Ταξίδι στην βροχή

Του Κοσμά Ηλιάδη

Τα χειροκροτήματα αραίωναν,
σταμάτησαν.
Κατακάθισε ο κουρνιαχτός.
Φεύγανε, ένας – ένας.

Ζεστή φωλιά στο κάθισμα,
το παλτό,
τον ταξίδευε σε καυτά καλοκαίρια.

Κλείνουμε κύριε,
του είπε η καθαρίστρια.
Το παλτό σας κύριε.

Έξω νύχτα.
Έβρεχε ασταμάτητα,
άκουγε τη μουσική της.

Φορτωμένος νερά,
καιρός,
πολλά νερά.

Το σπίτι μακριά,
το καλοκαίρι
περισσότερο μακριά.