Και δεν αχνοφαίνεται μια ελπίδα γιατρειάς πουθενά...

Μαρία Στρίγκου

Τι άνθρωποι ειν' αυτοί που φεύγουν για να σωθούν απ' τη φωτιά κι εγκαταλείπουν το ζώο τους και μάλιστα δεμένο;

Ποιος πανικός και ποιος φόβος ευθύνεται γι' αυτή την αγριότητα;
Δικαιολογίες.
Κανένας πανικός και κανένας φόβος.
Πώς είναι δυνατόν να μεγαλώνεις ένα ζώο, να το φροντίζεις και να μην το θεωρείς μέλος της οικογένειάς σου, να μην σέβεσαι την ύπαρξή του;

*
Σε άλλα νέα, ζούμε πάλι το ίδιο εφιαλτικό σενάριο, κάθε καλοκαίρι το ίδιο και ουδείς δεν έχει ευθύνη, εκτός από τον άνεμο και τους εμπρηστές.
Δεν φτάνουν οι πυροσβέστες, δεν υπάρχει σχεδιασμός, δεν επαρκούν τα οχήματα, δεν, δεν, δεν...κατακαήκαμε βρε χριστιανοί, ας κάνει κάποιος κάτι, τίποτα να μην διορθώνεται στον καταραμένο τόπο, μόνο ξηρασία και ρήμαγμα.
Α ναι και ανεμογεννήτριες.

*
Δεν φτάνουν οι φωτιές θέλει ο δήμαρχος Αθηναίων να κόψει όσα περισσότερα δέντρα μπορεί, γιατί; Ποιος ξέρει; Είναι που πέτυχε ο Μεγάλος Περίπατος και θέλει να ρημάξει κι άλλο την πόλη.
Να σας δω, στις δημοτικές εκλογές να τον ξαναβγάλετε με 60%.

*
Τι αυτοκαταστροφή μας πιάνει και ψηφίζουμε την μεγαλύτερη δυστυχία μας; Δεν θέλουμε καλύτερη ζωή, πιστεύουμε πως δεν μας αξίζει; Είμαστε κοντόφθαλμοι, φανατισμένοι, απογοητευμένοι, ανόητοι; Τι; Ψάχνω να βρω μια λογική εξήγηση. Δεν υπάρχει.

*
Δεν είναι πολιτικό το κείμενο, ούτε κομματικό. Μοιάζει να νοσεί ολόκληρη η χώρα σε όλους τους τομείς. Από την καλαισθησία και την ποιότητα μέχρι την ασφάλεια και την ανθρωπιά μας.
Και δεν αχνοφαίνεται μια ελπίδα γιατρειάς πουθενά.
Τόσο κρίμα!

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---