Αλλά και οι «δημόσιες παρεμβάσεις για απόθεμα κατοικιών», όπου στο πλαίσιο της «πράσινης ανάπτυξης», της «ενεργειακής αναβάθμισης» των κτιρίων από το Ταμείο Ανάκαμψης και των αναπλάσεων για το «καλό» του τουρισμού, το κράτος αναλαμβάνει ρόλο «μεσίτη» για την αναβάθμιση και την εμπορική διαχείριση ανεκμετάλλευτων σπιτιών, προς όφελος μεγάλων κατασκευαστικών και τουριστικών ομίλων, στέλνοντας ξανά τον λογαριασμό στον λαό.
Στο πλαίσιο εξάλλου της «πράσινης» στρατηγικής, που στηρίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της ετοιμάζονται να επιβάλουν νέα χαράτσια στην κατοικία, επεκτείνοντας κι εκεί το λεγόμενο «εμπόριο ρύπων». Οσο κι αν προσπαθεί λοιπόν να παρουσιαστεί ως ο «προστάτης» της λαϊκής κατοικίας, η πραγματικότητα τον εκθέτει.
Οπως τον εκθέτει και το κυβερνητικό του παρελθόν. Κανείς δεν ξεχνάει τους νόμους που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ για τη μείωση των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων και τη στήριξη που έδωσε απλόχερα στους χρηματοπιστωτικούς ομίλους, για να εκβιάζουν μαζικά τα λαϊκά νοικοκυριά και να κάνουν χιλιάδες πλειστηριασμούς.
Ούτε ξεχνάει κανείς το «αγκωνάρι» που έβαλε, ώστε χιλιάδες οικογένειες να γίνουν νοικάρηδες στα σπίτια τους, με όσα νομοθέτησε στη συνέχεια η κυβέρνηση της ΝΔ.
Ούτε ξεχνιούνται τα «πεπραγμένα» του στον ΕΝΦΙΑ - που τάχα θα καταργούσε - και όλους τους υπόλοιπους φόρους, με τους οποίους έγδαρε τις λαϊκές οικογένειες, για να δημιουργήσει τα «μαξιλάρια ασφαλείας» για το κεφάλαιο.
Ακόμα και το πώς καθήλωσε και μείωσε παραπέρα τον μέσο μισθό, για να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, κάνοντας ακόμα περισσότερους να βλέπουν «με το κιάλι» ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους.
Ας αφήσουν λοιπόν τα πολυφορεμένα παραμύθια: Οι ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων και τα συμφέροντα του κεφαλαίου που όλοι τους υπηρετούν δεν χωράνε κάτω απ' την ίδια στέγη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου