Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Η δική μου προφητεία

Του Άρη Δαβαράκη


Αυτές τις μέρες, όσο προχωράμε προς την πρώτη ψηφοφορία της Τετάρτης, έχω ακούσει κι’ έχω διαβάσει (όπως όλοι)  τα πιο απίθανα σενάρια. Τεράστιο μπέρδεμα: Ο Τσίπρας δεν θέλει να γίνουν εκλογές γιατί δεν θέλει να διαχειριστεί το πρόβλημα εκείνος. Θα επέλθει το χάος, θα κλείσουν οι τράπεζες, θα πεινάμε και θα κρυώνουμε και η Ευρώπη θα μας γυρίσει την πλάτη για να μάθουμε να μην ψηφίζουμε Αριστερά. Θα θυσιάσουνε τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο για μια κυβέρνηση εθνικού στόχου. Θα τα βρούνε να γίνουνε οι εκλογές τον Σεπτέμβριο (ή τον Νοέμβριο) του 15. Θα αλλάξει ο υποψήφιος αν δεν πάρει ο Δήμας 170 ψήφους την Τετάρτη. Δεν θα αλλάξει ο υποψήφιος, το είπε ο Σαμαράς τρείς φορές καθαρά διότι δεν θέλει να βγει πρόεδρος, θέλει να πάμε για εκλογές, να βγει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ να μάθει να φέρεται. (Αυτό είναι το λεγόμενο και "αριστερή παρένθεση" όπου ο Τσίπρας θα τα κάνει θάλασσα και όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα ρεζιλευτούν και σε τρείς μήνες θα πέσουν και έτσι θα έχουμε ξεμπερδέψει με αυτές τις «αριστερές μ@λ@κίες» μια για πάντα και ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο θα επιστρέψουν δικαιωμένοι να σώσουν την κατάσταση). Δεκάδες σενάρια. Το βασικότερο δεν είπα:  Θα εκλεγεί Πρόεδρος ο Δήμας στην τρίτη ψηφοφορία και θα θριαμβεύσει η «συγκυβέρνηση» χωρίς να χρειαστεί να πάμε κάν στις κάλπες. Η δεν θα εκλεγεί και θα πάμε στις κάλπες αλλά ο λαός θα έχει βάλει μυαλό μέχρι τότε και δεν θα ψηφίσει αυτά που λένε οι δημοσκοπήσεις αλλά τον Αντώνη Σαμαρά και, από δίπλα , τον συναγωνιστή του Βαγγέλη Βενιζέλο οπότε θα έχουν πια μπροστά τους μια ολόκληρη τετραετία να τα τακτοποιήσουν όλα.

Λοιπόν σκέφτηκα και εγώ να κάνω την δική μου πρόβλεψη αφού όλοι έχουν ο καθένας την δική του. Ακούστε λοιπόν τι θα γίνει.

Την Τετάρτη δεν θα μαζευτούν βέβαια 200 αλλά ούτε και 180. Στην δεύτερη ψηφοφορία το ίδιο, ίσως ένας πάνω- ένας κάτω. Στην τρίτη ψηφοφορία πάλι δεν θα μπορέσει να εκλεγεί ο κύριος Σταύρος Δήμας. Αναγκαστικά θα πάμε για εκλογές. Την 1η Φεβρουαρίου λέω εγώ αλλά μπορεί να είναι και στις 8 – δεν βάζω και στοίχημα. Τα αποτελέσματα θα είναι τα αναμενόμενα. Με αρκετούς πόντους διαφορά από την Ν.Δ, πρώτο κόμμα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και με τους 50 βουλευτές του μπόνους θα είναι ισχυρότατος στο νέο κοινοβούλιο – μπορεί και αυτοδύναμος.  Συνεργαζόμενος και με άλλους εκλεγμένους με άλλα κόμματα θα σχηματίσει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ευρύτερης αποδοχής αν αυτό είναι εφικτό. Αν δεν είναι (εφικτό) θα κάνει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που θα την στηρίξουν όσοι χρειάζονται «για να μην ξαναγίνουν εκλογές» .

Αυτή η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα θα αρχίσει αμέσως τις επαφές, τις συναντήσεις και τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας και τους δανειστές μας και θα βρεθεί μια φόρμουλα που θα μπορούν να την διαχειριστούν επικοινωνιακά μια χαρά και οι δύο πλευρές. Η εντελώς ιδιαίτερη και πολύ ενδιαφέρουσα «προσέγγιση Τσίπρα»  απέναντι στα προβλήματα θα αρχίσει να γίνεται αντικείμενο αρθρογραφίας, σχολιασμού και συζητήσεων που θα έχουν ως κοινή συνισταμένη το επίμονα Ευρωπαϊκό πρόσωπο του νέου αυτού Έλληνα πολιτικού ο οποίος θα είναι πια μια «ευχάριστη έκπληξη»  για τους συνομιλητές του. Η νέα κυβέρνηση θα ενθαρρύνει τους επενδυτές, Έλληνες και ξένους, οι οποίοι δεν θα ανησυχούν πια ότι κάπου υπάρχει «μια κακιά αριστερή αντιπολίτευση» -  αφού η αντιπολίτευση (αυτοί οι Βάρβαροι) θα είναι πια κυβέρνηση και μάλιστα μια κυβέρνηση με θέσεις και απόψεις αλλά, επιτέλους, ξεκάθαρη, αποτελεσματική, σταθερή και απολύτως συνεννοήσιμη ακόμα και σε θέματα όπου φυσικό είναι να προκύπτουν διαφωνίες.

Εν τω μεταξύ θα μπαίνει πιά ή άνοιξη που επισήμως την υποδεχόμαστε στις 22 Μαρτίου. Οι πρώτοι τουρίστες θα αρχίσουν να καταφθάνουν. Ένα άλλο, πιο σύγχρονο, πολύ πιο επί της ουσίας Ευρωπαϊκό αλλά και δημιουργικό πνεύμα θα εμψυχώνει τους Έλληνες, ιδιαίτερα τους νεότερους, που θα μπορούν πάλι να «επιχειρήσουν», με την στήριξη των τραπεζών, και στον τουρισμό και στην ενέργεια και στον αγροτικό τομέα και όπου αλλού υπάρχουν ιδέες και προοπτικές να καλλιεργηθούν. Η γκρίνια, η μιζέρια, η ηττοπάθεια, η διαχειριστική ανικανότητα (να την πω αναπηρία μάλλον, πιο ακριβής θα είμαι) θα έχουν ήδη υποχωρήσει και μαζί με την ηλιοφάνεια στην Ελλάδα θα επικρατεί ξανά αισιοδοξία, όρεξη για δουλειά, για σπουδές, για όνειρα, για επενδύσεις, για τέχνη και πολιτισμό, για μιαν οργανωμένη (και πρωτίστως ήπια) εκμετάλλευση του φυσικού και αισθητικού μας πλούτου, των αρχαιολογικών μας χώρων, των απίστευτης ομορφιάς των νησιών μας και της μοναδικής ιδιαιτερότητας  που προσφέρει η εντυπωσιακή ποικιλία του Ελληνικού φυσικού τοπίου.

Παράλληλα η νέα αριστερή ευρωπαϊκή κυβέρνηση της Ελλάδας θα εργάζεται για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της ανεργίας, της ανέχειας, των μεταναστών, της φοροεισπρακτικής της ικανότητας, του εκσυγχρονισμού του κράτους, της επανόρθωσης αδικιών που έπληξαν ιδιαίτερα τους αδύναμους και την μεσαία τάξη τα τελευταία χρόνια. Οι  εταίροι μας θα εκπλαγούν ευχάριστα από την νέα εμπειρία που θα ζήσουν -  να συνεννοούνται κάτι με την κυβέρνηση της Ελλάδας και αυτό να ισχύει.  Θα τους είναι πολύ πιο ευχάριστο να ακούν  εξαρχής «αυτό δεν γίνεται αλλά θα κάνουμε το άλλο και θα λυθεί έτσι το θέμα σας»  (διότι είναι και ορθολογιστές) και θα θυμούνται με πολλή δυσθυμία τις εποχές που οι Ελληνικές κυβερνήσεις τους λέγαν σε όλα «ναι, βεβαίως μάλιστα» -  αλλά δεν κάνανε ούτε τα δύο από τα δέκα «συμφωνηθέντα» .

Εμένα λοιπόν αυτή είναι η πρόβλεψή μου. Τίποτα μπερδεμένο δηλαδή. Θα φύγει το παλιό «πολιτικό  προσωπικό» από τις θέσεις εξουσίας και θα αναλάβει μια νέα φουρνιά ανθρώπων με μεγαλύτερο ενθουσιασμό και άλλης τάξεως ευαισθησίες για το κοινό καλό και την ανακούφιση των ταλαιπωρημένων συνανθρώπων μας. Η προτεραιότητα της καλής συνεργασίας, των καθαρών λογαριασμών, της συνέπειας λόγων και πράξεων τόσο με τους εσωτερικούς «αντιπάλους»  όσο και με τους εκτός Ελλάδος  συνομιλητών της νέας κυβέρνησης, θα φέρει, όπως είναι φυσικό, και ένα νέο ήθος στην Ελληνική κοινωνία η οποία θα ασκηθεί εντατικά, θέλοντας και μη, στην  «απολαμογιοποίηση» του σύγχρονου Έλληνα και στην ανασυγκρότησή του πάνω σε άλλες, πολύ πιο υγιείς και διαυγείς βάσεις.

Όλα αυτά που προτάσσονται σαν «μεγάλο πρόβλημα» από τους αποχωρούντες οι οποίοι τα χρησιμοποιούν σαν τρομοκρατικά όπλα, δεν είναι το πρόβλημα. Είναι η λύση.

toportal

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου