι η 9η Μάη είναι η "Ημέρα της Ευρώπης" και σαν τέτοια θέλει να την καθιερώσει. Γιατί, λένε, στις 9 Μάη 1950, ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ρομπέρ Σουμάν έκανε τη διακήρυξη για τη δημιουργία μιας "ευρωπαϊκής ομοσπονδίας".Το ότι πέρασαν πάνω από 40 χρόνια για να ανασυρθεί από τη λήθη της ιστορίας ένα τέτοιο γεγονός και να θεωρηθεί γενέθλιο μιας τέτοιας επετείου αποδεικνύει τη σκοπιμότητα. Η επιχείρηση "αναθεώρηση της Ιστορίας", δηλαδή ο βιασμός της ιστορικής μνήμης των λαών είναι σε πλήρη εξέλιξη, με στόχο τη δικαιολόγηση του δόγματος για την οριστική και τελεσίδικη επικράτηση του καπιταλισμού, κάτι που μερικοί ονόμασαν και "τέλος της Ιστορίας".
Βεβαίως, δεν είναι τυχαίο ότι οι φωνές για να "ξαναγραφεί η Ιστορία" υψώθηκαν με ιδιαίτερη ένταση μετά το 1990, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Οι "Δυτικοί" ποτέ δεν μπόρεσαν να συμβιβαστούν με αυτό που έχει καταγραφεί στη συνείδηση και τη μνήμη όλου του κόσμου, δηλαδή ο καθοριστικός ρόλος που έπαιξε η Σοβιετική Ενωση για την τελική έκβαση του πολέμου, προσφέροντας πάνω από είκοσι εκατομμύρια ζωές. Και ακόμη δεν μπόρεσαν να συμβιβαστούν, με τη μεταπολεμική γεωπολιτική πραγματικότητα, τη συγκρότηση του σοσιαλιστικού συστήματος στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη, αλλά και την καθολικότητα του αιτήματος, για κοινωνική δικαιοσύνη, που έμεινε ανεκπλήρωτο και πάντα ζωντανό και επίκαιρο.
Πρέπει να θυμηθούμε ακόμη ότι οι αρχιτέκτονες της "ευρωπαϊκής ενοποίησης" δεν έκρυβαν ότι η γενεσιουργός ιδέα ήταν η αντιμετώπιση του "κοινού εχθρού", του σοσιαλιστικού συστήματος. Για το σκοπό αυτό "νικητές" και"ηττημένοι" του Πολέμου βρέθηκαν στο κοινό χαράκωμα. Αυτόν ακριβώς το συνασπισμό σηματοδοτεί η 9η Μάη 1950. Εξάλλου ο ίδιος ο Ρ. Σουμάν στη διακήρυξή του εκείνη την ημέρα ευαγγελίστηκε τη "γαλλογερμανική συμφιλίωση και την Ευρωπαϊκή Ενωση".
Ετσι, λοιπόν, φτάνουμε σήμερα στην προκλητική προσπάθεια για την "αποενοχοποίηση" της Γερμανίας σχετικά με τα εγκλήματα που διέπραξε στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, καθηγητές πανεπιστημίων από τη Γερμανία και άλλες χώρες. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι πριν δύο χρόνια, το 1995, στη συμπλήρωση των 50 χρόνων από τη Νίκη κατά του Φασισμού το ζήτημα που κυριάρχησε στις επίσημες συζητήσεις, ημερίδες και συνέδρια ήταν το τι σημαίνει για τη Γερμανία η 9η Μάη 1945: Απελευθέρωση ή κατοχή;
Τώρα, βέβαια, οι "σύμμαχοι" επιφυλάσσουν στη Γερμανία μια ηγετική θέση στις παγκόσμιες εξελίξεις, αναγνωρίζοντάς της την πρωτοκαθεδρία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Εξηγείται, λοιπόν, και η ανοχή τους στην προσπάθεια για "αποενοχοποίηση".
Αυτούς τους στόχους, λοιπόν, εξυπηρετεί η προσπάθεια για την καθιέρωση της αυριανής μέρας σαν "Ημέρας της Ευρώπης", της "δικής τους" Ευρώπης, της Ευρώπης των πολυεθνικών, της "νέας τάξης", των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Μιας "Ευρώπης" που απαιτεί από τους λαούς όχι μόνο το "κοινωνικό σιωπητήριο" αλλά και την απώλεια της ιστορικής τους μνήμης. Αυτής της μνήμης που ακόμη ζωντανή και όρθια αναγνωρίζει ότι η 9η Μάη είναι η μέρα της αντιφασιστικής νίκης, της μεγάλης συμβολής της Σοβιετικής Ενωσης στην πορεία της ανθρωπότητας, των ανεκπλήρωτων πόθων και των οραμάτων.
Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΥΓ: Το κείμενο γράφτηκε Πέμπτη 8 Μάη 1997 και δυστυχώς οι εξελίξεις το επιβεβαίωσαν....
Πηγή:rizospastis
Η Σφήκα: Επιλογές
Πηγή:rizospastis
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου