Βιαστικοί εγκλωβισμένοι στα κοινωνικά και προσωπικά μας αδιέξοδα.
Χαμένοι στην υπερπληροφόρηση, αποπροσανατολισμένοι από την άθλια ελληνική και όχι μόνο δημοσιογραφία.
Έχουμε μπερδέψει τι υπερασπιζόμαστε.
Νομίζουμε ότι ο άνθρωπος είναι ξεκομμένος από τον φυσικό του χώρο, από την πατρίδα του.
Νομίζουμε ότι τα ατομικά δικαιώματα είναι ένας μεταφυσικός νόμος που δεν έχει σχέση με το χώμα που πατάμε.
Νομίζουμε ότι οι κοινωνίες ρυθμίζονται και αλληλεπιδρούν με βάση την σελίδα Χ του ιδεολογικού πονήματος που ασπαστήκαμε ως νομοτέλεια, με μια αντιδιαλεκτική θεώρηση ως προς τον χρόνο τον τόπο και τους ιστορικούς του δεσμούς με το λαό που τον κατοικεί.
Ας σταθούμε λίγο κι ας κοιτάξουμε με τα μάτια των παιδικών αναμνήσεων, των κοινωνικών παραδόσεων, με την συνειδητοποίηση του πεπερασμένου της ύπαρξης μας και ως εκ τούτου με τον σεβασμό και την ταπεινότητα του τέκνου της γλυκείας πατρίδας.
Αυτή μας κρατά ακόμα όρθιους μας δίνει συλλογική υπόσταση ως λαό.
Αυτήν διεκδικούμε και υπερασπιζόμαστε για να παραμείνουμε λαός και αυτήν να παραδώσουμε καλύτερη κι ανθρωπινότερη στα παιδιά μας.
Γιατί θέλουμε ελεύθερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη την λευτεριά.
Γιάννης Αθανασιάδης: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου